Benchmarks zijn bedoeld om de snelheid van een apparaat te meten. Het is vooral een vergelijkende tool, veel gebruikt door bijvoorbeeld IT-journalisten om verschillen in snelheid tussen apparaten te meten. Sommige van die tools zijn ‘saai’, maar met name als het om grafische metingen gaat zit er ook veel eye candy tussen. Leuk om eens naar te kijken! We stellen enkele benchmark-apps voor iOS en iPadOS aan je voor.

Benchmarks zijn al ongeveer zo oud als dat er computers bestaan. Het is immers altijd praktisch om te kunnen achterhalen hoe snel een bepaald systeem is. Er zijn tal van manieren om snelheid de meten. De meest simpele exemplaren laten gewoon een ingewikkelde berekening los op een computer en meten hoe lang ’t duurt alvorens die voltooid is. Waarbij dan geldt ‘hoe sneller, hoe beter’. 

Daarbij wordt niet heel nauwkeurig gemeten, want het zijn dan slechts bepaalde onderdelen van een processor die aan ’t werk gezet worden en niet de rest van een systeem. Geavanceerde benchmarks voeren een hele serie ‘real world’-applicaties (of code daarvan) uit. Denk aan het comprimeren van een foto of bestand, versleuteling, fotobewerking, tekstverwerking enzovoorts. Daaruit ontstaat na een tijdje draaien (en eventueel herhalen) een gemiddelde. 

Dat getal geeft een redelijk betrouwbaar inzicht in de werkelijke prestaties van een apparaat, zoals de gebruiker die uiteindelijk ervaart. Dát getal vergelijken is veel interessanter dan een ‘formule-race’. 

Lees ook:Met deze benchmarktools test je de prestaties van je pc

Geekbench

Geekbench is een app uit deze categorie. Voordeel van deze app is bovendien, dat ie multi-platform is. En daarmee zijn ook totaal verschillende apparaten zoals bijvoorbeeld een Windows-pc en een iPad met elkaar vergelijkbaar. 

De werking is simpel: start de app op je – in dit voorbeeld – iPad. Tik in de kolom links onder SELECT BENCHMARK op CPU en dan Run Benchmark, herhaal dit voor Compute. Wacht tot alles is afgerond en je krijgt scores te zien. Via https://browser.geekbench.com/ios-benchmarks kun je vergelijken met andere iOS/iPadOS-apparaten. 

Scoor je beduidend lager (heel veel hoger zal niet voorkomen tenzij je een net verschenen apparaat gebruikt, wellicht) dan moet je eens kijken wat er mis is. Mogelijk draait je geteste apparaat in batterijbesparingsmodus, bijvoorbeeld. Ook het draaien van achtergrond-apps kan een negatieve invloed hebben op de score.

©PXimport

Kortom: Geekbench is een mooie tool voor een snelheidsmeting, zie het maar als de CPU-variant van de aloude rollenbank. Maar hij is ook een beetje erg saai om naar te kijken. Dat heeft te maken met ’t feit dat Geekbench zich niet richt op de grafische mogelijkheden van je apparaat. De GPU wordt wel meegenomen, maar puur als extra processor voor specifieke taken. Geekbench zegt dus wel degelijk wat over die GPU, maar op een andere manier. 

3DMark

Er bestaan ook benchmarks die specifiek gericht zijn op de – met name – 3D-mogelijkheden van je apparaat. En daar wordt het interessant. Want naast een harde meetmethode (die er vaak grafisch niet of niet interessant uitziet) is hierin vaak ook een aardige demo opgenomen van hoe al het rekenwerk er in de praktijk uitziet. Een voorbeeld van zo’n app is 3DMark Wild Life Benchmark.

Installeer de app en start ‘m. Voor de sit-back-and-relax-modus zorg je dat de schakelaar achter Unlimited mode uit staat; klik vervolgens op Start. Je ziet nu een ‘film’ van in realtime berekende scenes. Oudere modellen iPhones en iPad’s zullen hier mogelijk moeite mee hebben, in het beroerdste geval leidend tot een soort van diashow. Nieuwe versies spelen de zaak vloeiend af. Uiteindelijk krijg je ook hier weer een score te zien die je kunt vergelijken.

©PXimport

Mocht de naam 3DMark je bekend voorkomen, dan kan dat kloppen. Het achterliggende bedrijf maakt al sinds jaar en dag 3D-benchmarks. Eerst voor de pc, waar ze ook al het onderste uit de kan haalden en halen van de GPU en videokaart. En inmiddels ook alweer een flinke tijd voor mobiele apparaten. Als je even gaat spitten in de app store, kom je meer benchmarks van hen tegen. De oudere exemplaren draaien veelal een stuk beter op wat oudere apparaten. 

Wel geldt dat die versies meestal niet meer up-to-date worden gehouden. En de neiging hebben soms te crashen omdat ze niet helemaal lekker samenwerken met veel recentere versies van iOS en/of iPadOS. Maar proberen kan geen kwaad natuurlijk. Het is helaas de reden dat een deel van de oudere apps inmiddels uit de app store is verwijderd. Jammer, ook om historische redenen.

Vergeet trouwens niet dit soort apps na gebruik weer van je apparaat te verwijderen. Ze nemen relatief veel opslagruimte in en dit zijn natuurlijk typisch van die apps waarvan je vergeet dat je ze hebt geïnstalleerd!

Overige benchmark-apps

Orbital Flight is ook een aardige benchmark. Wel eentje van een van een paar jaar oud, wat betekent dat een zowel nieuwe als alweer wat oudere apparaten er prima mee overweg kunnen. Snow Forest is ook een mooie, die ook kinderen zal bekoren. Al was dat laatste maar vanwege de Explore-modus waarin je de hoofdpersoon andere kleren kunt geven en nog wat dingetjes kunt doen. Het is vooral een meer realistische benadering van wat de gemiddelde game aan 3D-werk aflevert. 

Als je device hier moeite mee heeft én je wilt toch gamen, dan is het wellicht tijd voor een upgrade. Gravity Mark GPU gooit het over een andere boeg en is daarmee meer tijdloos. Deze app blijft simpelweg 3D-objecten toevoegen aan een scene, net zo lang tot de framerate onder de 30 beelden per seconden duikt. Dat kan bij bijvoorbeeld een op de M1 gebaseerde iPad Pro een tijd duren, maar dan heb je onderwijl wat om naar te kijken.

Een aparte benchmark tot slot is 8 Queens Performance. Hiermee wordt een schaakprobleem doorgerekend, waarvoor 92 oplossingen zo snel mogelijk worden berekend. 

©PXimport

Het gaat dan om 92 van de 16 miljoen opties waarbij de 8 koninginnen elkaar op een 8x8 schaakbord niet aanvallen. Aardig is dat je het aantal threads kunt opgeven waarvan de ‘solver’ gebruik mag maken. Daarvoor gebruik je het selectiemenuutje rechtsboven in beeld. 

We kunnen alvast verklappen dat het oplossen van de puzzel op een M1-apparaat razendsnel gaat, zélfs als je maar een enkele thread toewijst. Toegegeven: minder grafisch vuurwerk, maar wel indrukwekkend. Probeer dit soort hersenkrakers zelf maar eens op te lossen met echte schaakstukken op een schaakbord! Zal voor veel mensen zo ongeveer een levenswerk worden.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.