ID.nl logo
Een fietstas vastmaken op je e-bike doe je zo
© Tanja Esser
Mobiliteit

Een fietstas vastmaken op je e-bike doe je zo

Op de bagagedrager van een e-bike neem je heel wat spullen mee, mits je er een degelijke fietstas op vastmaakt. Dat klinkt als een klusje van niks, maar in de praktijk kan het nog best lastig zijn. Zo zit bijvoorbeeld de accu onder de bagagedrager geregeld in de weg. Met één van deze drie oplossingen bevestig je moeiteloos een fietstas op jouw e-bike.

Je wilt op je elektrische fiets waarschijnlijk geregeld spullen meenemen. Een fietstas is hiervoor een doeltreffende oplossing. In dit artikel vertellen we je over de opties die je voor de montage van een fietstas hebt:

Het MIK-bagagesysteemsysteem gebruiken. Een dubbele fietstas gebruiken. Je bagagedrager verhogen.

Tip: Misschien is het artikel Kinderzitjes op een e-bike, gaat dat zomaar ook interessant voor jou.

Optie 1: Gebruik het MIK-bagagedragersysteem

Geen zin in gedoe? Dankzij het universele MIK-systeem (ont)koppel je kinderlijk eenvoudig een geschikte fietstas. MIK is een Engelstalige afkorting voor Mounting Is Key. Het is in feite een bagagedragersysteem, waarbij je accessoires heel eenvoudig kunt los- en vastmaken. Kom je bijvoorbeeld ’s ochtends aan op het werk, dan klik je een geschikte hand-, laptop- of bagagedragertas los. Na het werk klik je dezelfde tas weer vast voor de terugweg. Naast allerlei tassen bestaan er ook kinderzitjes en manden met ondersteuning voor MIK.

Het voordeel van dit bagagedragersysteem is dat je snel tussen accessoires kunt wisselen. Bovendien neem je de tas gemakkelijk lopend mee. Verder komen afneembare fietstassen ook van pas wanneer je twee e-bikes op een fietsendrager meeneemt met de auto. Vaste fietsentassen zitten vanwege beperkte ruimte tussen de tweewielers dan erg in de weg. Het merk Basil fabriceert als uitvinder van het MIK-systeem veel geschikte accessoires. Daarnaast ontwikkelen ook merken als New Looks en FastRider tassen met MIK-ondersteuning. Let hierbij wel op. De benodigde adapterplaat is niet op elk product standaard voorgemonteerd. In dat geval heb je ook nog een los verkrijgbare MIK-adapterplaat nodig.

Sommige luxe e-bikes hebben al een bagagedrager met MIK-profielen, zoals verschillende modellen van Gazelle, Sparta, Batavus en QWIC . Klik hierop rechtstreeks een accessoire met een MIK-adapterplaat vast en verwijder vervolgens de MIK-stick. Deze stick fungeert als een soort sleutel, zodat je het accessoire eenvoudig kunt vergrendelen en ontgrendelen. Heeft jouw elektrische fiets geen bagagedrager met de juiste profielen? Geen probleem, want je kunt dan een afzonderlijk verkrijgbare carrierplaat op de bagagedrager bevestigen. Deze plaat is geschikt voor bagagedragers met een breedte van 10 tot 17 centimeter. De montage is aan de hand van enkele inbusbouten een fluitje van een cent.

Overigens bestaan er sinds 2020 ook MIK HD-bagagedragers. Die kunnen met een maximale belastbaarheid van dertig kilo meer gewicht verdragen. MIK HD is speciaal voor kinderzitjes ontworpen. Reguliere MIK-accessoires zijn compatibel met een MIK HD-bagagedrager. Naast MIK zijn er met Racktime en AVS nog twee zogeheten click & go-bevestigingssystemen voor de bagagedrager in omloop.

