Wanneer je een nieuwe computer koopt, is het bureaublad heerlijk leeg. Vaak duurt het echter niet lang voordat het een rommeltje wordt van allerlei pictogrammen en snelkoppelingen. Met behulp van het programma Nimi Places gaan we het bureaublad opruimen en daarna handig indelen.

Zoals vrijwel iedereen plaats je bestanden op het bureaublad en vergeet je die op te ruimen. Bovendien wil je snelkoppelingen van mappen of applicaties die u regelmatig nodig hebt bewust binnen klikbereik houden. Zo ontwikkel een bureaublad zich tot een bende waarvoor je jezelf langzamerhand begint te schamen.

Nimi Places is een nuttig programma om je bureaublad te ordenen in zogenaamde containers, terwijl je toch razendsnel bij je favoriete tools, applicaties en bestanden kunt. Het is vergelijkbaar met de app Fences, met het verschil dat Nimi Places gratis is én dat je deze tool verregaand kunt configureren; we hebben het dan niet alleen over het uiterlijk van de containers, maar ook over hoe ze zich gedragen.

Er zitten helaas nog enkele losse eindjes in deze software in combinatie met Windows 10. Nimi Places werkt niet intuïtief en kan af en toe vastlopen, maar dan ben je gelukkig geen gegevens kwijt. Als de voordelen van een schone interface en een gratis organizer belangrijker zijn dan de occasionele fouten, dan is dit iets voor jou om te proberen.

Nimi Places downloaden en installeren

Het downloaden en installeren verloopt behoorlijk omslachtig. Surf naar de eerdergenoemde webpagina waar je Nimi Places kunt downloaden. Daar gebruik je de grote blauwe Download-knop. Hierdoor kom je op een nieuwe pagina waar je een captcha-beveiliging moet overtypen zodat er een nieuwe Download-knop verschijnt.

Als je daarop klikt, zie je een grijs vlak dat tien seconden aftelt voordat het bestand Extract Nimi Places (portable).exe naar je harde schijf vertrekt. Vervolgens dubbelklik je op het exe-bestand. Windows Defender zal waarschuwen dat je een onbekende app wilt downloaden. Negeer de waarschuwing en klik op Meer informatie zodat je in het volgende venster de knop Toch uitvoeren kunt aanklikken.

©PXimport

Hierdoor opent zich het venster Unpack Nimi Places. De setup-tool stelt voor het pakket te installeren op de standaardlocatie, namelijk in de map Program Files. Klinkt goed, maar in de praktijk blijft dit bij ons een foutmelding geven. Beter klik je op de knop met de drie puntjes. Daarna navigeer je naar een locatie op de harde schijf, bijvoorbeeld je gebruikersmap. Daar maak je een nieuwe map die je de naam Nimi Places (C:\Users\uwgebruikersnaam\Nimi Places) geeft.

Klik op OK, zodat je terugkomt in het beginscherm van de setup waar je op de knop Unpack and launch klikt. Als je de waarschuwing ontvangt “Requested Nimi Places extraction path is invalid”, moet je nogmaals op Unpack and launch klikken en normaal moet het dan in orde zijn.

Werken met containers

Je kunt al je pictogrammen en snelkoppelingen van het bureaublad kwijt in zogenaamde containers, met uitzondering van de Prullenbak. Die kun je niet van je bureaublad verwijderen. Daarnaast is het mogelijk containers samen te stellen van mappen, applicaties en bestanden die u graag snel wilt bereiken, zodat je niet meer moet graven in het Startmenu of in de Windows Verkenner.

Nimi Places stelt om te beginnen een aantal sjablonen voor. Op die manier raak je sneller op dreef. Uiteraard wil je containers verwijderen en toevoegen. In het Systeemvak klik je op het pictogram van Nimi Places. In dit voorbeeld staan vier containers: Documents, Downloads, Applications en Games. Stel dat je de container Games wilt verwijderen, dan klik je in het Systeemvak op het pictogram van Nimi Places en kies je Remove.

©PXimport

Om een nieuwe container te plaatsen gebruikt je in dit venster het plusteken en dan klik je op Place om een map te selecteren. In principe is het mogelijk om iedere map als een container te tonen. Veronderstel dat je de map Afbeeldingen met al zijn submappen als een container op het bureaublad wilt plaatsen, dan navigeer je via Place naar deze map en klik je op OK.

Bewaar je verschillende snelkoppelingen van bepaalde websites die je vaak nodig hebt, dan sleep je deze koppelingen in een map die je bijvoorbeeld de naam Websites geeft. Daarna sleep je die map naar een locatie op de harde schijf, zoals de map Documenten. Vervolgens voeg je die map Websites toe aan Nimi Places zodat ook deze container voortaan bereikbaar is. Je kunt items vanuit de ene container naar de andere slepen.

