Na een redelijk succesvolle trilogie werd het voor Ubisoft tijd om weer opnieuw te beginnen met de beruchte 'Prince of Persia'. Wederom hebben we te maken met klimmen, klauteren, springen, rennen en vechten. Maar deze keer is de Prins geen Prins, maar een prinses...

Van realisme naar cartoon

Waar de stijl van de vorige trilogie vooral realistisch en zelfs grauw was, is de wereld van Prince of Persia nu een kleurrijke magische cartoon-achtige wereld geworden. Het is een stijl die wellicht niet iedereen zal waarderen, maar wij vinden de graphics in ieder geval wonderschoon. Dankzij deze stijl zijn de hardware eisen ook niet belachelijk hoog, hoewel de game natuurlijk wel soepeler loopt op een snel gamesysteem. Prince of Persia is natuurlijk ook gemaakt voor de consoles, en daardoor speelt de game veel fijner met een gamepad, bij voorkeur de Xbox 360 controller. Hier wordt in de game dan ook voornamelijk naar verwezen. We vinden het wel jammer dat game ontwikkelaars nogal eenkennig zijn hierin, aangezien er wel meer type gamepads zijn voor de pc.

Partners in crime

Zoals gezegd in de intro is de held van de game gek genoeg geen prins, maar een zwervende handelaar. Er zijn twee helden in het verhaal, namelijk de naamloze handelaar en de mooie prinses Elika. Terwijl de 'prins' - zoals we hem voor het gemak maar noemen - op zoek is naar zijn ezeltje in de woestijn, loopt hij Elika tegen het lijf die op de vlucht is van haar vader. Natuurlijk rent de prins haar achterna om als redder in nood op te treden. Dit had hij beter niet kunnen doen, want Elika's vader ontketent het einde van de wereld door een Duistere God te laten ontwaken. Om de wereld te redden zullen hij en Elika diverse gebieden binnen de tempel, waarin de god gevangen zit, moeten genezen van de duistere invloeden zodat de God blijft slapen. Je speelt dus met twee karakters tegelijk, waarbij de interactie tussen Elika en 'de prins' erg leuk gedaan is. Zo volgt Elika hem braaf in alles wat hij doet, maar wacht de prins op zijn beurt weer op haar en vangt hij haar op als ze ergens vanaf springt. Ook klimmen ze gezamelijk waarbij Elika regelmatig op zijn rug zit. Deze subtiele extra's geven je echt het gevoel dat ze een team vormen met de nodige magie er tussen.

Doodgaan?

Over magie gesproken. Elika is niet alleen een mooie meid die achter je aan hobbelt. Zij beschikt over magische krachten waarmee ze je kan helpen om grotere afstanden te springen of om tegenstanders aan te vallen. Hiernaast gebruikt ze haar krachten ook regelmatig om de prins te redden van een wisse dood. Zo zal zij hem net op tijd vastgrijpen als hij zichzelf in een afgrond stort door een verkeerd ingeschatte sprong, en ook vijanden krijgen niet de kans de genadeklap uit te delen wanneer je verslagen op de grond ligt. Doodgaan is dus niet echt een optie. Hierdoor is de gameplay wat vriendelijker geworden omdat je maar een heel klein stukje wordt teruggezet. Wel is het zo dat als je vaak fouten achter elkaar maakt, de reddingsacties van Elika wel wat veel van het goede worden. Aan de andere kant zijn de reddingsacties van Elika natuurlijk gewoon een alternatief voor het 'game over' scherm. Het is namelijk wel zo, dat wanneer een vijand de prins verslaat en Elika hem redt van de genade slag, de vijand zijn energiemeter weer opvult.

Old school gevechten

De gevechten doen veel denken aan de allereerst 'Prince of Persia' game, hoewel er nu natuurlijk veel meer mogelijkheden zijn en het spectaculairder verloopt. Echter verlopen de gevechten niet zo snel en soepel als bij de vorige trilogie waarbij de prins regelmatig te maken had met meerdere tegenstanders. In deze versie vecht je voornamelijk tegen één tegenstander, net als in de eerste Prince of Persia game. De gameplay en stijl van deze nieuwe Prince of Persia wijkt dus wel degelijk af van de vorige trilogie, maar aan de andere kant is er ook veel van hetzelfde. De klauter-puzzels zijn inherent aan de Prince of Persia games en alle acrobatische trucs van de prins hebben we al eens eerder gezien.PluspuntenMinpuntenConclusie

Prince of Persia doet precies wat je er van mag verwachten. Alleen de stijl is nu wel veranderd en de gameplay is ook iets vriendelijker geworden dankzij je compaan Elika. Voor liefhebbers van dit redelijk unieke genre is het zeker een aanrader.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.