Hoewel niet alle Pixel-producten officieel in Nederland verkrijgbaar zijn, geldt dat wél voor de Pixel 7A. De A-serie is de portemonnee-vriendelijkere lijn van Google. Deze smartphone doet weinig onder voor de duurdere serie. Je leest er minder over in deze Google Pixel 7A review.

Het maakt niet zoveel uit wat je budget is, in bijna alle prijsklasses kun je wel een Google Pixel-smartphone vinden. En Google weet te waarborgen dat iedere Pixel, ongeacht het prijskaartje, een ontzettend goede keuze is. Met de komst van de Google Pixel 7A wordt het concurrenten als Samsung, Apple (met de overdatum-iPhone SE) en al die Chinese merken ontzettend lastig gemaakt. Niet alleen met de komst van de nieuwe Pixel 7A, maar ook omdat de vorige generatie (Pixel 6A) niet van de markt gehaald wordt, maar voor een lagere prijs wordt verkocht.

Die Google Pixel 6A kun je op dit moment al voor 349 euro krijgen en dat is een uitstekende smartphone (vooral wie ook een goede camera zoekt) voor een goede prijs. Alhoewel onze reviewer Wesley wel wat kritiekpuntjes had toen hij de Pixel 6A vorig jaar reviewde.

Lees ook: Google Pixel 6A review

Deze Pixel 7A heeft een adviesprijs van 509 euro. Een prijsverhoging van 50 euro ten opzichte van de Pixel 6A toen deze nieuw op de markt verscheen. Maar je krijgt er wel wat verbeteringen voor terug: het ontwerp, scherm, camera, opladen en rekenkracht.

Beste van Android

Met de Pixel 7A loop je qua Android-ervaring voor op. De basis is de meest actuele Androidversie (versie 13), die meteen de nieuwste versie krijgt wanneer deze beschikbaar is. Bij andere merken met Android-smartphones moet je minstens een paar maanden wachten totdat de nieuwe versie via een update verschijnt.

Qua ondersteuningsduur mag er wel een tandje bij. De iPhone SE krijgt doorgaans langere update-ondersteuning. Maar ook Samsung heeft dat beter voor elkaar en belooft smartphones, ook in deze prijscategorie, vijf versie-updates van Android. Google belooft drie versie-updates en vijf jaar veiligheidsupdates. Dat is zeker niet slecht, vooral gezien de snelle uitrol van updates, maar hier mag best een schepje bovenop in het kader van veiligheid, duurzaamheid en functionaliteit.

Net zoals alle Android-smartphones zijn de Google-diensten voorgeïnstalleerd, maar je toestel wordt niet volgepropt met apps van andere merken zoals Samsung, Oppo en Xiaomi maar al te graag doen. Daarbovenop krijg je wel wat extra functies ingebouwd die daadwerkelijk écht wat toevoegen. Bijvoorbeeld de Recorder-app of de slimme beeldmogelijkheden met de camera-app of Foto’s-App.

De kracht van Pixels: de beste fotocamera

Met een Pixel-smartphone heb je gewoonweg de beste camera in zijn prijsklasse. De Pixel 7A onderstreept dat. Google heeft de smartphone voorzien van een 64 megapixel hoofdcamera en een 13 megapixel groothoekcamera. Een zoomlens ontbreekt, de inzoomfunctie gebruikt het hoge aantal megapixel van de hoofdcamera voor een soort digitale zoom.

Hoewel twee lenzen wat karig lijkt ten opzichte van de veelvoud aan lenzen die Samsung en Chinese merken op de achterzijde van de smartphones plaatsen, vaart Google een andere koers: kwaliteit boven kwantiteit. Hierbij heb je dus misschien wat minder mogelijkheden, de fotokwaliteit is uitmuntend. Met de Pixel 7A maak je foto’s die net zo goed of soms zelfs beter zijn dan veel smartphones van andere merken die twee keer zo duur zijn. Dat komt omdat Google als geen ander via softwarematige verwerking het meest uit de lenzen weet te krijgen.

Ook Apple’s iPhone SE heeft weinig camera’s aan boord. Sterker nog, slechts één aan de achterzijde. Qua camerakwaliteit loopt deze iPhone echter mijlenver achter op de Pixel 7A. Vooral omdat Apple ervoor heeft gekozen de nachtmodus alleen beschikbaar te maken voor z’n duurste iPhones, merk je vooral een kwalitatief verschil in het voordeel van de Pixel als de lichtomstandigheden lastiger worden. Het enige wat gemist wordt is een macrofunctie, die bijvoorbeeld op de Pixel 7 en Pixel 7 Pro wél beschikbaar is en automatisch aanspringt. Wel uniek, en als je ‘m gebruikt hebt kun je niet meer zonder: het lijntje dat je assisteert met het recht houden van de camera.

De hoofdcamera laat zelfs de uitstekende camera’s van Samsung’s A-serie achter zich. Vooral de portretmodus maakt indruk, hoewel deze wel wat verwerkingstijd nodig heeft. Kies bij voorkeur ook de reguliere camera voor het beste fotoresultaat: de groothoekcamera heeft zichtbaar meer moeite met het vastleggen van details, kleuren en moeilijke lichtomstandigheden. Ook zijn de randen zichtbaar wat vervormd.

