De Motorola Edge 30 Neo is een relatief kleine smartphone, maar wel een met grote ambities. Het woord ‘klein’ heeft geen betrekking op het schermformaat overigens. Toch valt het toestelformaat zelf alles mee. Laat dit toestel zien dat je geen grote, logge smartphones nodig hebt voor een fijne ervaring? We bekijken het in de Motorola Edge 30 Neo-review.

De Google Pixel 7 Pro steekt er met kop en schouders bovenuit, zowel in de lengte, breedte als diepte. Maar met een scherm van 6,2 inch kunnen we de Motorola Edge 30 Neo eigenlijk niet echt klein noemen (in vergelijking met bijvoorbeeld de iPhone 13 mini). Maar toch doen we het, vanwege de formaat van dit toestel. Met afmetingen van 15,3 bij 7,1 bij 0,78 centimeter en een gewicht van 155 gram is de Neo ontzettend handzaam en licht; veel lichter dan je verwacht van dit soort smartphones. Hij ligt bovendien heel lekker in de hand, mede door de afgeronde hoeken. Dat was ook al de conclusie bij de eerder geteste Motorola Edge 30 Fusion.

Klein, maar fijn

Een klein, maar fijn toestel dus. Opvallend zijn ook de kleuren waarin de Motorola Edge 30 Neo beschikbaar is. Ons toestel heeft de optie Very Peri; een paarse kleur met een cool donker-licht-effect. Helaas moeten we ook concluderen dat het omhulsel, dankzij het gebruik van plastic aan de voor- en achterkant, ietwat goedkoop aanvoelt. Het glijdt soms ook gemakkelijk uit je handen wanneer je niet oplet en de knoppen voelen klein en broos aan. Met het meegeleverde hoesje eromheen kun je ook net niet goed bij die knoppen komen (maar onbereikbaar is wat anders).

Eén van de sterkste kwaliteiten van dit toestel is het scherm. Dit is een plastic oled-paneel met een resolutie van 2.400 bij 1.800 pixels, een verversingsnelheid van 120 hertz en een maximale helderheid van 470 nit. De helderheid is goed voor gebruik binnen en in de avond, maar op ontzettend zonnige dagen kan het soms lastig zijn te zien wat je doet. We kunnen ons voorstellen dat dit een vervelend punt is, maar op dit prijspunt (onder de 400 euro) is dat geen vreemde beperking. Het scherm heeft verder een beeldverhouding van 20:9; prima voor het nuttige van content.

De Motorola Edge 30 Neo geeft beelden prachtig weer. De kleuren ogen vol en warm. Maar wanneer je dat net even té vindt, dan kun je binnen de instellingen voor een neutralere optie kiezen. De grote kijkhoek maakt het mogelijk samen naar foto’s en video’s te kijken op het scherm, zonder gedoe. We zijn tijdens het testen geen problemen tegengekomen met ghosting-effecten (dan blijven er restbeelden achter van de vorige frame) of artefacten. Ook ogen games zeer scherp en kwamen we nergens kartelranden tegen. Verder klinken de speakers prima; ze laten zelfs een baslaag horen.

Prima prestaties, minder goede camera

Onder de motorkap zit een Qualcomm Snapdragon 695. Dit is een relatief snelle midrange processor die de dagelijkse taken moeiteloos uitvoert. Of je nu even snel iets wil opzoeken op het internet, een foto wil maken of een game wil spelen, de Motorola Edge 30 Neo kan het hebben. Maar goed, zo’n goede prestatie is dat nou ook weer niet. Want ook voor toestellen van 400 euro mag je gewoon verwachten dat ze dit kunnen. Je kunt in elk geval de gangbare en populaire games van dit moment spelen als je dat wil. Al moet je er wel rekening mee houden dat dit niet het krachtigste toestel is.

Het toestel beschikt over twee camera’s op de achterkant, terwijl veel concurrenten over drie lenzen beschikken. Vaak hoef je niet veel te verwachten van zo’n derde lens; bovendien neemt de groothoeklens tevens de dienst van een macrolens waar. De hoofdcamera van 64 megapixel maakt degelijke foto’s, maar alleen met voldoende licht. Kleuren poppen van het scherm en wanneer je de hdr-stand activeert levert het systeem ook wat diepte en detail op. Die stand is wel nodig om details echt goed tot hun recht te laten komen, want zonder oogt de boel soms wat levenloos.

