Met een adviesprijs van 849 euro is de Nothing Phone (3) het duurste toestel dat dit jonge merk tot op heden heeft uitgebracht. Zelf presenteert Nothing dit model als een heus vlaggenschip, maar uit onze ervaring blijkt dat deze smartphone dat niveau niet helemaal haalt.

De Nothing Phone (3) voelt met zijn aluminium frame en matte afwerking degelijk aan, maar de glanzende transparante achterkant is wel besmettelijk voor vingerafdrukken. De telefoon heeft vier knoppen, inclusief de Essential Key van de Phone (3a) voor screenshots en spraaknotities. Qua ontwerp haal je de meest unieke smartphone van dit moment in huis. Nothing zet hoog in op esthetiek en verheft de doorgaans saaie achterkant tot een waar kunstwerk. Net als bij andere Nothing-toestellen is die tevens functioneel; zo is er onder meer een rode stip die oplicht zodra je gaat filmen.

De meest controversiële verandering is het verdwijnen van de kenmerkende Glyph-strips. Die zijn voor de gelegenheid vervangen door de Glyph Matrix, een klein monochroom schermpje rechtsboven op de achterzijde van het toestel. Dat matrixdisplay biedt meer functionaliteit dan de ledstrips op de voorgangers, zoals notificaties en spelletjes, maar mist de unieke uitstraling van de Glyphs op zijn voorganger. Vooralsnog zien we alleen potentie in dat extra schermpje. Ontwikkelaars moeten nog aan de bak met nuttige functies en games, want tot op heden is de functionaliteit dusdanig beperkt dat je het onderdeel alleen voor meldingen kunt gebruiken.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Op zich een prima scherm

Het scherm is redelijk op vlaggenschip-niveau. Het toestel heeft een oleddisplay van 6,67 inch met een hoge resolutie en een verversingssnelheid van 120 Hz. De (piek)helderheid is hoog genoeg voor gebruik in de zon, terwijl de kleurweergave zowel nauwkeurig als levendig is. Verder is er support voor HDR10+- en Ultra HDR-content. Helaas mist het scherm LTPO-technologie. Dat betekent dat de verversingssnelheid niet lager dan 30 Hz zakt bij statische content. In de praktijk kan dat de batterijduur negatief beïnvloeden.

De Nothing Phone 3 is de eerste telefoon die de Snapdragon 8s Gen 4-processor gebruikt. De chipset presteert vergelijkbaar met de Snapdragon 8 Gen 3, met lichte grafische verbeteringen en een hogere topsnelheid. Hoewel het toestel in dagelijks gebruik vlot aanvoelt en visueel intensieve games prima aankan, blijft de 8s Gen 4 in rauwe prestaties achter bij de nieuwste échte vlaggenschip-processors, zoals de Snapdragon 8 Elite. Potentiële kopers betwisten daarom of de Phone (3) 'flagship material' is of niet – maar bij normaal gebruik merk je geen vertragingen.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Warmteontwikkeling

Wat ook opvalt, is de warmteontwikkeling tijdens het gebruik. Het toestel kan namelijk flink opwarmen tijdens het uitvoeren van zwaardere taken, zoals bij het gamen. Dan kun je de telefoon bijna niet meer comfortabel vasthouden. Helaas een typisch Qualcomm-euvel dat we vaker tegenkomen. Verder is het zo dat de smartphone met een totaal vermogen van 5150 mAh qua accu ook wat achterloopt op zijn rivalen. Bij intensief gebruik moet je de telefoon soms eerder opladen dan je zou hopen. Bij normaal gebruik kom je er echter de dag wel mee door.

