Het pure point-and-click adventure genre is allang niet dood meer. Dankzij kleine uitgevers zoals Lighthouse Interactive blijft dit niche genre in leven. De meeste adventure games hebben iets met geesten en het occulte, en Lighthouse nieuwste adventure is hier geen uitzondering op. The Lost Crown is een spookverhaal over een beginnende spokenjager in een klein Brits dorpje.

Op de vlucht

Het verhaal begint vrij snel dankzij een kort filmpje waarin de hoofdrolspeler Nigel Danver op de vlucht is voor zijn werkgever. Zijn nieuwsgierigheid heeft hem in problemen gebracht toen hij geheimen van zijn werkgever Hadden heeft ontdekt. Nigel belandt in een klein dorpje in Engeland – Saxton - waar hij voorlopig onderduikt. In Saxton lijken de inwoners nog in het verleden te leven en het dorp heeft een rijke historie aan mystiek, folklore en spookverhalen. Nigel komt er al snel achter dat het niet pluis is in het dorp en nieuwsgierig als hij is, gaat hij op onderzoek uit.

Op onderzoek!

Zoals gezegd is The Lost Crown een typische point-and-click adventure met de welbekende stijl en interface: hoofdscherm in het midden, voorwerpen onderaan het scherm, en opties bovenin. Toch heb je niet de vrijheid om te lopen waar je wilt. Het spel is onderverdeeld in vaste schermen en je loopt dus van het ene veld naar het andere. Nigel loopt alleen naar zaken toe waar iets interessants te vinden is. Hierdoor ben je op de losse schermvelden zelf dus vooral aan het zoeken naar clues in plaats van dat je aan het verkennen bent met je speelfiguur. Dit is echter niet bezwaarlijk omdat The Lost Crown ook echt een onderzoek-spel is.

Zwart, wit, kleur

Opvallend aan The Lost Crown is zijn aparte grafische stijl. Het spel is namelijk grotendeels in zwart/wit weergegeven met hier en daar wat kleur. Dit geeft het spel een hele ouderwetse sfeer wat perfect past bij het dorpje waar Nigel in bivakkeert. Grafisch is het spel op zich niet heel sterk; de resolutie staat vast en animaties zijn niet echt spannend te noemen. Echter weet het spel dankzij de bovengenoemde stijl en goede achtergrondmuziek en geluiden toch perfect de sfeer neer te zetten. Ook de mate van detail is opvallend; boekjes, folders, informatieborden. Alles is voorzien van 'echte' informatie. Op zich is dit niet vreemd omdat Jonathan Boakes (de maker) hulp heeft gekregen van Matt Clark, de maker van de game Barrow Hill die ook bijzonder veel detail kent. ( http://www.pcmweb.nl/software_review.jsp?productid=1834 )

Spokenjagen

Nigel is een slimme vent en besluit vrij snel contact op te nemen met zijn werkgever om de zaak uit te praten. Zijn werkgever Hadden blijkt niet geheel onredelijk te zijn en is net zo nieuwsgierig naar de geesten in het dorp als Nigel. Hadden's bedrijf produceert en ontwikkelt namelijk spokenjacht gereedschap en doet onderzoek naar het paranormale. Hij besluit dan ook Nigel te helpen met wat gereedschap, máár Nigel moet het niet in zijn hoofd halen om alsnog te vluchten. Jonathan Boakes is voor dit spel zelf op spoken-jacht gegaan en heeft deze kennis gebruikt om in het spel authentiek spoken-jacht gereedschap te verwerken. Zo heb je een aangepaste digicam met nachtvisie, een aangepaste fotocamera, een EMF meter en een analoge taperecorder om geestgeluiden mee op te vangen.

Griezelig

Diverse foto's die Nigel in het spel schiet zijn echte foto's die de maker zelf ook heeft geschoten tijdens zijn eigen spokenjacht. Wij vinden het ongelooflijk stoer dat een spellen-maker zover gaat om een mooi authentiek spel neer te zetten, en dat is hem dan ook aardig gelukt. Naarmate je verder in het spel komt, gebeuren er behoorlijk griezelige dingen en zullen er momenten zijn dat je echt niet op je gemak achter je pc zit. Vooral de ruis-geluiden zijn erg eng.

