Hij is eindelijk aangekondigd, de Apple-smartwatch. Hij heet weliswaar geen iWatch, het is Apple Watch geworden. Niet zo'n heel creatieve naam maar dat is dan ook het enige dat je teleurstellend zou kunnen vinden aan dit nieuwe Apple-product. Apple Watch is alles dat je ervan gehoopt had, en méér!

Ontwerp

Laten we beginnen met het ontwerp, want dat is wat Apple als uitgangspunt heeft genomen. De meest gekke conceptontwerpen hebben we om de oren zien vliegen. Van gebogen displays tot, dunne armbanden zoals de Nike Fuel band, en zelfs displays die compleet om je pols gevouwen worden. Dat is het allemaal niet geworden. Apple doet niet aan circus, Apple doet aan ontwerpen. Het resultaat? Een horloge dat prachtig is om naar te kijken, zelfs als je alle technologische hoogstandjes die het bevat even negeert. Dat is wat ons betreft het eerste punt waarmee Apple zich onderscheidt: geen fraai stukje techniek dat er ook nog eens redelijk uitziet. Nee, ontwerp als uitgangspunt, een fraai horloge om je pols dragen, dat is wat Jony Ive heeft willen realiseren, en wat hem, wat ons betreft is gelukt.

©PXimport

De Apple Watch heeft een prachtige glanzende afwerking, en de ronde vormen die, sinds vandaag, ook de iPhone weer kenmerken. Opvallend is wel dat het horloge erg dik is rond de pols. In tegenstelling tot andere Apple-producten, bevat de Apple Watch een zeer duidelijk aanwezige fysieke knop, genaamd de Digital Crown (dat gaan wij vast de digitale kroon noemen). Dit is niet alleen een hommage aan het traditionele horloge, maar het zorgt ook voor een intuïtieve besturing, waarover later meer.

©PXimport

Een model voor iedereen

Wij vinden dat de Apple Watch prachtig ontworpen is, maar laten we niet vergeten dat smaken verschillen. Zo denkt Apple er ook over. Om die reden brengt het bedrijf niet één model uit, maar drie. De Apple Watch (standaardeditie) is gemaakt van roestvrij staal en ijzersterk saffierglas.

©PXimport

De Apple Watch Sport is gemaakt van aluminium en Ion-X glas (extra sterk voor tijdens het sporten, nemen we aan), en de Apple Watch Edition is gemaakt van 18-karaats goud, of in de kleuren geel of roze (of roze goud zoals Apple het noemt). Daarnaast zijn de horloges verkrijgbaar in twee maten, 38 mm (hoog) en 42 mm (hoog). Nog niet genoeg keuze? Dan is het fijn om te weten dat er een gigantische hoeveelheid horlogebandjes verkrijgbaar is, van roestvrij staal, tot leer tot stof, ieder met een subtiele afwerking en een fraaie sluiting. Combineer dat met de verschillend 'horlogedisplays' die je kunt kiezen, en je hebt een horloge dat je écht helemaal kunt afstemmen op je smaak.

©PXimport

Interface

Het ontwerp is belangrijk, je draagt dat horloge immers waarschijnlijk urenlang om je pols. Maar minstens zo belangrijk is hoe de interface werkt. Ook hier heeft Apple punten gescoord. We hebben zoveel interfaces gezien van concurrerende smartwatches die ontzettend geforceerd voelen. Berichten die letterlijk in het kleine scherm geperst zijn, omdat er ook ruimte nodig is voor de besturing. Dat is waar Apple de brug heeft geslagen tussen het traditionele horloge en de smart watch. Ja, de Apple Watch heeft een aanraakscherm, maar, zoals tijdens de Keynote al gezegd werd: zodra je allerlei dingen moet doen met je vingers, bedek je het hele scherm. Inzoomen, scrollen, waarden aanpassen (zoals de tijd)? Dat doe je op de Apple Watch niet met het aanraakscherm, maar met behulp van de Digital Crown aan de zijkant.

©PXimport

Na de muis en het touchscreen gebruiken we nu een wieltje.

