Het wordt ons steeds makkelijker gemaakt om apparaten in huis te bedienen en sinds geruime tijd kun je ook je gordijnen op afstand door middel van een app bedienen. SwitchBot loopt op dit vlak ook al een tijdje mee en bracht inmiddels de derde versie uit van zijn Curtain-systeem. Hoe verhoudt deze SwitchBot Curtain 3 zich ten opzichte van het vorige model?

Rail of roede?

Wil je aan de slag gaan met een automatisch gordijnsysteem, dan moet je eerst goed kijken of het systeem overweg kan met het type rail of roede waaraan jij je gordijnen hebt gehangen. Want in tegenstelling tot bijvoorbeeld het gordijnsysteem van Slide werkt de SwitchBot Curtain direct op de rail. Om die reden is het van belang dat je de juiste versie kiest. Heb je een gordijnroede, dan kies je voor de Curtain Rod. Het motorblok van dat systeem heeft twee wielen die over de roede hangen; daaronder zit het gemotoriseerde wiel dat de gordijnen heen en weer beweegt. De bovenste wieltjes zitten vast aan een verende pin, zodat de wielen goed over de roede zijn geklemd. De motor van de SwitchBot 'duwt' de gordijnen vervolgens open of dicht; het daadwerkelijke gordijn wordt dus niet aan de motor bevestigd.

©SwitchBot

Montage op rails

Heb je een gordijnrail, dan heb je de SwitchBot Curtain Rail nodig. Bij die versie van de Curtain – die we hier hebben getest – wordt een aantal extra accessoires meegeleverd, waarmee het systeem kan worden bevestigd op een gordijnrail. Wat betreft rails zijn er twee gangbare typen: een U-rail en een I-rail (hoofdletter i). Bij een U-rail lopen de runners – het deel waaraan de gordijnhaken worden bevestigd – door een sleuf heen. Bij een I-rail zitten de runners aan de buitenzijde van een middenbalk. Voor beide systemen heb je een aparte SwitchBot Curtain nodig: een U-rail-versie van een SwitchBot past niet op een I-rail-versie, en andersom. In Nederland komt echter vooral het U-type voor.

©SwitchBot

Motorblok ophangen

Zoals gezegd hebben wij de U-rail-versie van de SwitchBot Curtain getest. De montage van het systeem gaat relatief eenvoudig. Het motorblok (zoals we het maar even noemen) en de wieltjes die in de rails worden geplaatst, zijn los van elkaar geleverd. Eerst plaats je één deel met wieltjes in je rail, en klik je het motorblok vast aan die wieltjes. Vervolgens plaats je de tweede set met wieltjes in de rail, en klik je ook die vast aan het motorblok.

De wieltjes zijn bevestigd aan een verende stang en bij het vastklikken van de wieltjes aan het motorblok trek je die verende stang een stukje naar beneden. Na het vastklikken klemt het motorblok goed om de gordijnrails. Een enkel rubber wiel drukt aan de onderzijde van de rail en zorgt dus voor de voortstuwing van het motorblok.

De montage gaat dus vrij eenvoudig en kan prima zonder extra hulp worden uitgevoerd. Zolang je maar goed bij de gordijnrails kunt, is er geen probleem.

©SwitchBot

Werking

De SwitchBot Curtain is op verschillende manieren te bedienen. De meest eenvoudige manier is door middel van een kleine meegeleverde afstandsbediening met twee knoppen. Die moet je nog wel even configureren en daar is dan wel de SwitchBot-app voor nodig. Die app moet je ook gebruiken nadat je de gordijnen hebt opgehangen; ze moeten namelijk nog eerst gekalibreerd worden. De SwitchBot-app is beschikbaar voor zowel Android- als Apple-toestellen.

Tijdens het instellen van de gordijnen geef je bijvoorbeeld onder meer op naar welke kant de gordijnen openen of sluiten. Heb je twee gordijnen die naar elkaar toe worden dichtgetrokken, dan moet je twee SwitchBot Curtains hebben en deze in de app als één enkel systeem instellen.