Besparen met hier en daar een compromis

De Pixel 7A is wat betaalbaarder dan de andere Pixels uit de zevende generatie. Dat merk je aan kleine details, zoals het eerder genoemde ontbreken van de macro-functionaliteit van de camera. Ook is het achterpaneel van plastic gemaakt in plaats van glas. De camerabalk die horizontaal over de achterzijde loopt is nog wel van metaal. Die plastic afwerking is overigens helemaal geen nadeel. In tegenstelling tot glas is het minder kwetsbaar. De behuizing is ook nog altijd spatwaterdicht (IP67).

In de behuizing is overigens geen ruimte gereserveerd voor een audiopoort of geheugenkaartslot. Jammerlijke, maar voorspelbare keuzes van Google. Je moet dus een goede inschatting maken voor de aanschaf of je 128GB of 256GB nodig denkt te hebben. In tegenstelling tot de Pixel 6A beschikt deze Pixel 7A wél over de mogelijkheid om draadloos op te laden. Dat is fijn. Maar Google heeft dit begrensd tot slechts 7,5 watt. Dat is wel heel erg traag. Ook bedraad laden via de usb-c-poort gaat een stuk trager dan zijn concurrentie, omdat dit met maximaal 18 watt kan.

Scherm: snelle bezels

Ten opzichte van de Pixel 6A van vorig jaar heeft de Pixel 7A enkele andere kleine verbeteringen. Het scherm heeft nog altijd redelijk dikke schermranden, maar heeft nu een hogere verversingssnelheid van maximaal 90 hertz. Qua kleurweergave en scherpte (Full-HD) is er niets aan te merken. De maximale helderheid is niet heel indrukwekkend, waardoor het scherm niet altijd even makkelijk af te lezen is in fel daglicht.

Achter dat scherm is een vingerafdrukscanner te vinden. Met de Pixel 7 en Pixel 7 Pro heeft Google problemen zoals foutieve of trage herkenning, die bij de Pixel 6-generaties groot was, goeddeels verholpen. Zelf ervaarde ik geen problemen met de vingerafdrukscanner van de Pixel 6A tijdens de testperiode. Veel andere reviewers merken echter op dat deze bij hun niet altijd goed en snel werkt. Desgewenst kun je ook gezichtsontgrendeling gebruiken. Alleen werkt deze minder nauwkeurig dan bijvoorbeeld Apple’s FaceID omdat alleen de frontcamera gebruikt wordt en geen andere sensoren, waardoor in het donker gezichtsontgrendeling niet zal werken.

©Joris Peterse

Google’s eigen Tensor-chipset

Intern beschikt de Google Pixel 7A over dezelfde Tensor 2-chipset als de Pixel 7 en Pixel 7 Pro. Dat zijn flinke spierballen voor een toestel in deze prijscategorie en ook de prestaties in de benchmarks zijn dik in orde.

Ook laten de benchmarks goede accuprestaties zien. Daarnaast is de accucapaciteit van 4.385 Mah op papier prima. Toch is er een verschil merkbaar tussen de accuprestaties in benchmarks en in praktijk. Want in gebruik blijkt de accuduur toch wat ondergemiddeld. Afhankelijk van je gebruik gaat de accu iets meer dan een dag mee.

Je zou denken dat het aan het scherm kan liggen, Google heeft echter stiekem 60 hertz de standaardverversingssnelheid gemaakt. Daar ligt het niet aan. Het lijkt erop dat de Tensor-chip niet zuinig is bij het in stand houden van een verbinding, ongeacht dat nu wifi, 4G of 5G is. Vooral op mobiele netwerken verstookte de chipset relatief veel. Tijdens het reviewen van de Pixel 7 en Pixel 7 Pro merkte ik hetzelfde op, want ook die smartphones vallen qua accuduur tegen, terwijl de accucapaciteit best meevalt.

Alternatieven voor de Pixel 7A

Ben je op zoek naar een nieuwe smartphone onder de 600 euro? Dan is de Pixel 7A één van je beste keuzes. De Pixel 7A laat de grootste concurrenten Apple en Samsung achter zich, vooral met de camera. Toch is er één smartphone die een veel betere keuze is: de reguliere Pixel 7. Deze verscheen afgelopen najaar op de markt en is inmiddels dusdanig in prijs gezakt dat het prijsverschil nog maar een paar tientjes is. En met de Pixel 7 heb je een smartphone die qua camera’s nóg wat meer te bieden heeft, over een wat beter scherm bezit, sneller draadloos kan opladen, iets betere accuduur, betere vingerafdrukscanner en een gelijkwaardig formaat.

Google lijkt een beetje kortzichtig te zijn geweest met de prijsverhoging van de Pixel 7A en daarmee de verkoop van de midrange-smartphone te kannibaliseren. Het prijsverschil met de betere Pixel 7 is gewoonweg te klein.

Conclusie: Google Pixel 7A kopen?

De Google Pixel 7A legt de lat een stukje hoger voor smartphones onder de 600 euro. Qua camera-mogelijkheden met name, maar ook de software is prettig in gebruik en nieuwe Androidversies en veiligheidsupdates verschijnen direct op je smartphone. Fijn is dat je nu ook draadloos kunt laden en het scherm een hogere verversingssnelheid heeft. Toch gaat dat opladen te langzaam en weegt dat wat zwaarder mee omdat de accuduur niet bepaald uitmuntend is. Het grootste nadeel is echter de prijsverhoging van de Pixel 7A. Hierdoor is de reguliere Pixel 7 eigenlijk een veel slimmere keuze.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.