De Nothing Phone (3) draait op Nothing OS 3.5, gebaseerd op Android 15, en biedt een vloeiende, strakke interface met fijne, aanpasbare elementen en opvallende widgets. Net zoals op de Nothing Phone (3a) kom je ook hier de Essential Space tegen, een aparte sectie die screenshots opslaat en AI gebruikt om belangrijke informatie te extraheren en te organiseren, inclusief transcripties van spraakmemo's. Dat laatste gaat verrassend goed, met hier en daar een enkele typefout. Zo'n memo maak je snel aan door bijvoorbeeld de Essential Key ingedrukt te houden.

Minder functies, maar wel uniek

Hoewel Nothing OS minder functies heeft dan sommige andere Android-skins, is het vrij van bloatware (erg belangrijk!) en legt het systeem de nadruk op een minimalistische, monochrome esthetiek. Dat maakt de software-omgeving daadwerkelijk anders dan je elders aantreft. Nothing belooft daarnaast vijf Android-upgrades en zeven jaar lang beveiligingspatches. Dat is een uitstekende score, meer dan gemiddeld, maar Nothing staat helaas niet bekend om de snelle uitrol van nieuwe softwareversies. Houd dus wat rekening met vertragingen op dat gebied.

Dat bewijst bijvoorbeeld de uitrol van Android 16. Die versie is reeds beschikbaar, maar de Nothing Phone 3 wordt geleverd met Android 15. Nu is het tegelijkertijd zo dat versie 16 echt nog maar net uit is, maar toch voelt dit aan als een gemiste kans. De upgrade moet echter voor het einde van het jaar verschijnen, dus daar kun je naar uitkijken. Verder heeft de nieuwe AI-zoekbalk nog een eigenaardigheid. Je kunt daarmee van alles opzoeken (apps, contacten, functies en meer), maar de Essential Space wordt daarin niet meegenomen.

Beste camera's tot nu toe, maar…

Verspreid over de achterkant tref je een veelzijdig camerasysteem aan. Dat bestaat uit drie sensoren van 50 megapixel: een hoofdcamera, een ultragroothoek- en een periscooplens. Daarmee zoom je tot 3x optisch in. Ook is er nog een selfiecamera van 50 megapixel. Alle camera's ondersteunen video-opnamen in 4K-kwaliteit bij 60 fps. Overdag leveren ze gedetailleerde foto's met levendige, accurate kleuren en een breed dynamisch bereik, hoewel er soms lichte oververzadiging optreedt en de sluitertijd wat beter kan.

De telelens presteert goed tot en met 6x inzoomen met behoud van helderheid en kleuren. Die lens is ook geschikt voor macro-opnames tot 10 centimeter. Over het algemeen vinden we dit de beste lenzen die Nothing tot nu toe aanbiedt, maar ook op dit vlak presteren concurrerende modellen beter. Vooral de Pixels en Galaxy's leveren betere kwaliteit bij weinig licht en snelle bewegingen. Nothings beeldverwerking zorgt gelukkig voor consistente kleuren over alle lenzen en voor goede diepte, maar de camera's kunnen dus nog verbetering gebruiken.

Nothing Phone (3) kopen?

De Nothing Phone (3) streeft duidelijk naar onderscheid met zijn unieke ontwerp en het nieuwe Glyph Matrix-systeem, maar op cruciale punten blijft hij achter bij concurrenten in zijn prijsklasse. Hoewel de Snapdragon 8s Gen 4-processor echt wel vlot is voor dagelijks gebruik, blijft-ie op papier achter bij de concurrentie. Niet dat je al die snelheid per se nodig hebt (eerlijk is eerlijk: veel mobiele cpu's zijn echt overkill), maar die dingen gaan wel tellen als je een hogere prijs betaalt. Het helpt ook niet dat het toestel echt heet wordt onder hoge druk.

Ondanks een capabel camerasysteem presteert de Phone (3) onder uitdagende omstandigheden niet zo goed als je zou willen of verwachten. De batterijduur is adequaat, maar niet uitzonderlijk, en de usb-c-poort blijft steken op de oudere 2.0-standaard. Hoewel Nothing OS 3.5 een strakke en unieke software-ervaring biedt met langdurige updates, compenseren de software-extra's en het innovatieve Glyph-systeem de hardwarematige tekortkomingen niet voldoende om de Nothing Phone (3) een toptoestel te noemen, zeker niet gezien zijn prijskaartje van 850 euro.

