Wanneer je een nieuwe computer koopt, is het bureaublad heerlijk leeg. Vaak duurt het echter niet lang voordat het een rommeltje wordt van allerlei pictogrammen en snelkoppelingen. Met behulp van het programma Nimi Places gaan we het bureaublad opruimen en daarna handig indelen.

Zoals vrijwel iedereen plaats je bestanden op het bureaublad en vergeet je die op te ruimen. Bovendien wil je snelkoppelingen van mappen of applicaties die u regelmatig nodig hebt bewust binnen klikbereik houden. Zo ontwikkel een bureaublad zich tot een bende waarvoor je jezelf langzamerhand begint te schamen.

Nimi Places is een nuttig programma om je bureaublad te ordenen in zogenaamde containers, terwijl je toch razendsnel bij je favoriete tools, applicaties en bestanden kunt. Het is vergelijkbaar met de app Fences, met het verschil dat Nimi Places gratis is én dat je deze tool verregaand kunt configureren; we hebben het dan niet alleen over het uiterlijk van de containers, maar ook over hoe ze zich gedragen.

Er zitten helaas nog enkele losse eindjes in deze software in combinatie met Windows 10. Nimi Places werkt niet intuïtief en kan af en toe vastlopen, maar dan ben je gelukkig geen gegevens kwijt. Als de voordelen van een schone interface en een gratis organizer belangrijker zijn dan de occasionele fouten, dan is dit iets voor jou om te proberen.

Nimi Places downloaden en installeren

Het downloaden en installeren verloopt behoorlijk omslachtig. Surf naar de eerdergenoemde webpagina waar je Nimi Places kunt downloaden. Daar gebruik je de grote blauwe Download-knop. Hierdoor kom je op een nieuwe pagina waar je een captcha-beveiliging moet overtypen zodat er een nieuwe Download-knop verschijnt.

Als je daarop klikt, zie je een grijs vlak dat tien seconden aftelt voordat het bestand Extract Nimi Places (portable).exe naar je harde schijf vertrekt. Vervolgens dubbelklik je op het exe-bestand. Windows Defender zal waarschuwen dat je een onbekende app wilt downloaden. Negeer de waarschuwing en klik op Meer informatie zodat je in het volgende venster de knop Toch uitvoeren kunt aanklikken.

©PXimport

Hierdoor opent zich het venster Unpack Nimi Places. De setup-tool stelt voor het pakket te installeren op de standaardlocatie, namelijk in de map Program Files. Klinkt goed, maar in de praktijk blijft dit bij ons een foutmelding geven. Beter klik je op de knop met de drie puntjes. Daarna navigeer je naar een locatie op de harde schijf, bijvoorbeeld je gebruikersmap. Daar maak je een nieuwe map die je de naam Nimi Places (C:\Users\uwgebruikersnaam\Nimi Places) geeft.

Klik op OK, zodat je terugkomt in het beginscherm van de setup waar je op de knop Unpack and launch klikt. Als je de waarschuwing ontvangt “Requested Nimi Places extraction path is invalid”, moet je nogmaals op Unpack and launch klikken en normaal moet het dan in orde zijn.

Werken met containers

Je kunt al je pictogrammen en snelkoppelingen van het bureaublad kwijt in zogenaamde containers, met uitzondering van de Prullenbak. Die kun je niet van je bureaublad verwijderen. Daarnaast is het mogelijk containers samen te stellen van mappen, applicaties en bestanden die u graag snel wilt bereiken, zodat je niet meer moet graven in het Startmenu of in de Windows Verkenner.

Nimi Places stelt om te beginnen een aantal sjablonen voor. Op die manier raak je sneller op dreef. Uiteraard wil je containers verwijderen en toevoegen. In het Systeemvak klik je op het pictogram van Nimi Places. In dit voorbeeld staan vier containers: Documents, Downloads, Applications en Games. Stel dat je de container Games wilt verwijderen, dan klik je in het Systeemvak op het pictogram van Nimi Places en kies je Remove.

