Nog meer dan bij een normale fiets leveren de banden van een e-bike een belangrijke bijdrage aan het fietsplezier. Ga je een flink stuk fietsen met je e-bike, zorg dan dat je bent voorbereid op een lekke band. Koop daarnaast een goed werkende fietspomp, controleer regelmatig de bandendruk en leer het verschil tussen de diverse ventielen.

Eerste hulp bij lekrijden met een e-bike

Voor veel fietsers is het idee om een lekke band te krijgen op hun e-bike een nachtmerrie. Een lekke band komt natuurlijk altijd ongelegen, maar juist met de grotere actieradius van een e-bike is de kans groter dat je verder van huis bent of zelfs ergens achteraf op een verlaten plek bent. Ga dan maar eens een band plakken of een binnenband vervangen.

Ook interessant voor jou: De accu van je e-bike veilig opladen en veilig gebruiken: zo doe je dat!

Met een lidmaatschap op ANWB Wegenwacht Fiets is de vriendelijke hulp van iemand van de Wegenwacht nooit ver weg, maar met de juiste hulpmiddelen kun je ook zelf je lekke band verhelpen. Zonder te plakken! Er bestaat namelijk een speciale binnenband die niet helemaal rond is, maar een soort ‘worst’: de inmiddels beroemde Gaadi-binnenband. Het is een soort thuiskomertje voor fietsbanden. Vooraf koop je zo’n speciale binnenband met het juiste ventieltype (zie laatste paragraaf) en met de goede maat en dikte. De prijs is rond de 15 tot 20 euro.

©Hans de Looij

Het werkt als volgt: heb je onderweg een lekke band gekregen, leg de e-bike op z’n zijkant of desnoods met hulp van iemand op z’n kop op een zachte ondergrond. Kijk bij het ondersteboven zetten vooral uit dat het display niet beschadigt. Naast de nog lege Gaadi-binnenband heb je het volgende nodig: drie bandenlichters, een mesje en een reispomp. Deze dingen zou je gewoon altijd in een fietsgereedschapstasje moeten hebben.

Wip met de bandenlichters de buitenband aan één zijde van de velg, verwijder de lekke binnenband door hem met het mesje doormidden te snijden. Pomp de Gaadi-binnenband licht op en steek vervolgens eerst het ventiel in de velg. Leg daarna de binnenband in de buitenband met de twee uiteinden van de worst tegen elkaar. Wip de buitenband weer op de velg en pomp de band nu helemaal op. Zo kun je snel de fietstocht hervatten en eenmaal thuis kun je zelf (of de fietsenmaker) weer een normale binnenband monteren.

©Pannarai

Een goede fietspomp is het halve werk

Bijna niemand vind het oppompen van een fietsband een echt leuk klusje … vandaar dat je zoveel fietsers ziet rondrijden met zachte banden. Om het oppompen in ieder geval zo relaxt mogelijk te maken, is de investering in een goede fietspomp de moeite waard. Laat je bij de aanschaf van een fietspomp in ieder geval niet leiden door de prijs. De bekende Jumbo-fietspomp (op zo’n houten plank) lijkt een koopje, maar legt het in de praktijk echt af tegen een hogedruk-pomp met drukmeter.

Zo’n hogedruk-fietspomp is twee keer zo duur, maar betaalt zich terug in gemak. Niet alleen gaat het pompen veel minder zwaar, bovendien lees je op een drukmeter exact de juiste bandendruk af.

De fietsbanden zonder inspanning oppompen, kan ook met een elektrische fietspomp. Ze zijn een beetje lawaaiig, maar dankzij een oplaadbaar batterij en een kleine compressor kun je met zo’n pompje overal draadloos je fietsbanden van lucht voorzien. Een verlicht display geeft digitaal de bandenspanning aan.

