Nu games veel meer mainstream zijn dan vroeger doen ontwikkelaars elkaar steeds vaker na. Helemaal als een bepaalde formule erg succesvol is. We noemen bijvoorbeeld het MMO genre, het open wereld genre en de vele rts en Tombraider klonen. Maar zo nu en dan komt er een game uit, waarbij de ontwikkelaars echt hun best hebben gedaan met iets anders te komen.

Mirror's Edge is zo'n game.

Big Brother

Mirror's Edge verteld het verhaal over Faith. Faith is een 'runner' in een stad waarvan de bewoners al hun vrijheid hebben opgegeven voor een zorgeloos en veilig bestaan. Dit komt neer op 'Big Brother is watching you' waarbij informatie alleen maar uitgewisseld mag worden via het netwerk van de regering. Faith is iemand die buiten de wet gaat met haar beroep en informatie en pakjes bezorgd buiten het netwerk om. Dit doet zij door wegen te bewandelen waar normale mensen niet komen. Bij voorkeur over de daken van de wolkenkrabbers van de stad, maar ook via lucht-schachten en andere niet voor de hand liggende routes.

Parcours

Mirror's Edge is een platform game in volledig 3D wat je speelt vanuit de eerste persoon. Daarnaast is het gebaseerd op de buitensport parcours. Parcours is te voet zo snel mogelijk van A naar B komen. Hier komt veel waaghalzerij en acrobatiek bij kijken en is niet zonder gevaar. Een goed voorbeeld van parcours is de eerste actiescène uit de James Bond film Casino Royale. De bommenmaker waar James Bond achteraan zit is een parcours-specialist. Dit soort gameplay hebben wij nog nooit eerder in een game gezien en verdient wat ons betreft alle lof voor de originaliteit. In de game moet je veel rennen, springen, klimmen en acrobatische stunts uithalen. Het lijkt wat dat betreft een beetje op Prince of Persia, maar dan vanuit een eerste persoonszicht.

Vluchten is beter dan vechten

In Mirror's Edge word je maar al te vaak op de hielen gezeten door de politie die je bestoken met een heel arsenaal aan vuurwapens. Je kunt de confrontatie opzoeken, maar al snel word je overrompeld als er meerdere vijanden tegelijk zijn. Het is dan ook de kunst om elke vijand af te zonderen en deze aan te pakken. Je kunt een agent gewoon knock-out slaan, maar je kunt hem ook zijn wapen afhandig maken. Je kunt zelfs schieten op de andere agenten met het vuurwapen, maar de game stimuleert dit niet. Runners zijn geen killers en kiezen dus eerder voor het hazenpad. Timing is heel belangrijk bij de gevechten en ze zijn dan ook behoorlijk lastig. Je kunt zo nu en dan de tijd a la 'the Matrix' vertragen, maar ons heeft het niet heel veel geholpen.

Stressfactor

Hoewel de gameplay zeker origineel is, is het wel ontzettend wennen om op deze manier een game te spelen. Het klimmen en springen in een eerste persoon aanzicht is tot daar aan toe, maar als je dit opeens heel snel moet doen, slaat de stress toe en gaan de sprongen negen van de tien keer fout. Je moet dan ook voorbereid zijn op vele malen sterven en opnieuw beginnen. Gelukkig word je niet al te ver teruggezet wanneer het noodlot toeslaat. Maar als je iedere keer weer op hetzelfde punt sterft, wordt het toch wel erg frustrerend. Om je te helpen heeft Faith haar speciale 'runners-view'. Dit houdt in dat objecten die zij kan gebruiken in haar activiteiten rood oplichten. Zo heb je ook een hint welke kant je op moet. Overigens is er ook een knop die je de richting op laat kijken waar je heen moet.

Geen open wereld

Mirror's Edge suggereert alsof het een open wereld is en dat je alle vrijheid hebt, om je weg te vinden door de stad. Dit is echter niet het geval. De game is behoorlijk gescript en eigenlijk is er altijd maar één weg die je kan bewandelen, of beter gezegd: berennen. Zo wilde wij aan het eind van het eerste level weer terug een trap af klimmen om van de politie te ontkomen, maar de trap afklimmen was opeens niet meer mogelijk. We moesten via de helikopter die ons beschoot het level beëindigen. Op zich logisch, maar de magie van de open wereld gaat zo wel verloren.