©PXimport

Om een nieuwe container te plaatsen gebruikt je in dit venster het plusteken en dan klik je op Place om een map te selecteren. In principe is het mogelijk om iedere map als een container te tonen. Veronderstel dat je de map Afbeeldingen met al zijn submappen als een container op het bureaublad wilt plaatsen, dan navigeer je via Place naar deze map en klik je op OK.

Bewaar je verschillende snelkoppelingen van bepaalde websites die je vaak nodig hebt, dan sleep je deze koppelingen in een map die je bijvoorbeeld de naam Websites geeft. Daarna sleep je die map naar een locatie op de harde schijf, zoals de map Documenten. Vervolgens voeg je die map Websites toe aan Nimi Places zodat ook deze container voortaan bereikbaar is. Je kunt items vanuit de ene container naar de andere slepen.

©PXimport

Elke container kan een maplocatie bevatten of een verwijzing naar bestanden. De grootte van iedere container is aanpasbaar en je kunt de containers via de titelbalk naar een andere plaats op het bureaublad slepen. Klik met de rechtermuisknop op zo’n container, dan kun je de stijl, het uiterlijk en de naam wijzigen. Bovendien kun je in de container nieuwe mappen plaatsen. Je kunt trouwens in zo’n container scrollen om de submappen en hun inhoud te zien.

Weergave aanpassen

In de weergavemodi geef je aan waar en wanneer je iedere container wilt zien. Om deze Container Display te bereiken, ga je naar het Systeemvak en daar open je Nimi Places. Hier krijg je een overzicht van alle containers die je inmiddels hebt aangemaakt. Klik op de container in deze lijst waarvan je de weergavemodus wilt aanpassen. Daarna klik je op het kleine displaysymbooltje onderaan deze lijst. Het lijkt op een schermpje met daarin een klok.

Veronderstel dat je liever hebt dat de container Games op het werk niet zichtbaar is, dan vink je de optie Work uit. Of dat dezelfde container alleen maar tussen 20:00 en 24:00 uur wilt zien. In dat geval vink je de optie Hourly schedule aan en dan sleep je het grijze vak zodat dat de periode bedekt waarop deze container op het bureaublad mag komen. Op die manier kun je voor iedere container een tijdschema instellen.

Klik daarnaast met de rechtermuisknop op een container om het uiterlijk en de zichtbaarheid aan te passen. Via Appearance, Visibility, Visible while desktop is focused zorg je dat de container automatisch wordt verborgen wanneer je in een bepaald programma gaat werken. Als je echter teruggaat naar het bureaublad zal de container automatisch tevoorschijn komen. Standaard staat de optie Always visible ingesteld.

©PXimport

Handig is de manier waarop je het uiterlijk van de containers regelt. Daarvoor klik je met de rechtermuisknop op zo’n container zodat je bij de opdracht View komt. Aanvankelijk zijn de pictogrammen nogal groot, maar je kunt die ook op Medium icons, Small icons en Tiny icons instellen. Je moet dit wel voor iedere container afzonderlijk doen. Je kunt de grootte van zo’n container wijzigen door een hoek vast te klikken en te slepen.

Als je makkelijk onthoudt om welke containers het gaat, kun je eventueel ruimte winnen door de naam van de container te verbergen. Weer doe je dat met de rechtermuisknop Appearance, Title, Visible. Dit is ook de plaats waar je de titelbalk onderaan kunt plaatsen: Place on bottom en waar je de container een nieuwe naam geeft: Rename. De looks van iedere container bepaal je ook via zogenaamde Themes, te vinden via Appearance, Theme. Dit wijzigt niet alleen het uiterlijk van de titelbalk, maar ook de transparantie, de kleur en de helderheid van de container.

©PXimport

Overige tips

De items die je in containers hebt geplaatst kun je voorzien van labels. Deze labels zijn nuttig om bestanden en mappen te ordenen. Klik daarvoor met de rechtermuisknop op een item en kies Label. Je hebt daar zeven opties ter beschikking: None, Important, ToDo, Work, Private, Check later en Leisure. Het is de naam van het item dat de kleur van label zal aannemen. Wij vonden helaas geen manier om eigen labels toe te voegen.