Bandendruk bepaalt actieradius

Bij een e-bike is het cruciaal dat de banden altijd de juiste druk hebben. Met half opgepompte banden valt de actieradius ver terug, bovendien slijten zachte banden sneller, rijd je eerder lek, en stuurt je e-bike onrustig en minder strak. Genoeg redenen om de banden altijd op de ideale spanning te houden. Voor de banden van de meeste e-bikes is een maximale druk van 4 bar prima. De populaire brede fietsbanden met een breedte van 50 en 55 mm kunnen met 3 tot 3,5 bar toe. Wil je de exacte druk weten, kijk dan naar de aanduiding op de zijkant van de buitenband. Controleer de bandendruk iedere drie tot vier weken met behulp van een fietspomp met drukmeter.

Bij de elektrische fietspompjes stel je de gewenste druk vooraf in: de pomp blijft lucht blazen tot die druk bereikt is.

©Bosch

Welke ventiel heeft mijn fiets?

In de fietswereld bestaan er drie soorten ventielen. Verreweg de meeste fietsers veranderen niets aan het ventiel waarmee hun fiets standaard is uitgerust. Maar er zijn wel wat verschillen tussen de ventielen. In Nederland zijn we het meest vertrouwd met het Dunlop-ventiel. Dit ventiel voldoet prima en je kunt iedere fietspomp erop aansluiten.

Het Franse ventiel wordt vooral bij sportieve fietsen gebruikt, aangezien dit ventiel een kleine diameter heeft en daarom beter in smalle velgen past. Bovendien kan een Frans ventiel een hogere druk aan. Bij het oppompen moet er wel eerst een borgmoertje worden opengedraaid. Laat voor het oppompen eerst ietwat lucht ontsnappen door licht op het borgmoertje te drukken. Afhankelijk van je pomp heb je een verloopnippel nodig.

Mountainbikes en fatbikes zijn vaak uitgerust met een autoventiel. Een eenvoudige fietspomp past niet op zo’n autoventiel, hiervoor heb je een verloopnippel nodig. Hogedruk-pompen hebben dikwijls een pompkop die ook op een autoventiel past. Het grootste voordeel van het autoventiel is dat je overal de banden kunt oppompen bij tankstations en autogarages.

©NilsZ

Van links naar rechts: het Franse ventiel (ook wel Presta genoemd), het Dunlop-ventiel (ook wel Hollands ventiel genoemd) en het autoventiel (ook wel Schräder genoemd).

Denk je net goed bezig te zijn met een A+++-wasdroger, blijkt die vanaf juli 2025 opeens een magere C te scoren. Wat is hier aan de hand? Geen paniek: je apparaat is niet plotseling minder efficiënt geworden, het energielabel wordt een stuk strenger. In dit artikel lees je waarom de regels zijn veranderd, wat het nieuwe label precies meet en hoe je wél de juiste conclusies trekt bij je volgende aankoop.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Bemmel & Kroon

Vanaf 1 juli 2025 – morgen dus! – verandert het energielabel van wasdrogers in heel Europa. De bekende klassen als A+, A++ en A+++ verdwijnen en maken plaats voor een overzichtelijker schaal van A tot en met G. Hierdoor krijgen veel huidige A+++-drogers voortaan een label C. Niet omdat ze slechter presteren, maar omdat de normering strenger en toekomstbestendiger wordt.

Waarom een nieuw energielabel nodig was

Het oude systeem was zijn doel voorbijgeschoten. Doordat fabrikanten steeds energiezuinigere apparaten ontwikkelden, werden er voortdurend plussen aan de A-klasse toegevoegd. Daardoor ontstond een wildgroei aan energielabels die de consument eerder in verwarring bracht dan hielp. Met het nieuwe label keert de rust terug: één heldere schaal die opnieuw ruimte laat aan de top. De zuinigste klasse A blijft voorlopig zelfs leeg, zodat alleen uitzonderlijk efficiënte apparaten die plek mogen innemen.