Wanneer het licht uit beeld verdwijnt, dan valt dat de kwaliteit hard achteruit gaat. De beelden zijn nooit slecht te noemen, zeker niet voor sociale media, maar op dit prijspunt kun je beter verwachten. Het kleurenpalet oogt wat grauw en van echte details kun je niet meer spreken. De groothoeklens is tevens niet iets om enthousiast van te worden. Niet alleen slokt die een hoop details op aan de randen, ook de kleuren ogen uitgewassen. De macro-optie scoort niet veel beter en heeft veel van dezelfde kanttekeningen (en is daarmee vergelijkbaar met macrolenzen op andere smartphones).

Software biedt toffe functies

Over het algemeen levert Motorola zijn smartphones af met een relatief kale Android-ervaring. De fabrikant voegt geen vervelende skin toe, waardoor je in de basis te maken hebt met een rustig en fijn vormgegeven besturingssysteem. Echter, het bedrijf voegt wel enkele, toffe functies toe. Zo kun je in de semi-slaapstand op een notificatie drukken om de inhoud te bekijken, zonder het toestel uit de slaapstand te halen. Daarnaast kun je op verschillende manieren schudden om bijvoorbeeld de led-lamp of de camera te activeren. Dit is niet nieuw voor dit toestel, maar het blijft wel tof.

Heeft geeft de Motorola Edge 30 Neo net wat meer handigheid mee en wat unieke eigenschappen. En die zijn hard nodig op de markt van midrange smartphones. De bloatware is minimaal (op de Google-apps na, natuurlijk), maar is niet te verwijderen, helaas. Aangezien het toestel 128 GB aan opslagruimte heeft, is dat geen groot probleem. Met Android 12 aan boord krijg je toegang tot een modern, snel en veilig systeem. Motorola belooft bovendien twee Android-upgrades en drie jaar aan beveiligingsupdates uit te brengen. Dat moet beter, vooral aangezien Android 13 al eerder uit kwam dan deze smartphone.

Lees ook: minstens vijf jaar updates op komst, hoe de EU innovatie met wetgeving afdwingt.

Tot slot kijken we nog even naar de accu in dit toestel. Door zijn dunne vormgeving hadden we niet verwacht dat er een vette batterij in zou zitten. Maar met iets meer dan 4.000 mAh valt het resultaat niet tegen. Zowel de chipset als Android 12 zijn behoorlijk energiezuinig, dus dat belooft wat. Over het algemeen houdt de Motorola Edge 30 Neo het wel een dag uit, maar daar is alles mee gezegd. Dan hebben we gemaild, gebeld, Chrome geopend en gegamed, soms met locaties en bluetooth aan. Opladen gaat snel dankzij de 68watt-lader: binnen vijftig minuten tik je de honderd procent aan.

Motorola Edge 30 Neo – conclusie

Op de midrange-markt moet je goed je best doen om op te vallen tussen het aanbod. Motorola doet een goede poging met dit model. Op veel punten stelt de Neo niet teleur: het scherm is kleurrijk en mooi, de prestaties zijn op redelijk niveau en de software is schoon en handig. De kleurenopties zijn lekker opvallend en verder zijn we te spreken over de oplaadsnelheid. Het updatebeleid is wat karig, de accu redt een volle dag nèt en het camerasysteem stelt in veel situaties teleur. Het fijnste is echter de voetafdruk van dit toestel: dit is een kleine smartphone met grote ambities.

Lifestyle-tv's zijn populair en Samsung weet dat als geen ander. The Frame, een tv die ook dienstdoet als kunstkader, is een succes. Nu ook Hisense en TCL een gelijkwaardig concept op de markt hebben, heeft de Koreaanse fabrikant een verbeterde versie klaarstaan.

7

Goed

Conclusie

The Frame Pro is ideaal als stijlvolle muur-tv dankzij het matte scherm en de draadloze One Connect Box. De helderheid en kleur zijn verbeterd, maar het contrast blijft wat teleurstellen. Gamers moeten rekening houden met extra input-lag via de One Connect Box; de micro-HDMI is beter, maar minder praktisch. De tv oogt het mooist met heldere content en heeft een complete smart-omgeving. Wel is hij duidelijk duurder dan de gewone The Frame.