Bekijk MIK-fietsstoeltjes

op Bol.com

Tip: KLICKfix Neem je relatief weinig spullen mee? Overweeg dan een frame-, zadel- of stuurtas voor je e-bike. Voor een tas of mand op het stuur zit het display vaak in de weg. Los met het zogeheten KLICKfix-bevestigingssysteem dit euvel op. Lees ook: De beste gadgets voor je e-bike.

De Basil Miles-fietstas klik je eenvoudig vast op een bagagedrager met MIK-ondersteuning.

Optie 2: Gebruik een dubbele fietstas

Vind je producten voor het MIK-systeem te duur en wil je gewoon een reguliere fietstas op je e-bike vastmaken? Bij aanwezigheid van een frameaccu is dat geen enkel probleem. Je kunt dan namelijk in principe elke fietstas bevestigen. Bij een accu onder de bagagedrager gaat die vlieger helaas niet op. In veel gevallen is de ruimte tussen de batterij en bagagedrager namelijk te klein. Met name de montage van een enkele fietstas blijkt in de praktijk veelal lastig. De ophanghaken raken de accu, waardoor het niet mogelijk is om de fietstas vast te maken.

Een dubbele fietstas kun je meestal wel vastmaken. In plaats van haken is er hierbij meestal een bevestigingssysteem met riempjes of klittenband aanwezig. Hiervoor is vrijwel altijd ruimte. Een bijkomend voordeel is dat je ook nog eens meer spullen kunt meenemen. In een enkel geval blokkeert de fietstas het oplaadpunt van de accu. Meestal kun je de fietstas wel iets verschuiven, zodat je de e-bike alsnog kunt opladen.

Advies: Belastbaarheid Belast de bagagedrager niet te zwaar en neem overwegend lichte spullen mee. Denk bijvoorbeeld aan regenkleding en een bandenplakset. Het zwaartepunt ligt anders aan de achterzijde van de fiets. Dat heeft nadelige gevolgen voor de wendbaarheid. Lees ook: Wat zijn de voor- en nadelen van verschillende e-bikemotoren?

Een dubbele fietstas kun je vrijwel altijd op een e-bike bevestigen, zoals dit exemplaar van Willex.

Optie 3: Verhoog de bagagedrager

Als je huidige fietstas niet op de bagagedrager van je elektrische fiets past, is het natuurlijk zonde om een nieuw exemplaar te kopen. In dat geval is het verhogen van de bagagedrager een betaalbare oplossing. Zo ontstaat er meer ruimte tussen de fietstas en accu. Fietsdealers verkopen onder de noemer opzetdrager en hulpdrager geschikte accessoires. Dat is doorgaans goedkoper dan de aanschaf van een kwalitatieve nieuwe fietstas. Het merk Steco ontwikkelt bijvoorbeeld diverse geschikte producten.

Tip: Opzetdrager Besluit je om een opzetdrager op de e-bike te monteren? Check dan in de specificaties de maximale belastbaarheid en bedenk aan de hand hiervan goed welke spullen je in de fietstas stopt.

Met deze universele opzetdrager van Steco ontstaat er meer ruimte om een fietstas op de bagagedrager te bevestigen.

Watch on YouTube

Nog meer e-bike video's van ID.nl zien? Klik dan hier!

▼ Volgende artikel
De vertrouwelijke modus in Gmail: zo werkt het en dit moet je weten
© deagreez
Huis

De vertrouwelijke modus in Gmail: zo werkt het en dit moet je weten

Met de vertrouwelijke modus in Gmail kun je gevoelige e-mails beter beveiligen. Je bepaalt zelf hoe lang een bericht te bekijken is en of de ontvanger extra stappen moet zetten om het te openen. Dat kan handig zijn bij privégegevens, zakelijke documenten of andere informatie die niet onnodig in een inbox moet blijven staan.