©PXimport

Elke container kan een maplocatie bevatten of een verwijzing naar bestanden. De grootte van iedere container is aanpasbaar en je kunt de containers via de titelbalk naar een andere plaats op het bureaublad slepen. Klik met de rechtermuisknop op zo’n container, dan kun je de stijl, het uiterlijk en de naam wijzigen. Bovendien kun je in de container nieuwe mappen plaatsen. Je kunt trouwens in zo’n container scrollen om de submappen en hun inhoud te zien.

Weergave aanpassen

In de weergavemodi geef je aan waar en wanneer je iedere container wilt zien. Om deze Container Display te bereiken, ga je naar het Systeemvak en daar open je Nimi Places. Hier krijg je een overzicht van alle containers die je inmiddels hebt aangemaakt. Klik op de container in deze lijst waarvan je de weergavemodus wilt aanpassen. Daarna klik je op het kleine displaysymbooltje onderaan deze lijst. Het lijkt op een schermpje met daarin een klok.

Veronderstel dat je liever hebt dat de container Games op het werk niet zichtbaar is, dan vink je de optie Work uit. Of dat dezelfde container alleen maar tussen 20:00 en 24:00 uur wilt zien. In dat geval vink je de optie Hourly schedule aan en dan sleep je het grijze vak zodat dat de periode bedekt waarop deze container op het bureaublad mag komen. Op die manier kun je voor iedere container een tijdschema instellen.

Klik daarnaast met de rechtermuisknop op een container om het uiterlijk en de zichtbaarheid aan te passen. Via Appearance, Visibility, Visible while desktop is focused zorg je dat de container automatisch wordt verborgen wanneer je in een bepaald programma gaat werken. Als je echter teruggaat naar het bureaublad zal de container automatisch tevoorschijn komen. Standaard staat de optie Always visible ingesteld.

©PXimport

Handig is de manier waarop je het uiterlijk van de containers regelt. Daarvoor klik je met de rechtermuisknop op zo’n container zodat je bij de opdracht View komt. Aanvankelijk zijn de pictogrammen nogal groot, maar je kunt die ook op Medium icons, Small icons en Tiny icons instellen. Je moet dit wel voor iedere container afzonderlijk doen. Je kunt de grootte van zo’n container wijzigen door een hoek vast te klikken en te slepen.

Als je makkelijk onthoudt om welke containers het gaat, kun je eventueel ruimte winnen door de naam van de container te verbergen. Weer doe je dat met de rechtermuisknop Appearance, Title, Visible. Dit is ook de plaats waar je de titelbalk onderaan kunt plaatsen: Place on bottom en waar je de container een nieuwe naam geeft: Rename. De looks van iedere container bepaal je ook via zogenaamde Themes, te vinden via Appearance, Theme. Dit wijzigt niet alleen het uiterlijk van de titelbalk, maar ook de transparantie, de kleur en de helderheid van de container.

©PXimport

Overige tips

De items die je in containers hebt geplaatst kun je voorzien van labels. Deze labels zijn nuttig om bestanden en mappen te ordenen. Klik daarvoor met de rechtermuisknop op een item en kies Label. Je hebt daar zeven opties ter beschikking: None, Important, ToDo, Work, Private, Check later en Leisure. Het is de naam van het item dat de kleur van label zal aannemen. Wij vonden helaas geen manier om eigen labels toe te voegen.

Via de Settings in het Systeemvak is het nog mogelijk containers te voorzien van actieregels. Zo kun je voor de container Opdrachten de actie selecteren die moet worden uitgevoerd op de bestanden of mappen die in de container terechtkomen. Er zijn drie soorten acties: verplaatsen, dupliceren of maak een link naar en andere locatie. Bij iedere actie geef je immers de bron- en doelmap aan.

Omdat containers heel veel mappen kunnen bevatten, kun je soepel door de inhoud scrollen met een muisbeweging, via het toetsenbord of het muiswieltje. Wanneer je in een geselecteerde container begint te typen, zal deze automatisch scrollen naar een element dat met deze letters begint.

Tenslotte kun je bestanden en mappen volgens verschillende criteria ordenen. Je kunt ze rangschikken op naam, extensie, label, grootte, frequent gebruik, aanpassingsdatum en meer, zodat zo’n container niet dezelfde janboel wordt als je bureaublad ooit was.

