Met Airdrop kun je heel simpel bestanden uitwisselen tussen apparaten van Apple. Bijvoorbeeld een iPhone en een iMac, om maar wat te noemen. Gebruik de truc echter wel met beleid om verrassingen te voorkomen...

Airdrop is zowel beschikbaar voor apparaten die draaien op iOS als macOS. Kortom: zo ongeveer alles van een beetje recente datum afkomstig uit de stallen van Apple. Het is feitelijk een bestandsoverdrachtsmethode. Vooral handig als je bijvoorbeeld even snel een leuke foto wilt delen met iemand anders. Maar minstens zo handig om diezelfde foto - of en ander bestand - vanaf je mobiele apparaat naar een Mac over te hevelen. Stappen als mailen naar jezelf of een gedeelde netwerkmap als tussenstap gebruiken is met Airdrop nergens voor nodig. Het is wel een klein beetje opletten met hoe je Airdrop in het dagelijks leven gebruikt. Ten eerste kun je bij het inschakelen (komen we zo op terug) aangeven of je Airdrop bestandsdeling wilt toestaan van alleen je contacten of iedereen. Kies in principe voor alleen je contacten. Daarmee voorkom je dat je ineens op het werk of in elders bestanden aangeboden krijgt van onbekenden. Dat kan tot vervelende situaties leiden als je in je enthousiasme op accepteren klikt en je in een volle trein ineens met een beeldvullende pornofoto uit een niet alledaagse categorie zit. Vooral vervelend op tablets met extra groot beeldscherm trouwens. Je loopt bovendien risico's als iemand illegaal materiaal op je mobiel ziet staan en de politie tipt. Ga jij maar eens uitleggen dat je nooit om dat ene plaatje hebt gevraagd, want het staat immers toch maar mooi op jouw apparaat!

Veilig gebruik

Kortom: geniet van de mogelijkheden van Airdrop, maar doe dat wel op een veilige manier. Laat Airdrop zeker niet de hele dag aan staan, maar schakel het alleen in op de momenten dat het nodig is. Om het daarna weer uit te zetten. Overigens is het een vereiste voor Airdrop dat zowel wifi als Bluetooth aan staan. Om Bluetooth aan te zetten veeg je vanaf de linker bovenhoek op je iOS-apparaat naar beneden. Tik dan - als het nog niet blauw gekleurd is - op het Bluetooth-knopje. Uitzetten van Bluetooth is vanaf iOS 11 wat gecompliceerder geworden overigens, lees de informatie daarover alhier. Op de iPad vind je de knop om Airdrop mee aan te zetten direct boven de Bluetooth-knop. Tik erop en kies vervolgens (liefst) voor Alleen contacten. Wil je bijvoorbeeld een foto versturen vanaf je iPhone naar je iPad, dan schakel je eerst op de iPhone weer Bluetooth in (als dat nog niet aanstond). Airdrop ook op het 'zendende' apparaat inschakelen is niet nodig. Open Foto's en tik op een foto om deze groter weer te geven. Tik vervolgens op de deelknop waarna je onder de preview een rondje ziet met de naam van je iPad. Tik hierop en je foto wordt verstuurd. Op dezelfde manier zijn ook foto's en andere deelbare bestanden naar de Mac over te hevelen.

©PXimport

Mac

Om Airdrop-ontvangst op de Mac in te schakelen start je Finder. Klik vervolgens in de kolom links op Airdrop en kies dan in het paneel rechts achter Ik mag gevonden worden door de optie Alleen contacten. Verzend je een foto of bestand via Airdrop naar de Mac, dan belandt deze in de map Downloads; je ziet ook een notificatie na een succesvolle overdracht. Als je Airdrop ontvangst aan wilt zetten op de iPhone, werkt het net wat anders als op de iPad. Omdat de iPhone een kleiner scherm heeft ontbreekt de Airdrop-knop in het actiepaneel. In plaats daarvan moet je na eerst inschakelen van Bluetooth de app Instellingen starten. Tik daarin onder Algemeen en Airdrop op - bij voorkeur weer - Alleen contacten.

Vergeet niet zoals gezegd op alle apparaten Airdrop na gebruik weer uit te zetten. Dat kan op dezelfde manier als beschreven, alleen kies je dan overal voor de optie Ontvangen uit (of in het geval van de Mac: Niemand).

©PXimport

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.