Wat je met de vertrouwelijke modus kunt doen

Met de vertrouwelijke modus geef je een e-mail een soort digitale houdbaarheidsdatum. Je kunt instellen dat een bericht na bijvoorbeeld een dag, een week of een jaar automatisch verdwijnt. De ontvanger kan de inhoud niet zomaar kopiëren, doorsturen, downloaden of afdrukken. Wil je nog een extra veiligheidslaag, dan kun je een sms-verificatie toevoegen. De ontvanger krijgt dan een code op zijn telefoon die nodig is om het bericht te openen.

Belangrijk om te weten: de inhoud wordt niet volledig versleuteld zoals bij sommige beveiligde maildiensten. Gmail bewaart het bericht op de eigen servers. Bij Gmail-gebruikers verschijnt het in hun inbox, bij andere e-maildiensten ontvangt de ontvanger een link naar een beveiligde Google-pagina.

©ID.nl

Zo zet je de vertrouwelijke modus aan op desktop

Wil je de vertrouwelijke modus gebruiken in de webversie van Gmail? Volg dan deze stappen:
1. Klik op Opstellen voor een nieuwe e-mail.
2. Onderaan het venster zie je een pictogram van een slotje met een klokje. Klik hierop.
3. Stel de vervaldatum in en kies of je sms-verificatie wilt inschakelen.
4. Klik op Opslaan en schrijf je e-mail.
5. Verstuur het bericht zoals normaal.
Je kunt na verzending altijd teruggaan naar het bericht in je map Verzonden om de toegang in te trekken, mocht dat nodig zijn.

Zo werkt het in de Gmail-app

Ook op je telefoon of tablet is de vertrouwelijke modus beschikbaar:
1. Tik op Opstellen voor een nieuwe e-mail.
2. Tik rechtsboven op de drie puntjes en kies Vertrouwelijke modus.
3. Bepaal de vervaldatum en zet eventueel sms-verificatie aan.
4. Tik op Opslaan en verzend je e-mail.
De instellingen gelden alleen voor dat specifieke bericht.

👍 Wel gebruiken wanneer...

👍 je tijdelijk gevoelige info deelt (bijv. wachtwoorden, contracten)
👍 je wilt dat de ontvanger geen bestanden downloadt, print of doorstuurt
👍 je alleen controle wilt behouden over wie het bericht ziet en wanneer

👎 Niet gebruiken wanneer...

👎 je volledige privacy of end-to-end-beveiliging nodig hebt
👎 je écht niet wilt dat de inhoud bewaard wordt (want in de vertrouwelijke modus kan nog steeds een schermafbeelding worden gemaakt)
👎 de inhoud volledig privé moet blijven, ook voor Google

De vertrouwelijke modus is dus vooral nuttig wanneer je grip wilt houden op wie toegang heeft tot bepaalde informatie en voor hoe lang. Denk aan het delen van een contract dat na ondertekening niet meer nodig is, of een tijdelijk wachtwoord dat je na gebruik intrekt. Houd er wel rekening mee dat Google de inhoud opslaat en dat iemand altijd nog een screenshot kan maken. Zie het als een extra laag beveiliging, niet als volledige bescherming.

Valkuilen en risico's

Veel gebruikers gaan er onterecht van uit dat de vertrouwelijke modus volledige versleuteling biedt. Dat is niet het geval: Google kan de inhoud nog steeds inzien en bij externe ontvangers wordt het bericht via een link geopend. Gebruik de functie daarom alleen als beperkte toegang belangrijker is dan absolute privacy. Ook sms-verificatie wordt soms overschat. Het voegt wel veiligheid toe, maar sms is niet waterdicht. Bij sim-swapping of toegang tot de telefoon kan de code alsnog onderschept worden. Een alternatief is om het wachtwoord of de toegangscode via een ander kanaal te versturen.