Philips introduceert de Baristina Plus Stainless Steel, een semi-automatische koffiemachine met een roestvrijstalen design en iced coffee-functie. Dit derde apparaat in de Baristina-lijn combineert een robuuste uitstraling met veel gebruiksgemak. Kan er echt niks verkeerd gaan? ID.nl testte het uit.

Ontwerp & specificaties

De Baristina Plus Stainless Steel is een matte, zilverkleurige koffiemachine waarmee je espresso, lungo en cold brew kunt maken van je eigen gewenste soort koffiebonen. In het apparaat zit een grinder die de bonen maalt, de gemalen koffie komt in het portafilter terecht en daarmee zet de Baristina een kop koffie in de gewenste sterkte. De machine is met zijn 5,8 kilo makkelijk te verplaatsen en niet overdreven groot: 35 centimeter hoog, 38 centimeter diep en 15 centimeter breed. De buitenzijde is uitgevoerd in RVS. Smaakvol, maar wel gevoelig voor vingerafdrukken (zoals alle apparaten van roestvrij staal).

©Versuni

Plaats in de Baristina-lijn & techniek

Deze machine is de derde variant in de Baristina-lijn. De eerste, de Baristina, bood in vergelijking met dit apparaat geen ice koffie en was eenvoudiger uitgevoerd. De tweede, de Baristina met Bean swap, bood de gebruikers de keuze om bij elke bak koffie te kiezen tussen twee soorten bonen, of een mix van beide. Dit derde, nieuwe apparaat is een premium-machine die naast een luxe uitstraling de kwaliteit van versgemalen koffie combineert met gebruiksgemak. Als extraatje vergeleken met het instapmodel is er dus de ice coffee-optie. Voor het koffiezetten zet de machine 16 bar pompdruk in voor optimale extractie.

Uitpakken & installatie

De machine zit deugdelijk verpakt in een grote doos met kartonnen bescherming. Er zit geen handleiding bij, alleen een sticker met iconen die aangeven wat er ongeveer moet gebeuren. We vinden dat echt een minpunt; wie nieuw is 'in de koffie' heeft toch wat meer informatie nodig over wat de machine precies kan.

Monteren is een groot woord voor wat je zelf nog moet doen om je eerste kop koffie te zetten. Je pakt het portafilter uit, spoelt het goed om en vult het waterreservoir van 1,2 liter. Dat kan door het reservoir los te halen uit de machine en onder de kraan te vullen. Handiger is het om het klepje bovenaan even open te doen en dan met een kan of maatbeker het water aan te vullen. Bovenin zit een reservoir voor koffiebonen. Ook dit open je met een klepje en vul je tot de rand. Dat is alles!

Bediening & functies

Dit apparaat is duidelijk ontwikkeld voor de koffieliefhebber die houdt van gemak en kwaliteit. De kwaliteit heb je natuurlijk deels zelf in de hand door het type koffiebonen dat je gebruikt. Het gemak uit zich in de bediening van de machine. Aan de bovenzijde zitten verschillende knoppen: een voor espresso, een voor lungo, een voor koffie waar je een ijskoffiedrank mee wilt maken, en een knop voor extra sterke koffie, voor als de standaardinstelling niet voldoende voor je is. Voor de ice coffee wordt de koffie eerst warm gebouwen waarna het doorstroomproces traag verloopt zodat de koffie langzaam afkoelt tijdens het zetten.

De instelling van de molen is niet aanpasbaar, het volume van de koffie in het kopje wel. Hier uit zich het gemis aan een handleiding, deze functie ontdekten we pas toen we op het YouTube-kanaal van Philips wat filmpjes bekeken over de bediening en functies. HIER vind je de betreffende video.

©Versuni

Workflow: van boon tot kop

Je duwt het portafilter in de gleuf links tot deze vastklikt. Dan kies je de gewenste drank, en beweegt (swipet) het portafilter helemaal naar rechts, waar de grinder zit. Het filter zit dan vast en de machine maalt de koffiebonen. Dat maakt uiteraard geluid, vergelijkbaar met andere koffiezetapparaten. Het filter spring terug naar de beginpositie, en de machine zet de gewenste hoeveelheid koffie. Stopt de keuzeknop met knipperen, dan is je 'bakkie' klaar. Het portafilter kun je dan loshalen, ondersteboven boven de vuilnisbak houden en met een druk op de knop de koffiedrab eruit werpen. Dat is alles.