Deze knop, die lijkt op de knop op een traditioneel horloge, heeft een functie die zich aanpast aan wat je op dat moment nodig hebt. Zit je in een lijst berichten? Dan is het een scrolwiel. Zit je in Apple Maps? Dan kun je ermee inzoomen. Druk je erop? Dan kom je terecht in het thuisscherm. Dat thuisscherm zal je overigens bekend voorkomen, het is immers gebaseerd op iOS. Maar dan anders. De apps worden weergegeven op een manier die we het beste kunnen omschrijven als een bijnkorf, waarbij iedere app een eigen honingraat vormt. Het blijft natuurlijk een kwestie van kleine pictogrammen in een scherm persen, maar het is briljant gedaan: het pictogram in het midden is groot, de pictogrammen daaromheen steeds kleiner. Het is eigenlijk de OS X Dock, maar dan driedimensionaal.

©PXimport

Force Touch

De Apple Watch heeft dus een aanraakscherm, maar Apple gaat nog een stukje verder. Het display ondersteunt namelijk Force Touch, een technologie die onderscheid kan maken tussen een zachte en een harde aanraking. Dat betekent dat even je horloge aantikken, een ander effect heeft dan er harder op drukken. Dit voegt een heel nieuw element toe aan de besturing, al moeten we nog wel even met eigen ogen zien hoe prettig dit werkt.

©PXimport

Navigeren gaat op scherm én met trillingen zodat je tijdens het lopen, fietsen of rijden niet op het scherm hoeft te kijken.

Haptic feedback

Je zit wellicht niet te wachten op nóg een apparaat dat allerlei geluid afspeelt wanneer je, bijvoorbeeld, een bericht ontvangt of een telefoongesprek. Om die reden ondersteunt de Apple Watch een technologie genaamd Haptic Feedback. Stiekem is dat natuurlijk gewoon een heel mooi woord voor een subtiele trilfunctie, maar wel eentje die je op je Apple Watch veel intensiever zult gebruiken dan op je iPhone. Waarom? Dat lees je zometeen.

©PXimport

Reageren op een bericht kan met aangepaste emoticons.

Berichten sturen

Als je al moeite hebt om een fatsoenlijk bericht te sturen op je iPhone, dan zit je waarschijnlijk niet te wachten op een miniatuurtoetsenbord. Dat is dan ook niet de bedoeling van de Apple Watch. Ten eerste heeft het horloge Siri ingebouwd, zodat je stemcommando's kunt geven (kom op Apple, het wordt echt tijd voor een Nederlandse Siri), en daarnaast kan het horloge soms op slimme wijze reacties voorspellen. Stel dat iemand je vraagt: Wil je ijs of chocola? Dan herkent het horloge de twee opties, en laat je er eentje aantikken als antwoord. Het zijn kleine subtiele manieren om de communicatie makkelijker te maken.

©PXimport

Maar het meest fantastische moet nog komen. Met de iWatch kun je elkaar kleine berichtjes sturen in de vorm van tekeningen. Zo kun je iemand een hartje sturen omdat je aan hem of haar denkt, of gewoon melig allerlei tekeningen over en weer sturen. De ontvanger wordt op de hoogte gesteld door en subtiel trilgevoel (daar is dus die Haptic Feedback), en kan je een berichtje terugsturen. Alsof je weer net als vroeger briefjes uitwisselt (we zien een hele nieuwe manier van spieken ontstaan). Vrij nutteloos, maar wel heel lief!

De mogelijkheid om iemand je hartslag te sturen (met behulp van de ingebouwde sensors), die dan gevoeld kan worden via de Haptic Feedback. Een hele intense manier van communiceren als je het ons vraagt.

©PXimport

Je kunt je hartslag ook weergeven en delen.

Bellen

We hadden erop gehoopt, maar zijn blij om het daadwerkelijk als mogelijkheid te mogen zien: bellen met je Apple Watch. Daar heb je natuurlijk wel je iPhone voor nodig (zoals voor vrijwel alles dat met de Apple Watch te maken heeft), maar het voelt natuurlijk wel heel futuristisch, gewoon een gesprek voeren met je polshorloge. Het enige dat we nog missen is een zwarte zelfdenkende auto met een rood licht dat heen een weer zwiept die we via ons horloge oproepen (voor iedereen die jonger is dan 20, niet te lang over nadenken), maar daar is Google druk mee bezig. Apple meldt er wel bij dat het horloge bedoeld is voor korte gesprekken, dus hoe het zit met de kwaliteit moeten we nog even ervaren.

©PXimport

De achterkant met de hartslagsensor.

