De Oppo Reno6 is met zijn prijskaartje van rond de 500 euro een toegankelijke smartphone. Maar is het genoeg voor Oppo om voet aan de grond te krijgen op de Nederlandse markt?

Al jaren probeert Oppo marktaandeel te winnen, maar succes blijft vooralsnog uit. Sterker nog. Samen met zustermerken OnePlus en Realme erbij opgeteld blijft het aandeel steken op marginale waardes. Er valt dus een wereld te winnen, om de naamsbekendheid van het merk te vergroten en de Reno6 aan te prijzen. En dat doet Oppo door alle marketingaandacht uit te laten gaan naar de portretmodus voor video’s. De aankondiging liet mij daarom vertwijfeld achter. Waarom zou dit zo spannend moeten zijn? Toen een week later Apple de iPhone 13-serie aankondigde en iets vergelijkbaars aankondigde snapte ik het. Zou er een Oppo mol bij Apple werken? Dat doet er niet toe. Het leidt in ieder geval af van het punt: Oppo is heel erg bezig met Apple. Het Chinese merk is niet subtiel meer in het nadoen van alles dat het Amerikaanse bedrijf wél groot maakt op de Europese markt. Niet alleen de oortjes, maar ook de smartphones zijn niet subtiel meer afgekeken.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

In de schaduw van Apple

De Oppo Reno6 lijkt ontzettend veel op de iPhone 12 (en iPhone 13). De smartphone beschikt over dezelfde metalen rand, is precies even breed, dezelfde ronde afwerking en ook een glazen achterzijde. Alleen niet waterbestendig. Tijdens de testperiode lag ook de iPhone 13 op de testbank en het is meermaals per dag voorgekomen dat ik de verkeerde smartphone pakte. Dat je als smartphonemerk dat zich probeert te bewijzen spiekt bij de concurrentie om goede eigenschappen over te nemen. Prima. Maar dit is kopiëren. Hoe wil je een merknaam op laten vallen als je smartphones (en oortjes) zo erg in de schaduw van Apple staan?

De Oppo Reno6-serie komt in twee uitvoeringen. Deze reguliere Reno6 en de Oppo Reno6 Pro, die zo’n 300 euro meer kost, die over een krachtigere Snapdragon-chipset, groter scherm en meer camera-mogelijkheden beschikt. De reguliere Reno6 is echter een stuk toegankelijker geprijsd met een prijskaartje van 480 euro. Toch zet Oppo met deze prijs veel te hoog in, want wat je ervoor terugkrijgt is niet in lijn.

ColorOS zit vol reclame

De Oppo Reno6 draait op Android 11, met de ColorOS-skin. Oppo vindt de skin zo goed dat zelfs OnePlus-smartphones op termijn de skin gaan draaien. Maar dat ColorOS. Dat is een rommeltje. De visuele stijl moet je liggen, maar dat veel apps nog altijd slecht uitgelijnd zijn oogt slordig. Ook is de hoeveelheid bloatware ongekend. Los van de overbodige apps van Oppo, zoals Telefoonbeheer, is er ook heel veel reclame aanwezig. Ik telde tien apps, waaronder apps van dubieuze techbedrijven Facebook, TikTok en Amazon.

©PXimport

©PXimport

Ook het ondersteuningsbeleid is nog niet voldoende: twee jaar Android versie-updates en drie jaar beveiligingsupdates.

©PXimport

Camera’s

Ook op cameragebied schiet de Reno6 opvallend tekort. De drie camera’s aan de achterzijde geven je de mogelijkheid om gewone, zoom- en groothoekfoto’s te maken. Hoewel er niets aan te merken is op de gewone camera, had Oppo de andere lenzen net zo goed weg kunnen laten. De 8 megapixel groothoekcamera laat vervormde foto’s zien en de twee megapixel zoomlens kun je werkelijk helemaal niks mee. De resolutie is veel te laag en de lichtsterkte zeer onder de maat. Dat weet Oppo zelf ook, anders had het bedrijf de macrofunctionaliteit niet diep in de instellingen verscholen. Inzoomen volgens de knoppen in de camera-app, zoomen in op de reguliere lens (1x, 3x, 5x en 10x).

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Rekenkracht/ scherm / accu

Op de overige gebieden weet Oppo wel te brengen wat je kunt verwachten. Je krijgt een prima amoledscherm, dat qua helderheid, kleurweergave, resolutie (Full-HD) en verversingssnelheid (90 hertz) goed scoort. Onder het scherm vind je een vingerafdrukscanner.

Ook qua rekenkracht zit alles dik in orde. De MediaTek-chipset (die ook 5G ondersteunt) doet het prima in de benchmarks. Daarbij krijg je 8GB werkgeheugen, waarbij er extra werkgeheugen wordt vrijgemaakt door hier 3GB opslaggeheugen voor in te zetten. Van de 128GB aan beschikbare opslag heb je ongeveer 100GB vrij voor je eigen apps, foto’s, video’s, etc.

De accuduur is ook in orde. De 4.300 mAh-accu gaat iets langer dan een dag mee. Wanneer je zuinig aan doet en bijvoorbeeld gebruikmaakt van een 60 hertz schermverversingssnelheid en 4G, moet anderhalf tot twee dagen haalbaar zijn. Je kunt de Reno6 niet draadloos opladen, wel is het mogelijk te snelladen via de usb-c-poort. Hierbij laad je binnen een half uur zo’n dertig procent accuvermogen.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Alternatieven voor de Oppo Reno6

Hoewel de Oppo Reno6 an sich een degelijke smartphone is, wordt hij voor een veel te hoge adviesprijs in de markt gezet. Hierdoor ben je beter af met alternatieven als de Pixel 4a 5G of Samsung Galaxy A72 en Samsung Galaxy A52 5G voor meer waar je voor je geld. In een lagere prijsklasse kun je ook kijken naar de Nord-serie van OnePlus: vergelijkbare smartphones die minder kosten.

Conclusie: Oppo Reno6 kopen?

De Oppo Reno6 schiet op teveel vlakken tekort om op te vallen en zijn prijs te rechtvaardigen. Het ontwerp is van Apple afgekeken, de software en ondersteuning niet goed genoeg en twee van de drie camera’s aan de achterzijde zijn overbodig. De bouwkwaliteit, accuduur, rekenkracht en scherm volstaan, wat de Reno6 als totaalplaatje een degelijke, maar vooral matige smartphone maakt.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!