ID.nl logo
Huis

Word-tips voor de expert

Denk je alle ins en outs van Word te kennen? Dan nog zijn er misschien wel wat verborgen functies te ontdekken. Wij namen eens een kijkje en hebben enkele Word-tips voor de expert.

Lees ook: Excel-tips voor de expert

Vertrouwenscentrum

Het is je vast weleens overkomen dat je een knop moet indrukken in Word voordat je een document mag bewerken. Dat lijkt willekeurig te gebeuren, maar dat is niet het geval. Wanneer je een document opent in Word dat door een ander is gemaakt, dan krijg je hier een melding van (dus ook voor documenten die je downloadt). Die waarschuwing is belangrijk, omdat documenten van anderen scripts kunnen bevatten die schadelijk kunnen zijn voor je computer. 

Als je nooit documenten van vreemden downloadt of opent, dan kun je die melding uitschakelen. Je doet dit door in Word te klikken op Bestand / Opties / Vertrouwenscentrum / Instellingen voor het vertrouwenscentrum. Bij Beveiligde weergave kun je aangeven wat je standaard wilt vertrouwen. Verwijder eventueel alle vinkjes.

©PXimport

Leesbaarheidsstatistieken

Dat Word je kan helpen om typfouten en spelfouten uit de tekst te vissen, hoeven we je vast niet meer te vertellen. Maar door de jaren heen heeft Office een flinke ontwikkeling doorgemaakt en Word kijkt inmiddels niet meer alleen naar correcte spelling, maar ook naar de tekst als geheel. Althans, Word kan nog steeds niet aangeven of een tekst goed in elkaar steekt – het programma kan immers niet lezen – maar wel hoe een bepaalde tekst is opgebouwd.

Om zo’n ‘rapport’ van Word te krijgen klik je op Bestand / Opties. In het tabblad Controleren vind je nu een aantal opties. Vink de optie Leesbaarheidsstatistieken weergeven aan. Klaar met je document? Voer dan een spellingscontrole uit (zoals je uiteraard altijd doet na het maken van een document). Naast de gegevens die je doorgaans ziet, zie je nu ook een pop-up met de leesbaarheidsstatistieken van het document.

Je ziet hoeveel woorden je zinnen gemiddeld hebben, hoeveel zinnen er in een alinea staan enzovoort. Aan de hand van de geldende vuistregels voor teksten, kun je je tekst dus prima analyseren en aanpassen waar nodig.

©PXimport

Hoofdletters converteren

Op school heb je geleerd dat je een zin begint met een hoofdletter en eindigt met een punt. Soms denk je dat dit alleen op jouw school werd onderwezen, omdat je weleens documenten krijgt van anderen die het niet zo nauw nemen met het gebruik van hoofdletters en interpunctie. Als dat met één of twee zinnen het geval is, dan heb je dat zo aangepast. Maar als het gaat om een groot document, dan kan dit vele uren van je tijd in beslag nemen. Zonde, want dat is helemaal niet nodig, Word kan het namelijk voor je doen. 

Hiervoor selecteer je de tekst waarin hoofdletters en kleine letters inconsistent gebruikt worden. Klik vervolgens op het tabblad Start, in het subvak Lettertype op het pictogram met de letters Aa. Je kunt nu precies aangeven hoe je wilt dat de zin wordt opgemaakt. Je kunt bijvoorbeeld klikken op Zoals in een zin., om de taalregels toe te passen (hoofdletter aan het begin van een zin, punt aan het einde). Andere opties zijn alles veranderen in een hoofdletter of juist in kleine letters, ieder eerste woord met een hoofdletter enzovoort. Je snapt: dit is veel efficiënter dan met de hand.

©PXimport

Word-macro’s opnemen

Het gebruik van macro’s in Word is allesbehalve nieuw, maar er wordt in het algemeen nog steeds nauwelijks gebruik van gemaakt door mensen die niet professioneel met Word werken. Zonde, want ook macro’s kunnen het verschil maken tussen een dag lang saaie handelingen uitvoeren, of die handelingen geautomatiseerd door Word laten doen. Even kort door de bocht gezegd is een macro een set handelingen. Wanneer je een macro ‘opneemt’ voer je simpelweg de handelingen uit die je wilt automatiseren, en Word kijkt dan precies wat je doet zodat het later precies hetzelfde kan doen. 

