De Huawei MatePad Pro 12.2 is in veel opzichten een opvallende tablet. Het apparaat beschikt over een haast ongeëvenaard scherm en is zowel inzetbaar als werk- en entertainmenttablet. Het prijskaartje is met 999,99 euro echter vrij fors.

Inmiddels weten we het – Huawei heeft nog altijd last van de Amerikaanse handelsban, waardoor het bedrijf geen toegang krijgt tot populaire processors en breed beschikbare software. Dat staat het bedrijf echter niet in de weg toch met zeer mooie hardware op de proppen te komen. Daar is de Huawei MatePad Pro 12.2 PaperMatte met zijn indrukwekkende oledpaneel het beste voorbeeld van. Voor die bijna 1000 euro krijg je de tablet, het afneembare Glide-toetsenbord, de Huawei M-Pencil 3-stylus en tijdelijk de Freebuds Pro 3-oordoppen.

Een zeer compleet pakket dus, en daar moet de fabrikant het wel een beetje van hebben. Net zoals bij de Huawei MatePad 11.5S is het namelijk zo dat de tablet geen ondersteuning voor Android aanbiedt. In plaats daarvan draait er HarmonyOS op, dat erg op Android lijkt en met een omweg ook Android-apps kan installeren. De situatie is niet zaligmakend, en de 11.5S was wat ons betreft destijds niet overtuigend genoeg om die nadelen te accepteren. Hoe brengt de MatePad 12.2 PaperMatte het ervan af? Nou, in de basis al stukken beter, kunnen we vertellen.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

De ster van de show

De grote ster van de show is dat PaperMatte-display. Daaronder zit een dubbellaags oledpaneel, dat in kwaliteit vergelijkbaar is met de duurdere iPad-oledschermen. Het scherm beschikt over een hoge resolutie van 2800 bij 1840 pixels, een hoge verversingssnelheid van 144 Hertz en maximaal 2000 nits. Dat laatste zegt iets over de helderheid: hoe hoger het getal, hoe minder last je hebt van zonlicht en andere directe lichtbronnen. De 3:2-verhouding is perfect om in te werken (en voor GBA-games), maar kan zwarte balken laten zien bij mediaconsumptie.

Het scherm is in de basis al heel goed in het afweren van reflecties, vanwege een papierachtige laag. Daardoor voelt het ook heel fijn om op de tablet te tekenen en te schrijven. Daarnaast ogen de kleuren mooi levendig en ontzettend kleurrijk, en is het contrast, dankzij oled, ook enorm. Vooral mensen die graag tekenen op hun tablet plukken hier de vruchten van. Ook goed om te weten: in het toetsenbord zit een opbergvakje voor de stylus, waardoor het pakket ook daadwerkelijk als een compleet geheel aanvoelt. Het zijn de kleine dingen die het hem doen.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Werken met de stylus en het toetsenbord

Je kunt de stylus overigens nog steeds magnetisch bevestigen aan de tablet, als je dat wilt. Het werken ermee gaat, net als werken met het toetsenbord, verder uitstekend. De digitale pen ligt lekker in de hand en reageert heel vlot. Het keyboard voelt volwaardig aan. Niet alleen als het om de knoppen en de travel (de aanslagdiepte) gaat, maar ook de algemene kwaliteit. Het bord is relatief dik en niet zo plasticachtige en dun als bij de MatePad 11.5S. Het touchpad is toereikend, maar verder niet bijzonder. Gelukkig kun je via de usb-c-poort gewoon een externe muis aansluiten.

De Huawei MatePad Pro 12.2 PaperMatte wordt geleverd met 12 GB aan werkgeheugen en 512 GB aan opslagruimte, en dat is voor zowel werken als gamen meer dan genoeg. Over de processor heerst onduidelijkheid: Huawei meldt zelf dat het de Kirin T91-cpu (octacore) is, maar geeft er verder weinig informatie over vrij. Geen hardloper, want deze processor zit onder het niveau van de Snapdragon 8 Gen 2 en Google Tensor G4. In de praktijk merk je echter dat je gewoon je taken uitvoert en games speelt. Maar daardoor voelt het prijskaartje wel iets te hoog.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Voor de creatieveling

Als tablet voor algemeen is de Huawei MatePad Pro 12.2 PaperMatte wellicht een minder goede keuze, vanwege het gebrek aan Android en zijn uitgebreide catalogus aan apps. Aangezien Google – op moment van schrijven – door de rechter is opgedragen downloadwinkel Google Play open te stellen voor derden, kan daar in de toekomst nog verandering in komen. Tot die tijd moet je het doen met alternatieve appwinkels en omwegen. Als daar nou net de apps tussen zitten die je gebruikt, dan kan deze tablet echt een mooi alternatief zijn voor de duurdere iPads.

Want de iPad Pro-varianten en de Huawei MatePad Pro 12.2 PaperMatte delen een soortgelijk scherm, waardoor deze tablet vooral mensen die heel creatief zijn het overwegen waard is. Mits ze natuurlijk kunnen werken met het gereedschap van Huawei, of zelf de apps kunnen installeren die ze nodig hebben. Houd er tot slot rekening mee dat Huawei bij het gebruik van het apparaat constant data verzamelt – en wat ons betreft is dat meer data dan nodig. Maar uiteindelijk is dat niet iets waar je aan ontkomt wanneer je een (mobiel) besturingssysteem gebruikt.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Huawei MatePad Pro 12.2 PaperMatte kopen?

We nemen voor een groot deel onze conclusie over van de Huawei MatePad 11.5S. De hardware is goed voor dagelijks gebruik. Daarnaast verpakt Huawei het geheel in een solide en strakke behuizing, en dat is natuurlijk ook belangrijk. De grote ster van de show is het prachtige oledpaneel met een papierachtige structuur, waardoor het bijna voelt alsof je op papier tekent en schrijft. Gecombineerd met de fijne stylus en het prettige, volwaardige toetsenbord levert dat een aantrekkelijk pakket op. Maar we voegen daaraan toe: waarschijnlijk niet voor iedereen.

Want het gebrek aan Android speelt het apparaat parten. De tools van Huawei zijn met name geschikt voor creatieve mensen, maar verder merken we weinig integratiemogelijkheden met de apps die we op Android en Windows gebruiken. Helaas is er ook niets te zeggen over het updatebeleid, dus we weten niet hoe lang de tablet beveiligingsupdates en nieuwe opties ontvangt. Twee duidelijke nadelen voor een grote groep mensen; maar anderzijds kunnen we niet ontkennen dat Huawei Apple evenaart, als we puur kijken naar het oledpaneel.

De concurrentie in deze prijsklasse 👇🏼

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.