Unreal Tournament is 1 van de first person shooter-spellen die zichzelf zonder blikken of blozen tot de gevestigde orde mag rekenen. Epic, de ontwikkelaar van Unreal Tournament,lanceerde de eerst versie in 1999. Dit bleek een enorm succes. Ongeveer drie jaar later bracht de ontwikkelaar UT 2003 uit, een minder geslaagde opvolger door onder meer het ontbreken van voertuigen.

Dat foutje corrigeerde Epic in UT 2004. De achterban verwelkomde deze aanzienlijk verbeterde Unreal Tounament met open armen. Drie jaar later is het de beurt aan Unreal Tournament 3.

Epic en Midway houden er een vreemde telling op na. Als je naar het aantal versies van de shooter kijkt, zou je eerder deel 4 verwachten. Toch zit er logica achter: de eerste Unreal Tournament maakt gebruik van de Unreal Engine 1, de delen 2003 en 2004 gebruiken de tweede versie van deze engine. Unreal Tournament 3 maakt gebruik van de laatste versie: de Unreal Engine 3; dezelfde engine als in bijvoorbeeld Gears of War. Dat we grafisch genot mogen verwachten, mag duidelijk zijn, want Gears of War ziet er alles behalve beroerd uit.

Extreem snelle engine

En grafische schoonheid biedt Unreal Tournament 3! De karakters ogen bijzonder verzorgd, met hun welbekende, kleurrijke bepantserde pakken die we natuurlijk ook kennen uit vorige delen. Uiteraard is ook het detailniveau van de logisch opgebouwde speelvelden en de intrigerende omgevingen weer wat opgeschroefd ten opzichte van UT 2004. En het mooie aan dit verhaal is dat UT3 ook op tragere systemen nog prima draait. In ons testsysteem - een AMD Athlon X2 4200 (overgeklokt naar 2,9 GHz) met 2 GB geheugen - plaatsen we eerst een 6600GT met 128 MB en daarna een 8800GT met 512 MB. Met beide kaarten is UT3 prima te spelen.

Weinig verrassingen

Unreal Tournament is een straight forward shooter. Het doel is simpel: schiet de tegenstander overhoop. Het gros van de spelmodi bestaat dan ook uit rechttoe rechtaan schietwerk: deathmatch, team deathmatch en duel. Last man standing is helaas niet meer beschikbaar. Wat wel is gebleven, en is uitgebreid, is capture the flag. Behalve de variant waarbij je op en neer moet rennen, kun je in Unreal Tournament 3 ook aan de slag met voertuigen, waarbij het hoverboard een van de vernieuwingen is van het gamma. Dit zwevende skateboard is in 1 woord geweldig. Het is lekker snel en wendbaar en je mag de vlag meenemen op dit board. Zorg er wel voor dat je kogels goed ontwijkt, want eenmaal geraakt, ga je plat op je gezicht. Een respawn (herrijzen nadat je neergeschoten bent) is dan natuurlijk zo goed als zeker.

Een geheel nieuwe modus is Warfare. Deze slag om de powercore van de tegenstander lijkt op Onslaught (onder meer UT2004), maar heeft een belangrijke strategische wijziging. Het is bij warfare de bedoeling dat je 'nodes', verspreid over het speelveld, verovert en linkt. Daardoor maak je de powercore van de tegenstander gevoelig voor een aanval, zodat je deze kunt vernietigen. Het veroveren en linken van de nodes vereist een goede samenwerking en wat strategisch inzicht, zeker in een online gevecht. Uiteraard kun je ook bij Warfare gebruik maken van voertuigen, wat behoorlijk handig is bij grotere speelvelden.

Campagne-modus

Unreal Tournament is natuurlijk bedoeld om online te spelen. Voor een beginner is het echter geen doen het spel online te leren; daar is het simpelweg veel te snel en chaotisch voor. Natuurlijk bestaat een leerproces uit vallen en opstaan, maar bij UT3 gaat dat wel heel ver. Daar houdt vallen en opstaan in dat je vier seconden kunt lopen, voordat je een kogel tussen de ogen krijgt. De tegenstand bestaat namelijk louter uit fanatieke, doorgewinterde spelers. Kortom: online spelen is voor een beginner geen optie. Gelukkig heeft Midway een campagne ingebouwd om de beginner de kneepjes van het afslachten te leren.