Om een macro op te nemen schakel je het tabblad Ontwikkelaars in via Bestand / Opties / Lint aanpassen en in het rechterdeelvenster een vinkje te plaatsen bij Ontwikkelaars. In het tabblad Ontwikkelaars dat nu is verschenen klik je op Macro opnemen. Geef je macro een naam en koppel hem aan een toetscombinatie of wijs er een knop aan toe. Voer nu precies uit wat je wilt automatiseren (bijvoorbeeld het zoeken en vervangen van bepaalde woorden/zinnen of het omzetten van hoofdletters zoals we eerder hebben besproken). 

Zodra je klaar bent, druk je op Opname stoppen. Je macro is nu gemaakt en je kunt hem op ieder willekeurig moment toepassen met de knop die je hebt gemaakt of de toegewezen toetscombinatie.

©PXimport

Word-stijlen maken

De stijlen in Word zijn een fantastische manier om een document snel van een fraaie opmaak te voorzien. Maar wist je dat je je helemaal niet hoeft te houden aan de stijlen die Word voor je heeft gedefinieerd? Je kunt heel eenvoudig zelf een stijl maken. 

Klik op het tabblad Start en vervolgens op het kleine vierkantje rechtsonder in het vak Stijlen. In het venster dat verschijnt klik je linksonder op het pictogram Nieuwe stijl. Je kunt je stijl nu helemaal zelf definiëren (denk hierbij aan lettertype, lettertypegrootte, regelafstand enzovoort).

©PXimport

Je kunt tijd besparen door je stijl te baseren op een bestaande stijl die je best mooi vindt, maar nét niet mooi genoeg. Dan hoef je alleen nog aan te passen wat je niet bevalt. Geef je stijl een naam en sla hem op. Je kunt voortaan nu met één druk op de knop tekst vormgeven zoals jij dat mooi vindt.

Lees verder op de volgende pagina voor meer tips.

De Word-liniaal

De liniaal is typisch zo’n onderdeel in Word dat we elke keer zien als we werken met het programma, maar waarmee we eigenlijk nooit iets doen. Dat komt vooral omdat er van alles verspringt zodra je met de liniaal aan de slag gaat, en dat kan nogal verwarrend zijn. Niet nodig, het is allemaal niet zo ingewikkeld. 

Het grijze gedeelte van de liniaal is je documentmarge, oftewel hoe ver de inhoud in het document van de rand van het document staat. In theorie kun je de rand van die marge verslepen, maar dat is lastig als de driehoekjes er nog voor zitten. Dus makkelijker is wellicht om te dubbelklikken op het grijze gedeelte van de liniaal, om vervolgens de marges te bepalen in het venster dat verschijnt. Die marge geldt voor álle tekst. 

Wil je alleen een specifieke alinea aanpassen, plaats dan de cursor aan het begin van de alinea die je wilt aanpassen. Op de scheidingslijn van het grijze en witte gedeelte van de liniaal zie je twee driehoekjes met daaronder een rechthoekje. Samen lijkt het op een zandloper. De werking is kinderlijk eenvoudig: versleep je het rechthoekje, dan schuift de gehele alinea mee. Versleep je het bovenste driehoekje, dan schuift de eerste regel mee, maar de rest blijft staan. 

Versleep je het onderste driehoekje, dan blijft de eerste regel staan, maar schuift de rest van de alinea mee. Nu je dit weet, heb je dus ook nooit meer ruzie met regels die op verschillende afstanden inspringen.

©PXimport

Bronnen beheren

Wellicht heb je weleens ergens een scriptie gelezen en gedacht: ‘Jeetje, dat is ook een gedoe met het bijhouden van die bronnen en citaten’. Dat is het zeker, maar daarvoor heeft Word wel een hulpje: een functie genaamd Bronnen beheren. Kort gezegd is het een soort database waarin je álle bronnen die je in je document gebruikt op een centrale plek toevoegt, zodat je ze her en der in het document kunt laten terugkomen. 

Het handige hiervan is dat als je later iets aanpast in je bron, dit automatisch op alle plekken in je document wordt aangepast en je dus niet allerlei inconsistenties krijgt. Om bronnen toe te voegen, klik je in het tabblad Verwijzingen op Bronnen beheren en op Nieuw in het venster dat verschijnt. Je kunt nu kiezen om wat voor bron het gaat (een boek, rapport enzovoort) waarna je de bijbehorende informatie invult en de bron opslaat. 

Je kunt nu rechtstreeks een bron invoegen door te klikken op Citaat invoegen, maar je kunt ook een lijst genereren van al je bronnen aan het eind van je document door te klikken op Bibliografie en vervolgens de gewenste stijl te kiezen.