Afstanden meten

Bij het kalibreren van de eerste versies van de SwitchBot Curtain moest je als gebruiker zelf aangeven wanneer een van de gordijnen in de volledig gesloten en volledig geopende positie stond. Het probleem daarbij is dat de afstand die het gordijn aflegt wordt bepaald door het aantal omwentelingen van het aandrijfwiel. Maar eventueel slippen van dat wiel wordt hiermee niet gedekt: trekt het systeem een (te) zwaar gordijn, dan kan het voorkomen dat het wieltje slipt, dat het slippen vervolgens als een omwenteling telt, en het gordijn hierdoor niet helemaal op de open- of gesloten positie terecht komt. Met de Curtain 3 is dit probleem verholpen: er wordt namelijk per motor één magneetblokje meegeleverd dat je op de positie van het maximaal gesloten gordijn aan de buitenkant van de gordijnrail plaatst. Wanneer de SwitchBot het punt van de magneet heeft bereikt, stopt de motor. Hierdoor kan het gordijn zich dus beter sluiten, ook wanneer er meer omwentelingen zijn door eventueel slippen van de motor.

©MG | ID.nl

Buitenshuis bedienen

Wil je de gordijnen ook buitenshuis met een app bedienen of je gordijnen koppelen aan de slimme assistent van Google of Amazon, dan heb je daarnaast ook een SwitchBot Hub 2 nodig. Dit is een klein kastje van zo'n 8 bij 8 cm dat voorzien is van bluetooth en wifi. De wifi gebruik je om verbinding te maken met het internet, terwijl de bluetooth wordt gebruikt om verbinding te maken met de gordijnen. De stappen die nodig zijn voor het instellen van de hub zijn relatief eenvoudig. Je hebt wel een SwitchBot-account nodig om de hub te kunnen gebruiken. Er is ook een goedkopere Hub Mini die wat functionaliteit mist. Zo is er geen display (waarmee op de SwitchBot Hub 2 overigens alleen temperatuur- en luchtvochtigheidsinformatie wordt getoond) en is het bereik van het infraroodsignaal voor het bedienen van andere apparaten dan de gordijnen een stuk lager. De Hub Mini is bijna de helft goedkoper dan de Hub 2.

©SwitchBot

Scenario's

In combinatie met de SwitchBot Hub 2 of de Hub Mini kun je je gordijnen op verschillende manieren inzetten, en het meest handige is hierbij de integratie met Google Assistant of Amazon Alexa. Op die manier kun je bijvoorbeeld thuis- en vakantieroutines maken, zodat je op bepaalde tijden de gordijnen kunt openen en sluiten en dit in combinatie met bijvoorbeeld slimme lampen kunt laten werken. Met de hub wordt ook het Matter-protocol ondersteund en kun je Apple HomeKit ook gebruiken.

Heb je geen slimme assistent, dan biedt de SwitchBot-app zelf ook veel mogelijkheden voor automatisering, met als bijkomend voordeel dat je ook andere SwitchBot-apparaten die je eventueel hebt kunt aansturen.

©MG | ID.nl

Voor de SwitchBot Curtain 3 zijn ook afzonderlijke zonnepanelen beschikbaar, waarmee je de modules direct kunt opladen door de panelen aan de buitenzijde van het gordijn te hangen. Je hangt ze direct aan de usb-c-poort op de SwitchBot-module zelf. Door middel van een lang plastic verbindingstuk hangen de zonnepanelen een stuk lager. Dat is niet een heel fraai gezicht als je de gesloten gordijnen van buitenaf zou bekijken, want bij de vorige versie van de SwitchBot kon je de panelen nog direct op de motorunit klikken en dat zag er wat mooier uit. Het probleem daarbij was echter dat veel gordijnrails een stuk boven het raam hangen, waardoor er weinig zonlicht op de panelen kwam. Dat is met deze nieuwe versie dus wel opgelost, maar het resultaat ziet er minder elegant uit.

Conclusie

De SwitchBot Curtain 3 is een vooruitgang ten opzichte van de eerste versie die we een tijdje terug hebben getest. Het systeem is bijvoorbeeld een stuk stiller geworden. Voor eigenaren van een oudere SwitchBot Curtain of Curtain 2 is deze versie weliswaar qua prestaties een stuk beter, maar ernaar upgraden is wat ons betreft niet nodig. De nieuwe versie biedt in combinatie met de Hub 2 in ieder geval goede ondersteuning voor alle slimme diensten, en is het prettig dat het Matter-protocol daar nu ook onder valt. Qua prijs is de SwitchBot Curtain 3 niet al te duur, maar de kosten lopen wel op bij gordijnsystemen waarbij de sluiting in het midden zit: voor ieder gordijn is één motorunit nodig en in zo'n geval heb je er dus twee nodig.