Traag

Hoewel we behoorlijk positief zijn over de The Lost Crown, heeft het spel ook enkele minpunten. Zo is het spel behoorlijk traag met zijn verhaalopbouw en zijn er hier en daar puzzels in het spel geforceerd. Zo is er bijvoorbeeld een bospad wat leidt naar een kerk. Maar voordat je daar naartoe mag, moet je eerst de kerk gezien hebben aan de hand van een ietwat ongeloofwaardige puzzel. Anders durft de 'avontuurlijke' Nigel het pad naar de kerk niet te nemen. Puzzels horen op zich in een adventuregame en het is soms best lastig om puzzels geloofwaardig in een spel te planten. We vinden het dan ook geen groot minpunt, hoewel we het wel jammer vinden dat we voor we verder kunnen met het spel eerst uitgebreid een stoofpot maaltijd moeten bereiden. Dit soort vertragingen hadden voor ons niet gehoeven. Ook kun je in herhaling vallende dialogen en monologen niet wegklikken, en dat is af en toe best vervelend.
PluspuntenMinpuntenConclusie

Afgezien van wat kleine minpunten is The Lost Crown een zeer goed spookverhaal adventure. Als je houdt van goede point and click adventures en/of spannende spookverhalen, dan moet je The Lost Crown zeker een kans geven. Enge avonden gegarandeerd!

De jaarwisseling 2025/2026 is het laatste keer dat we zelf vuurwerk mogen afsteken. Reken maar dat er dus heel wat siervuurwerk de lucht in gaat op oudejaarsavond! Natuurlijk wil je daar foto's van maken, maar het blijft lastig om dit spektakel goed vast te leggen met een telefoon. Vaak eindig je met bewogen strepen of een overbelichte waas op je scherm. Met de juiste voorbereiding en instellingen maak je dit jaar foto's die wél de moeite waard zijn om te bewaren.

Begin met een schone lens door er even een microvezeldoekje overheen te halen. Vette vingers veroorzaken namelijk vlekken waardoor het felle licht van het vuurwerk minder goed wordt vastgelegd. Controleer daarnaast of je nog voldoende opslagruimte vrij hebt op je toestel. Omdat je waarschijnlijk veel beelden achter elkaar schiet, loopt je geheugen sneller vol dan je denkt. Vergeet ook niet om je batterij volledig op te laden, want als het koud is, gaat de accu van je smartphone sneller leeg.  

Stabiliteit voor scherpe beelden

Lichtflitsen in het donker fotograferen vraagt om een langere sluitertijd. Hierdoor is elke kleine beweging van je handen direct zichtbaar als een onscherpe vlek. Gebruik bij voorkeur een klein statief of een smartphonehouder om je toestel stil te houden. Heb je die niet bij de hand? Leun dan tegen een muur of lantaarnpaal en houd je smartphone met beide handen stevig vast. Gebruik in geen geval de digitale zoom. Dit verlaagt de kwaliteit van je foto aanzienlijk en maakt de korreligheid alleen maar erger.

©ID.nl

Lichtsporen vastleggen met iPhone

Heb je een iPhone, dan is de functie Live Photos je beste vriend tijdens de jaarwisseling. Zorg dat het ronde icoontje voor Live Photos bovenin je camera-app geel gekleurd is. Nadat je de foto hebt gemaakt, open je deze in de Foto's-app. Tik linksboven op het woordje 'Live' en kies uit het menu voor 'Lange belichting'. Je telefoon voegt dan alle beelden uit de opname samen tot één foto. Hierdoor veranderen de losse lichtpuntjes in vloeiende, lichtgevende banen tegen een donkere lucht. Gebruik hierbij bij voorkeur een statief of zet je iPhone ergens stabiel neer. Wanneer je namelijk los uit de hand fotografeert, worden de bewegingen die je zelf maakt ook meegenomen, en dat kan zorgen voor een wazig eindresultaat.

De Pro-modus op Android gebruiken

Veel Android-telefoons hebben een Pro-modus waarmee je handmatig de sluitertijd aanpast. Open deze stand in je camera-app en zoek naar de letter 'S' (Sluitertijd). Voor vuurwerk werkt een sluitertijd tussen de twee en vier seconden vaak het best. Houd de ISO-waarde laag, bijvoorbeeld op 100, om ruis in de donkere delen te voorkomen. Omdat de sluiter nu langer openstaat, is een statief echt een vereiste. Je krijgt dan de bekende foto's waarbij je de hele weg van de vuurpijl als een lichtspoor ziet.

