Een tablet hoeft niet per se heel duur te zijn. Er zijn genoeg betaalbare opties op de markt die een prima kwaliteit en functionaliteit bieden. Met onze tips vind je een goedkope tablet die perfect aansluit bij jouw wensen en behoeften, met voldoende prestaties en gebruiksgemak.

Merk

Een goedkope tablet hoeft niet per se van een onbekend merk te komen. De meeste gerenommeerde aanbieders, zoals Samsung, Lenovo en Oppo, bieden vaak verschillende versies aan van hun tablets, waaronder ook een budgetversie. Met deze budgetversies heb je een betrouwbare kwaliteit, maar dan zonder de nieuwste snufjes. Wel is het slim om reviews te lezen van de tablet in kwestie om zeker te zijn dat het product voldoet aan al jouw eisen.

Besturingssysteem en update-ondersteuning

Bij het kiezen van een betaalbare tablet is het besturingssysteem een van de eerste dingen om op te letten. Android-tablets zijn vaak goedkoper dan iPads, maar controleer welke Android-versie de tablet heeft. Kies bij voorkeur voor een recente versie, zoals Android 13 of zelfs 14, voor de nieuwste functies en beveiligingsverbeteringen. Controleer ook hoelang de fabrikant update-ondersteuning biedt voor het specifieke model, zodat je tablet veilig en optimaal blijft presteren. Helaas krijgen de goedkopere modellen meestal minder lang ondersteuning. Om specifieke informatie te vinden over hoelang updates nog beschikbaar komen, kun je dat hier bekijken voor Samsung, Lenovo en Xiaomi.

©Rokas

Schermgrootte en -resolutie

Schermgrootte en -resolutie zijn bepalend voor je kijkervaring en gebruiksgemak. Goedkope tablets zijn verkrijgbaar in verschillende formaten, van compacte modellen van 7 inch tot grotere tablets met een 10inch-scherm. Om de juiste grootte te kiezen, bedenk waarvoor je de tablet hoofdzakelijk gaat gebruiken. Let ook op de schermresolutie: voor een goedkope tablet is HD (1280 × 800 pixels) of Full HD (1920 × 1200 pixels) meestal voldoende voor een helder en gedetailleerd beeld.

Processor en werkgeheugen

De processor en het werkgeheugen bepalen grotendeels de prestaties van een tablet. Een processor van ongeveer 1,5 GHz is meestal voldoende voor dagelijks gebruik. In veel goedkopere tablets zit een processor met deze snelheid. Kies voor het werkgeheugen minimaal 2 GB RAM, maar bij voorkeur 3 GB of meer, zodat de tablet soepel meerdere apps tegelijk kan draaien.

©kostikovanata

Opslagcapaciteit

Goedkope tablets bieden vaak 16, 32 of 64 GB opslagruimte. Bedenk hoeveel ruimte je nodig hebt voor apps, foto's, video's en bestanden, rekening houdend met de ruimte die het besturingssysteem en vooraf geïnstalleerde apps innemen. Voor alleen videobellen, e-mails sturen en andere simpele taken is 16 GB genoeg. Wil je echter meer apps, foto's en games opslaan, dan heb je al snel 64 GB nodig.

Batterijduur

Een lange batterijduur is eigenlijk essentieel elke tablet, zelfs voor een goedkope tablet. Vooral als je onderweg je tablet voldoende lang wilt kunnen gebruiken, let dan goed op de batterijcapaciteit (4000 - 7000 mAh) en de opgegeven batterijduur door de fabrikant. Een capaciteit van 5000 mAh of meer is meestal voldoende voor een hele dag gebruik. Lees gebruikersrecensies voor een realistisch beeld van de batterijprestaties in de praktijk.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.