iOS 14 en natuurlijk ook iPadOS 14 beschikken over diverse nieuwe beveiligingsfeatures. Ze zorgen er onder meer voor dat jouw privacy nog weer een beetje meer gewaarborgd wordt.

De letterlijk meest in het oog springende nieuwe beveiligingsfeatures (als je ze zo mag noemen) van Apple’s nieuwste mobiele OS zijn de indicatoren voor gebruik van microfoon en camera. Zodra de microfoon actief wordt, verschijnt een oranje balletje rechtsboven in de statusbalk. Wordt de camera actief gebruikt, dan zie je een groen balletje. Weet je zeker dat een of beide activiteiten niet expliciet noodzakelijk zijn voor het gebruik van een app, dan is het zaak zeer wantrouwig te worden. Zit je bijvoorbeeld in een tekstverwerkingsapp te tikken en is je camera continu actief? Dat is meer dan verdacht!

Misschien is het dan tijd om over te stappen naar een andere app en de erg nieuwsgierige tekstverwerker zo snel mogelijk te verwijderen. Komt de app echt van een betrouwbare bron, dan helpt melden bij de app-maker wellicht. Mogelijk is het een bug of is de camera-activiteit echt nodig (al lijkt ons dat in dit voorbeeld sterk). Kortom: hou een oogje op de bolletjes in de statusbalk.

Plakken met bronvermelding

Een ander handigheidje is dat iOS 14 (en ook iPadOS 14 uiteraard, maar in de rest van dit artikel bedoelen we ook het tablet-OS als we iOS 14 schrijven) aangeeft vanuit welke app je iets plakt. In het verleden waren er wel eens apps die ongevraagd en stiekem iets op het interne klembord van iOS plaatsten. Denk aan bijvoorbeeld een link naar een reclame- of zelfs malafide website. Of gewoon een andere irritante tekst. Vanaf nu kun je tijdens het plakken zien vanuit welke app wordt geplakt. Is dat bijvoorbeeld een achtergrond-app of een pas gespeelde game en je weet zeker dat jij iets heel anders wilde plakken, dan is het verstandig om de stiekeme bron-app gewoon te verwijderen. Waarmee het probleem weer is opgelost.

©PXimport

Geografische locatie vertroebelen

Dan zijn er nog de apps die altijd heel precies willen weten waar je uithangt, geografisch gezien. Voor iets als een navigatie-app vanzelfsprekend geen overbodige luxe. Maar moet een social media app als bijvoorbeeld het roemruchte Facebook dat ook altijd maar weten? Feitelijk geldt voor dat soort apps die non-essentiële precieze locatiedata verzamelen dat dit nergens voor nodig is. iOS 14 biedt de mogelijkheid om een ‘ongeveer’-locatie door te geven in plaats van de exacte positie. Ook best wel weer een prettige gedachte.

Om die optie aan te zetten, start je de app Instellingen. Scroll naar beneden tot je lijst met apps. Tik op een app die je niet onnodig wijs wilt laten zijn, bijvoorbeeld weer dat genoemde Facebook. Tik vervolgens op Locatie. Je kunt nu – zoals altijd al het geval was – kiezen voor Nooit. Wellicht leidt dat bij sommige apps tot problemen en foutmeldingen. Kies in dat geval voor Bij gebruik van app en zet vervolgens de schakelaar achter Exacte locatie uit. De app is tevreden en jij weet dat je nooit precies bent te traceren, laat staan dat je hele dagelijkse verblijfspatroon tot in de puntjes wordt doorgesluisd.

©PXimport

Weg met wifi-tracking

Alleraardigst is de optie om wifi-tracking te voorkomen. Normaliter heeft jouw iPhone of iPad een vast mac-adres. Dat is wat ander dan een IP-adres. Het mac-adres is ingebakken in de hardware van een netwerkchip. En daarmee is iedere gebruiker feilloos te herkennen. Ofwel: ben je een keer in een McDonalds geweest en heb je daar gebruik gemaakt van wifi? Dan kan McDonalds jou over de hele wereld als klant herkennen dankzij dat mac-adres. Behalve dan als je een iPhone of iPad met iOS 14 gebruikt. Daarin wordt op openbare wifi-netwerken telkens een ander mac-adres gepresenteerd aan wifi-netwerken waar je aan koppelt.

Normaal gesproken werkt deze feature stilletjes op de achtergrond en geeft ie geen problemen. En staat na de upgrade dus ook standaard aan. Mocht jij echter ineens niet meer aan je eigen thuisnetwerk kunnen koppelen na de update naar iOS 14, dan kun je checken of uitzetten van de optie soelaas biedt. Start daarvoor de app Instellingen en tik op Wifi. Tik vervolgens op de blauw omcirkelde (en al even blauwe) i achter het netwerk waaraan je wilt koppelen. Zet dan de schakelaar achter Privé-adresuit en kijk of je nu wel kunt verbinden. Je kunt deze optie per wifi-netwerk aan- of uitzetten; het is dus geen drama als hij op je thuisnetwerk uit is.

©PXimport

Advertentie-tracking blokkeren, ff wachten nog

Een van de meest bejubelde (door gebruikers) features van iOS 14 is de mogelijkheid om advertentie-tracking te blokkeren. Helaas hebben protesten van onder meer Facebook ertoe geleid dat Apple deze mogelijkheid tot later uitgesteld. Het idee was en is simpel: adverteerders niet meer de mogelijkheid geven om je via advertentie-id’s overal online te kunnen volgen en zo een uitgebreid gebruikersprofiel samen te stellen. Dergelijke profielen zijn goudgeld waard in de marketing-industrie. Maar ze vormen tevens een grote bedreiging voor jouw privacy. Als het goed is komt van het gegeven uitstel echter geen afstel. Er wordt alleen meer tijd aan ontwikkelaars gegeven om alternatieve inkomstenbronnen te vinden. Wanneer de optie nu precies wél wordt uitgerold is niet bekend. Zeg maar tussen nu en ‘ergens’ volgend jaar.

iOS 14 vraagt meer

Onder de streep kun je stellen dat iOS 14 meer vraagt en meer meldt. Druk beveiligingsvragen - hoe verleidelijk soms ook - niet klakkeloos weg maar denk goed na over het antwoord. Zo zie je bijvoorbeeld ook met regelmaat de vraag voorbij komen of een app netwerklocaties mag benaderen. Logisch in het geval van iets als een bestandsbeheerder, muziekspeler en netwerktools in z’n algemeenheid. Véél minder logisch in het geval van een lollig spelletje. Verschijnt de vraag daar, dan is het tijd om de betreffende game te deleten als geen toestemming geven ervoor zorgt dat het spel niet meer werkt.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.