Via de Settings in het Systeemvak is het nog mogelijk containers te voorzien van actieregels. Zo kun je voor de container Opdrachten de actie selecteren die moet worden uitgevoerd op de bestanden of mappen die in de container terechtkomen. Er zijn drie soorten acties: verplaatsen, dupliceren of maak een link naar en andere locatie. Bij iedere actie geef je immers de bron- en doelmap aan.

Omdat containers heel veel mappen kunnen bevatten, kun je soepel door de inhoud scrollen met een muisbeweging, via het toetsenbord of het muiswieltje. Wanneer je in een geselecteerde container begint te typen, zal deze automatisch scrollen naar een element dat met deze letters begint.

Tenslotte kun je bestanden en mappen volgens verschillende criteria ordenen. Je kunt ze rangschikken op naam, extensie, label, grootte, frequent gebruik, aanpassingsdatum en meer, zodat zo’n container niet dezelfde janboel wordt als je bureaublad ooit was.

De geur van versgebakken oliebollen hoort bij december. Toch ziet niet iedereen het zitten om met een pan heet vet aan de slag te gaan. Oliebakken in de airfryer lijkt dan een aantrekkelijk alternatief: minder luchtjes en ook nog eens minder vet. Maar levert bakken in een airfryer dezelfde oliebol op, of moet je toch de frituurpan uit het vet halen?

Oliebollen bakken in de airfryer, kan dat? Het korte antwoord is duidelijk: nee, een traditionele oliebol bak je niet in een airfryer. Klassiek oliebollenbeslag is vloeibaar en heeft direct contact met hete olie nodig om zijn vorm en structuur te krijgen. Een airfryer is in de basis een compacte heteluchtoven. Zonder een bad van hete olie kan het beslag niet snel genoeg stollen. Wie het toch probeert, ziet het deeg door het mandje zakken of uitlopen tot een platte, taaie schijf. Dat ligt niet aan het recept, maar aan de techniek.

Waarom hete olie onmisbaar is

Zodra je het beslag van de oliebol in de hete olie van de frituurpan schept, ontstaat er vrijwel direct een korstje om de buitenkant. Binnen in de bol ontstaat stoom, waardoor de bol uitzet en luchtig wordt. Die combinatie van afsluiten en opblazen zorgt voor de typische oliebolstructuur. In een airfryer ontbreekt die directe warmteoverdracht. Hete lucht is simpelweg minder krachtig dan hete olie. Zonder direct contact met heet vet kan het beslag niet snel genoeg stollen. Daardoor blijft een echte oliebol uit de airfryer onmogelijk.

©Gegenereerd door AI

Wat wel kan: kwarkbollen uit de airfryer

Wie toch iets zelf wil maken in de airfryer, moet het klassieke oliebollenbeslag loslaten. Met een steviger beslag, bijvoorbeeld op basis van kwark, kun je ballen vormen die hun vorm behouden. Deze bollen garen prima in de hete lucht en krijgen een mooie bruine buitenkant. De uitkomst lijkt qua vorm op een oliebol, maar de structuur is compacter en de smaak meer broodachtig. Denk aan iets tussen een zoet broodje en een scone. Lekker, lichter en prima als alternatief, maar: het is geen oliebol zoals je die van de kraam kent.

Wat ook goed kan: oliebollen opwarmen in de airfryer

Waar de airfryer wel echt tot zijn recht komt, is bij het opwarmen van gekochte oliebollen. In de magnetron worden ze snel slap en taai. In de airfryer gebeurt het tegenovergestelde. Door de bollen een paar minuten op ongeveer 180 graden te verwarmen, wordt de korst weer knapperig en warmt de binnenkant gelijkmatig op. Je oliebollen smaken weer alsof je ze net gebakken (of gehaald) hebt!

Samenvatting

Wil je de échte oliebol, dan heb je twee opties: zelf bakken in een frituurpan of halen bij de kraam. Bakken in de airfryer kan niet, omdat vloeibaar beslag niet geschikt is voor hete lucht. Je kunt bijvoorbeeld wel kwarkbollen maken, maar dat is toch anders. De grootste winst zit in het opwarmen van kant-en-klare oliebollen: in de airfryer gaat dat snel, ze worden heerlijk knapperig en je hebt geen last van frituurlucht in huis.

