Windows 11 komt eigenlijk pas eind dit jaar uit en als je een Windows 10-pc er naar wilt upgraden, ben je volgend jaar pas aan de beurt. Tenzij je een Windows Insider bent, dan kun je meteen al aan de slag met een proefversie. Wil je Windows 11 installeren, dan werkt dat nu als volgt.

Voordat je aan de slag gaat met het installeren van Windows 11, is het belangrijk om na te gaan of jouw systeem wel geschikt is voor het nieuwste besturingssysteem van Microsoft. De systeemeisen zijn namelijk veranderd ten opzicht van Windows 10. De nieuwe eisen voor Windows 11 zijn als volgt:

Processor: 64-bits-processor van 1 GHz of sneller met 2 of meer cores
Geheugen: 4 GB
Opslagcapaciteit: 64 GB
Systeemfirmware (BIOS): Geschikt voor UEFI Secure Boot
TPM-module: Trusted Platform Module (TPM) versie 2.0
Grafische kaart: DirectX 12-compatibele grafische kaart / WDDM 2.0

Let wel: dit zijn de voorlopige eisen die nodig zijn om de huidige buildvan Windows 11 te kunnen draaien. Deze systeemeisen kunnen in de loop van de tijd nog wijzigen. 

Lees hier meer over de TPM-vereiste.

Windows 10 voorbereiden

Belangrijk om te weten is dat het (nog) niet mogelijk is om Windows 11 los te testen. Je hebt daarom een werkende Windows 10-installatie nodig die je gaat updaten naar de testversie van Windows 11. Je doet er goed aan om Windows 11 niet te testen op een computer die je voor belangrijke taken gebruikt, maar dat je dit doet op een speciaal ingerichte testmachine. Een veilige testomgeving is bijvoorbeeld een virtuele computer, zoals VirtualBox.

In Windows 10 meld je je bij de instellingen van Windows Updates aan voor het Windows Insider-programma. Ga naar Instellingen en kies voor Bijwerken en beveiliging. In het linkermenu klik je vervolgens op Windows Insider-programma. Waarschijnlijk zie je daar de melding staan dat je het verzamelen van optionele diagnostische gegevens moet inschakelen. Dat is nodig omdat Microsoft precies wil kunnen bijhouden welke functies van Windows 11 je gebruikt en hoe deze presteren. 

In het scherm van de melding zie je een blauwe tekst met Ga naar Diagnostische gegevens & Feedbackinstellingen voor het inschakelen van optionele diagnostische gegevens. Klik hierop om bij de instellingen van de diagnostische gegevens te komen.

©PXimport

Vervolgens kom je terecht op het scherm van de diagnostische gegevens. Daar zet je een vinkje bij de tweede optie: Optionele diagnostische gegevens: Keer vervolgens weer terug naar de functie Windows Insider-programma, het snelst doe je dat door gewoon op het pijtje terug -  links bovenaan in het venster - te klikken.

Aanmelden met een Microsoft-account en instellen

Om Windows Insider te worden - wat vereist is als je de previewversie van Windows 11 wilt testen - moet je beschikken over een Microsoft-account. Als je gebruik maakt van de e-maildienst of Office van Microsoft, dan heb je al zo'n account, bijvoorbeeld wanneer je een @hotmail.com-, @outlook.com- of @live.nl-adres hebt. Heb je nog geen Microsoft-account, dan moet je die aanmaken. Dat kan via elke website van Microsoft, via het Aanmelden-pictogram, rechts bovenin.

Om nu Windows 10 geschikt te maken voor het ontvangen van Windows 11, klik je in het venster van Windows Insider-programma op de knop Aan de slag. Je krijgt vervolgens de vraag om je Microsoft-account te koppelen.

©PXimport

Nadat je je account hebt gekoppeld, krijg je de vraag welke Inider-instellingen je wilt toepassen. Om Windows 11 direct te kunnen testen, kies je voor de bovenste optie: Dev-kanaal.

©PXimport

Hiermee krijg je direct toegang tot de allereerste versie(s) van Windows 11 die beschikbaar komen. Houd er wel rekening mee dat dit nog echte preview-versies zijn, die nog veel bugs en onvolkomenheden kunnen bevatten. Nadat je tweemaal op de knop Bevestigen hebt geklikt, wordt de computer opnieuw opgestart.

Windows 11 downloaden en installeren

Nu je Windows 10 hebt aangemeld voor het Windows 11-previewprogramma is de laatste stap het daadwerkelijk binnenhalen van de Windows 11-update. Ga hiervoor naar Instellingen en kies voor Bijwerken en beveiligen. Klik weer op Windows Update en als het goed is verschijnt de Windows 11-versie als een van de updates die wordt gedownload. 

Wacht tot de update binnen is, en start daarna de computer opnieuw op als dit bij Windows Update wordt aangegeven. Het downloaden van de update kan enige tijd in beslag nemen.

©PXimport

Nadat de computer opnieuw wordt opgestart, wordt Windows 11 geïnstalleerd en heb je na ongeveer een half uurtje de nieuwste versie van Windows 11 op je computer. Veel testplezier!

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.