Timing en compositie bepalen

Het moment waarop je afdrukt is bepalend voor het eindresultaat. Werk je met een normale sluitertijd, dan is de burst-modus handig: houd de ontspanknop ingedrukt wanneer een pijl de lucht in gaat. Zo leg je de hele explosie vast en kies je achteraf de mooiste foto uit de reeks. Denk ook na over de compositie van je beeld. Een foto van alleen de lucht is vaak wat kaal. Probeer elementen uit de omgeving mee te nemen, zoals silhouetten van gebouwen of bomen. Dit geeft context en maakt het plaatje een stuk interessanter.

🎆 Snelle checklist 🎆

De geur van versgebakken oliebollen hoort bij december. Toch ziet niet iedereen het zitten om met een pan heet vet aan de slag te gaan. Oliebakken in de airfryer lijkt dan een aantrekkelijk alternatief: minder luchtjes en ook nog eens minder vet. Maar levert bakken in een airfryer dezelfde oliebol op, of moet je toch de frituurpan uit het vet halen?

Oliebollen bakken in de airfryer, kan dat? Het korte antwoord is duidelijk: nee, een traditionele oliebol bak je niet in een airfryer. Klassiek oliebollenbeslag is vloeibaar en heeft direct contact met hete olie nodig om zijn vorm en structuur te krijgen. Een airfryer is in de basis een compacte heteluchtoven. Zonder een bad van hete olie kan het beslag niet snel genoeg stollen. Wie het toch probeert, ziet het deeg door het mandje zakken of uitlopen tot een platte, taaie schijf. Dat ligt niet aan het recept, maar aan de techniek.

Waarom hete olie onmisbaar is

Zodra je het beslag van de oliebol in de hete olie van de frituurpan schept, ontstaat er vrijwel direct een korstje om de buitenkant. Binnen in de bol ontstaat stoom, waardoor de bol uitzet en luchtig wordt. Die combinatie van afsluiten en opblazen zorgt voor de typische oliebolstructuur. In een airfryer ontbreekt die directe warmteoverdracht. Hete lucht is simpelweg minder krachtig dan hete olie. Zonder direct contact met heet vet kan het beslag niet snel genoeg stollen. Daardoor blijft een echte oliebol uit de airfryer onmogelijk.

©Gegenereerd door AI

Wat wel kan: kwarkbollen uit de airfryer

Wie toch iets zelf wil maken in de airfryer, moet het klassieke oliebollenbeslag loslaten. Met een steviger beslag, bijvoorbeeld op basis van kwark, kun je ballen vormen die hun vorm behouden. Deze bollen garen prima in de hete lucht en krijgen een mooie bruine buitenkant. De uitkomst lijkt qua vorm op een oliebol, maar de structuur is compacter en de smaak meer broodachtig. Denk aan iets tussen een zoet broodje en een scone. Lekker, lichter en prima als alternatief, maar: het is geen oliebol zoals je die van de kraam kent.

Wat ook goed kan: oliebollen opwarmen in de airfryer

Waar de airfryer wel echt tot zijn recht komt, is bij het opwarmen van gekochte oliebollen. In de magnetron worden ze snel slap en taai. In de airfryer gebeurt het tegenovergestelde. Door de bollen een paar minuten op ongeveer 180 graden te verwarmen, wordt de korst weer knapperig en warmt de binnenkant gelijkmatig op. Je oliebollen smaken weer alsof je ze net gebakken (of gehaald) hebt!

Samenvatting

Wil je de échte oliebol, dan heb je twee opties: zelf bakken in een frituurpan of halen bij de kraam. Bakken in de airfryer kan niet, omdat vloeibaar beslag niet geschikt is voor hete lucht. Je kunt bijvoorbeeld wel kwarkbollen maken, maar dat is toch anders. De grootste winst zit in het opwarmen van kant-en-klare oliebollen: in de airfryer gaat dat snel, ze worden heerlijk knapperig en je hebt geen last van frituurlucht in huis.

🎆 Vuurwerk op je Galaxy Smartphone? 👇