Hier zie je in een Duitstalige video precies hoe dit werkt:

Praktijktest

Koffiemachines moeten natuurlijk getest worden en het liefst door veel verschillende mensen. Ons testexemplaar beleefde de vuurdoop tijdens een drukke verjaardagsvisite, waarbij alle koffiedrinkende bezoekers een kopje Baristina kregen. De vraag was of de machine snel genoeg zou zijn om mensen niet nodeloos lang te laten wachten, en of het geluid van het malen de gesprekken niet zou overstemmen. Voor beide aspecten slaagde de machine met vlag en wimpel. Iedereen was erg te spreken over de smaak van de koffie. Het waterreservoir van 1,2 liter is natuurlijk na enige tijd leeg, dus moet tijdens zulke bijeenkomsten tussentijds wel worden bijgevuld.

Aandachtspunt

Wel dook er een klein aandachtspunt op. Na enige tijd kwam er nogal waterige koffie met een raar kleurtje uit de machine en klonk het malen ook een beetje gek. De koffiebonen bleken op te zijn. Daar komt verder geen signaal of melding van, maar is iets om in de gaten te houden. Het deksel van het koffiebonen-reservoir is semi-transparant, dus normaliter zou je dat wellicht snel zien. Echter, de machine wordt niet geleverd met een handleiding, maar... met een paarse sticker precies op die plek! Als je die er niet afhaalt, zie je dus niet hoe het gesteld is met de voorraad koffiebonen.

Onderhoud & schoonmaak

De machine heeft verder weinig nodig aan energie van de gebruiker. Het lekbakje is afneembaar en kun je periodiek schoonmaken. Als je zorgt voor voldoende water en bonen en het portafilter elke keer leegmaakt na het zetten van een kopje koffie, kun je een tijd vooruit. Overigens: als je vergeet de drab weg te gooien en aan een nieuwe bak koffie wilt beginnen, kun je het portafilter niet naar de grinder bewegen, dan zit 'ie vast. Je kunt dus nooit verse koffie gemaald krijgen over de drab van een eerdere sessie.

©Versuni

Eindoordeel & alternatieven

Deze machine blinkt uit in gebruiksgemak en het robuuste design zal zeker een grote groep koffiedrinkers aanspreken. Het reservoir bevat genoeg water om de dag door te komen, en er kan eigenlijk niets misgaan tijdens het gebruik. De prijs is stevig vergeleken met de eerder uitgebrachte Baristina Bean Swap, die geen optie heeft voor ice koffie, maar wel weer de keuze biedt uit twee soorten koffiebonen. Ben je erg prijsbewust en wil je wel de genoemde functies voor espresso, lungo en ice koffie, maar geef je niks om verse bonen, dan is de L'OR Barista Absolu zeker een optie. Die werkt met cups maar is in functionaliteit identiek. Kies je voor je eigen bonen, stijl en gebruiksgemak, dat is de Baristina Plus Stainless Steel een goede keuze.

☕ Bekijk alle koffieapparaten van Philips op Kieskeurig.nl

Met de huidige energieprijzen letten we allemaal extra op ons stroomverbruik. Zuinig aandoen klinkt logisch, maar is best lastig als je niet weet waar de echte energieslurpers zitten. Soms zitten de kosten in een onverwachte hoek. We zetten vijf apparaten op een rij die meer stroom verbruiken dan je waarschijnlijk denkt.

Altijd doen: energielabel checken of instellingen aanpassen

Als je iets in huis moet vervangen, kijk in de winkel dan altijd eerst naar het energielabel. Dat geeft een duidelijk beeld van het stroomverbruik. Blijf je liever nog even bij je huidige toestel, dan helpt het om zuiniger met de instellingen om te gaan. Denk aan het aanpassen van de standby-stand of het apparaat alleen gebruiken op momenten waarop de stroomprijs lager ligt. Dat levert al snel tientallen euro's voordeel op.

©EPREL

1. Kokendwaterkraan: 133 euro per jaar

Meteen kokend water uit de kraan: wie eenmaal een Quooker heeft, wil niet meer zonder. Maar realiseer je wel dat zo'n kraan het water doorlopend op temperatuur moet houden. En dat zie je terug op je energierekening. Een voorbeeld: een gezin van drie personen gebruikt gemiddeld zo'n 10 liter kokend water per dag via een Quooker. Om dit water te verwarmen, is jaarlijks ongeveer 423 kWh aan energie nodig (bron: ANWB Energie) . Daarnaast kost het op temperatuur houden van het water nog eens 87,5 kWh per jaar. Dit komt neer op een totaal energieverbruik van 511 kWh per jaar. Stel dat je een energiecontract hebt waarbij je gemiddeld 0,26 euro per kWh betaalt, dan kost de kraan je 133 euro per jaar. Je moet dus zelf de afweging maken of je het extra comfort vindt opwegen tegen de extra kosten.