🎆 Vuurwerk op je Galaxy Smartphone? 👇

Het spreekwoord 'krakende wagens lopen het langst' gaat helaas vaak niet op in de computerwereld. Moderne systemen reageren soms allergisch op oudere hardware. Toch zijn er methoden en slimme trucs om zulke apparaten te laten werken onder Windows 10 of 11.

Apparaat niet herkend

Wanneer je een oud apparaat aansluit, kan het gebeuren dat Windows het niet herkent.. Daardoor verschijnt het niet in de lijst met apparaten. Je controleert dit door via een klik met rechts op de Windows-knop Apparaatbeheer te openen. Verschijnt hier iets als 'Onbekend apparaat' of zie je een geel driehoekje of vraagteken, dan heeft Windows het apparaat wel fysiek herkend, maar geen juiste driver gevonden. Je leest hier meer over bij de passage Driverprobleem. Mogelijke oorzaken zijn het ontbreken van een plug-and-playdriver of een verouderd aansluitingstype.

Je kunt dan verschillende dingen proberen. Controleer eerst de aansluiting en de stroomvoorziening. Zorg dat het apparaat juist is aangesloten en ingeschakeld. Bij usb-apparaten helpt het soms een andere poort te proberen. Oudere usb1.1-apparaten werken vaak beter via een usb2.0-poort of een usb-hub met eigen voeding dan via een usb3.0-poort. Heeft je pc nog een parallelle of seriële poort? Controleer dan in het systeem-BIOS of deze is ingeschakeld. Heeft je toestel zo'n poort niet, dan ben je meestal aangewezen op een adapter (zie de passage Aansluitingen).

Handmatige installatie

Je kunt het apparaat ook handmatig proberen te installeren. Misschien heb je nog een cd-rom met de installatiebestanden, zodat het zo lukt. Heeft je pc geen cd-station meer, dan sluit je een extern cd-station aan of kopieer je de bestanden op een andere pc met cd-station naar een usb-stick. Je kunt er ook een iso-bestand van maken en dit met een dubbelklik als virtuele schijf koppelen op je pc. Je kunt dit doen met bijvoorbeeld Burnaware Free. Ga naar www.burnaware.com en kies voor ISO-bestand aanmaken.

Heb je geen cd-rom? Start dan Apparaatbeheer, open het menu Actie en kies Oudere hardware toevoegen. Kies De hardware opsporen en automatisch installeren, geef het hardwaretype aan, zoals Beeldapparaten of Draagbare apparaten, en selecteer het juiste product en model. Heb je zelf een geschikte driver gevonden (bijvoorbeeld op de site van de producent), klik dan op Bladeren en verwijs naar het installatiebestand (inf).

Voor printers open je Instellingen in Windows en kies je Bluetooth en apparaten / Printers en scanners. Klik op Apparaat toevoegen en kies bij De printer die ik wil gebruiken, staat niet in de lijst voor Handmatig een nieuw apparaat toevoegen. In het dialoogvenster laat je Mijn printer is iets ouder. Help mij met zoeken geselecteerd. Werkt dat niet, probeer dan Een lokale printer of een netwerkprinter toevoegen met handmatige instellingen, waarna je de juiste poort en het stuurprogramma kiest. Klik hier ook op Windows Update: zo is de kans groter dat Windows alsnog de juiste driver ophaalt. Je kunt ook een vergelijkbaar model uit de lijst proberen.

Soorten aansluitingen

Gaat het om oudere apparaten, dan hebben die vaak een interface die je op moderne pc's niet meer vindt, zoals een parallelle of seriële aansluiting of firewire. Voor parallel gebruik je een usb-naar-parallel-adapter (meestal usb-A naar 36-pins Sub-D). De printer verschijnt dan als 'USB Printing Support' en werkt vaak met generieke drivers. Sommige oude drivers verwachten een echte LPT-poort met een logische naam als LPT1. Je kunt dan de gedeelde usb-printerpoort mappen naar LPT1 met het opdrachtprompt-commando

(met net use LPT1: /delete verwijder je deze koppeling). <printershare> is de gedeelde printernaam, zoals ingesteld via Instellingen in Windows: klik op de printernaam, kies Printereigenschappen en open het tabblad Delen. Zo kun je vaak nog printen vanuit oude DOS- of Windows-apps.

