Apple is al jaren heer en meester op tablet-gebied. Dan is het verleidelijk om de lat steeds maar een klein stukje te verleggen. De concurrentie is nog mijlenver weg, dus waarom extra moeite doen. Toch heeft Apple de 2021-editie van de iPad Pro op verschillende fronten flinke vernieuwingen gegeven. Lees hier onze Apple iPad Pro 2021 review.

Die grootste vernieuwingen zitten hem in de gebruikte processor en in het scherm. Zowel de 11-inch- als de 12,9-inch-versies zijn voorzien van de Apple M1-processor die ook in de nieuwe MacBooks, Mac Mini en iMacs zit. De schermvernieuwing (een prachtig mini-led-scherm) is alleen voor het 12,9-inch model voorbehouden. De vorm en afmetingen is niet of amper gewijzigd. Alleen het 12,9-model is een halve millimeter dikker geworden. Dat zorgt er overigens voor dat je sommige oude accessoires, zoals het Magic Keyboard, niet meer met het nieuwe 12,9-model kunt gebruiken. Daar is een iets aangepaste Magic Keyboard voor gekomen. Bij de 11-inch-versie kun je wel het oude Magic Keyboard gebruiken.

©PXimport

M1 processor

Allereerst de M1-processor. Dit is de volledige versie, dus met 8-cpu- en 8-gpu-cores. De instapversies van de MacBook Air en de iMac moeten het met een 7-core gpu-variant van de M1 doen, dus je kunt stellen dat je iPad dan gewoon (iets) sneller is. Volgens Apple is de M1-iPad Pro tot 50% sneller in algemene taken en tot 40% procent sneller met grafische taken dan de iPad Pro uit 2020. En dat was al geen slome. In de praktijk is de nieuwe iPad Pro gewoon een bloedsnel ding. Normale kantoortaken gaan razendsnel, als mijn laptops en pc zo vlot reageren ben ik dik tevreden. Maar ook heftiger taken zoals videobewerkingen of zware foto-filters gaan moeiteloos. Aan processorkracht kom je niets tekort en het bijzondere is, dit is niet ten koste gegaan van de gebruiksduur op de accu. 10 uur is makkelijk haalbaar. Alleen als je de schermhelderheid vol open zet merk je dat de accu wat sneller leeg gaat maar dat was bij de vorige versies ook het geval. De beperking om de iPad Pro echt zakelijk in te zetten zitten hem in iPadOS. Dat is weliswaar flink verbeterd ten opzichte van iOS maar met deze hardware zou een uitgekleed macOS of een hybride versie van die twee prima kunnen. Nu is de hardware van de iPad Pro soms een overkill ten opzichte van zijn flink goedkopere broertjes die alle kantoortaken eigenlijk net zo goed kunnen.

©PXimport

Superscherm met mini-led

Het 600-nits-scherm van het 11-inch-model is hetzelfde gebleven. Dit is nog steeds een prachtig scherm maar daarvoor hoef je dus niet te upgraden als je al een 11-inch iPad Pro hebt. Maar het mini-Led-scherm van de 12,9-inch-model is fantastisch. Overigens noemt Apple het zelf ‘Liquid Retina XDR’. De helderheid is met 1000 nits een stuk hoger maar bij HDR-materiaal kan hij tot 1600 nits piekhelderheid gaan en dat is echt heel fel. OLED heeft nog steeds mijn voorkeur, maar voor mobiel gebruik (buiten!) wil je vaak meer helderheid dan OLED biedt. De 12,9 inch iPad Pro was al mijn favoriete Netflix-maatje maar de 2021-versie doet daar nog een schepje bovenop. Je kunt gewoon geen mooier scherm in je hand houden, punt.

©PXimport

Aansluitingen en andere hardware

Qua aansluitingen heeft de iPad Pro het op draadloos gebied goed voor elkaar met Wifi 6, Bluetooth 5 en tegen een meerprijs 5G. Bedraad kom je er bekaaid vanaf met maar één Thunderbolt 3/usb 4-poort. Qua snelheid en mogelijkheden prima om een groot beeldscherm of snelle ssd op aan te sluiten, maar met maar een poort loop je snel te rommelen met dongles, niet handig voor een ‘pro’-apparaat.

Ook de camera’s zijn erg goed. Je kunt er prima mee filmen en foto’s maken maar vooral bij videovergaderen zijn iPads superieur aan Windows-laptops of pc’s. Geen gedoe met drivers, instellingen en wazig beeld: zowel het geluid als het beeld is haarzuiver. 

©PXimport

Conclusie

De iPad Pro 2021 heeft een nog groter gat geslagen met de concurrentie en zonder de beperkingen van iPadOS zou ook menig laptop het onderspit moeten delven. Het beeldscherm en de krachtige hardware mét behoorlijke accuduur zijn een onovertroffen combinatie. Hopelijk blijven de vernieuwingen in iPadOS flink doorgaan om zo tot een nog beter laptop-alternatief te komen. Aan deze hardware ligt het de komende jaren zeker niet.

Heb je al een recente iPad Pro, dan zou ik wel verlekkerd kijken naar het scherm van de 12,9-inch-versie en de M1-processor van beide versies. Een blik op de prijzen zet je weer met beide benen op de grond. 

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!