De campagne laat de speler kennis maken met alle spelmodi, wapens en voertuigen. En dat zijn er nogal wat! Het leuke aan de campagne is dat je als speler zowel met een team van 'bots' kunt spelen, als online met andere spelers (maximaal drie). Die vervangen dan simpelweg de bots. Dit kan overigens een waardevolle aanvulling zijn, aangezien de bots je niet echt uit de brand helpen bij verhitte vuurgevechten.

Uiteraard is de moeilijkheidsgraad bij de campagne instelbaar. Op novice is de tegenstand minimaal. De bots schieten vaak mis en rennen niet echt weg als je op ze jaagt; de ideale modus voor de beginneling. Bij Godlike moet je van erg goede huizen komen, wil je de bots neerhalen. Uiteraard is het idee van de campaignmode de speler klaar te stomen voor de online-pret, maar het kan ook interessant zijn voor als je even geen zin hebt in een uitdaging op het web. Hoe dan ook is het een waardevolle aanvulling.PluspuntenMinpuntenConclusie

Unreal Tournament 3 is zonder twijfel een waardige opvolger van Unreal Tournament 2004 en laat zien dat Midway zijn lesje heeft geleerd van 2003. De diverse speelmodi en uitgebreide voertuigen- en wapenassortiment kan de fanclub weer enkele jaren vermaken. Bovendien ziet UT3 er fantastisch uit en blijft het goed speelbaar op tragere pc's uit het middensegment. Het feit dat hij op een twee jaar oude Geforce goed speelbaar is, bewijst dit punt.

Met de Dyson V16 Piston Animal kun je draadloos stofzuigen én dweilen, mits je het dweilopzetstuk er ook bij koopt. Dyson mikt met deze steelstofzuiger op huishoudens met dieren, maar de antiklitborstels blijken ook handig om lange menselijke haren op te zuigen. Een review van deze twee-in-één-gadget.

Dyson staat bekend om zijn premium apparatuur met stevige prijzen, en dat is bij de V16 Piston Animal niet anders. De stofzuiger heeft een adviesprijs van 849 euro. Wil je daar ook de Submarine-dweilborstel bij, dan ben je in totaal bijna 1000 euro kwijt. Dyson kennende zullen deze prijzen binnen een jaar wel enigszins dalen, waardoor de V16 Piston Animal een betere prijs-kwaliteitverhouding krijgt.

Verbeterd ontwerp

Het ontwerp van de stofzuiger steekt goed in elkaar. De kunststof behuizing voelt degelijk aan en heeft een matzwarte afwerking, wat wij persoonlijk mooier vinden dan het grijs van voorgaande Dyson-stofzuigers. De verwijderbare batterij aan de onderkant blijft een goede zet, net als het lcd-schermpje in je gezichtsveld. Op dit scherm zie je hoelang je nog kunt stofzuigen (of dweilen) en via grafieken welk soort vuil je opzuigt.

©Rens Blom

Het is fijn dat je het HEPA-filter aan de achterzijde van de stofzuiger kunt losdraaien om hem te wassen. Zo blijft de stofzuiger op de lange termijn zelf zo schoon mogelijk.

©Rens Blom

Een prettige verbetering in de V16 Piston Animal ten opzichte van vorige geteste Dyson-modellen is het stofreservoir. De draadloze steelstofzuiger heeft een opvangbak van 1,3 liter. Door een hendeltje te gebruiken, pers je het opgezogen vuil samen en raakt het stofreservoir minder snel vol. Wanneer je het stofreservoir boven je vuilnisbak leegt, valt de inhoud netjes naar beneden. Bij andere geteste Dyson-stofzuigers wil het vuil door de kracht van het geopende stofreservoir nog weleens in een cirkel omlaag dwarrelen, waardoor een deel buiten je vuilnisbak belandt. Het is goed om te zien dat Dyson hiervan heeft geleerd.

©Rens Blom

Haren opzuigen

Effectieve stofzuigers bouwen doet Dyson al jaren, en daar vormt de V16 Piston Animal geen uitzondering op. De ster van de show is een nieuwe brede zuigmond met een speciale structuur om lange haren op te zuigen zonder dat ze vastklitten in de bewegende onderdelen van het mondstuk. Dat mondstuk werkt als een trein, hebben we de afgelopen vier weken gemerkt in een huishouden met twee verharende katten, een nog erger verharende oppashond én een vriendin met lang haar. De V16 Piston Animal zuigt de complete vloer schoon, waarbij delen van kattenbakkorrels, broodkruimels, ander vuil en dus al die haren soepel de stofzuiger in verdwijnen. Dat is best een prettig aanzicht, zeker dankzij het ingebouwde laserlicht dat een deel van je vloer groen laat oplichten om beter te zien wat je opzuigt.

