We moeten verduurzamen vanwege het klimaat en daarom wordt groot ingezet op elektrisch rijden en huizen van het gas afkoppelen. Alleen hoe goed gaan die twee zaken samen? Een elektrische auto is een grootverbruiker van energie en ook een warmtepomp is geen kleinverbruiker in huis. Zonnepanelen bieden dan uitkomst, maar je moet wel met een paar factoren rekening houden als je een warmtepomp en een elektrische laadpaal wil voorzien van stroom met zonnepanelen.

🔋 Na het lezen van dit artikel weet je: Of je meterkast geschikt is voor een warmtepomp of elektrische laadpaal | Hoe je kunt berekenen hoeveel zonnepanelen je ongeveer nodig hebt | Dat je niet altijd kunt laden met zonne-energie

Lees ook: Thuis een laadpaal installeren? Dit moet je eerst doen

Kun je een elektrische auto laden met energie van zonnepanelen?

Als je thuis een laadpaal wilt installeren voor je elektrische auto, dan kan het slim zijn om ook meteen zonnepanelen te installeren. Hierdoor kun je op zonnige dagen de energierekening beperken door de opgewekte stroom van je zonnepanelen te gebruiken om de accu van je elektrische auto op te laden. De vraag is natuurlijk: hoeveel panelen heb je nodig?

Het antwoord op die vraag is helaas niet eenvoudig. Dit is namelijk van veel factoren afhankelijk. Om te beginnen is het belangrijk om te weten hoeveel je auto verbruikt. Je kunt dit schatten door het verbruik van je auto in kilowattuur per kilometer te nemen. Vermenigvuldig dit aantal met het aantal kilometer dat je gemiddeld per jaar rijdt en je krijgt het aantal kWh dat de zonnepanelen in ieder geval moeten opwekken om je auto te kunnen opladen.

Dit getal is wel de situatie onder ideale omstandigheden, want je kunt je auto niet altijd opladen tijdens momenten dat de zon schijnt. Daarnaast wil je waarschijnlijk ook andere apparaten in huis van stroom voorzien met je zonnepanelen. Neem dit verbruik dus ook mee in je berekening om te kijken hoeveel panelen je nodig hebt.

Kun je een laadpaal installeren als je ook een warmtepomp hebt?

Mocht je al een warmtepomp of een elektrische auto hebben, dan weet je al dat ze allebei veel energie verbruiken. Zowel voor een warmtepomp als een laadpaal voor elektrische auto aan huis moet je een fase-3-meterkast hebben. Daarnaast moet je genoeg capaciteit hebben om beide te kunnen voorzien van stroom. Mocht je niet weten of je genoeg capaciteit hebt, laat dan een specialist komen om dit te controleren.

Een laadpaal en warmtepomp kunnen allebei voorzien worden voorzien van stroom via zonnepanelen. Hiervoor heb je wel meer panelen nodig dan wordt ingeschat voor het verbruik van een gemiddeld huishouden.

©Robert Poorten

Hoeveel panelen heb je gemiddeld nodig voor een elektrische auto en warmtepomp?

Voor een elektrische auto met een gemiddeld verbruik wordt meestal tussen de 8 en 10 zonnepanelen geadviseerd. Voor een warmtepomp is dit 7 tot 9 panelen. Wil je ook de rest van je elektrische apparatuur zoveel mogelijk op zonne-energie laten draaien? Dan zit je al snel op circa 20 zonnepanelen. Natuurlijk is dit aantal variabel en afhankelijk van verschillende factoren, zoals bijvoorbeeld de ligging van je huis (en daarmee je zonnepanelen). Daarom is het verstandig om je te laten adviseren door een specialist voor je een grote investering doet om zonnepanelen te laten plaatsen.

Volledig laden zonder netstroom erg lastig

Daarnaast moet je er rekening mee houden dat je niet altijd wilt of kunt laden op momenten dat ook de zon schijnt. Na zonsondergang bijvoorbeeld, maar ook tijdens een zeer bewolkte dag, kan het vermogen van de zonnepanelen niet meer voldoende zijn om alles van stroom te voorzien. In die gevallen moet je terugvallen op netstroom en maak je meer kosten. Gelukkig is er nog een salderingsregeling. Kort gezegd betekent dit dat de energie die je gedurende het jaar terug levert aan het net, mag wegstrepen tegen je verbruik. Deze regeling wordt alleen langzaam afgebouwd, dus voor de lange termijn moet je rekening houden met hogere kosten.

Lees ook: Zonnepanelen en de salderingsregeling: nu en straks

©Thomas Holt

Een laadpaal aan huis of een laadpaal in de straat

Het kan zijn dat je na het maken van de rekensom tot de conclusie komt dat het niet mogelijk is om zowel een elektrische laadpaal als een warmtepomp te voorzien van stroom met zonnepanelen. Bijvoorbeeld door de ligging van je huis of omdat er simpelweg niet genoeg panelen op het dak passen. Een alternatief vinden voor een warmtepomp is lastig, maar voor een laadpaal zijn er gelukkig meer mogelijkheden. Je kunt namelijk bij de gemeente een aanvraag doen voor een openbare laadpaal in de straat. Deze moet je weliswaar delen met de buren, maar je hoeft dan niet zelf een grote investering te doen in de laadpaal en eventuele extra zonnepanelen. Laden via een openbare paal kost wel altijd geld, ook als de zon schijnt.

Lees ook: Zo vraag je een openbare laadpaal aan

Kun je een laadpaal thuis laten plaatsen? Check hier het aanbod bij Coolblue.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.