Nu games veel meer mainstream zijn dan vroeger doen ontwikkelaars elkaar steeds vaker na. Helemaal als een bepaalde formule erg succesvol is. We noemen bijvoorbeeld het MMO genre, het open wereld genre en de vele rts en Tombraider klonen. Maar zo nu en dan komt er een game uit, waarbij de ontwikkelaars echt hun best hebben gedaan met iets anders te komen.

Mirror's Edge is zo'n game.

Big Brother

Mirror's Edge verteld het verhaal over Faith. Faith is een 'runner' in een stad waarvan de bewoners al hun vrijheid hebben opgegeven voor een zorgeloos en veilig bestaan. Dit komt neer op 'Big Brother is watching you' waarbij informatie alleen maar uitgewisseld mag worden via het netwerk van de regering. Faith is iemand die buiten de wet gaat met haar beroep en informatie en pakjes bezorgd buiten het netwerk om. Dit doet zij door wegen te bewandelen waar normale mensen niet komen. Bij voorkeur over de daken van de wolkenkrabbers van de stad, maar ook via lucht-schachten en andere niet voor de hand liggende routes.

Parcours

Mirror's Edge is een platform game in volledig 3D wat je speelt vanuit de eerste persoon. Daarnaast is het gebaseerd op de buitensport parcours. Parcours is te voet zo snel mogelijk van A naar B komen. Hier komt veel waaghalzerij en acrobatiek bij kijken en is niet zonder gevaar. Een goed voorbeeld van parcours is de eerste actiescène uit de James Bond film Casino Royale. De bommenmaker waar James Bond achteraan zit is een parcours-specialist. Dit soort gameplay hebben wij nog nooit eerder in een game gezien en verdient wat ons betreft alle lof voor de originaliteit. In de game moet je veel rennen, springen, klimmen en acrobatische stunts uithalen. Het lijkt wat dat betreft een beetje op Prince of Persia, maar dan vanuit een eerste persoonszicht.

Vluchten is beter dan vechten

In Mirror's Edge word je maar al te vaak op de hielen gezeten door de politie die je bestoken met een heel arsenaal aan vuurwapens. Je kunt de confrontatie opzoeken, maar al snel word je overrompeld als er meerdere vijanden tegelijk zijn. Het is dan ook de kunst om elke vijand af te zonderen en deze aan te pakken. Je kunt een agent gewoon knock-out slaan, maar je kunt hem ook zijn wapen afhandig maken. Je kunt zelfs schieten op de andere agenten met het vuurwapen, maar de game stimuleert dit niet. Runners zijn geen killers en kiezen dus eerder voor het hazenpad. Timing is heel belangrijk bij de gevechten en ze zijn dan ook behoorlijk lastig. Je kunt zo nu en dan de tijd a la 'the Matrix' vertragen, maar ons heeft het niet heel veel geholpen.

Stressfactor

Hoewel de gameplay zeker origineel is, is het wel ontzettend wennen om op deze manier een game te spelen. Het klimmen en springen in een eerste persoon aanzicht is tot daar aan toe, maar als je dit opeens heel snel moet doen, slaat de stress toe en gaan de sprongen negen van de tien keer fout. Je moet dan ook voorbereid zijn op vele malen sterven en opnieuw beginnen. Gelukkig word je niet al te ver teruggezet wanneer het noodlot toeslaat. Maar als je iedere keer weer op hetzelfde punt sterft, wordt het toch wel erg frustrerend. Om je te helpen heeft Faith haar speciale 'runners-view'. Dit houdt in dat objecten die zij kan gebruiken in haar activiteiten rood oplichten. Zo heb je ook een hint welke kant je op moet. Overigens is er ook een knop die je de richting op laat kijken waar je heen moet.

Geen open wereld

Mirror's Edge suggereert alsof het een open wereld is en dat je alle vrijheid hebt, om je weg te vinden door de stad. Dit is echter niet het geval. De game is behoorlijk gescript en eigenlijk is er altijd maar één weg die je kan bewandelen, of beter gezegd: berennen. Zo wilde wij aan het eind van het eerste level weer terug een trap af klimmen om van de politie te ontkomen, maar de trap afklimmen was opeens niet meer mogelijk. We moesten via de helikopter die ons beschoot het level beëindigen. Op zich logisch, maar de magie van de open wereld gaat zo wel verloren.