Een veelgemaakte fout is dat gebruikers vergeten de toegang in te trekken zodra de informatie overbodig is. Een vervaldatum helpt, maar soms blijft een bericht toch langer zichtbaar dan nodig. Zet daarom een herinnering in je (digitale) agenda om dit handmatig te doen. Ook wordt vaak gedacht dat het blokkeren van downloaden, printen en doorsturen voorkomt dat de inhoud wordt vastgelegd. In werkelijkheid kan de ontvanger nog steeds een schermafbeelding maken of de tekst overschrijven. Verstuur daarom geen informatie die echt niet mag uitlekken.

Let ook op dat de vertrouwelijke modus geen bescherming biedt tegen interne lekken binnen een organisatie: een collega die het bericht ontvangt, kan de inhoud nog steeds delen. Daarnaast kan het uiterlijk van een vertrouwelijke-modus-mail worden nagebootst door phishingcriminelen. Controleer daarom altijd de URL voordat je inlogt op een Google-pagina. Tot slot geldt dat bijlagen in deze modus altijd via Google's omgeving worden geopend. Bij externe ontvangers kan dat tot verwarring leiden, zeker als ze geen Gmail-account hebben.

Meer beveiliging nodig?

Als je maximale bescherming wilt, zijn er betere opties. Diensten als ProtonMail en Tutanota bieden end-to-end-versleuteling, waarbij alleen verzender en ontvanger de inhoud kunnen lezen. In zakelijke Gmail-omgevingen is S/MIME een optie, mits er certificaten zijn ingesteld. Je kunt ook gevoelige bestanden versleutelen in een zip- of pdf-bestand en dit beveiligen met een wachtwoord dat je via een apart kanaal deelt.

▼ Volgende artikel
Van stadswandeling tot bergtocht: zo bereken je alle afstanden in Google Maps
© PixieMe - stock.adobe.com
Huis

Van stadswandeling tot bergtocht: zo bereken je alle afstanden in Google Maps

Iedereen weet dat je Google Maps kunt gebruiken om van punt A naar B te komen. Minder bekend in deze navigatie-app is de functie om de afstand tussen twee willekeurige plekken op aarde te meten. Bovendien kun je de afstand bepalen van een pad met verschillende locatiepunten en zelfs oppervlakten berekenen kost geen enkele moeite.

In dit artikel laten we zien hoe je in Google Maps afstanden, oppervlaktes en hoogteprofielen meet:

  • Meet de afstand tussen twee punten op je smartphone of desktop
  • Voeg extra meetpunten toe en bereken de totale afstand van een route
  • Schakel tussen afstandseenheden
  • Meet oppervlaktes door punten rond een gebied te plaatsen en het pad te sluiten
  • Toon hoogtelijnen in bergachtig terrein

Geen fan van Google? Dit zijn de 4 beste alternatieven voor Google Maps

Wanneer je een locatie in Google Maps bekijkt, wil je uiteraard ook weten hoe ver het is. Dan kun je beslissen of je te voet, met de fiets of met de auto gaat. Die afstand is geen probleem, want Google Maps meet altijd. Heb je de routebeschrijving opgevraagd op een mobiel toestel, dan lees je niet alleen de geschatte reistijd, ernaast staat ook de afstand tussen de huidige locatie en de bestemming. Je kunt hierbij tussen vervoermiddelen wisselen en dan passen de reistijden en afstanden zich automatisch aan. Soortgelijke details over de afstand tot de bestemming kun je ook op de pc bekijken. Net als bij de mobiele versie zoek je de bestemming of klik je erop op de kaart en klik je op de knop Route om de vervoermiddelen en afstanden te vergelijken.

Afstand tussen twee punten

Om een afstand tussen twee punten te meten op een Android-toestel of iPhone zoek je eerst de locatie op de kaart. Daarna houd je de vinger ingedrukt totdat de rode pin verschijnt. Veeg omhoog vanaf de onderkant van het scherm om de aanvullende informatie over de locatie te zien. Selecteer de optie Afstand meten. Hiermee lees je de afstand in vogelvlucht.

