In het hardware-aanbod zie je vaak een duidelijke scheiding tussen consumenten en zakelijke gebruikers. In de praktijk zal ook een gevorderde gebruiker graag in die tweede categorie shoppen. Een degelijke server of betrouwbare dataopslag is voor iedereen wel wat waard. Het geeft je bijvoorbeeld de mogelijkheid om het robuuste zfs-bestandssysteem te gebruiken. Je hoeft daarvoor niet zelf de hardware samen te stellen. Enkele nieuwe nassen van Qnap bieden het in combinatie met het besturingssysteem QuTS hero. We gaan op zoek naar de meerwaarde.

#brandedcontent - Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met QNAP.

Bij computerhardware voor consumenten versus zakelijke gebruikers spreken we ook wel van consumer-grade versus enterprise-grade. Waar zit het verschil? Bij een server merk je het bijvoorbeeld aan robuustere hardware. Een zwaardere of dubbel uitgevoerde voeding, redundante opslag, betere koeling, ecc-geheugen (met foutcontroles), misschien wel een cluster van servers. Alles om geen zogeheten single point of failure te hebben. Ook ‘consumenten’ ssd’s worden vermeden, want alleen de zakelijke variante schrijven bij stroomuitval nog netjes alle gegevens weg, en kennen vaak een veel langere levensduur: er kunnen simpelweg meer terabytes naar geschreven worden (tbw of terabytes written) voordat het genoeg is. Bij harde schijven zijn de verschillen wat kleiner maar nog steeds aanwezig.

©PXimport

Hardware voor dataopslag

Stel je hogen eisen aan je dataopslag – en wie doet dat eigenlijk niet – dan is het om te beginnen wenselijk om bitrot tegen te gaan. Daarmee wordt bedoeld dat bestanden worden aangetast door degradatie van opslagmedia. Iets waar ook harde schijven last van kunnen hebben. Met de huidige bestandssystemen zoals ext4 blijven fouten helaas vaak onopgemerkt. Je merkt het pas bij het openen van bestanden, bijvoorbeeld door kleine afwijkingen op foto’s. Moderne bestandssystemen zoals zfs en btrfs zijn in staat om bitrot te herkennen en vaak ook te herstellen dankzij verschillende foutcontroles. Bedrijven gebruiken zulke bestandssystemen al heel lang, maar ze liggen tegenwoordig eigenlijk binnen ieders bereik. Veel recente Linux-distributies bieden het bijvoorbeeld als optie. De beste reputatie heeft zfs, maar het stelt wel wat hogere eisen aan je systeem, zoals een flinke geheugencapaciteit. Dat wordt nog wat meer als je van de-duplicatie gebruik wil maken (zie kader).

De-duplicatie bij zfs-bestandssysteem

QuTS Hero

Een nas is eigenlijk de beste plek om zfs toe te passen, want hier staat immers al je data gestald. Zelfbouw kan een optie zijn. Als besturingssysteem kun je dan bijvoorbeeld FreeNAS overwegen dat is gebouwd met FreeBSD als basis. Al is zfs dankzij zfs on Linux inmiddels ook in de Linux-wereld doorgedrongen. Een kant-en-klare nas is óók een optie. Qnap zet met een reeks zakelijke nassen stevig in op het zfs-bestandssysteem. Hiervoor heeft het een nieuwe versie van het QTS-besturingssysteem ontwikkeld, onder de naam QuTS Hero. De ‘instap’ modellen zijn de 6-bay TS-h686 (ongeveer €1499) en 8-bay TS-h886 (ongeveer €1699). Ze liggen misschien niet binnen ieders bereik, maar je krijgt er wel veel voor terug.

©PXimport

Stevige hardware

Beide modellen gebruiken een Intel Xeon-processor uit de D-1600-serie, een dual-core bij de TS-h686 en een quad-core in de TS-h886. Zoals je het graag ziet bij zfs, zijn ze voorzien van ecc-geheugen. Zo profiteer je optimaal van de extra data-integriteit van het moderne bestandssysteem. Zonder ecc-geheugen kan immers al in het geheugen een datafout ontstaan. Je hebt er dan niet veel aan als die foute gegevens vervolgens ‘foutloos’ worden weggeschreven. De TS-h686 heeft standaard 8 GB geheugen, bij de TS-h886 is dat 16 GB. Uitbreiden is voor beide modellen mogelijk tot 128 GB.

Flexibel uitbreiden

Dankzij de twee pcie x8-sleuven kun je beide nassen heel flexibel uitbreiden. Plaats bijvoorbeeld een netwerkkaart voor 10 gigabit-ethernet en je kunt sneller dan ooit gegevens uitwisselen. De vier ethernetpoorten zijn met 2,5 gibabit-ethernet ook al wat meer gangbaar. Dergelijke ethernetpoorten vind je trouwens ook op veel recente pc’s. Omdat je soepel je bestaande netwerkkabels kunt gebruiken stap je dus zomaar over naar een sneller netwerk. Je hebt nog wel een geschikte switch nodig, maar die heeft Qnap sinds kort ook in het aanbod.

©PXimport

Software

Bij de installatie van de software kun je kiezen tussen QTS of het nieuwe QuTS Hero. Ze lijken sterk op elkaar, los van de achterliggende techniek, en als je bekend bent met Qnap zal het niet lastig zijn om de nas in gebruik te nemen. Waar je – met dank aan zfs – meteen van profiteert is dat je snel en eenvoudig snapshots kunt maken, in feite momentopnamen van je bestanden, die nauwelijks extra ruimte innemen. Het wordt als een goede extra bescherming tegen ransomware gezien, zeker als je frequent zulke momentopnames maakt. Overigens kun je enkele bestaande modellen van Qnap ook een upgrade naar het nieuwe besturingssysteem geven. Soms is dan wel meteen een geheugenupgrade gewenst of vereist. Er is namelijk minimaal 4 GB nodig en bij gebruik van de-duplicatie 8 GB. Meer geheugen zal de prestaties van zfs en je nas zeker ten goede komen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.