Als je de afgelopen tijd op zoek bent geweest naar een nieuwe videokaart zal dat ongetwijfeld een frustrerende ervaring geweest zijn. Nieuwe videokaarten zoals de GeForce RTX 5090, RTX 5080 en RTX 5070 Ti zijn lastig te vinden en vaak veel duurder dan zou moeten. Maar de nieuwste telg in de RTX 50xx-serie, de GeForce RTX 5070, is wel redelijk goed beschikbaar en daadwerkelijk voor bedragen rond de adviesprijs. Nvidia beloofde dat deze GeForce RTX 5070 de prestaties van een GeForce RTX 4090 zou bieden, daarmee moet dit toch dé grafische kaart van 2025 gaan worden?

Met een adviesprijs van 629 euro is de Nvidia GeForce RTX 5070 niet echt goedkoop, maar met kaarten voor straatprijzen rond die adviesprijs is hij wel een interessante optie. De snellere GeForce RTX 5070 Ti is op papier met een adviesprijs van 889 euro al aanzienlijk duurder en de meeste uitvoeringen kosten nog veel meer. AMD's nieuwe Radeon RX 9070 zou ongeveer hetzelfde als de GeForce RTX 5070 moeten kosten, maar kost in de praktijk een paar tientjes meer.

Kleine stap voorwaarts

Na het uitvoerig testen van deze GeForce RTX 5070, zijn voorganger (de RTX 4070 Super) en zijn concurrent (de AMD Radeon RX 9070), blijkt dat de RTX 5070 slechts een bescheiden upgrade is ten opzichte van zijn voorganger. Na het testen van 45 games bleek de RTX 5070 8 procent sneller te zijn dan de RTX 4070 Super op 4K en circa 5 procent sneller op een 1440p-resolutie.

Dat is een kleinere sprong dan de RTX 5070 Ti, RTX 5080 en RTX 5090 ten opzichte van hun voorganger bieden. Als gevolg hiervan loopt de RTX 5070 Ti dan ook iets verder uit, die is nu bijna 30 procent sneller. Luxere RTX 5070-varianten die qua prijs in de buurt van de goedkoopste RTX 5070 Ti-kaarten komen zijn daarmee direct een slechte koop.

De grootste concurrent, de AMD RX 9070, is zo'n 7 procent sneller als we naar 4K-gaming kijken, maar meestal ook evenredig duurder. Op 1440p-resolutie neemt het verschil af tot 5 procent en kijken we naar niet-game-gerelateerde doeleinden, dan blijkt de RTX 5070 vaak iets sneller en in uitzonderlijke gevallen zelfs veel sneller.

AI-trukendoos

Dat de RTX 5070 zo'n 8 procent sneller is dan de RTX 4070 Super, is echter niet genoeg om bij RTX 4090 in de buurt te komen. Deze claim komt net als we bij de krachtigere kaarten zagen voort uit de grootste vernieuwing: Multi Frame Generation. Hierdoor kunnen RTX 50xx-serie kaarten twee of drie extra AI-frames genereren tussen elk traditioneel frame. Game je op 4K met DLSS 4, dan betekent dat dat nog één van elke zestien pixels traditioneel wordt berekend, de rest wordt met AI ingevuld. Een resolutie van 1080p wordt dankzij AI 4K (vier keer zoveel pixels) en elk 4K-frame wordt vervolgens 4 frames (wederom vier keer zoveel pixels).

Dat zorgt inderdaad voor veel betere framerates, vooral in extreem zware games die volledig via Path Tracing gerenderd worden, waarbij elk lichtstraatje wordt gevolgd om te zorgen dat reflecties en schaduwen accurater zijn dan ooit. Dit zijn games die praktisch onspeelbaar waren en dat nog altijd zijn op een AMD-videokaart.

