Na een redelijk succesvolle trilogie werd het voor Ubisoft tijd om weer opnieuw te beginnen met de beruchte 'Prince of Persia'. Wederom hebben we te maken met klimmen, klauteren, springen, rennen en vechten. Maar deze keer is de Prins geen Prins, maar een prinses...

Van realisme naar cartoon

Waar de stijl van de vorige trilogie vooral realistisch en zelfs grauw was, is de wereld van Prince of Persia nu een kleurrijke magische cartoon-achtige wereld geworden. Het is een stijl die wellicht niet iedereen zal waarderen, maar wij vinden de graphics in ieder geval wonderschoon. Dankzij deze stijl zijn de hardware eisen ook niet belachelijk hoog, hoewel de game natuurlijk wel soepeler loopt op een snel gamesysteem. Prince of Persia is natuurlijk ook gemaakt voor de consoles, en daardoor speelt de game veel fijner met een gamepad, bij voorkeur de Xbox 360 controller. Hier wordt in de game dan ook voornamelijk naar verwezen. We vinden het wel jammer dat game ontwikkelaars nogal eenkennig zijn hierin, aangezien er wel meer type gamepads zijn voor de pc.

Partners in crime

Zoals gezegd in de intro is de held van de game gek genoeg geen prins, maar een zwervende handelaar. Er zijn twee helden in het verhaal, namelijk de naamloze handelaar en de mooie prinses Elika. Terwijl de 'prins' - zoals we hem voor het gemak maar noemen - op zoek is naar zijn ezeltje in de woestijn, loopt hij Elika tegen het lijf die op de vlucht is van haar vader. Natuurlijk rent de prins haar achterna om als redder in nood op te treden. Dit had hij beter niet kunnen doen, want Elika's vader ontketent het einde van de wereld door een Duistere God te laten ontwaken. Om de wereld te redden zullen hij en Elika diverse gebieden binnen de tempel, waarin de god gevangen zit, moeten genezen van de duistere invloeden zodat de God blijft slapen. Je speelt dus met twee karakters tegelijk, waarbij de interactie tussen Elika en 'de prins' erg leuk gedaan is. Zo volgt Elika hem braaf in alles wat hij doet, maar wacht de prins op zijn beurt weer op haar en vangt hij haar op als ze ergens vanaf springt. Ook klimmen ze gezamelijk waarbij Elika regelmatig op zijn rug zit. Deze subtiele extra's geven je echt het gevoel dat ze een team vormen met de nodige magie er tussen.

Doodgaan?

Over magie gesproken. Elika is niet alleen een mooie meid die achter je aan hobbelt. Zij beschikt over magische krachten waarmee ze je kan helpen om grotere afstanden te springen of om tegenstanders aan te vallen. Hiernaast gebruikt ze haar krachten ook regelmatig om de prins te redden van een wisse dood. Zo zal zij hem net op tijd vastgrijpen als hij zichzelf in een afgrond stort door een verkeerd ingeschatte sprong, en ook vijanden krijgen niet de kans de genadeklap uit te delen wanneer je verslagen op de grond ligt. Doodgaan is dus niet echt een optie. Hierdoor is de gameplay wat vriendelijker geworden omdat je maar een heel klein stukje wordt teruggezet. Wel is het zo dat als je vaak fouten achter elkaar maakt, de reddingsacties van Elika wel wat veel van het goede worden. Aan de andere kant zijn de reddingsacties van Elika natuurlijk gewoon een alternatief voor het 'game over' scherm. Het is namelijk wel zo, dat wanneer een vijand de prins verslaat en Elika hem redt van de genade slag, de vijand zijn energiemeter weer opvult.

Old school gevechten

De gevechten doen veel denken aan de allereerst 'Prince of Persia' game, hoewel er nu natuurlijk veel meer mogelijkheden zijn en het spectaculairder verloopt. Echter verlopen de gevechten niet zo snel en soepel als bij de vorige trilogie waarbij de prins regelmatig te maken had met meerdere tegenstanders. In deze versie vecht je voornamelijk tegen één tegenstander, net als in de eerste Prince of Persia game. De gameplay en stijl van deze nieuwe Prince of Persia wijkt dus wel degelijk af van de vorige trilogie, maar aan de andere kant is er ook veel van hetzelfde. De klauter-puzzels zijn inherent aan de Prince of Persia games en alle acrobatische trucs van de prins hebben we al eens eerder gezien.PluspuntenMinpuntenConclusie

Prince of Persia doet precies wat je er van mag verwachten. Alleen de stijl is nu wel veranderd en de gameplay is ook iets vriendelijker geworden dankzij je compaan Elika. Voor liefhebbers van dit redelijk unieke genre is het zeker een aanrader.

