Bakfietsen worden veel gebruikt voor het vervoeren van kinderen. Wil jij een bakfiets kopen? Omdat niet in elke bakfiets evenveel kinderen passen, doe je er goed aan om eerst te bedenken hoeveel ruimte jij in de bak nodig hebt. In dit artikel leggen we uit waar je allemaal op moet letten.

Hoeveel kinderen kunnen er in een bakfiets?

Er zijn twee bakfietsvarianten: de tweewieler en de driewieler. De bakfiets met twee wielen biedt standaard plaats aan twee kinderen. In een tweewieler heb je in de meeste gevallen (als de bak diep genoeg is) de mogelijkheid om voor de twee kinderen op het bankje ook een Maxi-Cosi te plaatsen, zodat je ook een baby kunt vervoeren. In sommige tweewielers is het ook mogelijk om een extra bankje te plaatsen, waardoor er drie, of soms zelfs vier kinderen op een bankje kunnen zitten. Let op: niet álle bakfietsen met twee wielen hebben hiervoor een bak die diep en breed genoeg is.  

In bakfietsen met drie wielen passen in de meeste gevallen vier kinderen. Dit komt doordat de bak van een bakfiets met drie wielen groter en breder is dan die van een tweewieler. In de meeste gevallen zitten er in de bak van een driewieler twee bankjes die tegenover elkaar geplaatst zijn. In een driewieler kun je ook een Maxi-Cosi plaatsen om veilig een baby te vervoeren. Daarover lees je verderop in dit artikel meer.

Lees ook: 10 accessoires om je (elektrische) bakfiets nóg veiliger te maken

Bakfietsen met extra grote bak

Er bestaan ook bakfietsen met een extra grote bak waar meer dan vier kinderen in passen. Deze bakfietsen zijn altijd driewielers, zodat het gewicht van de bak goed verdeeld kan worden over de wielen. Er bestaan bakfietsen waar tot wel tien kinderen in passen! Vaak worden deze fietsen gebruikt door kinderdagverblijven of BSO’s, omdat zij veel kinderen tegelijk moeten kunnen vervoeren. Voor zeer grote gezinnen is dit type bakfiets natuurlijk ook een uitkomst. Deze fietsen zijn altijd elektrisch, omdat het anders een te grote klus wordt om zo veel gewicht voort te duwen.

©pikselstock

Welk gewicht kan een bakfiets aan?

Het aantal kilo's dat een bakfiets kan dragen, hangt af van de spaken en de velgen van de fiets. De wielen moeten al het gewicht van de bak dragen. Des te steviger de wielen (en de spaken en velgen die daarin verwerkt zitten), des te meer gewicht de fiets aankan.

Omdat het gewicht bij een bakfiets met drie wielen verdeeld kan worden over drie wielen, kan dit type bakfiets meer gewicht dragen dan de gemiddelde tweewieler. Bij een bakfiets met twee wielen moet je rekening houden met een gemiddeld laadvermogen van 100 kilo (exclusief bestuurder). Als we uitgaan van een gemiddeld gewicht van 20 kilo bij een kind van vijf jaar oud, zou je dus zeker vier kinderen moeten kunnen vervoeren.

De gemiddelde bakfiets met drie wielen kan tot ongeveer 150 kilo aan gewicht dragen (exclusief bestuurder). Hier kunnen dus met gemak vier kleuters en nog wat extra bagage in vervoerd worden. Vaak heb je aan 150 kilo laadvermogen genoeg. Grotere kinderen wegen natuurlijk meer, maar vanaf een bepaalde leeftijd gaan de meeste kinderen zelf fietsen, en zitten zij niet meer in de bakfiets.

Grote bakfietsen die geschikt zijn voor meer dan vier kinderen kunnen natuurlijk meer kilo's dragen. Zo zijn er bakfietsen die tot 350 kilo in de bak kunnen dragen. Hier kunnen qua gewicht dus prima tien kinderen van 20 kilo in.

Gewicht verdelen in de bakfiets

Wanneer je veel kinderen, en dus ook veel gewicht vervoert in een bakfiets, is het wel belangrijk om dit gewicht goed te verdelen. Plaats niet alle kinderen aan dezelfde kant en maak kinderen altijd goed vast met een driepuntsgordel die niet te los zit. Plaats kinderen daarnaast zo dicht mogelijk bij het stuur.

Ook interessant: Elektrische bakfiets kopen? Lees eerst deze tips!

Hoe vervoer ik een baby/jong kind in een bakfiets?

Een baby kan al vanaf drie maanden veilig vervoerd worden in een bakfiets. Dit kan in de Maxi-Cosi, maar het kan ook in een babyschaal. Dit is een soort autostoeltje voor in de bakfiets. Baby’s mogen in een babyschaal als zij hun nekje goed omhoog kunnen houden. Het verschilt per baby wanneer dit ongeveer is.

In de meeste tweewielers passen twee babyschalen naast elkaar (ideaal voor gezinnen met een tweeling). In bakfietsen met drie wielen passen eigenlijk altijd twee babyschalen, ofwel naast elkaar, of tegenover elkaar.

Wanneer je kindje uit de babyschaal is gegroeid, is een peuterschaal een mooie opvolger. Deze schaal zorgt ervoor dat je kindje iets minder ligt en meer rechtop zit. Je kunt de peuterschaal gebruiken vanaf een leeftijd van acht maanden. Met anderhalf jaar zijn de meeste kindjes sterk genoeg om zelfstandig en zonder schaal te kunnen zitten in de bakfiets. Het is dan wel essentieel dat je hen goed vastmaakt met een driepuntsgordel.  

©hadrian

Kinderen vervoeren in een bakfiets

Ben je dus op zoek naar een bakfiets om kinderen in te vervoeren? Bepaal allereerst hoeveel kinderen je wil vervoeren en hoeveel kilo's aan gewicht je wilt dat de bakfiets kan dragen. Afhankelijk daarvan kun je kijken welke bakfiets bij die wensen past. Wel is het in de meeste gevallen verstandig om te kiezen voor een elektrische bakfiets, zodat het goed haalbaar is om al dat gewicht te kunnen vervoeren.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.