Dat alles in de toekomst steeds meer gericht is op draadloos, zien we overal om ons heen. En dat geldt niet alleen voor netwerken en verbindingen, maar ook het zonder tussenkomst van een snoertje opladen van bijvoorbeeld je smartphone, tablet of laptop behoort tot de mogelijkheden. Voorheen hadden fabrikanten hier nog hun eigen standaarden voor, maar dat gaat binnenkort veranderen.

In het Wireless Power Consortium is een groot aantal techbedrijven verenigd die zich bezighouden met de mogelijkheden en de techniek die nodig is om apparaten draadloos op te laden. Gekozen is voor de techniek Qi, dat je eigenlijk moet uitspreken als Chee. Qi is een open standaard die door het consortium is bedacht en voorziet in een mogelijkheid om apparaten tot een afstand van 4 centimeter inductief te laden. 

Met inductie wordt een electromagnetisch veld gebruikt, waarmee energie tussen twee objecten - in dit geval het oplaadstation en het apparaat dat moet worden opgeladen, zoals een smartphone of tablet - wordt verplaatst. Een andere mogelijkheid is via resonantie.

©CIDimport

Afstand

Qi biedt in zijn specificaties beide oplaadmogelijkheden aan en fabrikanten kunnen daarbij zelf kiezen welke techniek ze willen omarmen. Bij resonantie kan de afstand tussen het laadstation en het op te laden apparaat iets groter zijn, met een maximum van 45 millimeter. Bij inductie is die afstand beperkt tot zo'n 5 millimeter. 

Voor het draadloos opladen zijn er speciale ontvangers en zenders nodig. Bij sommige systemen moeten de spoelen van zowel de ontvanger als het zendstation precies boven elkaar worden geplaatst. Dat kan bijvoorbeeld goed werken als de telefoon in een speciale houder wordt geplaatst, maar voor het vrije plaatsen van je smartphone om deze op te laden, is het wat meer preciziewerk. 

Er zijn ook oplaadsystemen die van meerdere spoelen gebruik maken, waardoor de positie en plaatsing van je smartphone iets minder belangrijk is. 

In de praktijk zal een gebruiker van een smartphone zijn telefoon gewoon op een plak vlak van de oplader neerleggen, want het opladen gaat niet zo snel dat je je telefoon alleen maar even bij zo'n punt hoeft te houden; het duurt namelijk wel een tijdje voordat je apparaat weer voldoende stroom heeft om verder te kunnen.

Positie en oplaadtijd

En dat is ook gelijk een minpunt van draadloos opladen. Want hoe mooi en futuristisch het ook klinkt, draadloos opladen gaat nog altijd vele malen langzamer dan het opladen via een gewone kabel, adapter en stopcontact. Want zolang de accutechniek die nu wordt toegepast niet veranderd, is er ook geen andere mogelijkheid om de lege accu van een smartphone (nog) sneller op te laden. 

Daarnaast is het ook zo dat je nog steeds niet helemaal vrij bent in de plek van het opladen. Goed, je hebt misschien geen (te korte) kabel nodig, maar nog steeds moet je je telefoon op een vaste plek neerleggen. En niet te vergeten, de oplaadmat of -station zelf heeft natuurlijk ook nog steeds stroom en dus een kabel nodig. Maar het voordeel is dan wel dat het ook mogelijk is om meerdere apparaten tegelijkertijd te laden. 

Thuis en onderweg

Thuis kun je je smartphone of tablet makkelijk draadloos opladen door hem op de oplader te leggen. Ikea introduceerde in 2015 zelfs lampen en tafeltjes met een geïntegreerd laadstation. Maar ook onderweg komen er verschillende oplossingen, zoals draadloze oplaadstations op vliegvelden en treinstations. Uiteindelijk wordt het ook mogelijk om in het vervoersmiddel je telefoon op te laden, zoals in de trein zelf en wellicht ook in het vliegtuig. In de auto kan het inmiddels ook al een tijdje, zo heeft de Lexus NX al zo'n draadloos oplaadstation. 

©CIDimport

Top of flop?

Alle innovaties staan of vallen met het al dan niet omarmen van nieuwe technieken door bedrijven. Als makers van smartphones en tablets allemaal hun eigen weg gaan en kiezen voor zelfontwikkelde standaarden, dan zou het met Qi snel afgelopen zijn. Gelukkig is dat niet het geval, want inmiddels zijn er ruim 213 leden bij het Wiress Power Consortium aangesloten, waaronder in ieder geval grote namen als Apple, Samsung en LG. Smartphones van deze fabrikanten kun je in de toekomst dus sowieso draadloos opladen via Qi. 

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.