Gezellig, zo'n avondje gourmetten. Maar na afloop blijft er op het gourmetstel vaak aangebakken vet, gesmolten kaas en saus achter. Logisch dat je niet meteen zin hebt om de boel schoon te maken. Als je het slim aanpakt, is alles binnen een half uurtje weer schoon!

Laten afkoelen, maar wacht niet te lang

Zet het gourmetstel na gebruik uit en trek de stekker uit het stopcontact. Laat het geheel afkoelen tot het handwarm is. Wacht je te lang, dan koeken vet en kaas vast en wordt schoonmaken lastiger. Haal losse onderdelen zoals pannetjes, spatels en bakplaatjes eraf voordat je begint met schoonmaken.

Losse onderdelen schoonmaken

Gourmetpannetjes en bakplaatjes hebben meestal een antiaanbaklaag. Die blijft het mooist als je ze niet hardhandig schoon schrobt. Leg ze in warm water met een beetje afwasmiddel en laat ze tien tot vijftien minuten weken. Aangekoekte resten laten dan vanzelf los. Gebruik daarna een zachte spons of borstel en spoel alles goed af. Controleer altijd even de handleiding: sommige onderdelen kun je in de vaatwasser doen, andere juist niet.

©Saskia van Weert

Zo maak je het elektrische deel veilig schoon

Terwijl de pannetjes, spatels en losse bakplaatjes staan te weken, ga je door met het verwarmingselement. Dat element zelf mag nooit nat worden. Zie je vetspetters of etensresten, veeg die dan weg met keukenpapier zodra het gourmetstel is afgekoeld. Voor hardnekkiger vuil gebruik je een licht vochtige doek met een klein beetje afwasmiddel. Knijp de doek goed uit en zorg dat er geen water bij het snoer of in openingen komt. Droog alles direct na met een schone doek.

De bak- of grillplaat weer vetvrij krijgen

Heeft je gourmetstel een losse bak- of grillplaat, haal dan eerst het overtollige vet weg met keukenpapier. Leg de plaat vervolgens in warm water, zodat aangekoekte resten kunnen losweken. Is de bakplaat vast onderdeel van het gourmetstel, dan kun je deze uiteraard niet in water onderdompelen. Neem in dat geval de plaat af met een licht vochtige doek zodra hij is afgekoeld, eventueel met een beetje afwasmiddel. Zo voorkom je dat vet tijdens het schoonmaken uitsmeert. Gebruik vooral geen schuursponsjes of schrapers om het vet weg te krijgen, want die beschadigen de coating en zorgen ervoor dat eten de volgende keer sneller blijft plakken. 

Vergeet je tafel niet!

Vetspetters en gemorste saus zijn bijna niet te voorkomen. Leg daarom vooraf een afwasbaar tafelkleed of gebruik een papieren tafelkleed. Dat kan na het gourmetten rechtstreeks de vuilnisbak in. Houd tijdens het eten keukenpapier of doekjes bij de hand om gemorste resten meteen weg te vegen. Is de tafel toch vies geworden, neem hem dan zo snel mogelijk af met warm water en een mild schoonmaakmiddel.

Schoon wegzetten voor de volgende keer

Laat alle onderdelen volledig drogen voordat je het gourmetstel opbergt. Berg je alles nog vochtig op in de doos of kast, dan kunnen er snel muffe geurtjes ontstaan. Bewaar pannetjes en platen apart van elkaar, eventueel met een vel keukenpapier ertussen. Berg pannetjes en platen apart op, eventueel met een velletje keukenpapier ertussen. Zo voorkom je krassen. Zo is het volgende keer alleen nog maar een kwestie van de boel weer tevoorschijn halen en lekker gaan eten. Veel gourmetplezier!

Ben je op zoek naar een nieuwe televisie? Grote kans dat de afkortingen je om de oren vliegen. 4K, OLED, QLED... en dan ook nog die eindeloze lijst aan HDR-formaten. Vandaag zoomen we in op een specifieke term die je vaak op de doos ziet staan, vooral bij televisies van Samsung, Panasonic en Philips: HDR10+. Is het een marketingkreet of zie je het echt?