Maar de AI-invulling van elk gegenereerde frame is nog niet perfect en het vereist nog altijd een basisframerate die goed is. Een framerate van 240 fps met Frame Generation vergelijken met 240 fps zonder Frame Generation is daarom appels met peren vergelijken.

©Nvidia

Frame Generation: kán handig zijn

In een spel als Microsoft Flight Simulator, dat vaak tegen cpu-limieten aanloopt, is Frame Generation een mooie oplossing om toch genoeg beelden te tonen. In spellen zoals Flight Simulator hoef je immers niet binnen een milliseconde te reageren, waardoor de (doorgaans in milliseconden uitgedrukte) extra latency (vergeleken met louter upscaling) van Frame Generation ook niet relevant is. Frame Generation is alleen niet altijd zinvol, in tegenstelling tot meer ruwe prestaties waar geen nadelen aan zitten.

De focus van Nvidia op Multi Frame Generation leidt af van enkele andere zaken waarmee Nvidia wel duidelijk vooroploopt. De kwaliteit van DLSS-upscaling is veel beter dan wat AMD daar tegenover zet.

DLSS-upscaling is goud

Vooral DLSS-upscaling is fundamenteel voor je uiteindelijke ervaring met de RTX 5070. Als je op 4K wilt gamen, kun je eigenlijk niet zonder upscaling, maar de kwaliteit die DLSS biedt, doet in de meeste gevallen niet of nauwelijks onder aan een traditionele native rendering, terwijl de prestaties met DLSS meer dan genoeg zijn om elke moderne game soepel op 4K te spelen.

Kijken we naar de spelervaring met de AMD Radeon RX 9070, dan is die in de praktijk op deze resolutie een stuk minder. Die 7 procent meer ruwe prestatie van de RX 9070 weegt simpelweg niet op tegen het feit dat de meeste games op AMD's kaart alsnog FSR (AMD FidelityFX Super Resolution) nodig hebben om soepel speelbaar te zijn. De meeste games ondersteunen daarbij slechts FSR versie 2 of 3 waarbij de beeldkwaliteit een stuk minder is. De nieuwste FSR 4 is wel een veelbelovende concurrent voor DLSS 4, maar op dit moment is de ondersteuning in spellen te beperkt om er echt op te vertrouwen. Nvidia's focus op AI is soms vermoeiend, maar er valt toch wat voor te zeggen.

Geen goed alternatief

De RTX 5070 krijgt veel kritiek vanwege beperkte vooruitgang, maar tegelijkertijd is er geen goed alternatief beschikbaar als je in hogere resoluties wilt gamen. De RTX 5070 Ti kost vaak meer dan de al hoge adviesprijs en de AMD Radeon RX 9070 doet niet genoeg om een meerprijs goed te praten. Ook de nóg duurdere AMD Radeon RX 9070 XT is geen alternatief op dit moment. Dat maakt een RTX 5070 die wel rond de adviesprijs te koop is wel degelijk interessant.

Nvidia GeForce RTX 5070 Founders Edition

De Nvidia Founders Edition is een prachtige, elegante en zeer compacte kaart. Op de foto's lijkt hij op de eerder geteste RTX 5080 en RTX 5090, maar hij is aanzienlijk kleiner … wat de compatibiliteit in kleinere behuizingen ten goede komt. De Founders Edition is grotendeels uit metaal vervaardigd en volledig zwart uitgevoerd. Houd er rekening mee dat dit model warme lucht direct via de bovenkant wegblaast, een beetje ruimte rondom je videokaart is dus wel handig. Meer dan een mooi ontwerp hoef je niet verwachten: Founders Editions hebben geen extra mogelijkheden zoals een dubbele BIOS of extra beeldaansluitingen. Ook RGB-verlichting is niet aanwezig.