Voor een seriële poort (met een DB9 RS232-kabel) gebruik je eveneens een usb-adapter, liefst met FTDI-chip en aangesloten op een usb2.0-poort. Mogelijk moet je eerst de adapterdriver installeren voordat deze in Apparaatbeheer verschijnt (onder een naam als '[…] COMx'). Om het juiste poortnummer (zoals COM1) in te stellen, klik je met rechts op het apparaat, open je Poortinstellingen en klik je op Geavanceerd.

Koop altijd adapters van goede kwaliteit (en van een bekend merk), aangezien goedkopere exemplaren zich niet altijd aan de specificaties houden.

Voor firewire kun je de installatie van een PCIe-naar-firewire (IEEE 1394) adapterkaart overwegen. Met de Microsoft 1394 OHCI Legacy Driver activeer je deze vervolgens in Windows 10/11 en kun je bijvoorbeeld een oude DV-camera of audio-interface aansluiten. Klik hier voor een downloadlink met instructies.

Driverprobleem

Wanneer Windows het apparaat herkent via een van bovenstaande stappen, blijft het afwachten of er een geschikte driver voor Windows 10/11 beschikbaar is. Je kunt eerst een generieke driver proberen, die vaak via de Windows-updatefunctie beschikbaar is. Klik in Apparaatbeheer met rechts op het apparaat, kies Stuurprogramma bijwerken en klik vervolgens op Automatisch zoeken naar stuurprogramma's / In Windows Update zoeken naar bijgewerkte stuurprogramma's.

Soms vind je geschikte drivers bij de optionele updates. Ga hiervoor naar Instellingen, kies Windows Update / Geavanceerde opties / Optionele updates en open Stuurprogramma-updates. Je kunt ook zoeken naar een basisdriver, add-onmodule of universele driver van de fabrikant, zoals de (Smart) Universal Printer Driver van HP.

Vind je geen driver op de site van de fabrikant, dan kun je er ook zelf naar googelen op basis van het hardware-ID. Start Apparaatbeheer, klik met rechts op het apparaat (eventueel bij Andere apparaten of Onbekend apparaat), kies Eigenschappen en open het tabblad Details. Stel Eigenschap in op Hardware-id's. Klik met rechts op een gevonden ID, kies Kopiëren en plak dit met Ctrl+V in een zoekmachine als Google. Mogelijk levert dit een geschikte driver op.

Heb je nog een driver voor Windows 7 of ouder, probeer dan de installatie in compatibiliteitsmodus. Klik met rechts op het installatieprogramma, kies Eigenschappen en ga naar het tabblad Compatibiliteit. Zet een vinkje bij Dit programma uitvoeren in compatibiliteitsmodus voor en kies de laatst ondersteunde versie, zoals Windows 7 of Windows XP (Service Pack 2). Door ook Dit programma als administrator uitvoeren te selecteren, vergroot je de kans dat Windows de oudere driver alsnog aanvaardt, zeker als het geen 'kernel-driver' met volledige systeemrechten betreft (zie ook de passage Driverblokkade). Dit is ons bijvoorbeeld al gelukt voor een Canon Pixma iP4200-printer.

Lees ook: De perfecte printer kiezen? Hier moet je op letten

Alternatieve drivers

Je kunt ook op zoek gaan naar alternatieve, niet-officiële stuurprogramma's. Er zijn verschillende community's en fora die voor populaire oudere apparaten aangepaste drivers aanbieden of INF-bestanden hebben aangepast om ze onder nieuwere Windows-versies te laten werken.

Voor scanners is de alternatieve software van VueScan populair. Deze ondersteunt bijna achtduizend oude scanner-modellen en werkt vaak prima, al is de software niet gratis (vanaf circa 19 euro per jaar). Een proefversie is wel beschikbaar (je kunt eventueel een wegwerpadres gebruiken), zodat je kunt nagaan of je scanner werkt onder Windows 10/11.

