De Motorola Edge 30 Neo is een relatief kleine smartphone, maar wel een met grote ambities. Het woord ‘klein’ heeft geen betrekking op het schermformaat overigens. Toch valt het toestelformaat zelf alles mee. Laat dit toestel zien dat je geen grote, logge smartphones nodig hebt voor een fijne ervaring? We bekijken het in de Motorola Edge 30 Neo-review.

De Google Pixel 7 Pro steekt er met kop en schouders bovenuit, zowel in de lengte, breedte als diepte. Maar met een scherm van 6,2 inch kunnen we de Motorola Edge 30 Neo eigenlijk niet echt klein noemen (in vergelijking met bijvoorbeeld de iPhone 13 mini). Maar toch doen we het, vanwege de formaat van dit toestel. Met afmetingen van 15,3 bij 7,1 bij 0,78 centimeter en een gewicht van 155 gram is de Neo ontzettend handzaam en licht; veel lichter dan je verwacht van dit soort smartphones. Hij ligt bovendien heel lekker in de hand, mede door de afgeronde hoeken. Dat was ook al de conclusie bij de eerder geteste Motorola Edge 30 Fusion.

Klein, maar fijn

Een klein, maar fijn toestel dus. Opvallend zijn ook de kleuren waarin de Motorola Edge 30 Neo beschikbaar is. Ons toestel heeft de optie Very Peri; een paarse kleur met een cool donker-licht-effect. Helaas moeten we ook concluderen dat het omhulsel, dankzij het gebruik van plastic aan de voor- en achterkant, ietwat goedkoop aanvoelt. Het glijdt soms ook gemakkelijk uit je handen wanneer je niet oplet en de knoppen voelen klein en broos aan. Met het meegeleverde hoesje eromheen kun je ook net niet goed bij die knoppen komen (maar onbereikbaar is wat anders).

Eén van de sterkste kwaliteiten van dit toestel is het scherm. Dit is een plastic oled-paneel met een resolutie van 2.400 bij 1.800 pixels, een verversingsnelheid van 120 hertz en een maximale helderheid van 470 nit. De helderheid is goed voor gebruik binnen en in de avond, maar op ontzettend zonnige dagen kan het soms lastig zijn te zien wat je doet. We kunnen ons voorstellen dat dit een vervelend punt is, maar op dit prijspunt (onder de 400 euro) is dat geen vreemde beperking. Het scherm heeft verder een beeldverhouding van 20:9; prima voor het nuttige van content.

De Motorola Edge 30 Neo geeft beelden prachtig weer. De kleuren ogen vol en warm. Maar wanneer je dat net even té vindt, dan kun je binnen de instellingen voor een neutralere optie kiezen. De grote kijkhoek maakt het mogelijk samen naar foto’s en video’s te kijken op het scherm, zonder gedoe. We zijn tijdens het testen geen problemen tegengekomen met ghosting-effecten (dan blijven er restbeelden achter van de vorige frame) of artefacten. Ook ogen games zeer scherp en kwamen we nergens kartelranden tegen. Verder klinken de speakers prima; ze laten zelfs een baslaag horen.

Prima prestaties, minder goede camera

Onder de motorkap zit een Qualcomm Snapdragon 695. Dit is een relatief snelle midrange processor die de dagelijkse taken moeiteloos uitvoert. Of je nu even snel iets wil opzoeken op het internet, een foto wil maken of een game wil spelen, de Motorola Edge 30 Neo kan het hebben. Maar goed, zo’n goede prestatie is dat nou ook weer niet. Want ook voor toestellen van 400 euro mag je gewoon verwachten dat ze dit kunnen. Je kunt in elk geval de gangbare en populaire games van dit moment spelen als je dat wil. Al moet je er wel rekening mee houden dat dit niet het krachtigste toestel is.

