Hoewel nog niet zo heel veel mensen bekend zijn met of bewust zijn van RCS (Rich Communication Services) is dat een belangrijke ontwikkeling in smartphoneland. Android-gebruikers kunnen hier sinds 2020 gebruik van maken, terwijl iPhone-eigenaars zich eind 2024 zullen aansluiten bij de rest.

Sinds het begin van de uitrol van RCS loopt de berichtenstandaard tegen uitdagingen aan. Aanvankelijk werd de standaard aangewend door telecomproviders, in samenwerking met Google. De uitrol werd apparaat voor apparaat uitgevoerd. Dat werkte niet echt voor de aanbieders van mobiele abonnementen, waardoor ze wat terughoudend werden. Het zorgde er ook voor dat providers aan een eigen standaard gingen werken, die ook RCS (onder leiding van Google) zou gaan ondersteunen. Daardoor besloot Google RCS per direct op alle Android-smartphones te activeren.
Sinds eind 2020 beschikt elke Android-smartphone die minimaal Android 4.4 ondersteunt over RCS. Dat is meer dan 99 procent (per januari 2024). Je kunt RCS gebruiken binnen de standaarden berichten-apps van Google en Samsung, waardoor mensen de technologie mogelijk onbewust gebruiken. Maar hoe zit dat dan precies voor iPhone-gebruikers?

©hadrian- ifeelstock

Nog geen RCS op je iPhone

Hoewel RCS dus al bijna vier jaar beschikbaar is op Android, moeten iPhone-gebruikers het nog altijd zonder doen. Apple voelde zich niet geroepen de standaard te ondersteunen, waar vooral Android-gebruikers last van hadden. Want als ze nu communiceren met iemand op iPhone via de standaard berichtendiensten (dus niet WhatsApp, Signal of Telegram), dan lopen ze allerlei extra opties mis. Dat Apple de technologie niet ondersteunt, is niet vreemd. Dankzij iMessage is dat – in elk geval voor iPhone-gebruikers onderling – ook helemaal niet nodig. Daar werkt alles immers prima.

Jarenlang zag Apple geen heil in het ondersteunen van RCS. Tijdens de Code Conference van 2022 deed een journalist zijn beklag over dat het onnodig moeilijk was foto’s te versturen naar z’n moeder, omdat ze een Android gebruikte. Apple-CEO Tim Cook reageerde simpelweg met “Koop een iPhone voor je moeder”. Vanuit Apple gezien is het kopen van een iPhone natuurlijk een prima oplossing, maar gewoon meedoen met de rest is waarschijnlijk een betere.

RCS komt in 2024 naar iOS

Verder gaf Cook altijd aan dat hij iOS-gebruikers nooit hoorde over RCS of dat ze die functie graag wilden hebben. Nu heeft dat Apple eerder nooit tegengehouden om functies te introduceren waar niemand op zat te wachten, dat argument is vrij waardeloos. Het leek erop dat Apple de RCS-standaard niet zou implementeren zonder tussenkomst van een regelgevend orgaan, zoals dat eerder gebeurde met de implementatie van usb-c. Dat werd vanuit Europa opgelegd, waardoor Apple dus eigenlijk niet anders kon dan usb-c aan te bieden op iPhone.
Eind 2023 kondigde Apple verrassend aan dat het wel degelijk RCS naar iPhones ging brengen. De update die hiervoor nodig is, verschijnt eind 2024 voor iMessage. Precieze details over de interoperabiliteit zijn op dit moment nog niet bekend, maar duidelijk is wel dat het straks dus niet meer hoeft uit te maken welke berichtendienst je gebruikt. Het kan geen toeval zijn dat dit nagenoeg samenvalt met de introductie van de Digital Markets Act door de Europese Unie
Over de implementatie van RCS voor iMessage bestaan nog een aantal vragen. Wel heeft Apple aangekondigd geen gebruik te willen maken van de encryptiestandaard die Google gebruikt. In plaats daarvan zal Apple gaan samenwerken met de GSM Association aan een nieuwe, beveiligde optie. De GSM Association is overigens niet zomaar een organisatie. Dit is een non-profitorganisatie die wereldwijd de belangen behartigt van mobiele providers. Als dit allemaal goed gaat, hoeven gebruikers onderling dus geen functies meer te missen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.