Het ligt voor de hand, met verreweg de meest compacte afmetingen en minste koelvinoppervlak heeft deze kaart de laagste testresultaten. Afmetingen en prestaties gaan vaak hand in hand en de Founders Edition is zowel luider als warmer dan de rest. Heel storend vinden we het niet, maar de 42,5 dB(A) op vijftig centimeter afstand onder zware belasting is duidelijk hoorbaar. In rust of tijdens lichte taken blijft de kaart wel volledig stil.

De Nvidia Founders Edition behoort afgaande op de adviesprijs tot de goedkopere versies, maar is altijd een lastige kaart om te kopen. Maar als je hem kunt vinden, is het een goede optie, alleen al vanwege die prijs.

Palit GeForce RTX 5070 GamingPro OC

De GamingPro OC van Palit heeft ten opzichte van de Founders Edition een iets traditionelere en vooral veel grotere koeler, voorzien van drie ventilators. Palit heeft het ontwerp van de RTX 5080 hergebruikt, wat hem voor deze categorie een forse en indrukwekkende kaart maakt. De bouwkwaliteit is keurig, met een metalen frame en plastic ventilatorrooster is keurig. Palit heeft deze kaart van zowel RGB-verlichting als een dubbele BIOS voorzien. Dankzij die dubbele BIOS kun je kiezen tussen een iets luidere en iets koelere modus, of een iets stillere en marginaal minder koele modus. Een gpu-houder ontbreekt helaas, dat was een leuke extra geweest.

In de geteste spellen is de Palit zo'n 2 procent sneller dan de Founders Edition. Leuk, maar daar merk je niet veel van. Hij is echter, ongeacht de BIOS-selectie, zowel koeler en iets stiller dan de Nvidia Founders Edition. Met 37 dB(A) in de stille BIOS hoor je deze kaart nauwelijks tijdens het gebruik. Bij een bescheiden meerprijs is de Palit daarom erg interessant.

Veel van Palits producten zijn vaak slecht verkrijgbaar in Nederland. Deze RTX 5070 lijkt een positieve uitzondering, want op het moment van schrijven is hij bij een aantal winkels verkrijgbaar. De GamingPro OC kan prima concurreren met ASUS, Gigabyte en MSI, ondanks de minder grote naamsbekendheid en wellicht kleinere voorraden.

ASUS TUF Gaming GeForce RTX 5070 OC

De ASUS TUF Gaming GeForce RTX 5070 OC is een flinke kaart, waarvan de bouwkwaliteit direct positief opvalt. Deze kaart heeft namelijk naast een metalen backplate ook een metalen beschermrooster om de fans heen. De praktische meerwaarde daarvan in een pc-behuizing is discutabel, maar wekt toch de suggestie van een luxer product.

Qua mogelijkheden krijg je de nodige extra's ten opzichte van de basisuitvoering: met een dubbele BIOS, een extra HDMI-aansluiting, een klein beetje RGB-verlichting en een gpu-houder om het fenomeen tegen te gaan waarbij je videokaart scheef gaat hangen (gpu sag genoemd).

Op het gebied van prestaties is dit een van de beste kaarten. De 2 procent betere prestaties ten opzichte van de Founders Edition is niet echt relevant, maar in de stille bios is de TUF de stilste kaart van allemaal. Hij is echt onhoorbaar en de koelprestaties zijn gewoon keurig. Als de meerprijs van dit model te overzien blijft, is dit een van de eerste modellen waar wij naar zouden kijken.