Geen simulatie ziekte

Grafisch is de game erg mooi. Het maakt gebruik van een tekenfilm-achtige stijl waarin de mensen weer redelijk echt overkomen. Een aparte combinatie. Wel heb je een flinke zware pc nodig om deze game soepel te spelen. Je hebt sowieso een 3 Ghz processor nodig. De stad zelf is erg klinisch, wat wel past bij de setting van de game. Wel vinden we het jammer dat de stad erg doods is. Behalve agenten, hebben we voor de rest weinig inwoners gezien. Wel handig is de stip in het midden. Deze stip is uit te zetten, maar voor mensen die last hebben van simulatie-ziekte is deze stip een uitkomst. De stip levert namelijk een concentratiepunt voor de hersenen, waardoor de misselijkheid uitblijft. We kunnen je verzekeren dat dit werkt.PluspuntenMinpuntenConclusie

Mirror's Edge is absoluut een originele game die een aparte speel-ervaring oplevert. Maar we vragen ons af of deze game voor iedereen is weggelegd. Hoewel we onder de indruk zijn van Mirror's Edge, hebben we ons er niet echt mee vermaakt. Daarvoor was het spel voor ons te frustrerend. We raden je dan ook aan om eerst het spel te spelen voordat je het aanschaft. Helaas is er voor de pc geen demo versie.

De jaarwisseling 2025/2026 is het laatste keer dat we zelf vuurwerk mogen afsteken. Reken maar dat er dus heel wat siervuurwerk de lucht in gaat op oudejaarsavond! Natuurlijk wil je daar foto's van maken, maar het blijft lastig om dit spektakel goed vast te leggen met een telefoon. Vaak eindig je met bewogen strepen of een overbelichte waas op je scherm. Met de juiste voorbereiding en instellingen maak je dit jaar foto's die wél de moeite waard zijn om te bewaren.

Begin met een schone lens door er even een microvezeldoekje overheen te halen. Vette vingers veroorzaken namelijk vlekken waardoor het felle licht van het vuurwerk minder goed wordt vastgelegd. Controleer daarnaast of je nog voldoende opslagruimte vrij hebt op je toestel. Omdat je waarschijnlijk veel beelden achter elkaar schiet, loopt je geheugen sneller vol dan je denkt. Vergeet ook niet om je batterij volledig op te laden, want als het koud is, gaat de accu van je smartphone sneller leeg.  

Stabiliteit voor scherpe beelden

Lichtflitsen in het donker fotograferen vraagt om een langere sluitertijd. Hierdoor is elke kleine beweging van je handen direct zichtbaar als een onscherpe vlek. Gebruik bij voorkeur een klein statief of een smartphonehouder om je toestel stil te houden. Heb je die niet bij de hand? Leun dan tegen een muur of lantaarnpaal en houd je smartphone met beide handen stevig vast. Gebruik in geen geval de digitale zoom. Dit verlaagt de kwaliteit van je foto aanzienlijk en maakt de korreligheid alleen maar erger.

©ID.nl

Lichtsporen vastleggen met iPhone

Heb je een iPhone, dan is de functie Live Photos je beste vriend tijdens de jaarwisseling. Zorg dat het ronde icoontje voor Live Photos bovenin je camera-app geel gekleurd is. Nadat je de foto hebt gemaakt, open je deze in de Foto's-app. Tik linksboven op het woordje 'Live' en kies uit het menu voor 'Lange belichting'. Je telefoon voegt dan alle beelden uit de opname samen tot één foto. Hierdoor veranderen de losse lichtpuntjes in vloeiende, lichtgevende banen tegen een donkere lucht. Gebruik hierbij bij voorkeur een statief of zet je iPhone ergens stabiel neer. Wanneer je namelijk los uit de hand fotografeert, worden de bewegingen die je zelf maakt ook meegenomen, en dat kan zorgen voor een wazig eindresultaat.

De Pro-modus op Android gebruiken

Veel Android-telefoons hebben een Pro-modus waarmee je handmatig de sluitertijd aanpast. Open deze stand in je camera-app en zoek naar de letter 'S' (Sluitertijd). Voor vuurwerk werkt een sluitertijd tussen de twee en vier seconden vaak het best. Houd de ISO-waarde laag, bijvoorbeeld op 100, om ruis in de donkere delen te voorkomen. Omdat de sluiter nu langer openstaat, is een statief echt een vereiste. Je krijgt dan de bekende foto's waarbij je de hele weg van de vuurpijl als een lichtspoor ziet.

