Wil je volledige controle over Android? Android rooten met bijvoorbeeld Magisk geeft je de mogelijkheid om via modules je toestel te tweaken of de mogelijkheden verder uit te breiden. Een van de modules is een oude bekende: het flexibele Xposed Framework.

Door je Android-toestel te rooten kun je geavanceerde apps of extra features in bekende apps gebruiken. Recente rootmethodes, zoals het populaire Magisk, maken geen aanpassingen aan systeembestanden. Dit heet ook wel ‘systemless’.

Het rooten is daarmee niet alleen makkelijker en veiliger maar je kunt vaak ook de SafetyNet-controle van Google passeren, belangrijk voor de werking van apps als Netflix, Android Pay en Pokémon Go. Magisk geeft je naast root-toegang ook de mogelijkheid allerlei modules toe te voegen.

Magisk installeren

Bij sommige custom roms is Magisk al vooraf geïnstalleerd, in andere gevallen kun je het via TWRP installeren. Dit gaat op dezelfde manier als de installatie van een custom rom of Google-apps. Heb je al een root-voorziening, dan maak je die eerst inactief. Maak voor de zekerheid ook een back-up via TWRP voordat je met Magisk en de verschillende modules gaat werken. Als een module niet (goed) door je toestel wordt ondersteund, kan dit resulteren in een boot-loop waarbij het toestel steeds opnieuw opstart. Een back-up is dan de makkelijkste manier om dit ongedaan te maken.

Na installatie van Magisk via TWRP heb je de app Magisk Manager op je toestel. Als je die start zie je aan de bovenkant de meest recente versie en de momenteel geïnstalleerde versie. Toekomstige updates voor Magisk kun je via deze app installeren. Verder kun je op deze beginpagina een SafetyNet-controle uitvoeren.

Magisk features

Voor de belangrijkste features van Magisk klap je het menu open. Onder Instellingen kun je onder meer de opties voor root-toegang beheren, onder het kopje Superuser. Als een app root-toegang vraagt, krijg je, zoals dat gebruikelijk is, een venster te zien waarin je dat verzoek kunt goedkeuren of afkeuren.

Het menuonderdeel Superuser in Magisk toont alle apps waaraan je root-toegang hebt verleend. Met Magisk Hide kun je voor bepaalde apps, zoals Pokémon Go of Android Pay, verbergen dat je root gebruikt.

©PXimport

In het onderdeel Downloads kun je zien welke modules zoal voor Magisk beschikbaar zijn. De eerste keer moet je dat scherm mogelijk verversen door het naar beneden te slepen. Gebruik de zoekfunctie om een specifieke module te vinden. De modules die je hebt geïnstalleerd, vind je terug in het onderdeel Modules, waar je ze ook heel makkelijk aan of uit kunt zetten.

Er zitten een paar pareltjes tussen de modules van Magisk, zeker voor het aanpassen van geluid via effecten en regelaars, zoals Dolby Atmos, AM3D Zirene Sound en Viper4Android. Maar wij gaan dus aan de slag met het populaire Xposed Framework.

Xposed Framework binnen Magisk

Met Xposed Framework kun je tot in detail het gedrag of uiterlijk van Android aanpassen. Omdat de veranderingen in het geheugen worden gedaan, zijn ze ook weer gemakkelijk ongedaan te maken. Je kunt het framework handig ‘systemless’ installeren als Magisk-module.

Het voordeel is dat je die module eenvoudig aan of uit kunt zetten. Ook overleeft het net als Magisk zelf meestal updates van Android. Overigens mislukt de SafetyNet-controle wel als het framework actief is, maar omdat je het eenvoudig (eventueel tijdelijk) kunt uitzetten, is dat minder bezwaarlijk.

Xposed Framework installeren

Voor het Xposed Framework moet je twee dingen installeren: de app Xposed Installer en de Magisk-module van Xposed Framework voor jouw Android-versie. Zoek daarvoor in Magisk naar xposed en kies voor Android 7.1 de versie voor SDK 25. Voor 8.0 en 8.1 zijn dat respectievelijk SDK 26 en 27.

Volg in het informatiescherm de link naar Xposed Installer. Dat is de app waarmee je modules voor Xposed Framework kunt gaan beheren. Download en installeer het apk-bestand. Om het te kunnen installeren moet je via de instellingen van Android onder Beveiliging eerst het installeren van apps vanaf onbekende bronnen aanzetten. Bij een custom rom zal dat meestal al aanstaan. Nu kun je de Magisk-module zelf installeren.

©PXimport

Ga nu weer terug naar Magisk Manager en klik op het downloadicoontje bij Xposed Framework om de module zelf te installeren binnen Magisk. Na de installatie kies je Herstarten en zal Xposed Framework als het goed is actief zijn. Via Xposed Installer kun je gemakkelijk zien of dat het geval is. Merk op dat de SafetyNet-controle in Magisk Manager nu waarschijnlijk mislukt.

Als je vervolgens het framework deactiveert via het onderdeel Modules van Magisk en daarna het toestel herstart, zal die controle normaliter weer slagen. Xposed Framework werkt (net als Magisk) modulair. Er zijn meer dan duizend modules beschikbaar. Hieronder noemen we onze favorieten.

Xposed Framework modules

Met Xposed Framework kun je talloze kleine én grote aanpassingen aan het Android-besturingssysteem maken. Zo geeft bijvoorbeeld GravityBox je enorm veel extra systeeminstellingen. Met XuiMod kun je een groot aantal aanpassingen aan de gebruikersinterface maken. Deze twee modules kunnen zeker bij een uitgeklede Android-versie handig zijn.

Heb je een uitgebreide custom rom geïnstalleerd, dan zal de noodzaak juist kleiner zijn; de features van GravityBox heb je dan waarschijnlijk al. Een aanrader is XPrivacyLua, waarmee je heel gericht kunt kiezen welke rechten bepaalde apps hebben. Doordat de apps nepdata in plaats van de echte data krijgen, blijven ze wel gewoon werken.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!