Een hogedrukreiniger is een krachtig hulpmiddel om je auto snel en grondig schoon te maken. Met de juiste technieken kun je zelfs hardnekkig vuil en aangekoekte modder moeiteloos verwijderen. Maar kan dat ook bij elektrische auto's? Kan het geen schade opleveren aan de elektrische componenten? En hoe zorg je ervoor dat de lak intact blijft?

Bij het reinigen van je elektrische auto vraag je je misschien af of dat ook met de hogedrukreiniger kan. Het antwoord is: ja! Dat kan gewoon veilig, al is het maar om dezelfde reden dat een elektrische auto ook gewoon door de wasstraat kan. Alle elektrische componenten zijn goed afgeschermd, waardoor water geen probleem vormt, mocht je je dat afvragen. Schoonmaken met een hogedrukreiniger is dus een prima optie voor het reinigen van je elektrische auto – dat kan geheel zonder zorgen.

Voorbereiding

Voordat je begint, is het wel zo handig om je auto op een plek te zetten waar je er gemakkelijk omheen kunt lopen en waar het gebruikte water goed kan weglopen, zonder overlast te veroorzaken voor jezelf of je omgeving. Parkeer de auto bij voorkeur niet in de felle zon, want dan kan het water snel opdrogen en vlekken achterlaten op de lak. Verzamel vervolgens alle benodigde materialen.

Stel de hogedrukreiniger in op een middelmatige straalsterkte; een te hoge druk kan namelijk de autolak beschadigen. Probeer de straalsterkte zo laag mogelijk te houden, terwijl wel al het vuil van de auto verwijderd wordt. Raadpleeg ook de instructies van de autofabrikant voor eventuele aanvullende voorzorgsmaatregelen bij het reinigen van een elektrische auto.

Reinigen

Spoel eerst met de hogedrukreiniger het grofste vuil van de auto, waarbij je bovenaan begint en methodisch van voor naar achter werkt. Maak vervolgens een emmer schoon water aan met de autoshampoo en dompel de grote spons of doek hierin onder. Was de auto nu van boven naar beneden in horizontale banen met de shampoo, waarbij je de schoonmaakborstel gebruikt voor de moeilijk bereikbare plekken, zoals de velgen. Spoel daarna de shampoo en het vuil met de hogedrukreiniger weer af, opnieuw van boven naar beneden werkend. Besteed tijdens deze stap extra aandacht aan de wielkasten en de onderkant van de auto, waar vaak veel vuil en modder achterblijft.

©Zoran Obradovic | zphoto83

Let op kwetsbare plekken

Wees tijdens het reinigen met de hogedrukreiniger voorzichtig bij kwetsbare plekken, zoals rubber afdichtingen, kunststof sierstrips en de ruitenwissers. Houd hier wat meer afstand en verminder eventueel de straalsterkte om beschadiging te voorkomen. Vermijd ook waar mogelijk direct contact met elektrische componenten, zoals de laadpoort en sensoren bij elektrische auto's.

Voor een grondige reiniging van de wielen kun je de hogedrukreiniger gebruiken, maar wees ook hier voorzichtig. De hoge druk kan de banden namelijk beschadigen, dus houd de straal op zo'n 20 centimeter schuin op de velg gericht en niet recht op de band.

©Tomasz Zajda

Nazorg

Na het reinigen met de hogedrukreiniger is het belangrijk om de auto goed droog te maken met een grote, pluisvrije doek of zeem om kringen en vlekken te voorkomen. Voor een optimaal resultaat en een mooie, diepe glans kun je de auto ook nog nawrijven met een vloeibare autowas of quick detailer. Dat goedje biedt meteen bescherming tegen nieuwe aanslag, zodat je auto dus langer schoon blijft.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!