MSI GeForce RTX 5070 Gaming Trio OC

MSI's aanbod aan RTX 5070-kaarten is héél fors: meer dan een dozijn verschillende varianten. In het verleden was de Gaming (X) Trio het topmodel. tegenwoordig wordt die rol vervuld door de Suprim en de Vanguard, en zit de Gaming Trio meer in het midden van het aanbod. De Gaming Trio heeft een forse koeler en is extreem lang, maar gelukkig niet extreem dik. De bouwkwaliteit is zoals verwacht voor zijn positie als middenmotor. De kaart heeft een metalen backplate, maar een plastic ventilatierooster. Qua extra mogelijkheden krijg je wel een gpu-houder en een klein beetje RGB-verlichting, maar geen dubbele BIOS, extra aansluitingen of andere extraatjes.

Net als de Palit en de TUF weet de MSI ongeveer 2 procent meer prestaties uit de RTX 5070-chip te halen. Ook biedt de Gaming Trio OC een keurige balans tussen koelprestaties en ventilatorgeluid. Hij is veel stiller dan de Founders Edition, en grofweg even stil als de Palit met iets lagere temperaturen. Met de efficiëntie zit het dus wel goed, wat het jammer maakt dat MSI die dubbele BIOS weg heeft gelaten. Een tweede, volledig stille BIOS-instelling was prima mogelijk geweest. MSI-liefhebbers die een nóg stillere kaart willen, moeten nu hun eigen ventilatorprofiel maken.

Gigabyte GeForce RTX 5070 Gaming OC

De Gigabyte Gaming OC kost doorgaans iets meer dan de adviesprijs van Nvidia, maar ook hier krijg je daar het nodige voor terug: een flinke koeler, een dubbele BIOS en RGB-verlichting achter de ventilators die lekker opvalt. Ook krijg je een extra jaar garantie (vier jaar totaal) wat de high-end Gigabyte-kaarten uniek maakt. Een fijne, extra zekerheid op je significante investering.

De gameprestaties liggen 2 procent boven de Founders Edition, hij koelt keurig en heeft zowel een goed stille als een goed gebalanceerde BIOS aan boord. Bij grofweg gelijke geluidsdruk als de ASUS zien we grofweg dezelfde temperaturen, er valt gewoon weinig op aan te merken.

Ook hier stellen we dus: in de veronderstelling dat de meerprijs voor de Gaming OC te overzien blijft, is dit een van de eerste varianten waar wij zelf naar zouden kijken. Bij eerdere generaties was Gigabyte Gaming OC vaak niet heel veel duurder dan de adviesprijs. Als Gigabyte dat weer lukt met deze generatie, zou deze kaart weleens de ideale prijs-prestatieverhouding kunnen hebben.

Gigabyte Aorus GeForce RTX 5070 Master

Met de Aorus Master-uitvoering zet Gigabyte vol in op de uitstraling. Hij is nog groter en dikker dan de Gaming OC en de RGB-verlichting zit in de fans zelf: wat hem nog opvallender maakt als je hem vanaf de zijkant ziet. Ook bij deze versie krijg je een extra jaar garantie, een dubbele BIOS en een gpu-houder.

Technisch gezien is de Master de snelste kaart in de test: met 5 procent hogere prestaties dan de Founders Edition, is hij tevens zo'n 3 procent sneller dan de ASUS, MSI, Palit en Gigabytes eigen Gaming OC. Al is dat in de praktijk niet genoeg om het verschil echt te merken, waardoor ook de meerwaarde ten opzichte van de eigen Gaming OC wegvalt. Er is niets mis met dit model, maar we zien het feit dat de Master meer kost in de temperaturen niet terug.

Sterker nog, de meerprijs is op dit moment zelfs extreem en de prijs benadert de prijs van een (veel snellere) RTX 5070 Ti. In elk opzicht is de Master een prima kaart, maar er is geen reden er meer voor te betalen dan de andere goede kaarten in deze test.

Conclusie

Geen van de geteste RTX 5070-kaarten is slecht of een harde afrader. Alleen de Nvidia Founders Edition is merkbaar luider en dus vooral interessant als je hem voor zijn adviesprijs kunt scoren of het compacte formaat echt nodig hebt. Tussen alle andere modellen zijn de verschillen klein genoeg dat je ook daar de prijs leidend kan laten zijn.

