De jailbreak voor iOS 9 is inmiddels een maand uit, maar critici vragen zich af of je dat echt nog wel nodig hebt. iOS 9 is immers heel uitgebreid en geeft je veel meer keus. Is er eigenlijk nog wel een reden om te jailbreaken? Nou, wij vinden van wel. We kunnen zelfs 6 dingen bedenken die we heel belangrijk vinden.

Lees hier over de jailbreak van iOS 9.

1. Je standaard-browser (en -apps) wijzigen

Toen Apple Maps voor het eerst werd meegeleverd met iOS 6, maar de app kwam Apple op veel kritiek te staan vanwege de slechte implementatie en de vele fouten. Toen Google Maps uiteindelijk weer te downloaden was op de iPhone en iPad slaakten veel gebruikers dan ook een zucht van verlichting, maar er zat wel één belangrijke kanttekening aan: Apple Maps is nog steeds de standaard kaarten-app op het OS. Wanneer je via bijvoorbeeld Siri een routebeschrijving zoekt, is Apple Maps de app die opent.

Je wil linkjes gewoon in Chrome kunnen openen

Ook met browsers en mediaspelers heb je op iOS weinig keus: Je gebruikt alleen de apps die Apple beschikbaar stelt. Safari, de Video's-app... Met een jailbreak kun je dat wijzigen, zodat je linkjes automatisch kunt laten openen in Chrome of je routebeschrijving in Apple Maps.

Voor dat eerste is er Browser Changer, voor de tweede is er MapsOpener. Daarnaast zijn er voor de meeste default apps wel tweaks te vinden in Cydia.

2. Een file-manager

Hoewel je met iOS 9 makkelijker bestanden kunt doorzoeken in iCloud, mis je op iOS nog steeds een fatsoenlijke file manager. Met de meeste bestanden die je via een Verkenner vindt kun je niet veel, maar soms is het wel heel fijn om af en toe een paar bestanden op je iPhone of iPad te kunnen zoeken. Denk maar eens aan apps die je van buiten de App Store om downloadt, of films en muziek die je niet via iTunes op je apparaat wil zetten. Je kunt er bovendien bestanden mee editen als html-files, en, misschien wel het handigst, je kunt vanuit je email alle bestanden als bijlage versturen in plaats van alleen foto's.

De beste file manager voor iOS (en eigenlijk de enige die ertoe doet) is iFile, dat boordevol functies zit. Je kunt er direct bestanden mee bewerken, en het koppelen aan Dropbox of FTP. Daar betaal je wel een paar euro voor, maar die is het dubbel en dwars waard.

3. Oude/gedownloade apps installeren

Soms wil je gewoon geen gebruik maken van de nieuwste apps die ineens een radicaal ander design hebben. Of je maakte vroeger gebruik van een app die nu niet meer in de App Store te vinden is. Of misschien wil je om wat voor reden dan ook aparte apps sideloaden (als je tenminste weet wat je doet). Of, (durven we het te suggereren?) wil je illegaal gedownloade apps spelen. Wat de reden ook is, je kunt met een jailbreak apps installeren buiten de App Store om.

You wouldn't steal an app... Toch?

Dat kan via apps als iFile waarmee je een .apk- of .deb-bestand kunt installeren, of via iTunes. Let wel op wat je doet, want zulke apps worden niet gecontroleerd door Apple. Alles op eigen risico dus!

4. Kleine imperfecties verbeteren

"iOS 9 is nagenoeg perfect", schrijven sommige critici, maar is dat wel echt zo? We kunnen nog genoeg kleine dingetjes bedenken die ons irriteren aan iOS - we willen notificaties kunnen wegschuiven in het Notificatiecentrum, we willen de knoppen in ons Control Center kunnen wijzigen, we willen mappen ín mappen kunnen maken, we willen 5 icoontjes in onze taakbalk kwijt kunnen... Het zijn vaak kleine dingetjes die niet ernstig genoeg zijn om over te stappen naar Android, maar die wél kunnen worden opgelost met een kleine tweak uit Cydia. Als jij je ergens aan ergert, is er ergens op de wereld wel een ontwikkelaar die dat ook doet - en daar een tweak voor heeft uitgebracht.

5. Nieuwe iOS-tweaks op oude apparaten

Laat ze maar lullen: iOS 9 is helemaal niet perfect

De nieuwe telefoons als de iPhone 6s of iPad Air hebben vaak functies die niet naar oudere modellen worden gebracht, en dat is best zonde. Denk maar eens aan Siri dat altijd aan staat, of de nieuwe functie 'Live Photos' die alleen werkt op de nieuwste iPhones. Ook de splitscreen-modus van iOS 9 ewrkt alleen op de twee nieuwste iPads.

Er zijn voor praktisch alle functies wel jailbreak-tweaks te vinden in Cydia. Zo heb je Medusa om de splitscreenmodus te gebruiken op oude iPads, en kun je Live Photos op oude modellen krijgen met het pragmatisch genoemde EnableLivePhotos. Het is zelfs mogelijk om het 3D Touch na te maken, al is dat natuurlijk niet helemaal hetzelfde. Met Forcy kun je het 3D Touch imiteren door het scherm lang of kort ingedrukt te houden. Voor vrijwel alle nieuwe functies is verder wel een tweak te vinden - hoef je niet persé de nieuwste iPhone te hebben.

6. Meer veiligheid in iOS

Er zijn verschillende signalen over de veiligheid van jailbreaken. Aan de ene kant, zeggen critici, zet je je apparaat zo open voor malware en andere rotzooi. Die is makkelijker in te laden op je apparaat, omdat je geen gebruik meer maakt van Apples veilige omgeving.

Een jailbreak is misschien juist wel veiliger

Van de andere kant moet een aanvallen wel vaak gebruik maken van een man-in-the-middle-aanval, en dat maakt misbruik al een stuk moeilijker. Bovendien krijg je met een jailbreak de mogelijkheid om nieuwe veiligheidsfuncties toe te voegen die je anders niet krijgt.

Zo zijn er tweaks als AppScan waarmee je iedere app op je apparaat kunt beveiligen met de Touch ID-vingerafdrukscanner (dat doen BioProtect en BioLockdown ook), of ProtectMyPrivacy dat je meer controle geeft over wat je deelt met adverteerders en apps. En als je apparaat gestolen wordt, kun je met iCaughtU een foto maken van de dief via de front-camera. En je kunt er je eigen Firewall mee opzetten. Dat lukt je niet met een 'normale' iPhone, dus als je goed doorhebt wat je doet is een iOS-jailbreak misschien wel veiliger.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.