©Bemmel & Kroon

Wat je ziet op het nieuwe label

Het nieuwe energielabel bevat veel meer informatie dan alleen een letter. Naast de energieklasse geeft het label nu ook inzicht in het verbruik per honderd droogbeurten, gemeten volgens een gestandaardiseerd Eco-programma. Ook de programmaduur, het maximale vulgewicht van de trommel, het geluidsniveau in decibel en de condensatie-efficiëntie staan erop vermeld. Via een QR-code kun je bovendien extra technische details opzoeken in de Europese EPREL-database. Deze toevoegingen zorgen ervoor dat je als consument beter kunt inschatten welk apparaat past bij jouw huishouden en gebruik. Meer informatie vind je op deze pagina.

©Bemmel & Kroon

1. QR-code met link naar de EU database
2. Energie-efficiëntieklasse
3. Energieverbruik in kWh/100 droogcycli*
4. Condensatie-efficiëntieklasse en -percentage

5. Geluidklasse en geluidemissie in dB(A)**
6. Maximale laadcapaciteit (nominale capaciteit in kg)**
7. Duur in uren en minuten**

* Waarden gelden voor een gewogen gemiddelde van halve en volle ladingen met een verhouding van 0,62 (24x volle lading, 76x halve lading).
** Droogcyclus van katoen eco-programma bij volle lading.

Het lastige van vergelijken

Oude en nieuwe energielabels kun je niet zomaar naast elkaar leggen. Een A+++-droger uit 2024 kan volgens de nieuwe testmethodes een label C krijgen, terwijl het apparaat in de praktijk nog steeds even zuinig is. Dat verschil komt puur door de aangescherpte meetnormen, en niet door een verandering in prestaties. Laat je dus niet misleiden door een ogenschijnlijke 'verslechtering' van het label, maar kijk naar de echte verbruiksgegevens en technische kenmerken van jouw wasdroger.

Wat dit voor jouw keuze betekent

Bij het kopen van een nieuwe droger is het dus belangrijk om verder te kijken dan alleen de letter op het label. De vermelding van het energieverbruik per honderd droogcycli geeft je een veel concreter beeld van de stroomkosten op jaarbasis. Ook het geluidsniveau, de capaciteit van de trommel en de duur van het droogprogramma bepalen in sterke mate hoe comfortabel en efficiënt het apparaat in de praktijk is. Dankzij de QR-code kun je bovendien snel en eenvoudig controleren of de technische gegevens aansluiten bij je verwachtingen.

©Viktoria

Slim kiezen met het nieuwe label

De vernieuwde energielabels maken het makkelijker om een slimme, bewuste keuze te maken. Niet alleen zie je in één oogopslag hoe energiezuinig een apparaat is volgens de nieuwste normen, je hebt ook toegang tot de details die er écht toe doen. Zo kun je jouw keuze afstemmen op wat je belangrijk vindt: lage kosten, weinig geluid, korte droogtijd of een groot vulgewicht. Door te letten op de werkelijke prestaties in plaats van alleen op een letter, maak je een duurzame keuze die ook op de lange termijn rendeert.

Wil je hulp bij het kiezen van een energiezuinige droger of persoonlijk advies over welk type het best bij jouw huishouden past? Laat je dan informeren door een specialist, zodat je met vertrouwen de juiste keuze maakt voor nu én de toekomst.

Een nieuwe oven, koelkast of vaatwasser kiezen begint niet bij het design of de functies – het begint met een meetlint. Want hoe mooi of geavanceerd een apparaat ook is, als het nét niet past, zit je met een kostbare misser. Een paar millimeter speling kan het verschil maken tussen een perfect passende keuken en een frustrerende inbouwervaring. Met deze meetinstructies weet je zeker dat je straks niet voor verrassingen komt te staan.

Goed meten is het halve werk

Voordat je aan de slag gaat met meten, is het slim om een paar basisregels aan te houden. Gebruik altijd een betrouwbare rolmaat en eventueel een digitale schuifmaat voor extra precisie. Meet de binnenafmetingen van de nis (dus niet de buitenkant van je keukenkast) en noteer breedte, hoogte én diepte.

