Ga je verhuizen en neem je je laadpaal mee? Met een goede voorbereiding voorkom je ongewenste verrassingen. Lees hier hoe je een laadpaal probleemloos verhuist naar je nieuwe woning.

Voorbereidingen voor het verhuizen van een laadpaal

Voor het verhuizen van een laadpaal moet een aantal zaken geregeld worden. Het is slim om hier ruim op tijd over na te denken, zodat je laadpaal gebruiksklaar is zodra je in je nieuwe huis woont.

De eigenaar van de laadpaal

Je weet waarschijnlijk wel of je de eigenaar van de laadpaal bent. Maar je bent niet de eerste die wordt verrast door het feit dat het laadstation geleased is. Controleer altijd eerst of je een contract hebt met een leverancier en wat de voorwaarden voor een verhuizing zijn.

©Daisy Daisy

De nieuwe locatie van de laadpaal

Heb je een eigen parkeerplaats bij je nieuwe woning? Dan is het plaatsen van de paal waarschijnlijk geen probleem. Maar als je een parkeerplaats deelt met een Vereniging van Eigenaren (VvE), dan zul je de installatie eerst moeten overleggen. Wanneer je geen eigen parkeergelegenheid hebt, is het plaatsen van je privélaadpaal lastiger, maar lang niet altijd onmogelijk. Je mag namelijk een kabel tot 10 meter vanaf de laadpaal bij je huis naar een auto op een nabijgelegen parkeerplaats gebruiken. De regels verschillen per gemeente, dus check die eerst even voordat je met deze operatie begint. Als dit allemaal niet toegestaan is, kun je bij de gemeente een openbare laadpaal aanvragen. Daarvoor is www.laadpaalnodig.nl het aangewezen platform.  

Een wandlader of een paal?

Als je een eigen oprit hebt, is een wandlader over het algemeen de gemakkelijkste optie. Een laadpaal heeft als voordeel dat je deze van de woning af kunt plaatsen. Bepaal vooraf wat het handigst is bij je nieuwe woning en of je je huidige laadstation gewoon mee kunt nemen.

Publiek of voor privégebruik?

Bij een publieke laadpaal kan iedereen zijn of haar auto opladen. Je kunt je eigen laadpaal daarvoor aanmelden en als eigenaar bepaal jij het tarief dat anderen betalen. Maar daar heb je wel een vergunning voor nodig. Je laadstation wordt geregistreerd, zodat anderen die kunnen vinden op een van de vele apps. Heb jij je laadpaal beschikbaar gesteld voor publiek gebruik? Dan is het iets meer papierwerk om de verhuizing te regelen.

Ook lezenswaardig: De 5 goedkoopste manieren om thuis je elektrische auto op te laden

©Gregor Jeric gjeric@gmail.com

Koper heeft interesse in de laadpaal?

Het komt nogal eens voor dat de nieuwe eigenaar van een huis dacht dat de laadpaal inbegrepen was bij de koop. Normaal gesproken is een laadstation geen onderdeel van het huis. Maar het is wel mogelijk om hier afspraken over te maken met de koper. Het kan namelijk praktischer zijn om het station niet mee te verhuizen. Bijvoorbeeld wanneer deze niet aangesloten of geplaatst kan worden bij de nieuwe woning.

Een andere optie is dat de laadpaal niet meer ideaal of toereikend is voor je huidige elektrische auto. Kosten van het demonteren, verplaatsen en opnieuw installeren van de laadpaal worden dan voorkomen. Je zult zelf de afweging moeten maken of het verkopen van het laadstation handig is in jouw situatie.

Abonnement van de laadpaal

Maak je gebruik van een abonnement? Zorg er dan voor dat je dat tijdig laat overzetten naar de nieuwe plek. Zo voorkom je dat je de laadpaal tijdelijk niet kunt gebruiken. Overleg de verhuizing met je provider om jouw specifieke situatie door te spreken en een migratie te plannen.

De nieuwe groepenkast voorbereiden

Voor de verhuizing is het verstandig om het een en ander te weten te komen over de nieuwe groepenkast en wat de verschillen zijn met je huidige. In principe is iedere groepenkast geschikt voor het opladen van elektrische auto’s. Maar een standaard 1-fase groepenkast beschikt over 230V en 16A, waardoor het maximale laadvermogen 3,7 kWh is. Het opladen van een accu van 90 kW duurt daarmee meer dan 24 uur.

Daarom is het nuttig om de groepenkast uit te rusten met 3 fasedraden en er zo een 3-fase groepenkast van te maken. Het aantal kWh, en dus de laadtijd, verdrievoudigt hierdoor. Er zijn zelfs groepenkasten die, in plaats van de standaard 16A, 32A aankunnen. Het is hoe dan ook belangrijk om vooraf uit te zoeken wat de verschillen zijn tussen je huidige en nieuwe groepenkast.

Zo weet je welk type groepenkast je hebt

Of je een 1- of 3-fase groepenkast hebt, lees je eenvoudig af op de kWh-meter. Bij een 1-fase aansluiting staat er 220/230V. Een 3-fase aansluiting wordt aangeduid met 380/400 V of 3×220/230 V. Je bepaalt zelf of je het nodig vindt om de meterkast te verzwaren, maar laat deze operatie wel altijd uitvoeren door een bevoegd elektricien.

Lees ook: Hier moet je op letten bij de keuze van een laadpaal thuis (en op kantoor)

Ontkoppeling, transport en installatie

Je hebt nu al het andere gepland, nu de daadwerkelijke verhuizing van de laadpaal nog. Hoe regel je de ontkoppeling, transport en montage?

Ontkoppeling en transport

Voor het ontkoppelen en het transport van de laadpaal schakel je een professionele installateur in. Die zorgt over het algemeen ook voor de installatie op de nieuwe locatie. Tijdens een verhuizing ben je tenslotte al druk genoeg. Daarom is het prettig om een partij in te schakelen die het hele proces van A tot Z voor je regelt.

Plaatsen van de laadpaal

De installateur die de laadpaal plaatst, legt ook meteen de bekabeling van de meterkast naar het laadstation. Een bevoegd bedrijf kijkt vooraf wat de situatie bij je huidige en toekomstige woning is en zal op basis daarvan een prijsindicatie geven.

©Summit Art Creations - stock.adobe.com

Wat kost dat?

Zelf een laadpaal verhuizen is geen goed idee, tenzij je een bevoegd monteur of elektricien bent. Voor het demonteren, transporteren en plaatsen van een laadpaal ben je al snel tegen de 1000 euro kwijt, en nog een stuk meer als je bijvoorbeeld de meterkast laat aanpassen. Hou vooraf rekening met de kosten zodat je niet achteraf voor een vervelende verrassing komt te staan.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.