Apple heeft op de WWDC-ontwikkelaarsconferentie een flink aantal nieuwe producten en software aangekondigd. Meest in het oog springen de nieuwe 10,5 inch én 12,9 inch iPad Pro en een nieuwe iMac, die draaien op respectievelijk iOS 11 en macOS High Sierra.

10,5 inch iPad Pro en 12,9 inch iPad Pro

Een van de nieuwe iPads is een Pro-versie van Apple's tablet met een scherm van 10,5 inch. Daarmee is hij beduidend groter dan de vorige versie van de iPad Pro, die slechts 9,7 inch mat. De nieuwe Pro heeft een verbeterd scherm en een verbeterde chipset, waardoor hij niet alleen groter, maar ook sneller is dan de vorige generatie.

Maar het kan nog groter, want Apple kondigde ook een iPad Pro aan met een scherm van 12,9 inch. Qua specificaties zijn de twee verder vrijwel gelijkwaardig. Beide iPads zijn vanaf vandaag te bestellen in de Apple Store, en draaien nog even niet op het nieuwe besturingssysteem, iOS 11.

iOS 11

Want inderdaad: Apple kondigde ook een nieuwe versie van het mobiele besturingssysteem iOS aan. iOS 11 is niet bijzonder veel veranderd, maar er zijn toch wel wat nieuwigheden die de moeite waard zijn. Zo is het controlecentrum veranderd en is er een speciale auto-modus toegevoegd, die de bestuurder minder moet afleiden.

Verder is Siri verbeterd, zoals eigenlijk bij elke nieuwe iOS-versie gebeurd, en zijn er veranderingen in het betaalsysteem Apple Pay, al is dat in Nederland nog niet echt van de grond gekomen. Hier lees je meer over de veranderingen in iOS 11.

iMac

De iPads zijn niet de enige nieuwe hardware die Apple heeft getoond, ook staat er een gloednieuwe iMac op stapel: de iMac Pro. De Pro-versie wordt de eerste mac met 16GB werkgeheugen, iets waar vooral grafisch vormgevers al een tijdlang om schreeuwden. Dat geheugen is uit te breiden naar liefst 128GB.

Goedkoop wordt de nieuwe iMac niet: zelfs het instapmodel heeft een prijskaartje van vijfduizend dollar. Nederlandse prijzen en beschikbaarheid zijn nog niet bekendgemaakt.

macOS High Sierra

Vorig jaar kondigde Apple het nieuwe besturingssysteem macOS Sierra aan, en nu is het tijd voor een update. macOS High Sierra borduurt voort op de 'gewone' Sierra, met wat verbeterpunten waar nodig. Zo is er bijvoorbeeld verregaande VR-ondersteuning en zouden Javcascript-apps tot 80 procent sneller moeten laden. Ook zijn er veranderingen doorgevoerd op het gebied van adblocking en het tegengaan van tracking. Meer nieuwigheden in macOS High Sierra vind je hier.

En nog veel meer...

Maar ook dat was nog lang niet alles. Hieronder in vogelvlucht de nieuwe hard- en software die Apple nog meer aankondigde:

- watchOS 4: De nieuwe versie van Apple's smartwatch-besturingssysteem. Met nieuwe wijzerplaten, een update voor Apple Music op de Watch, slimmer gebruik van de batterijduur en nog meer Siri-integratie.

- Mac-updates: Bijna elke bestaande Mac krijgt een hardwareupdate met betere schermen, meer werkgeheugen en nieuwe grafische kaarten. Nieuwe Macs krijgen ook Intel's Kaby Lake-chips ingebouwd.

- HomePod: Een slimme speaker die we al even zagen aankondigen. De HomePod is Apple's antwoord op Google Home en Amazon Echo, de home-hubs met spraakherkenning.

- ARKit: Een augmented reality-platform voor iPhones en iPads. Hierop kunnen ontwikkelaars Pokémon Go-achtige apps ontwikkelen.

- Updates: Voor AirPlay, met bijvoorbeeld multiroom-ondersteuning, en voor de App Store zelf.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!