Hoewel de mobiele besturingssystemen van Apple – iOS en iPadOS – van huis uit al tot het veiligst op ’t gebied van (mobiele) OS’en gerekend wordt, moet je natuurlijk zelf ook nog wel op wat dingetjes letten. We duiken dan ook eens in de wereld van privacy- en veiligheidsgerelateerde instellingen en gezond verstand.

Virussen bestaan niet voor iOS en iPadOS. Althans, zolang je de officiële Apple-versie van de mobiele besturingssystemen gebruikt. Heb je een zogeheten jailbreak uitgevoerd op jouw apparaat, dan kun je ook van allerlei andere bronnen afkomstige apps installeren. Klinkt alleraardigst, maar daarmee ben je voor 100% zelf verantwoordelijk voor veiligheid. Op dat moment kan er namelijk wel heel makkelijk malware op jouw apparaat belanden.

Kortom: wil je veilig aan de slag met je mobiele Apple-apparaten, dan is het zaak om simpelweg binnen het Apple-ecosysteem te blijven.

Je kunt dan ‘alleen’ apps uit de al even officiële app-store binnenhalen, maar die worden wel extreem goed in de gaten gehouden. Op het moment dat er ook maar iets verdachts wordt aangetroffen, wordt een app verwijderd (als het met opzet gedaan is) of wordt een programmeur geacht heel rap voor een oplossing te zorgen (in geval van per ongeluk).

Let op toestemmingen

Ook geldt dat zélfs als een app malware zou bevatten dit weinig kwaad kan. Elk programma draait namelijk in z’n eigen volledig geïsoleerde container en kan daar niet uitbreken. Zelfs directe interactie met andere apps is niet mogelijk. Dat leidt dan ook weer tot soms gekke nadelen qua uitwisselen van gegevens tussen apps , maar die nadelen wegen niet op tegen de grote voordelen.

Kortom: onder iOS en iPadOS zit je best goed wat veiligheid betreft. Meestal ook wat privacy betreft, maar daar ben je toch net wat meer afhankelijk van app-makers. Waarbij geldt dat je na het installeren van een nieuwe app en het de eerste keer starten daarvan goed op moet letten om wat voor toestemmingen gevraagd wordt. Dat een camera-app graag toegang wil tot de camera is vanzelfsprekend niet heel apart. Wel kun je je ernstig afvragen of diezelfde app toegang tot je contacten moet hebben. Ook social media apps als Facebook geef je liever geen toegang tot contacten; zelfs bij locatiegegevens kun je al je twijfels hebben.

Locatiegegevens onnauwkeurig maken

Wat dat laatste betreft – locatiegegevens – hebben iOS 14 en iPadOS 14 iets aardigs aan boord. Je kunt namelijk de locatie bij benadering door laten geven in plaats van je exacte locatie. Heeft een (social media) app per se locatiegegevens nodig om te kunnen werken dan kan je toch niet van deur tot deur gevolgd worden. Ja, de app weet dan dat je ergens in Amsterdam bent, maar niet exact waar.

Om dat te bewerkstelligen start je de app Instellingen en tik je vervolgens op Privacy en dan Locatievoorzieningen. Tik op een van de in de lijst genoemde apps en je ziet ten eerste drie opties voor toegang. Veel weer-apps hebben continu toegang nodig tot locatiegegevens om via notificaties weerupdates- en waarschuwingen te geven. Maar wil je de locatiedata alleen beschikbaar maken als je een app gebruikt, dan tik je op Vraag volgende keer. Als je de app dan (opnieuw) start, kun je aangeven wanneer de app precies toegang mag hebben.

Van apps die op de achtergrond locatiegegevens gebruikt worden, wordt met regelmaat gevraagd of dat nog steeds mag. De schakelaar achter Exacte locatie zorgt er in ingeschakelde toestand voor dat een app exact nauwkeurige gps-gegevens uit je telefoon krijgt. Onmisbaar voor navigatie-apps, bijvoorbeeld. Voor social media-apps kun je de knop ’t best uitzetten. De ongeveer-optie is dan meer dan nauwkeurig genoeg. Probeer ook zeker de optie Nooit eens, al gokken we dat veel van dit soort apps dan simpelweg je ip-adres gebruiken om de locatie te traceren.

©PXimport

Privacy finetunen

Onder Privacy vind je verdeeld over categorieën alle apps op een rijtje die toegang tot bijvoorbeeld camera, microfoon, Gezondheid en meer hebben. Kijk zo af en toe heel kritisch welke apps waartoe toegang krijgen. Je voorkomt ermee dat app-makers privacygevoelige gegevens toegespeeld krijgen. Overigens ziet ook Apple het gevaar van dataverzamelaars. In iOS/iPadOS 14 wordt tot grote onvrede van onder meer Facebook stapsgewijs steeds meer aan blokkeermogelijkheden toegevoegd. Maak daar zonder meer gebruik van, ook al wordt gedreigd met mogelijk ‘mindere’ functionaliteit. Jammer dan, zouden we zeggen. Maar Facebook & friends hoeft echt niet alles van je te weten.

Privacy-info in app store

Apple heeft ’t sinds kort verplicht om privacy-informatie door app-makers in de app store te laten vermelden. Zie het maar als de bijwerkingen op een bijsluiter. Nog niet alle apps zijn voorzien van een overzichtje, alleen de recent bijgewerkte exemplaren. Goed in de gaten houden als je een nieuwe app installeert dus, je kunt zo zelfs voorkomen dat een gegevenshongerige app überhaupt nog op je apparaat belandt. En ook geldt: apps die al heel lang niet meer van updates worden voorzien: lekker links laten liggen.

Phishing

Geen enkel OS biedt bescherming tegen phishing. Daarvoor heb je echt je eigen gezonde verstand nodig. Klik nooit op links of afbeeldingen in mails, al helemaal niet van onbekende afzenders. Bedenk daarbij verder dat de meeste banken nooit mails sturen aan klanten, en al helemaal niet voorzien van links. Is dat wel het geval, dan is de kans levensgroot dat het om nepmail gaat, die je naar een fake pagina doorsluizen die er net zo uitziet als die van je bank.

Beantwoord ook nooit oproepen van totaal onbekende WhatsAppers, buitenlandse telefoonnummers die je niet herkent, voeg geen onbekenden toe als vrienden op Facebook (vaak voorzien van profielen met wat foto’s van bling en aantrekkelijke dames/heren). Focus op vrienden die je ook écht kent. Maakt het meteen allemaal een heel stuk overzichtelijker. Luister naar die onderbuik, als die iets niet oké vindt is het vaak ook niet in orde. En als je een keer misgokt en het was wél echt, dan hoor je dat vanzelf wel.

©PXimport

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.