Er verschijnt een zwart cirkeltje met blauwe stippellijn die deze locatie met het rode punt verbindt. Wanneer je de vinger naar rechts op het scherm veegt, bewegen de stippen naar links. Je verschuift dus de kaart om de tweede locatie vast te leggen. Telkens verschijnt de afstand linksonder op het scherm.

Plaats een locatiepunt en de afstand verschijnt linksonder.

Meer punten toevoegen

Het is mogelijk om het aantal punten waartussen Google Maps de afstanden meet, uit te breiden. Dit doe je door te tikken op de optie Punt toevoegen rechtsonder en dan begin je op dezelfde manier met het toevoegen van een nieuwe locatiepunten. Nadat je deze optie hebt geselecteerd, plaats je een zwarte cirkel op de derde locatie. De som van de afstanden tussen alle punten die je op die manier hebt toegevoegd, wordt onderaan weergegeven.

Door punten toe te voegen, worden de tussenliggende afstanden opgeteld.

Terug naar af

Nadat je een reeks punten hebt geplaatst, is het mogelijk om telkens het laatste toegevoegde punt te verwijderen door bovenaan het scherm op de knop Ongedaan maken te tikken. Dat is een terugwijzend pijltje. Om in één keer alle tussenliggende punten te verwijderen, gebruik je rechtsboven de menuknop. Dat zijn de drie puntjes en dan kies je Wissen. Ben je klaar, dan gebruik je bovenaan de knop Terug en zo beland je opnieuw in de gewone Google Maps-weergave.

Met de opdracht Wissen verwijder je één keer alle tussenliggende punten.

Op de desktop

In de webversie op je laptop kun je de afstand nog nauwkeuriger meten. Om punt A te markeren klik je met de rechtermuisknop op het beginpunt en kies je de optie Afstand meten. Daarna beschik je over een zwarte markeercirkel om het volgende punt aan te duiden. Voeg zoveel extra meetpunten toe als je wilt. Je hoeft alleen maar op de volgende plek op de kaart te klikken om de afstand te zien vanaf het laatste punt waarop je hebt geklikt. En de totale afstand lees je weer onderaan.

Met de rechtermuisknop kun je op de desktop een meting wissen.

Afstandseenheden

De afstanden worden weergegeven in kilometers en meters, maar je kunt dit wijzigen door naar het hoofdscherm van Google Maps te gaan. Daar tik je op je profielfoto in de rechterbovenhoek zodat je de Instellingen kunt openen. Scrol tot je bij het item Afstandseenheden komt. Wanneer je de instelling Automatisch kiest, zal Maps vanzelf de afstandseenheid kiezen die in het vertrekpunt wordt gebruikt.

Oppervlakte meten

Verkopers van zonnepanelen en robotmaaiers weten het maar al te goed. Met Google Maps kun je ook heel snel oppervlakten meten. Zoek eerst het adres op Google Maps zodat je in vogelperspectief het eigendom ziet. Klik dan met de rechtermuisknop op het punt waar je wilt starten en kies Afstand meten. Klik na klik kun je nu met de linkermuisknop de dakrand, de perceelsgrens of het grasveld volgen tot je weer bij het startpunt bent om het pad te sluiten. Voor een nog nauwkeuriger resultaat kun je later nog extra markeringen toevoegen. Klik daarvoor op een willekeurig punt op de meetlijn en sleep de markering naar de locatie waar je die wilt hebben. Je leest dan niet alleen de lengte van de getekende lijn, maar ook de oppervlakte.

Sluit het pad en de totale oppervlakte lees je onderaan.

 Hoogtelijnen

Google Maps toont niet zomaar de hoogtes voor alle locaties. Deze informatie is voornamelijk beschikbaar voor bergachtig terrein. Als je gaat hiken in zo’n gebied is het natuurlijk wel verstandig om een idee van de hoogte te krijgen. Voer eerst een locatie in de zoekbalk in. Daarna beweeg je op de desktop de muisaanwijzer over het pictogram Lagen in de linkerbenedenhoek van de kaart.

