Ondanks lekken en geruchten vóór de aankondiging heeft iOS 9 toch nog wat verrassingen in petto. Apple heeft ze niet scherp belicht als ‘one more thing’ maar iPhones en iPads krijgen straks flinke veranderingen.

Apple is niet meer het hermetisch gesloten bolwerk dat altijd met flinke verrassingen komt bij aankondigingen. Toch weet de firma nog wel te verrassen. Ditmaal ook met wat kleinere dingen. Klein, maar fijn!

1. Batterijverbetering

De trend naar dun, dunner, dunst heerst in de mobile wereld. De toevoeging van slechts enkele millimeters smartphonedikte kan een flink verschil in batterijduur betekenen. Toch vereist dat nog altijd de aanschaf van een nieuw toestel. Een andere manier om langer op een volle batterij te werken, is optimalisatie van het energieverbruik. Apple voert dat nu door in iOS 9.

iOS 9 krijgt een flinke efficiencyslag voor het mobiele besturingssysteem zelf, de apps van Apple en ook bepaalde kerntechnologieën (waar dan andere apps van kunnen profiteren). Verder zet iOS 9 de iPhone-sensors voor licht en nabijheid in om bijvoorbeeld te detecteren dat het toestel ondersteboven op tafel ligt waarbij het dan het scherm uitgeschakeld houdt. Ook als er een notificatie binnenkomt. Daarnaast kan iOS 9 voor de laatste percentages batterijlading terugschakelen naar een Low Power-modus. In totaal levert dit alles volgens Apple een uur extra iPhone-gebruik op. Zonder dat je een nieuwe hoeft te kopen.

2. Apps op dieet

Over nieuwe iPhones gesproken: veel telco’s en winkels stunten met instapmodellen die nogal karig zijn bedeeld qua opslagruimte. Eigenlijk is het schandalig dat er anno 2015 nog toestellen met maar 8 GB worden aangeboden. Verder kan 16 GB voor mensen met veel apps ook wat krap zijn. In iOS 9 neemt Apple maatregelen: apps worden met App Thinning op dieet gezet.

Een app installeeert zichzelf dan alleen met datgene wat het nodig heeft voor het specifieke toestel waar het op draait. Weg met megabytes aan ongebruikt high-res beeld voor de grotere schermen van de iPad en de iPhone 6 Plus. Een app op een iPhone 5 komt alleen met het benodigde voor dát model. Idem dito voor de 6. En de 6 Plus kan dan zonder de grafische app-elementen met lágere resolutie.

Verder kunnen app-makers er ook voor kiezen om bepaalde functies pas te laten downloaden als een gebruiker die echt gebruikt. Als de opslagruimte op raakt, worden die optionele elementen automatisch door iOS 9 opgeruimd. Oh, en het mobiele besturingssysteem zelf gaat ook op dieet. In plaats van een download van bijna 4,6 GB (voor versie 8) wordt iOS straks gestreamed met maar 1,3 GB (voor versie 9 dus). Alleen de vernieuwde delen worden gedownload en niet het hele besturingssysteem.

©PXimport

3. DirectX à la Apple

Steve Jobs zei het lang geleden al: goede artiesten kopiëren, fantastische artiesten stelen. Een goed idee van je concurrent kun je dus best jaren later zelf implementeren. Microsoft heeft ooit pc-gaming en video een flinke boost gegeven door developers te helpen met zijn Windows-technologie DirectX. Apple voert voor iOS en OS X iets soortgelijks in met zijn technologie Metal, die de ES-variant van OpenGL vervangt.

De ingebouwde apps in iOS 9 maken al gebruik van Metal waardoor ze efficiënter omgaan met het vermogen van de processor en de grafische chip. Dit brengt volgens Apple snellere scrolling, soepelere animaties en een algeheel hoger prestatieniveau. Niet alleen voor games en video, maar ook voor gewoon gebruik van e-mail, berichten, webpagina’s, PDF-doucumenten en meer. De voordelen hiervan zullen duidelijk zijn bij multitasking en split-screengebruik op de nieuwste iOS-devices, maar ook merkbaar zijn op juist oudere iPhones en iPads die relatief langzaam zijn.

4. Betere PIN-code verplicht

Beveiliging is en blijft belangrijk, vooral voor mobiele apparaten die makkelijk verloren kunnen raken. Met ingang van iOS 9 verplicht Apple een iets langere PIN-code in voor het ontgrendelen van iPhones en iPads met Touch ID. Gebruikers die al met hun vingerafdruk inloggen, zullen niet veel merken van deze verandering. Vinders (of dieven) van verloren iOS-toestellen hebben er des te meer mee te maken.

De overgang van viercijferige PIN-codes naar zescijferig betekenen namelijk een enorme versterking van de beveiliging. In plaats van 10.000 mogelijke cijfercombinaties hebben nieuwere iOS-apparaten dan 1 miljoen mogelijke combinaties. Het kraken van de PIN-code wordt dus flink moeilijker. Na invoer van 10 foute codes zal het apparaat zichzelf wissen. Deze verplicht betere beveiliging in iOS 9 is van toepassing voor de iPhone 5S, iPhone 6, iPhone 6 Plus, iPad Air 2 en iPad Mini 3.

©PXimport

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.