2. Wifi-versterker: 23 euro per jaar

Overal goede wifi in huis: we kunnen niet meer zonder. Zeker wanneer je veel thuis werkt, graag streamt of kids hebt die niet achter hun gameconsole zijn weg te slaan, is een must. Grote kans dus dat je een of meerdere wifi-versterkers of repeaters gebruikt. Omdat die 24/7 hun werk doen, kost dat meer dan je misschien denkt. De gemiddelde wifi-versterker – je hebt ze met verschillende wattages – verbruikt jaarlijks 88 kWh. Dat kost je per jaar dus ongeveer 23 euro per repeater.

3. Televisie: afhankelijk van grootte en schermresolutie

Niet verrassend: het stroomverbruik van een televisie is afhankelijk van het formaat van het scherm. Een 65inch-televisie verbruikt bijvoorbeeld twee keer zo veel stroom als een 43inch-exemplaar met hetzelfde energielabel. Vooral de resolutie van het scherm maakt veel uit voor het verbruik. Grotere beeldschermen hebben een hogere resolutie om een scherp beeld te krijgen, zoals een 4K- of zelfs 8K-resolutie. 8K-televisies verbruiken flink meer energie dan een 4K-televisie die net zo groot is. Bij televisies wordt daarom ook vaak het stroomverbruik apart vermeld voor zowel de SDR- als de HDR-video. In dit geval staat SDR voor Standard Dynamic Range met een resolutie van 1080p en HDR voor 4K-content.

Doordat er hier zo veel variabelen een rol spelen, kunnen we geen richtbedrag berekenen. Met deze gegevens en de uitleg over verbruik uitrekenen in het kader hierboven kun je dit het beste zelf doen.
Lees ook: Dit zijn de 11 best geteste televisies van 2025

4. Extra koelkast - tussen de 30 en 36 euro

Wanneer ze een nieuwe koelkast kopen, zetten veel mensen hun oude koelkast in de schuur of garage. Handig, maar houd er rekening mee dat oude koelkasten wel een stuk minder zuinig zijn dan nieuwe. Stel dat je een simpele, eendeurs oude koelkast als extra koelruimte gaat gebruiken. Grote kans dat zo'n koelkast dan energielabel D, E of zelfs F heeft. Daarvan is het gemiddelde jaarverbruik respectievelijk 113, 130 en 139 kWh. Dat kost je op jaarbasis al snel tussen de 30 en 36 euro op jaarbasis extra.

Het kan dus slimmer zijn om in plaats daarvan één grotere koelkast in de keuken neer te zetten. Neem een energiezuinig model als de Samsung RB38C607AB1: die heeft een koelinhoud van 273 liter en een vriesinhoud van 114. Verbruik op jaarbasis? 108 kWh, dus ongeveer 28 euro. Dat is dus lager dan die simpele, oude eendeurs koelkasten die we hierboven hebben aangehaald!

Weet je niet zeker of je aan één koelkast genoeg hebt? Veel mensen leggen uit gewoonte alles in de koelkast, maar dat is zonde van de ruimte én de energie. Sommige producten horen er zelfs liever niet in: tomaten, komkommers, avocado's en aubergines verliezen door de kou hun smaak. Daarnaast zijn harde groenten zoals pompoen, knolselderij en winterpeen op een koele plek in huis wekenlang houdbaar zonder koeling. En waarom zou je zes flessen frisdrank tegelijk koelen? Er pas een nieuwe fles in zetten wanneer de oude bijna leeg is werkt net zo goed.

Wil je de tweede koelkast toch houden, zet hem dan alleen aan wanneer je hem echt nodig hebt, bijvoorbeeld wanneer je je hele familie hebt uitgenodigd voor het kerstdiner of wanneer je je verjaardag viert.

5. Consoles en gaming-pc's - tussen de 45 en 365 euro

Ben je een fervent gamer of heb je kinderen die dat zijn? Afhankelijk van het apparaat waarmee er gegamed wordt, kunnen de kosten flink oplopen. Gebeurt dat op een Xbox of PlayStation, dan verbruikt deze tussen de 150 en 160 watt per uur. Game je 3 uur per dag, dan zit je per jaar zo aan de 45 euro.

Maar pas écht in de papieren loopt het met een game-pc: het verbruik zo'n machine komt gemiddeld per jaar – inclusief monitor – uit op ongeveer 1.400 kWh. Je hebt het dan, bij een tarief van 0,26 euro/kWh, over zo'n 365 euro. En dat staat gelijk aan het energieverbruik van drie koelkasten. Wil je echt besparen, dan is een gameconsole dus de betere keuze. En door hem echt uit te zetten in plaats van op stand-by wanneer je hem niet gebruikt, ben je nog voordeliger uit.