©Rens Blom

Slim aan die vernieuwde brede zuigmond is dat hij werkt op harde vloeren én tapijt of een kleed. De stofzuiger past zijn manier van zuigen aan als hij een andere ondergrond detecteert. Je kunt in één moeite dus je hele kamer stofzuigen, wat een fijne manier van werken is die past bij de hoge prijs van de stofzuiger.

Dyson levert de V16 Piston Animal met drie extra opzetstukken. Een langere, smallere zuigmond tovert de stofzuiger om tot een flinke kruimeldief, terwijl de twee-in-één-zuigmond bedoeld is voor tafels, traptreden en andere kleine oppervlakken. Het meest interessant vinden we een kleine zuigmond met dezelfde antiklitconstructie als de grote zuigmond. Deze kleine zuigmond leent zich goed om de bank, stoelen en je matras te stofzuigen.

©Rens Blom

De Dyson V16 Piston Animal heeft drie zuigmodi: de zuinige ecostand, de automatische stand en de boost-modus voor maximale zuigkracht. De automatische stand is het nuttigst, want die schakelt automatisch naar boost zodra hij veel vuil tegenkomt. Wij konden de stofzuiger zo'n 60 minuten gebruiken op de automatische stand. De accu opladen duurt grofweg vierenhalf uur.

Dweilen vraagt om versie 3

Voor 149 euro extra koop je de V16 Piston Animal met een dweilmond, door Dyson de Submarine 2.0 genoemd. Dat komt omdat er al een dweil met Submarine 1.0-techniek is, die overigens niet werkt met de V16 Piston Animal. Andersom kun je de 2.0-dweil niet gebruiken met vorige Dyson-apparaten. Makkelijk upgraden of uitwisselen zit er dus niet in.

©Rens Blom

Over de 1.0-dweil waren we niet heel enthousiast, en hoewel de 2.0-versie beter is, blijft het dweilen wat wiebelig en krijgen we snel strepen. De waterbak legen is wel eenvoudiger. Al met al een prima gadget om de vloer even op te frissen, maar een serieuze dweil biedt nog steeds beter resultaat.

©Rens Blom

Conclusie: Dyson V16 Piston Animal kopen?

De Dyson V16 Piston Animal is een krachtige en complete steelstofzuiger voor mensen met huisdieren en/of lange haren. De stevige prijs is begrijpelijk, maar niet mals. Dat kan wachten op een aanbieding de moeite waard kan maken. De optionele dweilmond à 149 euro weet ons niet helemaal te overtuigen.

JBL breidt zijn Junior-serie uit met de JBL Junior FREE, de eerste open-ear koptelefoon van het merk die speciaal is ontworpen voor kinderen. Het model combineert een open ontwerp met ouderlijk toezicht via een app en een maximale geluidssterkte van 85 decibel, zodat kinderen veilig kunnen luisteren zonder volledig afgesloten te zijn van hun omgeving.

De Junior FREE maakt gebruik van JBL's OpenSound-technologie, waarbij geluid via luchttrillingen naar het oor wordt geleid zonder de gehoorgang af te sluiten. Daardoor horen kinderen nog wat er om hen heen gebeurt, wat handig is tijdens huiswerk of onderweg. Tegelijkertijd beperkt de ingebouwde JBL Safe Sound-functie het volume tot 85 decibel, een niveau dat als veilig wordt beschouwd voor jonge oren. Ouders kunnen via de JBL Headphones-app het volume en de luistertijd in real-time volgen, en krijgen dagelijkse of wekelijkse rapporten over gebruik en geluidsblootstelling.

Het ontwerp is afgestemd op kinderen: lichtgewicht, flexibel en gemaakt van zacht siliconenmateriaal. De open-ear constructie rust op het oor in plaats van erin, wat volgens JBL extra comfort biedt bij langdurig gebruik. De grotere knoppen maken de bediening eenvoudig, en de spatwaterdichte behuizing (IPX4) moet de koptelefoon bestand maken tegen dagelijkse ongelukjes. De batterij houdt het tot tien uur vol, en met tien minuten opladen komt daar nog eens drie uur bij.

JBL heeft ook gedacht aan speelse details. De verpakking kan worden omgevormd tot een telefoonstandaard en in de doos zitten stickers waarmee kinderen hun koptelefoon kunnen versieren.

©JBL

De JBL Junior FREE is vanaf november verkrijgbaar in paars, turquoise en perzik. De adviesprijs is 69,99 euro.