Wil je volledige controle over Android? Android rooten met bijvoorbeeld Magisk geeft je de mogelijkheid om via modules je toestel te tweaken of de mogelijkheden verder uit te breiden. Een van de modules is een oude bekende: het flexibele Xposed Framework.

Door je Android-toestel te rooten kun je geavanceerde apps of extra features in bekende apps gebruiken. Recente rootmethodes, zoals het populaire Magisk, maken geen aanpassingen aan systeembestanden. Dit heet ook wel ‘systemless’.

Het rooten is daarmee niet alleen makkelijker en veiliger maar je kunt vaak ook de SafetyNet-controle van Google passeren, belangrijk voor de werking van apps als Netflix, Android Pay en Pokémon Go. Magisk geeft je naast root-toegang ook de mogelijkheid allerlei modules toe te voegen.

Magisk installeren

Bij sommige custom roms is Magisk al vooraf geïnstalleerd, in andere gevallen kun je het via TWRP installeren. Dit gaat op dezelfde manier als de installatie van een custom rom of Google-apps. Heb je al een root-voorziening, dan maak je die eerst inactief. Maak voor de zekerheid ook een back-up via TWRP voordat je met Magisk en de verschillende modules gaat werken. Als een module niet (goed) door je toestel wordt ondersteund, kan dit resulteren in een boot-loop waarbij het toestel steeds opnieuw opstart. Een back-up is dan de makkelijkste manier om dit ongedaan te maken.

Na installatie van Magisk via TWRP heb je de app Magisk Manager op je toestel. Als je die start zie je aan de bovenkant de meest recente versie en de momenteel geïnstalleerde versie. Toekomstige updates voor Magisk kun je via deze app installeren. Verder kun je op deze beginpagina een SafetyNet-controle uitvoeren.

Magisk features

Voor de belangrijkste features van Magisk klap je het menu open. Onder Instellingen kun je onder meer de opties voor root-toegang beheren, onder het kopje Superuser. Als een app root-toegang vraagt, krijg je, zoals dat gebruikelijk is, een venster te zien waarin je dat verzoek kunt goedkeuren of afkeuren.

Het menuonderdeel Superuser in Magisk toont alle apps waaraan je root-toegang hebt verleend. Met Magisk Hide kun je voor bepaalde apps, zoals Pokémon Go of Android Pay, verbergen dat je root gebruikt.

©PXimport

In het onderdeel Downloads kun je zien welke modules zoal voor Magisk beschikbaar zijn. De eerste keer moet je dat scherm mogelijk verversen door het naar beneden te slepen. Gebruik de zoekfunctie om een specifieke module te vinden. De modules die je hebt geïnstalleerd, vind je terug in het onderdeel Modules, waar je ze ook heel makkelijk aan of uit kunt zetten.

Er zitten een paar pareltjes tussen de modules van Magisk, zeker voor het aanpassen van geluid via effecten en regelaars, zoals Dolby Atmos, AM3D Zirene Sound en Viper4Android. Maar wij gaan dus aan de slag met het populaire Xposed Framework.

Xposed Framework binnen Magisk

Met Xposed Framework kun je tot in detail het gedrag of uiterlijk van Android aanpassen. Omdat de veranderingen in het geheugen worden gedaan, zijn ze ook weer gemakkelijk ongedaan te maken. Je kunt het framework handig ‘systemless’ installeren als Magisk-module.

Het voordeel is dat je die module eenvoudig aan of uit kunt zetten. Ook overleeft het net als Magisk zelf meestal updates van Android. Overigens mislukt de SafetyNet-controle wel als het framework actief is, maar omdat je het eenvoudig (eventueel tijdelijk) kunt uitzetten, is dat minder bezwaarlijk.

Xposed Framework installeren

Voor het Xposed Framework moet je twee dingen installeren: de app Xposed Installer en de Magisk-module van Xposed Framework voor jouw Android-versie. Zoek daarvoor in Magisk naar xposed en kies voor Android 7.1 de versie voor SDK 25. Voor 8.0 en 8.1 zijn dat respectievelijk SDK 26 en 27.

Volg in het informatiescherm de link naar Xposed Installer. Dat is de app waarmee je modules voor Xposed Framework kunt gaan beheren. Download en installeer het apk-bestand. Om het te kunnen installeren moet je via de instellingen van Android onder Beveiliging eerst het installeren van apps vanaf onbekende bronnen aanzetten. Bij een custom rom zal dat meestal al aanstaan. Nu kun je de Magisk-module zelf installeren.

©PXimport

Ga nu weer terug naar Magisk Manager en klik op het downloadicoontje bij Xposed Framework om de module zelf te installeren binnen Magisk. Na de installatie kies je Herstarten en zal Xposed Framework als het goed is actief zijn. Via Xposed Installer kun je gemakkelijk zien of dat het geval is. Merk op dat de SafetyNet-controle in Magisk Manager nu waarschijnlijk mislukt.

Als je vervolgens het framework deactiveert via het onderdeel Modules van Magisk en daarna het toestel herstart, zal die controle normaliter weer slagen. Xposed Framework werkt (net als Magisk) modulair. Er zijn meer dan duizend modules beschikbaar. Hieronder noemen we onze favorieten.

Xposed Framework modules

Met Xposed Framework kun je talloze kleine én grote aanpassingen aan het Android-besturingssysteem maken. Zo geeft bijvoorbeeld GravityBox je enorm veel extra systeeminstellingen. Met XuiMod kun je een groot aantal aanpassingen aan de gebruikersinterface maken. Deze twee modules kunnen zeker bij een uitgeklede Android-versie handig zijn.

Heb je een uitgebreide custom rom geïnstalleerd, dan zal de noodzaak juist kleiner zijn; de features van GravityBox heb je dan waarschijnlijk al. Een aanrader is XPrivacyLua, waarmee je heel gericht kunt kiezen welke rechten bepaalde apps hebben. Doordat de apps nepdata in plaats van de echte data krijgen, blijven ze wel gewoon werken.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.