Als je je vriezer wilt ontdooien, trek je eerst de stekker eruit. Laat je 'm aanstaan, dan blijft het apparaat koelen en smelt het ijs nauwelijks. Bij een vrijstaand model is dat zo gebeurd, maar bij een inbouw-vriezer ligt dat anders. De plint moet los, het apparaat moet naar voren, en pas dan kun je bij het stopcontact. Gedoe dus. Wil je een inbouw-vriezer, dan kun je dus het beste kiezen voor een model met No Frost. Maar wat is dat eigenlijk, en hoe werkt het?

Wat doet No Frost precies?

In een vriezer zonder No Frost ontstaat na verloop van tijd een ijslaag op de binnenwanden. Dat komt door vochtige lucht die binnenkomt elke keer dat je de deur opent. Daardoor gaan de lades minder soepel open en dicht, vriezen verpakkingen vast en stijgt het energieverbruik zonder dat je het meteen doorhebt.

No Frost voorkomt dat. In plaats van het vocht te laten condenseren en bevriezen, circuleert er droge, koude lucht door de vriezer dankzij een ingebouwde ventilator. Die onttrekt actief vocht aan de lucht in het vriesdeel, waardoor ijsvorming helemaal uitblijft. Alles in de vriezer blijft los van elkaar, zonder dat er zich een laag ijs vormt op lades of verpakkingen.

©Tolstoy | Prozorov Andrey

Waarom No Frost juist bij inbouw zo handig is

Dat je nooit meer hoeft te ontdooien is prettig, maar No Frost heeft nog een paar duidelijke voordelen. Een vriezer zonder ijslaag werkt efficiënter: zodra er ijs aan de binnenwanden ontstaat, moet de compressor meer moeite doen om alles op temperatuur te houden. Dat zie je terug op je energierekening.

Bij inbouw-vriezers speelt dat nog sterker. Omdat die vriezers in een kast zijn weggewerkt, is de luchtcirculatie rond het apparaat beperkter. Warmte die normaal via de zijkanten en achterkant wordt afgevoerd, blijft langer hangen. Daardoor neemt de kans op condensvorming en dus ijsopbouw toe bij modellen zonder No Frost. Als de vriezer daardoor harder moet werken, loopt het verbruik op en verslechtert de energieprestatie – zelfs als het label op papier zuinig lijkt. Met No Frost voorkom je dat, en blijft de vriezer goed werken, ook als hij is ingebouwd.

Beter voor je eten

Ook blijft door No Frost de kwaliteit van ingevroren eten beter behouden. IJskristallen op verpakkingen en producten ontstaan bij temperatuurwisselingen en vochtophoping. Met een No Frost-systeem blijft de lucht in het vriesvak stabiel en droog. Daardoor droogt je eten minder snel uit en blijft de kwaliteit beter behouden. 

Zijn er ook nadelen?

No Frost heeft geen echte nadelen, al zijn er wel een paar dingen om rekening mee te houden. Een No Frost-vriezer gebruikt in theorie iets meer stroom door het ventilatiesysteem. In de praktijk weegt dat ruimschoots op tegen het lagere verbruik dankzij het ontbreken van ijsvorming. Ook maakt de luchtcirculatie soms een zacht zoemend geluid. Bij inbouw hoor je daar meestal weinig van, omdat het apparaat in een kast is weggewerkt. Ook ligt de prijs vaak iets hoger dan bij standaard vriezers.

Hoe zit het met Low Frost bij inbouw-vriezers?

Niet alle vriezers zonder ijsvorming zijn automatisch No Frost. Er bestaan ook modellen met Low Frost. Die werken met verdampers in de wand, waardoor er veel minder snel ijs ontstaat. Helemaal ijsvrij blijft het vriesgedeelte niet, maar ontdooien hoeft nog maar één of twee keer per jaar. Bij een vrijstaand model kan dat prima, maar bij inbouw eigenlijk niet. Want één keer per jaar ontdooien is bij een ingebouwd apparaat nog steeds onhandig. Daarom is No Frost bij inbouw eigenlijk de enige keuze waarmee je het jezelf écht makkelijk maakt.

