De Samsung Galaxy A36 heeft een adviesprijs van 329 euro, maar voor een tientje meer kun je de beschikbare opslagruimte verdubbelen én het werkgeheugen uitbreiden. De midrange smartphone is dus aantrekkelijk geprijsd; hoe bevalt het toestel in de praktijk?

Als je de Samsung Galaxy A36 naast de Galaxy A35 legt, dan vallen een aantal dingen op. Het scherm is 0,1 inch groter (nu 6,6 inch) en ook de achterkant is dit keer voorzien van een goede beschermlaag (net als de voorkant). Daarnaast is Samsung afgestapt van zijn eigen Exynos-processor, om ruimte te maken voor een Snapdragon-chipset. De software-ondersteuning is verlegd, maar de micro-sd-kaartsleuf is dan weer verdwenen. Tot slot is er een iets nieuwere bluetoothversie (5.4) en kun je de accu sneller opladen (met 45 watt).

Zet je de veranderingen op een rij, dan komt de Samsung Galaxy A36 er bekaaid vanaf. De verschillen tussen beide smartphones zijn namelijk minimaal. Tegelijkertijd moet gezegd worden: bijna geen enkele smartphone doorstaat zo'n vergelijking glansrijk, ook niet in het hogere segment. Toch heeft de A36 enkele opvallende aanpassingen gekregen, waar we in deze recensie dieper op ingaan. Denk aan de nieuwe processor en het ontbreken van de micro-sd-kaartsleuf. Voor het grootste deel leveren beide toestellen echter nagenoeg dezelfde ervaring.

©Wesley Akkerman

Ervaring in een vogelvlucht

Bekijken we die ervaring in vogelvlucht, dan volgt al snel een positieve indruk. Voor 329 of 339 euro haal je een prettig, betaalbaar en capabel toestel in huis. Het ontwerp oogt fris en kleurrijk. Draai je de A36 om, dan vallen de verschillende kleurovergangen direct op. Het toestel ligt prettig in de hand, heeft afgeronde hoeken en voelt met 190 gram niet zwaar aan. Het oled-scherm toont levendige kleuren, terwijl de helderheid (1200 nits), resolutie (1080p) en verversingssnelheid (120 Hertz) lekker hoog zijn.

Wat we altijd waarderen aan de Galaxy A-serie is het knoppeneiland aan de rechterzijde. De power- en volumeknoppen zitten op een verhoogd deel, waardoor je ze moeiteloos vindt en blind bedient. Dit element doet niets af aan het strakke en eenvoudige ontwerp. Wel even wennen is dat de behuizing en het frame volledig van plastic zijn gemaakt. Daardoor is de A36 iets minder bestand tegen een valpartij, maar blijft het toestel wel lekker licht. Een stevig hoesje kan die kwetsbaarheid eventueel opvangen.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

AI: Awesome Intelligence?

Achterop zit overigens ook hetzelfde camerasysteem als op de A35. Dat betekent dat je een hoofdcamera hebt van vijftig megapixel, een groothoeklens van acht megapixel en een macrolens van vijf megapixel. Voorop zit nu een twaalf megapixel-selfiecam, terwijl dat vorig jaar een dertien megapixel-variant was. De aanpassingen zitten hem dit keer onder de motorkap. Samsung heeft het over Awesome Intelligence in de marketing; twee woorden die een mooie knipoog vormen naar AI (artificial intelligence, oftewel kunstmatige intelligentie).

In vergelijking met de cameraprestaties van vorig jaar valt op dat de Samsung Galaxy A36 kleuren warmer in beeld brengt. Ook worden details soms onnodig hard en scherp vastgelegd, wat niet altijd prettiger oogt. Foto's ogen onnatuurlijker vergeleken met van vorig jaar, maar springen er wel meer uit – zeker op sociale media of het kleine schermpje van je smartphone. Zoomen levert daarnaast een redelijke kwaliteit op, terwijl de groothoeklens weinig indruk maakt. Video's presteren niet beter: het dynamisch bereik is minder, waardoor beelden minder contrasteren.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Betere processor, maar…

De Samsung Galaxy A36 draait op de Qualcomm Snapdragon 6 Gen 3-chipset. Dat is gunstig, want Qualcomm-processors presteren meestal beter dan Samsungs eigen Exynos-chips. In de praktijk houdt het in dat het toestel minder warm wordt, maar echte prestatieverbeteringen merk je nauwelijks. Vergelijk je beide chips op papier, dan is de Snapdragon marginaal beter, en dan met name als het gaat om batterijduur. Voor de snelheid hoef je de Galaxy A36 dus niet te kiezen.