Timing en compositie bepalen

Het moment waarop je afdrukt is bepalend voor het eindresultaat. Werk je met een normale sluitertijd, dan is de burst-modus handig: houd de ontspanknop ingedrukt wanneer een pijl de lucht in gaat. Zo leg je de hele explosie vast en kies je achteraf de mooiste foto uit de reeks. Denk ook na over de compositie van je beeld. Een foto van alleen de lucht is vaak wat kaal. Probeer elementen uit de omgeving mee te nemen, zoals silhouetten van gebouwen of bomen. Dit geeft context en maakt het plaatje een stuk interessanter.

🎆 Snelle checklist 🎆

De geur van versgebakken oliebollen hoort bij december. Toch ziet niet iedereen het zitten om met een pan heet vet aan de slag te gaan. Oliebakken in de airfryer lijkt dan een aantrekkelijk alternatief: minder luchtjes en ook nog eens minder vet. Maar levert bakken in een airfryer dezelfde oliebol op, of moet je toch de frituurpan uit het vet halen?

Oliebollen bakken in de airfryer, kan dat? Het korte antwoord is duidelijk: nee, een traditionele oliebol bak je niet in een airfryer. Klassiek oliebollenbeslag is vloeibaar en heeft direct contact met hete olie nodig om zijn vorm en structuur te krijgen. Een airfryer is in de basis een compacte heteluchtoven. Zonder een bad van hete olie kan het beslag niet snel genoeg stollen. Wie het toch probeert, ziet het deeg door het mandje zakken of uitlopen tot een platte, taaie schijf. Dat ligt niet aan het recept, maar aan de techniek.

Waarom hete olie onmisbaar is

Zodra je het beslag van de oliebol in de hete olie van de frituurpan schept, ontstaat er vrijwel direct een korstje om de buitenkant. Binnen in de bol ontstaat stoom, waardoor de bol uitzet en luchtig wordt. Die combinatie van afsluiten en opblazen zorgt voor de typische oliebolstructuur. In een airfryer ontbreekt die directe warmteoverdracht. Hete lucht is simpelweg minder krachtig dan hete olie. Zonder direct contact met heet vet kan het beslag niet snel genoeg stollen. Daardoor blijft een echte oliebol uit de airfryer onmogelijk.

©Gegenereerd door AI

Wat wel kan: kwarkbollen uit de airfryer

Wie toch iets zelf wil maken in de airfryer, moet het klassieke oliebollenbeslag loslaten. Met een steviger beslag, bijvoorbeeld op basis van kwark, kun je ballen vormen die hun vorm behouden. Deze bollen garen prima in de hete lucht en krijgen een mooie bruine buitenkant. De uitkomst lijkt qua vorm op een oliebol, maar de structuur is compacter en de smaak meer broodachtig. Denk aan iets tussen een zoet broodje en een scone. Lekker, lichter en prima als alternatief, maar: het is geen oliebol zoals je die van de kraam kent.

Wat ook goed kan: oliebollen opwarmen in de airfryer

Waar de airfryer wel echt tot zijn recht komt, is bij het opwarmen van gekochte oliebollen. In de magnetron worden ze snel slap en taai. In de airfryer gebeurt het tegenovergestelde. Door de bollen een paar minuten op ongeveer 180 graden te verwarmen, wordt de korst weer knapperig en warmt de binnenkant gelijkmatig op. Je oliebollen smaken weer alsof je ze net gebakken (of gehaald) hebt!

Samenvatting

Wil je de échte oliebol, dan heb je twee opties: zelf bakken in een frituurpan of halen bij de kraam. Bakken in de airfryer kan niet, omdat vloeibaar beslag niet geschikt is voor hete lucht. Je kunt bijvoorbeeld wel kwarkbollen maken, maar dat is toch anders. De grootste winst zit in het opwarmen van kant-en-klare oliebollen: in de airfryer gaat dat snel, ze worden heerlijk knapperig en je hebt geen last van frituurlucht in huis.

🎆 Vuurwerk op je Galaxy Smartphone? 👇