De jailbreak voor iOS 9 is inmiddels een maand uit, maar critici vragen zich af of je dat echt nog wel nodig hebt. iOS 9 is immers heel uitgebreid en geeft je veel meer keus. Is er eigenlijk nog wel een reden om te jailbreaken? Nou, wij vinden van wel. We kunnen zelfs 6 dingen bedenken die we heel belangrijk vinden.

Lees hier over de jailbreak van iOS 9.

1. Je standaard-browser (en -apps) wijzigen

Toen Apple Maps voor het eerst werd meegeleverd met iOS 6, maar de app kwam Apple op veel kritiek te staan vanwege de slechte implementatie en de vele fouten. Toen Google Maps uiteindelijk weer te downloaden was op de iPhone en iPad slaakten veel gebruikers dan ook een zucht van verlichting, maar er zat wel één belangrijke kanttekening aan: Apple Maps is nog steeds de standaard kaarten-app op het OS. Wanneer je via bijvoorbeeld Siri een routebeschrijving zoekt, is Apple Maps de app die opent.

Je wil linkjes gewoon in Chrome kunnen openen

Ook met browsers en mediaspelers heb je op iOS weinig keus: Je gebruikt alleen de apps die Apple beschikbaar stelt. Safari, de Video's-app... Met een jailbreak kun je dat wijzigen, zodat je linkjes automatisch kunt laten openen in Chrome of je routebeschrijving in Apple Maps.

Voor dat eerste is er Browser Changer, voor de tweede is er MapsOpener. Daarnaast zijn er voor de meeste default apps wel tweaks te vinden in Cydia.

2. Een file-manager

Hoewel je met iOS 9 makkelijker bestanden kunt doorzoeken in iCloud, mis je op iOS nog steeds een fatsoenlijke file manager. Met de meeste bestanden die je via een Verkenner vindt kun je niet veel, maar soms is het wel heel fijn om af en toe een paar bestanden op je iPhone of iPad te kunnen zoeken. Denk maar eens aan apps die je van buiten de App Store om downloadt, of films en muziek die je niet via iTunes op je apparaat wil zetten. Je kunt er bovendien bestanden mee editen als html-files, en, misschien wel het handigst, je kunt vanuit je email alle bestanden als bijlage versturen in plaats van alleen foto's.

De beste file manager voor iOS (en eigenlijk de enige die ertoe doet) is iFile, dat boordevol functies zit. Je kunt er direct bestanden mee bewerken, en het koppelen aan Dropbox of FTP. Daar betaal je wel een paar euro voor, maar die is het dubbel en dwars waard.

3. Oude/gedownloade apps installeren

Soms wil je gewoon geen gebruik maken van de nieuwste apps die ineens een radicaal ander design hebben. Of je maakte vroeger gebruik van een app die nu niet meer in de App Store te vinden is. Of misschien wil je om wat voor reden dan ook aparte apps sideloaden (als je tenminste weet wat je doet). Of, (durven we het te suggereren?) wil je illegaal gedownloade apps spelen. Wat de reden ook is, je kunt met een jailbreak apps installeren buiten de App Store om.

You wouldn't steal an app... Toch?

Dat kan via apps als iFile waarmee je een .apk- of .deb-bestand kunt installeren, of via iTunes. Let wel op wat je doet, want zulke apps worden niet gecontroleerd door Apple. Alles op eigen risico dus!

4. Kleine imperfecties verbeteren

"iOS 9 is nagenoeg perfect", schrijven sommige critici, maar is dat wel echt zo? We kunnen nog genoeg kleine dingetjes bedenken die ons irriteren aan iOS - we willen notificaties kunnen wegschuiven in het Notificatiecentrum, we willen de knoppen in ons Control Center kunnen wijzigen, we willen mappen ín mappen kunnen maken, we willen 5 icoontjes in onze taakbalk kwijt kunnen... Het zijn vaak kleine dingetjes die niet ernstig genoeg zijn om over te stappen naar Android, maar die wél kunnen worden opgelost met een kleine tweak uit Cydia. Als jij je ergens aan ergert, is er ergens op de wereld wel een ontwikkelaar die dat ook doet - en daar een tweak voor heeft uitgebracht.

5. Nieuwe iOS-tweaks op oude apparaten

Laat ze maar lullen: iOS 9 is helemaal niet perfect

De nieuwe telefoons als de iPhone 6s of iPad Air hebben vaak functies die niet naar oudere modellen worden gebracht, en dat is best zonde. Denk maar eens aan Siri dat altijd aan staat, of de nieuwe functie 'Live Photos' die alleen werkt op de nieuwste iPhones. Ook de splitscreen-modus van iOS 9 ewrkt alleen op de twee nieuwste iPads.

Er zijn voor praktisch alle functies wel jailbreak-tweaks te vinden in Cydia. Zo heb je Medusa om de splitscreenmodus te gebruiken op oude iPads, en kun je Live Photos op oude modellen krijgen met het pragmatisch genoemde EnableLivePhotos. Het is zelfs mogelijk om het 3D Touch na te maken, al is dat natuurlijk niet helemaal hetzelfde. Met Forcy kun je het 3D Touch imiteren door het scherm lang of kort ingedrukt te houden. Voor vrijwel alle nieuwe functies is verder wel een tweak te vinden - hoef je niet persé de nieuwste iPhone te hebben.

6. Meer veiligheid in iOS

Er zijn verschillende signalen over de veiligheid van jailbreaken. Aan de ene kant, zeggen critici, zet je je apparaat zo open voor malware en andere rotzooi. Die is makkelijker in te laden op je apparaat, omdat je geen gebruik meer maakt van Apples veilige omgeving.

Een jailbreak is misschien juist wel veiliger

Van de andere kant moet een aanvallen wel vaak gebruik maken van een man-in-the-middle-aanval, en dat maakt misbruik al een stuk moeilijker. Bovendien krijg je met een jailbreak de mogelijkheid om nieuwe veiligheidsfuncties toe te voegen die je anders niet krijgt.

Zo zijn er tweaks als AppScan waarmee je iedere app op je apparaat kunt beveiligen met de Touch ID-vingerafdrukscanner (dat doen BioProtect en BioLockdown ook), of ProtectMyPrivacy dat je meer controle geeft over wat je deelt met adverteerders en apps. En als je apparaat gestolen wordt, kun je met iCaughtU een foto maken van de dief via de front-camera. En je kunt er je eigen Firewall mee opzetten. Dat lukt je niet met een 'normale' iPhone, dus als je goed doorhebt wat je doet is een iOS-jailbreak misschien wel veiliger.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.