Het is een bekend scenario: je staat in de elektronicawinkel of scrolt door een webshop, en de specificatielijst van je droomtelevisie lijkt wel een geheimtaal. Fabrikanten beloven gouden bergen met termen die indrukwekkend klinken, maar waarvan de betekenis vaak vaag blijft. Toch is het zonde om deze termen zomaar te negeren, want achter die cryptische afkortingen gaan technieken schuil die je filmavond aanzienlijk kunnen upgraden. Het gaat tegenwoordig namelijk niet meer alleen om hoeveel pixels je scherm heeft, maar vooral om de kwaliteit van die pixels. Om te begrijpen waarom die plus in de naam HDR10+ zo belangrijk is, moeten we terug naar de basis.

Eerst even terug: Wat is HDR ook alweer?

HDR staat voor High Dynamic Range. Simpel gezegd zorgt deze techniek ervoor dat de beelden op je tv een groter contrast en meer kleuren hebben. Het zwart is dieper zwart en de felle lichten, zoals een explosie of de zon, knállen echt van je scherm zonder dat de rest van het beeld flets wordt. De standaardvorm hiervan heet HDR10. Dit is de basislaag die bijna elke moderne 4K-televisie ondersteunt. Maar HDR10 heeft één beperking: hij bepaalt aan het begin van de film de instellingen voor helderheid en contrast, en houdt die vervolgens de hele film vast.

©ER | ID.nl

De plus maakt het dynamisch

Hier komt HDR10+ om de hoek kijken. Die plus staat eigenlijk voor dynamische metadata. In plaats van één instelling voor de hele film, stuurt HDR10+ extra informatie mee naar je tv. Hierdoor kan de televisie het beeld scène voor scène of zelfs frame voor frame aanpassen. Zie het als een lichttechnicus die continu aan de knoppen draait om te zorgen dat elk specifiek shot er perfect uitziet, in plaats van dat hij het licht aan het begin instelt en daarna rustig koffie gaat drinken.

Wanneer zie je het verschil echt?

Klinkt goed op papier, maar merk je dit in de praktijk? Het antwoord is ja, vooral in films met veel wisselingen tussen licht en donker. Stel, je kijkt een film die begint met een scène in een zonovergoten woestijn, gevolgd door een scène in een pikdonkere grot. Bij standaard HDR10 stelt de tv zich in op het gemiddelde van de hele film. Omdat die woestijn zo fel is, kan de grot-scène er daarna wat te donker of dichtgelopen uitzien, waardoor details in de schaduw wegvallen.

Bij HDR10+ krijgt je tv, zodra de camera de grot in gaat, een seintje dat het donker wordt en het contrast moet worden aangepast. Hierdoor zie je opeens wél de details op de rotswanden en de texturen in de schaduw, terwijl de felle scènes nog steeds spathelder blijven. Kortom, HDR10+ haalt meer detail uit zowel de donkerste schaduwen als de felste hooglichten, precies op het moment dat het nodig is.

©Gorodenkoff - stock.adobe.com

Wat heb je nodig?

Om van HDR10+ te genieten, moeten alle schakels in de ketting kloppen. Allereerst heb je een geschikte televisie nodig. Vooral Samsung is de grote aanjager van HDR10+, maar ook merken als Panasonic, Philips en TCL ondersteunen het vaak. Let er wel op dat LG en Sony meestal kiezen voor de concurrent Dolby Vision.

Daarnaast moet de content (de film of serie die je kijkt) in HDR10+ geschoten zijn. Amazon Prime Video is de grootste aanbieder van HDR10+-materiaal op streaming-gebied, maar ook Apple TV+ en Google Play Movies bieden het aan. Netflix gebruikt helaas voornamelijk concurrent Dolby Vision. Tot slot ondersteunen veel 4K Ultra-HD Blu-rays het formaat ook als je liever fysieke schijfjes kijkt.

Direct aanschaffen dan maar...?

Is HDR10+ een reden om je huidige tv direct bij het grofvuil te zetten? Nee, dat niet. Maar sta je op het punt een nieuwe tv te kopen, bijvoorbeeld een Samsung, dan is het wel een hele fijne bonus. Het zorgt ervoor dat je films en series ziet zoals de regisseur ze bedoeld heeft: levendig, contrastrijk en vol detail. En ze hoeven tegenwoordig al helemaal niet meer de wereld te kosten.