Geen simulatie ziekte

Grafisch is de game erg mooi. Het maakt gebruik van een tekenfilm-achtige stijl waarin de mensen weer redelijk echt overkomen. Een aparte combinatie. Wel heb je een flinke zware pc nodig om deze game soepel te spelen. Je hebt sowieso een 3 Ghz processor nodig. De stad zelf is erg klinisch, wat wel past bij de setting van de game. Wel vinden we het jammer dat de stad erg doods is. Behalve agenten, hebben we voor de rest weinig inwoners gezien. Wel handig is de stip in het midden. Deze stip is uit te zetten, maar voor mensen die last hebben van simulatie-ziekte is deze stip een uitkomst. De stip levert namelijk een concentratiepunt voor de hersenen, waardoor de misselijkheid uitblijft. We kunnen je verzekeren dat dit werkt.PluspuntenMinpuntenConclusie

Mirror's Edge is absoluut een originele game die een aparte speel-ervaring oplevert. Maar we vragen ons af of deze game voor iedereen is weggelegd. Hoewel we onder de indruk zijn van Mirror's Edge, hebben we ons er niet echt mee vermaakt. Daarvoor was het spel voor ons te frustrerend. We raden je dan ook aan om eerst het spel te spelen voordat je het aanschaft. Helaas is er voor de pc geen demo versie.

Met de Dyson V16 Piston Animal kun je draadloos stofzuigen én dweilen, mits je het dweilopzetstuk er ook bij koopt. Dyson mikt met deze steelstofzuiger op huishoudens met dieren, maar de antiklitborstels blijken ook handig om lange menselijke haren op te zuigen. Een review van deze twee-in-één-gadget.

Dyson staat bekend om zijn premium apparatuur met stevige prijzen, en dat is bij de V16 Piston Animal niet anders. De stofzuiger heeft een adviesprijs van 849 euro. Wil je daar ook de Submarine-dweilborstel bij, dan ben je in totaal bijna 1000 euro kwijt. Dyson kennende zullen deze prijzen binnen een jaar wel enigszins dalen, waardoor de V16 Piston Animal een betere prijs-kwaliteitverhouding krijgt.

Verbeterd ontwerp

Het ontwerp van de stofzuiger steekt goed in elkaar. De kunststof behuizing voelt degelijk aan en heeft een matzwarte afwerking, wat wij persoonlijk mooier vinden dan het grijs van voorgaande Dyson-stofzuigers. De verwijderbare batterij aan de onderkant blijft een goede zet, net als het lcd-schermpje in je gezichtsveld. Op dit scherm zie je hoelang je nog kunt stofzuigen (of dweilen) en via grafieken welk soort vuil je opzuigt.

©Rens Blom

Het is fijn dat je het HEPA-filter aan de achterzijde van de stofzuiger kunt losdraaien om hem te wassen. Zo blijft de stofzuiger op de lange termijn zelf zo schoon mogelijk.

©Rens Blom

Een prettige verbetering in de V16 Piston Animal ten opzichte van vorige geteste Dyson-modellen is het stofreservoir. De draadloze steelstofzuiger heeft een opvangbak van 1,3 liter. Door een hendeltje te gebruiken, pers je het opgezogen vuil samen en raakt het stofreservoir minder snel vol. Wanneer je het stofreservoir boven je vuilnisbak leegt, valt de inhoud netjes naar beneden. Bij andere geteste Dyson-stofzuigers wil het vuil door de kracht van het geopende stofreservoir nog weleens in een cirkel omlaag dwarrelen, waardoor een deel buiten je vuilnisbak belandt. Het is goed om te zien dat Dyson hiervan heeft geleerd.

©Rens Blom

Haren opzuigen

Effectieve stofzuigers bouwen doet Dyson al jaren, en daar vormt de V16 Piston Animal geen uitzondering op. De ster van de show is een nieuwe brede zuigmond met een speciale structuur om lange haren op te zuigen zonder dat ze vastklitten in de bewegende onderdelen van het mondstuk. Dat mondstuk werkt als een trein, hebben we de afgelopen vier weken gemerkt in een huishouden met twee verharende katten, een nog erger verharende oppashond én een vriendin met lang haar. De V16 Piston Animal zuigt de complete vloer schoon, waarbij delen van kattenbakkorrels, broodkruimels, ander vuil en dus al die haren soepel de stofzuiger in verdwijnen. Dat is best een prettig aanzicht, zeker dankzij het ingebouwde laserlicht dat een deel van je vloer groen laat oplichten om beter te zien wat je opzuigt.