Van de geteste kaarten zijn we het meest gecharmeerd van deze twee kaarten: de ASUS TUF Gaming GeForce RTX 5070 OC (door zijn extra HDMI-poort, metalen afwerking en stille BIOS) én de Gigabyte GeForce RTX 5070 Gaming OC (die eveneens stil zijn werk doet, een extra jaar garantie biedt en leuke RGB-verlichting heeft). De kaarten van Palit en MSI zijn goede opties als hun prijs lager ligt dan die twee modellen. Dat gaat ook op voor de Gigabyte Aorus GeForce RTX 5070 Master, maar die lijkt een stuk duurder te blijven dan de andere kaarten.

De prijzen en beschikbaarheid blijven vooralsnog in beweging, dus hardere conclusies kunnen we niet trekken. Let vooral goed op de prijs en denk na of je je aankoop misschien nog iets langer kunt uitstellen. Zekerheid bestaat niet, maar vooralsnog lijken de kaarten eerder goedkoper dan duurder te worden. Eén ding blijft voor ons duidelijk: voor het gros van de RTX 5070-kopers zouden wij adviseren vooral naar de scherpste deal te blijven kijken. Er zijn op het moment dat we dit schrijven al goedkopere kaarten van merken waar we helaas geen testmodel van hebben gekregen.

Een verzwaringsdeken gebruiken lijkt misschien vreemd: extra gewicht op je lichaam om beter te slapen? Toch ervaren veel mensen dat het werkt. Het rustgevende effect helpt je lichaam om sneller in de slaapstand te komen. Hoe dat precies zit, welke soorten er zijn en hoe je de juiste kiest, lees je hieronder.

Wat is een verzwaringsdeken precies?

Een verzwaringsdeken lijkt op een gewone deken of plaid, maar voelt een stuk zwaarder. Dat extra gewicht komt van de vulling: kleine glazen bolletjes of kunststof korrels die gelijkmatig over de deken zijn verdeeld. De meeste dekens bestaan uit meerdere lagen, met een zachte buitenkant, een binnenvoering die de vulling op zijn plek houdt en vaak ook een losse hoes die je kunt wassen. Dankzij de indeling in vakjes blijft het gewicht mooi verdeeld en zakt het niet naar één kant.

Waarom worden er glazen bolletjes gebruikt?

Glazen bolletjes worden veel gebruikt omdat ze zwaar maar klein zijn. Je kunt ze het beste vergelijken met zandkorrels of kleine kraaltjes. Meestal hebben ze een doorsnee van 0,5 tot 1 millimeter. Daardoor voelt de deken soepel aan en sluit hij beter aan op je lichaam. Kunststof korrels zijn lichter en wat groter, waardoor een deken vaak dikker aanvoelt en soms 'ritselt' wanneer je hem verschuift (misschien herinner je je van vroeger nog wel de zitzakken; denk aan dat geluid). Glas heeft dat nadeel niet. Het materiaal is bovendien veilig: de bolletjes zitten stevig vast in de binnenste laag, waardoor ze niet loskomen. Je voelt ze niet afzonderlijk, je voelt alleen de gelijkmatige druk die ze samen geven.

©Katelin - stock.adobe.com

Hoe werkt een verzwaringsdeken?

Het principe achter een verzwaringsdeken heet Diepe Druk Stimulatie (DDS). Je kunt het vergelijken met het gevoel van een stevige knuffel of het gewicht van een dik winterdekbed. Je zenuwstelsel krijgt daardoor signalen dat je lichaam veilig en rustig is. Dit kan leiden tot een hogere aanmaak van de slaaphormonen melatonine en serotonine, terwijl het stresshormoon cortisol juist daalt. Het gevolg: veel mensen vallen sneller in slaap en slapen dieper door.

Werkt een verzwaringsdeken voor iedereen?