Het toestel beschikt over twee camera’s op de achterkant, terwijl veel concurrenten over drie lenzen beschikken. Vaak hoef je niet veel te verwachten van zo’n derde lens; bovendien neemt de groothoeklens tevens de dienst van een macrolens waar. De hoofdcamera van 64 megapixel maakt degelijke foto’s, maar alleen met voldoende licht. Kleuren poppen van het scherm en wanneer je de hdr-stand activeert levert het systeem ook wat diepte en detail op. Die stand is wel nodig om details echt goed tot hun recht te laten komen, want zonder oogt de boel soms wat levenloos.

Wanneer het licht uit beeld verdwijnt, dan valt dat de kwaliteit hard achteruit gaat. De beelden zijn nooit slecht te noemen, zeker niet voor sociale media, maar op dit prijspunt kun je beter verwachten. Het kleurenpalet oogt wat grauw en van echte details kun je niet meer spreken. De groothoeklens is tevens niet iets om enthousiast van te worden. Niet alleen slokt die een hoop details op aan de randen, ook de kleuren ogen uitgewassen. De macro-optie scoort niet veel beter en heeft veel van dezelfde kanttekeningen (en is daarmee vergelijkbaar met macrolenzen op andere smartphones).

Software biedt toffe functies

Over het algemeen levert Motorola zijn smartphones af met een relatief kale Android-ervaring. De fabrikant voegt geen vervelende skin toe, waardoor je in de basis te maken hebt met een rustig en fijn vormgegeven besturingssysteem. Echter, het bedrijf voegt wel enkele, toffe functies toe. Zo kun je in de semi-slaapstand op een notificatie drukken om de inhoud te bekijken, zonder het toestel uit de slaapstand te halen. Daarnaast kun je op verschillende manieren schudden om bijvoorbeeld de led-lamp of de camera te activeren. Dit is niet nieuw voor dit toestel, maar het blijft wel tof.

Heeft geeft de Motorola Edge 30 Neo net wat meer handigheid mee en wat unieke eigenschappen. En die zijn hard nodig op de markt van midrange smartphones. De bloatware is minimaal (op de Google-apps na, natuurlijk), maar is niet te verwijderen, helaas. Aangezien het toestel 128 GB aan opslagruimte heeft, is dat geen groot probleem. Met Android 12 aan boord krijg je toegang tot een modern, snel en veilig systeem. Motorola belooft bovendien twee Android-upgrades en drie jaar aan beveiligingsupdates uit te brengen. Dat moet beter, vooral aangezien Android 13 al eerder uit kwam dan deze smartphone.

Lees ook: minstens vijf jaar updates op komst, hoe de EU innovatie met wetgeving afdwingt.

Tot slot kijken we nog even naar de accu in dit toestel. Door zijn dunne vormgeving hadden we niet verwacht dat er een vette batterij in zou zitten. Maar met iets meer dan 4.000 mAh valt het resultaat niet tegen. Zowel de chipset als Android 12 zijn behoorlijk energiezuinig, dus dat belooft wat. Over het algemeen houdt de Motorola Edge 30 Neo het wel een dag uit, maar daar is alles mee gezegd. Dan hebben we gemaild, gebeld, Chrome geopend en gegamed, soms met locaties en bluetooth aan. Opladen gaat snel dankzij de 68watt-lader: binnen vijftig minuten tik je de honderd procent aan.

Motorola Edge 30 Neo – conclusie

Op de midrange-markt moet je goed je best doen om op te vallen tussen het aanbod. Motorola doet een goede poging met dit model. Op veel punten stelt de Neo niet teleur: het scherm is kleurrijk en mooi, de prestaties zijn op redelijk niveau en de software is schoon en handig. De kleurenopties zijn lekker opvallend en verder zijn we te spreken over de oplaadsnelheid. Het updatebeleid is wat karig, de accu redt een volle dag nèt en het camerasysteem stelt in veel situaties teleur. Het fijnste is echter de voetafdruk van dit toestel: dit is een kleine smartphone met grote ambities.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.