©Rens Blom

Slim aan die vernieuwde brede zuigmond is dat hij werkt op harde vloeren én tapijt of een kleed. De stofzuiger past zijn manier van zuigen aan als hij een andere ondergrond detecteert. Je kunt in één moeite dus je hele kamer stofzuigen, wat een fijne manier van werken is die past bij de hoge prijs van de stofzuiger.

Dyson levert de V16 Piston Animal met drie extra opzetstukken. Een langere, smallere zuigmond tovert de stofzuiger om tot een flinke kruimeldief, terwijl de twee-in-één-zuigmond bedoeld is voor tafels, traptreden en andere kleine oppervlakken. Het meest interessant vinden we een kleine zuigmond met dezelfde antiklitconstructie als de grote zuigmond. Deze kleine zuigmond leent zich goed om de bank, stoelen en je matras te stofzuigen.

©Rens Blom

De Dyson V16 Piston Animal heeft drie zuigmodi: de zuinige ecostand, de automatische stand en de boost-modus voor maximale zuigkracht. De automatische stand is het nuttigst, want die schakelt automatisch naar boost zodra hij veel vuil tegenkomt. Wij konden de stofzuiger zo'n 60 minuten gebruiken op de automatische stand. De accu opladen duurt grofweg vierenhalf uur.

Dweilen vraagt om versie 3

Voor 149 euro extra koop je de V16 Piston Animal met een dweilmond, door Dyson de Submarine 2.0 genoemd. Dat komt omdat er al een dweil met Submarine 1.0-techniek is, die overigens niet werkt met de V16 Piston Animal. Andersom kun je de 2.0-dweil niet gebruiken met vorige Dyson-apparaten. Makkelijk upgraden of uitwisselen zit er dus niet in.

©Rens Blom

Over de 1.0-dweil waren we niet heel enthousiast, en hoewel de 2.0-versie beter is, blijft het dweilen wat wiebelig en krijgen we snel strepen. De waterbak legen is wel eenvoudiger. Al met al een prima gadget om de vloer even op te frissen, maar een serieuze dweil biedt nog steeds beter resultaat.

©Rens Blom

Conclusie: Dyson V16 Piston Animal kopen?

De Dyson V16 Piston Animal is een krachtige en complete steelstofzuiger voor mensen met huisdieren en/of lange haren. De stevige prijs is begrijpelijk, maar niet mals. Dat kan wachten op een aanbieding de moeite waard kan maken. De optionele dweilmond à 149 euro weet ons niet helemaal te overtuigen.

JBL breidt zijn Junior-serie uit met de JBL Junior FREE, de eerste open-ear koptelefoon van het merk die speciaal is ontworpen voor kinderen. Het model combineert een open ontwerp met ouderlijk toezicht via een app en een maximale geluidssterkte van 85 decibel, zodat kinderen veilig kunnen luisteren zonder volledig afgesloten te zijn van hun omgeving.

De Junior FREE maakt gebruik van JBL's OpenSound-technologie, waarbij geluid via luchttrillingen naar het oor wordt geleid zonder de gehoorgang af te sluiten. Daardoor horen kinderen nog wat er om hen heen gebeurt, wat handig is tijdens huiswerk of onderweg. Tegelijkertijd beperkt de ingebouwde JBL Safe Sound-functie het volume tot 85 decibel, een niveau dat als veilig wordt beschouwd voor jonge oren. Ouders kunnen via de JBL Headphones-app het volume en de luistertijd in real-time volgen, en krijgen dagelijkse of wekelijkse rapporten over gebruik en geluidsblootstelling.

Het ontwerp is afgestemd op kinderen: lichtgewicht, flexibel en gemaakt van zacht siliconenmateriaal. De open-ear constructie rust op het oor in plaats van erin, wat volgens JBL extra comfort biedt bij langdurig gebruik. De grotere knoppen maken de bediening eenvoudig, en de spatwaterdichte behuizing (IPX4) moet de koptelefoon bestand maken tegen dagelijkse ongelukjes. De batterij houdt het tot tien uur vol, en met tien minuten opladen komt daar nog eens drie uur bij.

JBL heeft ook gedacht aan speelse details. De verpakking kan worden omgevormd tot een telefoonstandaard en in de doos zitten stickers waarmee kinderen hun koptelefoon kunnen versieren.

©JBL

De JBL Junior FREE is vanaf november verkrijgbaar in paars, turquoise en perzik. De adviesprijs is 69,99 euro.