Niet iedereen ervaart hetzelfde effect. Sommige mensen merken meteen dat ze sneller in slaap vallen en minder vaak wakker worden, terwijl anderen weinig verschil merken. Uit onderzoek blijkt vooral effect bij mensen met slapeloosheid, angstklachten of ADHD. Maar ook zonder medische klachten kan een verzwaringsdeken bijdragen aan een gevoel van rust en geborgenheid.

Kan iedereen een verzwaringsdeken veilig gebruiken?

Voor de meeste volwassenen is een verzwaringsdeken veilig, maar er zijn uitzonderingen. Mensen met ademhalingsproblemen, zoals astma of slaapapneu, kunnen moeite hebben met het extra gewicht. Ook bij spier- of gewrichtsklachten kan het minder prettig zijn. Raadpleeg bij twijfel altijd een arts. Voor jonge kinderen geldt dat sowieso: gebruik een verzwaringsdeken alleen na medisch advies.

Waar let je op bij de aanschaf?

Een belangrijke vuistregel is dat een verzwaringsdeken tussen de 8 en 12 procent van je lichaamsgewicht moet wegen. Weeg je 70 kilo, dan kies je dus het beste voor een deken van 6 tot 8 kilo. Te licht werkt minder goed; een te zware deken kan er juist voor zorgen dat je ingesloten of onrustig gaat voelen.

De maat moet passen bij je lichaam en je bed. De deken moet groot genoeg zijn om je volledig te bedekken, maar mag niet zo ver over de rand hangen dat hij naar beneden trekt. Let ook op het materiaal: katoen ademt beter en voelt koeler, polyester houdt warmte langer vast. Heb je het snel warm, kies dan voor een ademende stof. Voor extra comfort is een afneembare hoes handig, die je eenvoudig kunt wassen.

©Johana Mlíchová

Wat kost een verzwaringsdeken?

De prijs hangt af van het formaat, het gewicht en de gebruikte materialen. Voor een eenvoudige deken betaal je vaak tussen de 70 en 120 euro. Luxere uitvoeringen met hoogwaardige stoffen of een aparte hoes kunnen oplopen tot 200 euro of meer. Dat is meer dan een gewone deken, maar ze gaan vaak jaren mee.

Verzwaringsdeken wassen en onderhouden

Een verzwaringsdeken vraagt wat meer zorg bij het schoonmaken. De meeste exemplaren hebben een losse hoes die je gewoon op 30 of 40 graden in de wasmachine stopt. Dat is vaak de meest praktische manier om hem fris te houden. Gebruik bij het wassen van de hoes een mild wasmiddel en vermijd wasverzachter, omdat dit de stof minder ademend maakt. Laat de hoes bij voorkeur aan de lucht drogen; in de droger kan hij sneller slijten.

De binnenste deken met de vulling is lastiger. Kijk eerst op het wasetiket of hij gewoon in de wasmachine kan. Ja? Kijk dan naar de capaciteit van je wasmachine. Grote kans dat de deken daar te zwaar voor is. Bij professionele wasserettes hebben ze doorgaans wasmachines die zo'n zware deken wél aankunnen. Luchten in de buitenlucht is een goed alternatief om hem fris te houden.

Tip: wen er rustig aan

Niet iedereen slaapt direct lekker onder een verzwaringsdeken. Je lichaam moet soms even wennen aan het gewicht. Begin bijvoorbeeld met een dutje op de bank of gebruik de deken alleen over je benen of onderlichaam. Na een paar dagen voelt het meestal vanzelf vertrouwd.

©Katelin - stock.adobe.com

Conclusie

Een verzwaringsdeken is meer dan een hype. Door de gelijkmatige druk die hij geeft, kan hij helpen om sneller te ontspannen en beter te slapen. Kies wel de juiste maat en het juiste gewicht en houd rekening met warmte Voor veel mensen is het een simpele maar doeltreffende manier om de nachtrust te verbeteren. Welterusten!