©qwartm - stock.adobe.com

No Frost is bij inbouw geen luxe, maar logica

Het allergrootste voordeel van No Frost bij een inbouw-vriezer is natuurlijk dat de rompslomp van ontdooien je bespaard blijft. Daarnaast zorgt No Frost ervoor dat de vriezer constant blijft presteren, ook in een krappe, slecht geventileerde nis. Het voorkomt ijsvorming, houdt het energieverbruik stabiel en zorgt dat je ingevroren etenswaren zo lang mogelijk hun kwaliteit behouden. Zeker bij een inbouwmodel is No Frost dus geen luxe, maar gewoon een slimme keuze.

Nog even dit

Vriezers hebben ruimte nodig om hun warmte kwijt te kunnen. Bij No Frost-modellen is dat extra belangrijk, omdat die werken met actieve luchtstroom. Bij een vrijstaande vriezer is voldoende ruimte meestal geen probleem, maar bij inbouw-modellen is het belangrijk dat ze niet te krap worden ingebouwd. Kijk dus niet alleen naar de afmetingen van het apparaat zelf, maar controleer ook altijd hoeveel extra ruimte de fabrikant adviseert voor ventilatie. Soms is er aan de achterkant, bovenkant of onder de vriezer nog luchtcirculatie nodig. Houd daar in je keukenontwerp rekening mee, zodat de vriezer goed blijft functioneren en het energieverbruik niet oploopt. Je kunt ook altijd advies vragen bij je keukenspecialist.

Microsoft maakt zijn browser veiliger door Edge-gebruikers te beschermen tegen de bekende scareware-aanvallen. De nieuwe functie scareware-blokkering beschermt je tegen voorheen onbekende scamtools.

Stap 1: Update of preview

Scareware is de verzamelnaam voor online tools die ons de stuipen op het lijf jagen met alarmerende pop-upberichten of nepsysteemwaarschuwingen. Op die manier probeert men de gebruiker te manipuleren om schadelijke software te downloaden die vermomd zit in een zogenaamd antivirusprogramma.

De nieuwe veiligheidsfunctie van Edge wordt stapsgewijs uitgerold. Als je de functie nog niet kunt terugvinden, probeer dan eerst Edge te updaten. Open de browser en klik op de drie puntjes in de rechterbovenhoek van het scherm. Selecteer Instellingen en klik op Over Microsoft Edge. Als er een update beschikbaar is, zal de browser die automatisch downloaden en installeren. Je kunt de functie ook proberen door in het nieuwe Microsoft Edge Insider Channel de preview-versie te downloaden. Het is trouwens mogelijk om je huidige Edge-versie naast de preview-versie te gebruiken.

Je kunt de nieuwe scareware-blokkering ook proberen in de preview van Edge.

Stap 2: Activeren

Om Scareware-blokker in te schakelen, open je Microsoft Edge en klik je rechtsboven op de drie puntjes. Dan kies je de optie Instellingen zodat je in het linkerdeelvenster Privacy, zoeken en services kunt selecteren. In het gedeelte Beveiliging zet je de schakelaar Scareware-blokkering aan. Maak ook de optie Microsoft Defender SmartScreen actief. Wanneer een site als kwaadaardig wordt gedetecteerd, wordt de cloudgebaseerde database voor SmartScreen bijgewerkt en wordt de informatie verspreid over apparaten over de hele wereld. Zodra je deze stappen hebt voltooid, is de beveiligingsfunctie actief en kun je gewoon doorgaan met browsen op internet.

Schakel Scareware-blokker en Microsoft Defender SmartScreen in.

Stap 3: Alarm!

Hoe werkt de Scareware-blokker? Aan de hand van een lokaal machine-learning-model vergelijkt Edge de pagina’s met duizenden gerapporteerde scams die bij de community van Microsoft zijn binnengekomen. Wanneer een verdachte pagina wordt geselecteerd, verlaat Edge de modus van het volledige scherm en ontvang je een waarschuwing. Op die manier moet je dus zelf beslissen of je wilt doorgaan. Je kunt trouwens ook malafide pagina’s melden om anderen te beschermen. Microsoft moedigt aan om zowel echte scam-pagina’s als vals positieven te melden en op die manier de nauwkeurigheid van het model te verbeteren.

Scareware-blokker geeft een voorvertoning van de verdachte website, maar waarschuwt om die niet te openen.