Plus- en minpunten

• Mat scherm weert reflecties
• Goede piekhelderheid, degelijk contrast
• Slank design, verwisselbaar kader
• Wandbeugel én voet bijgeleverd
• Wireless One Connect Box
• Goede beeldverwerking
• Vijf HDMI 2.1-aansluitingen en gaming-features
• One UI/Tizen smart-tv met zeven jaar updates
• Apple AirPlay 2 en Google Cast
• Ingebouwde Art Store

• Lokale dimming levert beperkte verbetering
• Matige geluidskwaliteit
• Geen ondersteuning voor Dolby Vision of DTS-audio
• Hogere input-lag via de draadloze One Connect Box
• Prijzig

Het kader aan de muur

The Frame Pro is expliciet ontworpen om aan de muur te hangen. De rug is immers helemaal vlak, en een superslanke muurbeugel is inbegrepen. Het ontwerp oogt als een minimalistisch kunstwerk, met een smal zwart frame rond het beeld. Met behulp van een magnetisch kader dat over het zwarte frame gaat, geef je de behuizing een witte of houtkleurige uitstraling. Een teakhouten kader wordt overigens meegeleverd.

Zet je de tv toch liever op een tv-meubel, dan hoef je daar geen extra spullen voor aan te schaffen; er zitten namelijk ook voetjes in de doos. De bevestiging aan het toestel is schroefloos en kan in twee posities: een hoge of lage bevestiging, zodat je eventueel een soundbar onder het scherm kunt plaatsen. De stabiliteit van de plastic voetjes laat wel iets te wensen over; bij zijdelingse druk is er duidelijk beweging merkbaar.

©Samsung

Aansluitingen

De One Connect Box is al jaren een kernonderdeel van het The Frame-concept: alle aansluitingen zitten in een externe unit, zodat er naar de tv zelf slechts één dunne kabel loopt. Bij The Frame Pro is dat idee verder doorgetrokken. De verbinding tussen de tv en de One Connect Box verloopt nu draadloos, waardoor je alleen nog een stroomkabel naar het scherm hoeft te leiden, en die laat zich doorgaans vrij gemakkelijk wegwerken. In de draadloze Connect Box vind je vier HDMI 2.1-poorten, twee usb-poorten, ethernet, wifi 5, bluetooth, een optische uitgang en een DVB-T2/C/S2-tuner met CI+-slot. Samsung claimt een draadloos bereik tot 10 meter zonder kwaliteitsverlies; in onze test ging 6 meter inderdaad probleemloos. Een stevige muur ertussen zorgde echter af en toe voor korte beelduitval.

Voor gamers is het een gemengd verhaal. De HDMI-poorten ondersteunen 4K144, ALLM en VRR (HDMI VRR, AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync compatible), en poort 3 biedt ARC/eARC. Maar de draadloze verbinding zorgt wel voor extra vertraging: in 4K60 zagen we een input-lag van zo'n 40 à 45 ms. Om dat te omzeilen heeft Samsung op de tv zelf een micro-HDMI-aansluiting geplaatst die dezelfde gamefuncties ondersteunt. Daarmee daalde de input-lag naar 13,5 ms bij 4K60 (en 8,5 ms bij 2K120). Niet heel elegant, maar wel effectief. Daarnaast zit er op de tv ook nog een usb-c-poort, bedoeld voor bijvoorbeeld een webcam.

Lees ook: Review Samsung QE55LS03B The Frame – Kunstwerk én tv

De One UI/Tizen smart-tv

Eén ding moet je Samsung nageven: ze leveren een indrukwekkende hoeveelheid functies in hun smart-tv-omgeving. Dat vereist wel een goede organisatie, maar die heeft Samsung ondertussen wel onder de knie. Het startscherm toont alles wat met tv-kijken en streaming te maken heeft. Centraal in beeld vind je de laatst gespeelde bron en aanbevelingen (uit Samsung TV Plus). Onderaan staat een rij met favoriete apps die je naar voorkeur kunt ordenen en aanpassen. Je kunt ook live-tv en HDMI-ingangen in deze rij plaatsen. Scrol verder naar beneden en je vindt rijen met aanbevelingen per app. Verwijder je een app uit de rij met favorieten, dan verdwijnt ook de rij met aanbevelingen uit die app.

Naast een erg ruim app-aanbod ondersteunt deze Samsung ook AirPlay 2 en Google Cast. Via de pictogrammen links op het startscherm kun je naar Daily+ navigeren, waar je alle functies vindt die minder met tv-kijken te maken hebben. Denk aan SmartThings (de IoT-omgeving), Workspace (allerlei functies voor computergerelateerd werk op de televisie), Philips Hue, Samsung Food en Fitness-apps. De Art-sectie bespreken we verderop.