Voor printers is het Gutenprint-driverpakket bekend, voorheen bekend als Gimp-print, al is dit alleen beschikbaar voor Linux en macOS. We hebben helaas niet de ruimte om hier dieper op in te gaan, maar je kunt een al dan niet virtuele Linux-machine op je netwerk opzetten (ook op een Raspberry Pi) en hierop Gutenprint installeren. Vervolgens deel je de printer zodat je deze ook op je Windows-pc kunt gebruiken. Voor scanners bestaat een vergelijkbaar project: Scanner Access Now Easy, eveneens voor Linux.

Driverblokkade

Het kan gebeuren dat er wel een driver beschikbaar is, maar dat Windows 10/11 de installatie blokkeert. Mogelijk is de driver technisch incompatibel, bijvoorbeeld een 32bit-driver op een 64bit-systeem (Windows 11 is altijd 64 bit), of een kerneldriver die noodzakelijke kernelfuncties mist doordat deze niet meer worden ondersteund door het geüpdatete besturingssysteem. In dit geval kun je nog de compatibiliteitsmodus proberen (zie de passage Driverprobleem), maar het resultaat blijft onzeker. Je maakt dan meer kans via een virtuele machine met een oudere Windows-versie, zoals Windows 10 voor 32bit-drivers.

Soms blokkeert Windows 10/11 de installatie omdat de (kernel)driver niet digitaal is ondertekend. Ben je zeker dat het om een betrouwbare driver gaat, dan kun je deze controle tijdelijk uitschakelen. Open Instellingen, kies Systeem / Systeemherstel en klik tweemaal op Nu opnieuw opstarten. Kies vervolgens Problemen oplossen / Geavanceerde opties / Opstartinstellingen en klik op Opnieuw opstarten. In het menu dat verschijnt, kies je optie 7: Afdwingen van stuurprogrammahandtekening uitschakelen. Windows start nu zonder handtekeningcontrole, zodat je de driver kunt installeren. Bij de volgende herstart is de controle weer actief, maar de driver blijft werken.

Ga je liever voor een iets doortastender aanpak? Voer dan de Opdrachtprompt uit als administrator, voer het commando bcdedit /set TESTSIGNING ON in en herstart je pc. Deze draait dan in testmodus, zie de indicatie rechtsonder. Installeer de driver en voer daarna meteen bcdedit /set TESTSIGNING OFF uit, gevolgd door een herstart om terug normaal te werken.

Virtueel alternatief

Lukt het niet om je oude apparaat met een van de bovenstaande workarounds aan de praat te krijgen binnen Windows 10/11, dan zit er weinig anders op dan een ouder of ander besturingssysteem te gebruiken. Het handigst is om dit als virtuele machine (VM) bovenop je huidige Windows te draaien. Binnen deze VM installeer je dan de originele driver en software voor het apparaat.

Geschikte gratis tools zijn Oracle VirtualBox en VMware Workstation Pro (na registratie op https://support.broadcom.com). Via bijvoorbeeld https://archive.org kun je naar schijfkopiebestanden zoeken en downloaden. Wij vonden er onder meer diverse Windows XP-iso-bestanden en installeerden een exemplaar in VirtualBox.

Dit kan als volgt. Start VirtualBox, klik op Nieuw en vul de gegevens in, zoals Microsoft Windows XP (32-bit). Bij ISO-image verwijs je naar je download. Vink Overslaan zonder toezicht aan, klik op Afmaken en vervolgens op Starten. Volg de installatie-instructies. Je bezit of vindt wellicht een geldige licentie voor deze oude Windows.

Koppel het apparaat aan een fysieke poort op je pc en geef deze vervolgens door aan de VM, zodat de virtuele Windows het apparaat herkent. Dit kan vanuit het menu Apparaten in het venster met een opgestarte VM.

Bij printers kun je ook delen via het VM-netwerk, zodat je vanuit je gewone Windows via het netwerk kunt printen naar de VM. Selecteer de (uitgeschakelde) VM in VirtualBox, kies Instellingen, open Netwerk en vink Netwerkadapter inschakelen aan. Stel eventueel Gekoppeld aan in op Bridged Adapter zodat de VM een ip-adres krijgt binnen hetzelfde netwerk als je host-pc.

 Nieuwe printer nodig? Kijk op Kieskeurig.nl/prijsdalers om voor de beste deal!