Het Bosch Purion-display is een wat oudere fietscomputer die je vroeger wat vaker tegenkwam dan nu. Maar hij is er nog steeds en kan als een wat simpeler en goedkoper alternatief fungeren. Hoe werkt dit systeem precies en hoe pas je de instellingen aan? We vertellen je er alles over in het uitgebreide artikel.

In vergelijking met de Bosch Kiox, Bosch Intuvia en Shimano Steps is de Bosch Purion een veel simpeler apparaat. Niet alleen in de functionaliteiten, maar ook in de bediening. Daarnaast is opvallend dat het systeem werkt op een simpele CR 2016-batterij. Dit is een soort platte munt, die je gewoon bij de supermarkt of natuurlijk de fietshandelaar kunt kopen. Je hebt twee van deze zogenaamde knoopcellen nodig om de boordcomputer van stroom te voorzien.

©VladaKg03 - stock.adobe.com

Bosch Purion inschakelen en gebruiken

Aan de bovenkant van de Bosch Purion zit de aan-uitknop. Wanneer je die kort indrukt, gaat het scherm aan. Je krijgt drie verschillende indicatoren te zien. Het grote getal is je huidige snelheid, daaronder staat de ondersteuningsmodus en daaronder staat dan weer de batterij-indicator. Links naast het display zitten twee knoppen: de plus- en minknop. Door op de knoppen te drukken, wissel je van stand. Dit zijn off (uit), eco, tour, sport en turbo. Turbo is de hoogste ondersteuning.

E-bikes hebben vaak meerdere functies, maar dit display (en tevens bedieningspaneel) heeft daar niet genoeg knoppen voor. Daarom moeten we bijvoorbeeld de plusknop ingedrukt houden om de lampen te activeren. Links naast de batterij-indicator verschijnt dan een symbool. Dan weet je – ook overdag – dat de verlicht aan staat. Door dezelfde knop wederom even vast te houden, schakel je de lampen weer uit. Ga hier verstandig mee om, zodat de accu niet onnodig energie verbruikt.

Met de minknop kunnen we extra informatie opvragen. Die informatie verschijnt dan in de regel van de stand die je gebruikt. Dat begint bij trip (de dagteller), total (het totaal aantal gereden kilometers) en range. Range staat voor bereik, en geeft dus aan hoeveel kilometer je nog met ondersteuning kunt fietsen. De ondersteuningsmodus heeft veel invloed op het bereik, logischerwijs. Als je dus een lekker eind wilt fietsen, kun je het beste van de eco- of tourstand gebruikmaken.

Loopstand gebruiken

Elektrische fietsen hebben vaak een zogenaamde loopstand. In deze modus gaat de fiets vanzelf naar voren met een snelheid van ongeveer vijf kilometer per uur. Het is de bedoeling dat je die stand activeert wanneer je met de e-bike aan de hand een stukje gaat lopen. Bijvoorbeeld wanneer je hem in de schuur zet of wanneer je over de stoep loopt. Je drukt hiervoor eerst op de walkknop (die zit onderop het schermpje) en daarna (binnen drie seconden) op de plusknop.

Zo’n loopstand wordt ook wel duwhulp genoemd, net zoals bij andere e-bikes. De modus stopt automatisch wanneer je harder loopt dan zes kilometer per uur. Dat gebeurt ook wanneer de elektrische fiets op wat voor manier dan ook geblokkeerd wordt (je gebruikt de remmen of je loopt ergens tegenaan) of wanneer je de plusknop loslaat. Daarna keert de fiets terug naar de vorige stand waar die in stond. Onthoud dus dat als je de hulp wil uitschakelen, je de plusknop loslaat.

Tot slot kijken we nog even naar hoe je de meeteenheid verandert van kilometer per uur naar mijl per uur (of andersom): dat doe je door de minknop en de powerknop gelijktijdig in te drukken. Een kind kan de was doen!

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.