De afstandsbediening is de vertrouwde Samsung-remote, maar deze keer in het wit. Hij is klein en eenvoudig vormgegeven, met een ingebouwde oplaadbare batterij en een fotovoltaïsch paneel aan de achterkant. Leg je hem met dat paneel naar boven, dan laadt hij vanzelf op via omgevingslicht. Voor een snellere laadbeurt is er ook een usb-c-poort aanwezig. De toetsen voelen prettig aan en hebben een lichte, precieze aanslag. Door het beperkte aantal knoppen is de bediening snel te doorgronden. De instellingenknop linksboven opent niet alleen het instellingenmenu, maar ook de kleur- en nummertoetsen.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Kunst in overvloed

Om de kunstfunctie waar te maken, biedt Samsung sinds de eerste generatie van The Frame een eigen kunst-app. Navigeer op het startscherm naar links en open daar de Art-sectie. Je krijgt toegang tot meer dan 3000 kunstwerken, afkomstig uit grote musea en uiteenlopende collecties, van klassieke meesters tot moderne kunst en fotografie. Toegang tot de volledige Art Store kost 4,99 euro per maand, al zijn de eerste drie maanden gratis. Wie niet wil betalen, kan gebruikmaken van het gratis aanbod Art Streams, met elke maand dertig nieuwe werken rond een thema. Daarnaast zijn er nog andere opties: zo kun je je eigen foto's tonen met behulp van vooraf gemaakte sjablonen. The Frame Pro functioneert op die manier als een fraai digitaal fotokader. Wie iets speelsers wil, kan kiezen voor AI-gegenereerde kunst: selecteer een aantal sleutelwoorden uit een vaste lijst en de tv genereert een passend beeld.

De SmartThings-app is daarbij een handige aanvulling, vooral om door de Art Store te bladeren. Je kunt sorteren op artiest, genre, medium, kleur, museum, thema of populariteit. Via de instellingen pas je bovendien het gedrag van de Art Mode aan. Zo kun je helderheid en kleurtemperatuur finetunen en instellen hoe de tv omgaat met de ingebouwde bewegings- en lichtsensor. De Art Mode schakelt automatisch uit wanneer er geen beweging wordt gedetecteerd of het licht wegvalt. Dat is zinvol, want de Art Mode verbruikt nog steeds stroom, doorgaans tussen de 60 en 90 watt.

©Samsung

Beeldkwaliteit

De meest opvallende verbetering van The Frame Pro is de overstap naar Neo QLED-achtergrondverlichting. In theorie levert dat niet alleen rijkere kleuren op dankzij de Quantum Dots, maar ook beter contrast door local dimming. In de praktijk blijkt die uitvoering echter beperkt: Samsung gebruikt edge-ledverlichting, waarbij de leds alleen langs de onderrand van het scherm zitten. De local dimming werkt daardoor alleen in 24 verticale kolommen. Dat is beduidend minder verfijnd dan echte full-array local dimming.

Het VA-paneel zelf heeft een behoorlijk eigen contrast van ongeveer 4.500:1. Maar omdat de dimming slechts in kolommen werkt, kan de tv dat contrast in testpatronen nauwelijks verbeteren. Dat zie je terug in films: de zwarte balken boven en onder het beeld blijven zichtbaar grijs, donkere scènes worden nooit echt diepzwart en heldere details – zoals sterren – kunnen plaatselijke halo's veroorzaken. Met andere woorden: op het gebied van contrast is de vooruitgang beperkt.

Op helderheid scoort de The Frame Pro wél merkbaar beter. In Filmmaker Mode (HDR) haalt hij een piek van 926 nits op een venster van 10% en ongeveer 697 nits op een volledig wit scherm. Dat is een forse stap vooruit ten opzichte van de vorige The Frame, die rond de 500 nits bleef hangen. De Quantum Dots leveren bovendien een breed kleurbereik van 94% P3. De kalibratie in Filmmaker Mode is over het algemeen uitstekend, al ogen sommige tinten wat te helder en verliezen ze daardoor nuance. Bij SDR presteert The Frame Pro eveneens goed, al kunnen rode tinten en huidkleuren soms wat flets overkomen. In zowel SDR als HDR blijft het zwartdetail wel netjes behouden. 

©Samsung

Zeer goede beeldverwerking, matige audio

The Frame Pro maakt gebruik van dezelfde rekenmodule als topmodel S95F: de NQ4 AI Gen3-processor. Die levert zichtbaar mooie resultaten, met goede deinterlacing, sterke ruisonderdrukking en nette upscaling. De bewegingsscherpte van het paneel zelf is echter wat beperkt, waardoor snelle voorwerpen soms een lichte dubbele rand krijgen. Motion interpolation werkt wel overtuigend; de processor grijpt snel en meestal correct in, zonder opvallende artefacten. De AI-modus kun je beter uitgeschakeld laten; die zorgt zelden voor een aantrekkelijk beeld.