Walkie Talkie

Walkie Talkies zijn niet nieuw. Je iPhone gebruiken als Walkie Talkie is ook niet nieuw, er zijn genoeg apps die die functionaliteit bieden. Maar je Apple Watch als Walkie Talkie gebruiken, dat voelt toch compleet anders. Hoe makkelijk is het om even op je horloge te tikken en naar je vrouw (die je op kunt roepen met een extra knop aan de zijkant) te roepen: ik ben over tien minuutjes thuis. We voorspellen dat de combinatie van deze oude techniek en de smartwatch, communicatie opnieuw zal definiëren. Het is gewoon makkelijker om snel even iets te roepen.

Health sensors

De reden dat wij ervan overtuigd waren dat de Apple Watch vandaag aangekondigd zou worden, was dat Apple Healtkit lanceert in iOS 8. Dat zou betekenen dat de Apple Watch allerlei sensors zou moeten bevatten die ons moeten helpen een gezonder leven te leiden. Dat blijkt ook het geval, al blijft het beperkt tot een hartslagsensor. Dat is ook niet zo vreemd, want de accelerometer en de GPS zijn al ingebouwd in je iPhone, en samen vormen ze een uitstekend beeld van je activiteiten en de invloed daarvan op je hartslag. Gezien het feit dat externe ontwikkelaars apps mogen ontwikkelen voor de Apple Watch, zijn we benieuwd wat dit voor innovaties oplevert.

©PXimport

©PXimport

Al je lichamelijke activiteit wordt bijgehouden.

NFC

Wat waren we blij dat de iPhone 6 NFC-technologie bevat (Near Field Communication). Stiekem hadden we de hoop dat Apple de technologie ook in de Apple Watch zou toepassen en gelukkig is dat het geval. Wat het betekent? Heel simpel: in de nabije toekomst kun je je Apple Watch gebruiken om te betalen bij uiteenlopende winkel- en restaurantketens. Maar het gaat verder. Want je kunt je horloge ook gebruiken om in te checken op het vliegveld, om maar eens wat te noemen (de eerste apps daarvoor zijn al ontwikkeld).

Meer, meer, meer

We hebben nog lang, lang, lang niet alles besproken. We hadden hoge verwachtingen van de iWatch, en hoewel we moeten wennen aan de naam Apple Watch, hebben we daadwerkelijk met open mond zitten kijken naar alle functies die de smartwatch bevat. Om er nog maar een paar te noemen: de Apple Watch fungeert als een afstandsbediening voor je Apple TV, als een afstandsbediening voor de camera van je iPhone (hoe handig is dat?!), je kunt het horloge gebruiken als navigatietool met Apple Maps, als Fitnesscoach, je kunt Passbook gebruiken, je kunt de muziek vanaf je iPhone streamen, je aandelen in de gaten houden en noem maar op. En dat zijn alleen nog maar de apps die Apple zelf ontwikkeld heeft.

©PXimport

Ontwikkelaars kunnen apps ontwikkelen met behulp van WatchKit.

Opladen

Hoe fantastisch we de Apple Watch ook vinden, het schiet natuurlijk niet op als het een drama is om het horloge op te laden. Apple heeft met geen woord gerept over de levensduur van de batterij, daar worden we stiekem wel een beetje zenuwachtig van. Het oplaadproces zelf is daarentegen prachtig ontworpen, volledig des Apples. Je laadt de Apple Watch op met behulp van een soort grote magneet die je tegen de onderkant van de behuizing klikt (een beetje zoals de MagSafe van je Macbook). Er is dus geen informatie over hoe lang het opladen duurt en hoe lang de batterij meegaat, maar Apple spreekt over 's nachts opladen, dus we hopen oprecht dat dit niet betekent dat je het horloge elke dag moet opladen.

©PXimport

De Apple Watch kan alleen samen met een iPhone worden gebruikt (vanaf iPhone 5).

Prijs en verkrijgbaarheid

Tot zover het goede nieuws. Het minder goede nieuws is namelijk dat de Apple Watch allesbehalve goedkoop wordt. Voor het goedkoopste model tel je 349 dollar neer. Hoeveel dat precies in euro zal worden is niet bekend, het zal zo rond de 300 euro liggen. 300 euro voor een horloge, dat vinden we nogal wat, zelfs als is het geen 'gewoon horloge'. Het zal Apple niet deren, we zijn ervan overtuigd dat men het er massaal voor wil neertellen. Wanneer? Dat is het tweede slechte nieuws. We zullen nog tot het nieuwe jaar moeten wachten voor we de Apple Watch kunnen kopen. Dat is pijnlijk, vooral omdat we zo enthousiast zijn over het horloge.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.