Op een smartphone tik je op Lagen in de rechterbenedenhoek van de kaart. Op beide manieren kun je dan in het pop-upmenu de optie Terrein selecteren, tik op de X om dit menu te sluiten. Daarna moet je inzoomen tot je de contouren van de hoogtelijnen ziet verschijnen. De getallen komen pas bij een bepaald zoompercentage in beeld en als je te veel inzoomt verdwijnen ze opnieuw. Het is dus even zoeken naar het juiste zoompercentage.

Je moet goed kijken om de hoogtelijnen te zien.

Helling

Als je de hoogtelijnen hebt gevonden dan kun je ook de helling van een pad kennen. Maar je moet wel even rekenen. Om de verticale helling van punt A naar B te kennen, moet je eerst het verschil tussen de hoogte van A en B berekenen. Dit resultaat moet je delen door de horizontale afstand tussen de twee punten. De formule is dus: Helling = verticaal hoogteverschil : horizontale afstand. Als je je dus bijvoorbeeld van een hoogte van 20 meter boven de zeespiegel verplaatst naar 1500 meter over een afstand van 8 kilometer, geeft dit (1500-20): 8 = 185 meter per kilometer.

Afstanden in Google Earth

Nog duidelijker zijn de afstanden en het hoogteprofiel in Google Earth, het slimmere broertje van Google Maps. Om deze mogelijkheden aan te spreken heb je de Pro-versie nodig, die trouwens gratis is. Er is een webversie, een mobiele versie en een desktop-variant. We gebruiken in dit voorbeeld de laatste. Na de installatie open je het programma en zoek je de locatie waar je een route wilt tekenen en meten. Je kunt de kaart verschuiven en inzoomen tot je het traject dat je wilt aanbrengen duidelijk in beeld krijgt. Je kunt zo’n pad op twee manieren tekenen: door middel van de knop Pad toevoegen of met de knop Liniaal tonen. We kiezen in dit voorbeeld voor de laatste. In deze optie verschijnt er een pop-up waar je het tabblad Pad kiest. Laat deze pop-up openstaan. Vervolgens klik je op de plaats waar het pad begint en daarna ga je verder door te klikken. Google Earth plaatst rode locatiepunten bij iedere muisklik en het pad zelf is getekend in een gele lijn. In het pop-upvenster volg je de afstanden.

Met iedere muisklik breid je het pad uit en volg je de lengte in de pop-up.

Hoogteprofiel

Het wordt pas helemaal mooi als je in dit pop-venster de optie Hoogteprofiel tonen aanvinkt. Hierdoor krijg je onderaan een grafische weergave van de hoogteverschillen op het getekende pad. Wanneer je ergens op het pad klikt, verschijnt een rode pijl op deze locatie. Je kunt dan in het profiel volgen hoe hoog het daar is. Dat werkt ook andersom. Veronderstel dat je in het hoogteprofiel ergens een opvallend hoogteverschil ziet, dan selecteer je deze locatie in de grafiek en bovenaan zal de rode pijl deze plaats op de kaart aanduiden.

De rode pijl op de kaart komt overeen met de selectielijn in het hoogteprofiel.

Meetwaarden

Klik in het pop-upvenster op de knop Opslaan zodat je dit pad een naam en een beschrijving kunt geven. In dit venster bepaal je in het tabblad Stijl de kleur en de lijndikte van het pad. Bij Hoogte kun je kiezen hoe de hoogte wordt gemeten. Hou het hier bij de standaardoptie Vast aan de grond. En in het tabblad Meetwaarden kies je de meeteenheid die wordt gebruikt voor de lengtemeting: meter, kilometer, inch, voet, mijl, …

Bepaal de kleur en de dikte van het pad.