Houd daarnaast rekening met de ventilatieruimte: meestal is 2 tot 5 cm aan de achterkant en zijkanten nodig. En check of er ruimte is voor stopcontacten, wateraansluitingen en kabeldoorvoeren – die bepalen vaak óók of het apparaat goed kan worden geplaatst.

©Andrey Sinenkiy

Waar moet je op letten per apparaat?

Elk soort inbouwapparaat heeft zijn eigen eisen en aandachtspunten. Hieronder lees je per type waar je bij het opmeten en installeren specifiek op moet letten. Zo kom je niet voor verrassingen te staan.

Inbouwkoelkast of -vriezer

De hoogte van de nis is hier allesbepalend. Veelvoorkomende maten voor inbouwkoelkasten en -vriezers zijn 88, 140 en 178 cm, maar afwijkingen komen vaak voor. Let op het deursysteem: een sleepdeurmechanisme vraagt meestal om iets meer ruimte in de breedte. Diepte is vaak 55 cm, maar modellen met een ventilator achterop kunnen richting de 60 cm gaan.

Inbouwoven of -magnetron

Standaard? Niet helemaal. De nisbreedte is meestal 56 cm, terwijl het frontpaneel iets breder is (ca. 59,5 cm) voor een nette aansluiting. Hoogtes verschillen: compacte ovens zijn 45 cm hoog, standaardmodellen 60 cm. Magnetrons vragen soms extra ruimte aan de bovenkant voor uitstekende bedieningspanelen.

Inbouwvaatwasser

Hier draait het vooral om hoogte. Die varieert tussen 81,5 en 87 cm, met verstelbare poten voor wat speling. Meet ook de plinthoogte (van vloer tot onderkant kast), en vergeet de watertoevoer niet – reken op zo’n 5 cm extra ruimte in de diepte voor de slang.

Inbouw-espressomachine

Kleiner apparaat, maar niettemin precisiewerk. De breedte is vaak rond de 56 cm, maar de diepte varieert sterk. Let vooral op het waterreservoir (dat tot 55 cm diep kan zijn) en op kleppen of deurtjes die naar voren openen: die hebben extra werkruimte nodig.

©Cristina Villar Martin | Ladanifer

Veelgemaakte fouten die je makkelijk voorkomt

Zelfs met zorgvuldige metingen kan het misgaan, vaak doordat kleine details worden vergeten. Denk aan ventilatieruimte, uitstekende stekkers of leidingen die net in de weg zitten. Een handige tip: plak een strook tape op de vloer op de plek waar de achterkant van het apparaat komt, en markeer waar stekkers en leidingen zitten. Zo zie je snel of er iets in de weg zit.

Ook niet onbelangrijk: controleer of de nis waterpas is! Zeker bij koelkasten met uitschuiflades kan een scheve ondergrond voor problemen zorgen. Pas waar nodig je kast of ondervloer aan voordat je installeert.

Bij renovaties gelden vaak afwijkende maten. Oudere keukens hebben soms dikkere wanden of ongebruikelijke dieptes. Meet dus altijd de huidige situatie én de specificaties van je nieuwe apparaat. Twijfel je? Schakel een keukenexpert in, zeker bij combinaties zoals een oven met magnetron, waarbij elk detail telt.

En tot slot: de allerbelangrijkste stap

Het klinkt als een open deur, maar het voorkomt de meeste problemen: meet altijd twee keer! Schrijf je maten op en leg ze naast de officiële productspecificaties. Let daarbij op details als verstelbare voetjes, uitsparingen voor de deur of een uitschuifbaar bedieningspaneel. Zo weet je zeker dat jouw nieuwe inbouwapparaat niet alleen technisch past, maar ook mooi aansluit bij de rest van je keuken. Want uiteindelijk draait het om één ding: alles moet kloppen – tot op de millimeter.