©PXimport

Inhoudsopgaven in Word

Als we toch aan het genereren zijn, doen we er direct ook maar even een inhoudsopgave bij. We gaan ervan uit dat je weet hoe je een inhoudsopgave moet genereren. Is dat niet een geval, een ultrakorte uitleg: alle (tussen)kopjes in een document die je een bepaalde stijl toekent: (Kop 1 bijvoorbeeld), worden verzameld in een inhoudsopgave wanneer je klikt op tabblad Verwijzingen / Inhoudsopgave. Je kunt daar kiezen uit verschillende stijlen, maar wat niet iedereen zich realiseert is dat je vrij bent om ook van de inhoudsopgave het uiterlijk volledig naar je hand te zetten. 

In plaats van te kiezen voor een vooraf gedefinieerde stijl wanneer je klikt op Inhoudsopgave, kun je ook klikken op Aangepaste inhoudsopgave. Er verschijnt dan een venster waarin je allerlei zaken aan kunt passen. Zo kun je aangeven dat je geen puntjes wilt tussen de kop en de paginanummering, of dat je helemaal geen paginanummers wilt maar hyperlinks. Ook kun je aangeven hoeveel niveaus de inhoudsopgave moet bevatten (dus kop, subkop, subsubkop etc.). Daarnaast kun je een specifiek lettertype toekennen aan je inhoudsopgave en – binnen het kader van je eigen aanpassingen – een vooraf gedefinieerde stijl toekennen.

©PXimport

Maak een to-dolijst

Heb je ooit weleens geprobeerd om een to-dolijst te maken in Word? Zo ja, dan heb je al vrij snel ontdekt dat daar helemaal geen pasklare functie voor aanwezig is. Althans, niet in de basisweergave. De functie is er namelijk wel, maar daarvoor moet je eerst het tabblad Ontwikkelaars inschakelen (dat hebben we bij Macro’s opnemen al gedaan). 

Binnen het tabblad Ontwikkelaars zie je een pictogram van een vierkantje met een vinkje. Klik hierop om het Inhoud-besturingselement voor selectievakje in te voegen, oftewel een keuzevakje dat je nodig hebt om een takenlijst te maken. Je hoeft dit blokje maar één keer in te voegen, daarna kun je het gewoon onder elkaar kopiëren en plakken. Klik op het vakje zelf om het vinkje/kruisje (afhankelijk van de stijl) in te voegen.

©PXimport

Voetnoten

Tot slot nog een functie die goud waard is: de voetnoot. Soms vereist iets dat je in een tekst schrijft wat meer toelichting, maar is het niet gepast om dat in de tekst zelf te doen. In dat geval kun je een voetnoot gebruiken. Dit houdt in dat er onderaan de pagina een regeltje wordt toegevoegd met een cijfer daarvoor. Datzelfde cijfer komt terug in de tekst op de plek waar je de voetnoot invoegt, zodat het duidelijk is waaraan de voetnoot gerelateerd is. 

Om een voetnoot toe te voegen, klik je op het tabblad Verwijzingen / Voetnoot invoegen. De cursor verspringt nu naar het einde van de pagina en je kunt je voetnoot direct typen. Je kunt overigens meerdere voetnoten toevoegen op een pagina. Interessant is dat je voetnoten ook kunt combineren met bijvoorbeeld de functie Bronnen beheren, zodat je onderaan de pagina een bron kunt vermelden.

©PXimport

▼ Volgende artikel
Wat is local dimming en waarom is het belangrijk?
© ER | ID.nl
Huis

Wat is local dimming en waarom is het belangrijk?

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Welke merken gebruiken local dimming?

Bijna elke grote televisiefabrikant past deze techniek inmiddels toe, maar ze doen dat voornamelijk in hun middenklasse en topmodellen. Samsung is een van de voorlopers, zeker met hun QLED- en Neo QLED-televisies, waarbij ze in de duurdere series gebruikmaken van geavanceerde miniLED-techniek voor zeer precieze dimming. Ook Sony staat bekend om een uitstekende implementatie van full array local dimming, die vaak geprezen wordt om de natuurlijke weergave zonder overdreven effecten. Philips past het eveneens toe in hun (mini)ledmodellen, vaak in combinatie met hun bekende Ambilight-systeem voor een extra contrastrijk effect.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Vijf fijne televisies die full array local dimming ondersteunen

▼ Volgende artikel
Waar voor je geld: 5 robotstofzuigers voor een extra schone vloer
© ID.nl
Huis

Waar voor je geld: 5 robotstofzuigers voor een extra schone vloer

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.