Toch zijn we niet ontevreden. Uit onze test blijkt dat het toestel achtergrondprocessen niet afremt of voortijdig stopt. Voor dagelijkse taken werkt alles naar behoren. Verwacht alleen niet dat je snel kunt schakelen. De vingerafdrukscanner reageert traag, apps laden duurt soms even en multitasken gaat niet altijd soepel. Animaties haperen af en toe, maar dat is op dit prijspunt niet uitzonderlijk. Het kan echter wel iets beter, maar we kunnen er ook weer niet té streng over doen.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Minder flexibiliteit

De keuze voor de processor is opvallend, maar het verwijderen van de micro-sd-kaartsleuf nog meer. Veel gebruikers waarderen zo'n uitbreiding juist. Het biedt niet alleen extra flexibiliteit voor opslag en app-installaties, maar maakt ook het snel overzetten van foto's en video's eenvoudig. Vooral betaalbare smartphones hielden deze geliefde functie vaak in stand. Toch lijkt ook hier het einde nabij. Net zoals eerder de koptelefoonaansluiting verdween, verdwijnt nu ook de sd-kaartsleuf steeds vaker.

De batterij in de Samsung Galaxy A36 is net zo groot als die in de A35: 5000 mAh. Je haalt er nu iets meer gebruikstijd uit, omdat de Snapdragon-chip zuiniger met energie omgaat. In de praktijk scheelt het echter niet veel. Je haalt zonder moeite anderhalve dag op één lading. Opladen gaat bovendien sneller: met een oplader van 45 watt is de accu in ongeveer zeventig minuten weer vol. Na een half uur laden zit je rond de 55 procent. Hierbij rekenen we vanaf een batterijpercentage van ongeveer vijf procent.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Lange software-ondersteuning

Samsung scoort punten met de lange software-ondersteuning. Waar het bedrijf vorig jaar nog vier jaar Android-upgrades en beveiligingsupdates beloofde, is dat nu uitgebreid naar zes jaar. Of de chipset dat tempo bijhoudt, moet nog blijken, maar voorlopig is het een duidelijk voordeel. De One UI-schil oogt even opgeruimd en fris als altijd. Wel moet je rekening houden dat het systeem soms wat traag reageert op je input. Ook staan er vooraf geïnstalleerde apps op het toestel.

Op het gebied van AI hoef je (gelukkig / jammer genoeg – doorstrepen wat niet van toepassing is) weinig te verwachten. Veel minder dan bij de S25-reeks, in elk geval. Je krijgt toegang tot onderdelen als Circle to Search, een magische gum (ook die van Samsung), bewerksuggesties en speciale fotofilters. Via het AI-paneel kun je zelf gifjes en vergelijkbare creaties maken. Google Gemini is eveneens aanwezig en doet wat je ervan mag verwachten. Heb je weinig interesse in AI, dan is dit toestel juist prettig: je wordt er minder mee geconfronteerd dan bij duurdere modellen.

©Wesley Akkerman

Samsung Galaxy A36 kopen?

De Samsung Galaxy A36 is een degelijke middenklasser, maar worstelt met bekende problemen. De processor laat het soms afweten, de software reageert traag en de video's overtuigen niet. Het is allemaal te verwachten op dit prijspunt, al blijft het jammer. Zeker omdat concurrenten als Motorola, OnePlus, Oppo en Xiaomi dit beter voor elkaar hebben, terwijl Samsung juist meer middelen heeft. Ook de stap van de A35 naar de A36 is zo klein dat overstappen nauwelijks zin heeft.

Is er dan niets positiefs te melden? Zeker wel. Het beeldscherm is even mooi als altijd en voor foto's op sociale media voldoet de camera prima. Dankzij het IP67-certificaat is de telefoon bovendien water- en stofdicht. Ook de uitgebreide softwaresupport en de lange batterijduur spreken in het voordeel van de Galaxy A36.

Toch blijft de vraag of dit de beste keuze is tussen de 300 en 400 euro. Voorlopig neigen we nog naar nee, omdat de matige prestaties te veel in de weg zitten. Daarin valt het toestel echt het meeste tegen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.