Je hebt inmiddels al vaak gelezen dat het over en uit is voor BlackBerry, en toch blijven er maar nieuwe toestellen uitkomen, zoals deze BlackBerry KEYone. Hoe zit dat nu precies?

Het klopt dat BlackBerry zelf inmiddels geen telefoons meer maakt. Alcatel-producent TCL is nu verantwoordelijk voor nieuwe toestellen die de BlackBerry-naam mogen dragen. De KEYone is daar het meest recente voorbeeld van, een Android-smartphone met fysiek toetsenbord.

Puur gekeken naar de specificaties valt op dat de KEYone een relatief dure telefoon is. Zo draait deze op de Snapdragon 625-processor die we ook kennen van de Moto G5 Plus, een middenmoter die ruim de helft minder kost. Spaar je nog even door, dan komen de echte toptoestellen van het moment al in zicht. Maar ja, die hebben allen geen fysiek keyboard en de KEYone heeft dat wel. Of dat voor u de extra hoge vraagprijs rechtvaardigt, hangt af van waarvoor je een smartphone het meeste gebruikt.

Erg mooi is de KEYone helaas ook niet. Het toestel is dik en heeft een wat lomp formaat. Ook de achterkant is niet fraai, met een groot rubberen vlak, enorm cameraoog en een rare zilveren rand.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Sneller typen?

De KEYone is namelijk een pure productiviteitstelefoon, een werkpaard voor de zakelijke gebruikers die veel onderweg zijn en constant mailtjes en appjes over en weer schieten. Het toestel is daarvoor uitgerust met de handige BlackBerry Hub-app, waar e-mails en berichten van sociale media in worden ondergebracht. En uiteraard met dat toetsenbord, wat voor veel kopers de voornaamste reden zal zijn om deze telefoon te overwegen.

Duidelijk wordt wel dat de KEYone echt bedoeld is voor zakelijk gebruik en mensen die graag typen. Dat is ook wel te merken aan de camera, die in geen enkel opzicht eruit springt ten opzichte van zijn prijsgenoten.

Inmiddels ben ik zo gewend geraakt aan typen op een touchscreen dat de terugkeer naar typen op een fysiek keyboard niet per se veel sneller gaat. Dat neemt niet weg dat het toetsenbord goed ontworpen is en lekker wegtikt. Vooral het opstellen van de wat langere mailtjes werkt op deze manier toch wat fijner, je kunt op deze manier immers twee handen tegelijk gebruiken. Maar het toetsenbord heeft ook nog wat andere verborgen trucjes in petto. Door over de toetsen te swipen, scroll je door sites zonder dat je hand verder het halve scherm blokkeert. Apps zijn daarnaast te openen door ze aan sneltoetsen te koppelen. Houd bijvoorbeeld A ingedrukt om de agenda op te roepen of C om de camera te starten. De vingerafdrukscanner zit overigens in de spatiebalk verwerkt. Het is even wennen, maar na een tijdje gaat je al bij al zeer efficiënt te werk.

©PXimport

Lange adem

BlackBerry ontwierp ooit zijn eigen besturingssysteem, maar dat is nooit echt van de grond gekomen. Recente toestellen draaien dan ook ‘gewoon’ op Android. Het merk heeft beveiliging hoog in het vaandel staan en belooft dan ook maandelijkse security-updates uit te brengen. Hoe lang men dat gaat volhouden is nog even afwachten, maar uit de doos draait de KEYone al op Android 7.1.1 met de meest recente security-patch van Google. Een goed teken dus.

Eveneens blinkt de telefoon ook uit op het gebied van accuduur. De KEYone hoeft maar eens in de twee á drie dagen aan de lader. In de standby-stand wordt zo goed als geen energie verbruikt, waardoor we het bij minder intensief gebruik zelfs nog wat langer kunnen rekken.

Conclusie

Je weet waar je bij Blackberry voor kiest: een klein scherm, toetsenbord en veiligheid. Vooral in het toetsenbord vind je veel innovatie terug, zoals de vingerafdrukscanner, app-snelkoppelingen en scrollfunctie. Helaas betaal je hier wel behoorlijk voor en zijn de specificaties en camera wat matig voor het geld dat je ervoor betaalt.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.