Ondanks het slanke ontwerp heeft Samsung een 2.0.2-audiosysteem met 40 watt vermogen ingebouwd. Dat klinkt op papier aardig, maar in de praktijk ontbreekt vooral bas, waardoor muziek aan warmte en body verliest. De hoogtekanalen voegen weinig toe en het surround-effect blijft mager, zelfs met Dolby Atmos-bronnen. Voor dagelijks tv-kijken zijn de dialogen helder genoeg, maar wie ook muziek of films met impact wil horen, ontkomt eigenlijk niet aan een soundbar.

Conclusie

Als lifestyle-tv blijft The Frame Pro een aantrekkelijke keuze met een paar duidelijke troeven. Het matte scherm geeft kunst een overtuigende, bijna papieren uitstraling en houdt hinderlijke reflecties goed tegen. De draadloze One Connect Box maakt ophangen aan de muur bovendien bijzonder eenvoudig.

De stap vooruit ten opzichte van de gewone The Frame zit vooral in helderheid en kleurweergave. Het contrast blijft echter achter, en dat is jammer: een sterker zwartniveau had The Frame Pro echt naar een hoger niveau getild. Voor gamers is dit toestel ook niet ideaal: de draadloze verbinding zorgt voor merkbare input-lag. De micro-HDMI-poort op de tv zelf biedt wel een snellere optie, maar is minder praktisch.

De tv komt het best tot zijn recht met heldere beelden en kunstweergave. De kalibratie en beeldverwerking zijn uitstekend, en de Tizen-interface biedt een ruim app-aanbod, inclusief AirPlay 2 en Google Cast. Het prijskaartje blijft wel aan de hoge kant; je betaalt duidelijk extra voor de lifestyle-uitstraling.

Natuurlijk heb je een wachtwoord ingesteld om te voorkomen dat hackers fysiek toegang krijgen tot je pc, maar er is nog een andere beveiligingsmaatregel die je kunt nemen. Met een eenvoudige usb-stick maak je een fysieke sleutel die dienstdoet als extra beveiligingslaag.

Windows 11 heeft een ingebouwde mogelijkheid om zo’n veilige usb-sleutel te maken, maar toch gebruiken we liever een gratis app van derden: USB Raptor. Deze freeware geeft iets meer controle over hoe zo’n sleutel werkt. Download en installeer USB Raptor. Eerst moet je een encryptiewachtwoord instellen. De software heeft standaard als wachtwoord default ingesteld en dit moet je uiteraard wijzigen. Schrijf het nieuwe wachtwoord ergens veilig op. Daarna plug je de usb-stick in en kies je de juiste stationsletter. Gebruik een usb-stick met een hoge lees-/schrijfsnelheid zodat je sneller kunt inloggen.

k3y-bestand

Vervolgens klik je op de knop Create k3y-file. Dit is een specifiek wachtwoordbestand dat deze tool zoekt om de computer van de gebruiker te ontgrendelen. Als USB Raptor het k3y-bestand niet kan vinden, omdat de usb-stick bijvoorbeeld niet in de pc zit, wordt de pc automatisch vergrendeld. Ga dan terug naar het scherm Simple configuration en schakel de beveiliging in door een vinkje te zetten in het vakje naast Enable USB Raptor. Er volgt dan een waarschuwing dat de software is ingeschakeld en dat je het encryptiewachtwoord niet kunt veranderen.

Backdoor-login

Voordat je USB Raptor gebruikt, raden we aan een backdoor-login te maken voor het geval dat je de sleutel ooit zou kwijtraken. Klik in de rechterbovenhoek van de app op het vakje Advanced configuration. Ga naar het tabblad Lock features en kijk onderaan in de groep Backdoor access. Daar klik je op Generate RUID file. Hierdoor plaatst de tool een bestand op het bureaublad waarmee je het vergrendelingsscherm kunt omzeilen wanneer je het wachtwoord zou vergeten en de usb-stick uit de pc wordt verwijderd.

Dit is een lange alfanumerieke sleutel, opgeslagen in het DAT-formaat. Je kunt het openen met Kladblok. Je kunt die sleutel bijvoorbeeld opslaan in een e-mailaccount of in een veilige wachtwoordmanager. Vanaf nu heb je een beveiligde sleutel die je pc veiliger maakt en die bovendien een backdoor heeft, mocht er iets misgaan. Label de beveiligingssleutel zodat je hem nooit verwisselt met andere usb-sticks. Wil je de sleutel niet langer gebruiken, dan open je de app opnieuw en haal je het vinkje weg bij Enable USB Raptor.