Overheden willen meer en meer over je weten en lezen het liefste met alles mee. Hoe ver ze daarin kunnen gaan, hangt onder andere af van het land waar de dienst zich gevestigd heeft en hoe de dienst jouw bestanden beveiligt. Het is belangrijk dat je weet wie er via achterdeurtjes mogelijk toegang tot je data hebben. Mede op basis van die wetenschap kun je de beste keus voor de veiligste clouddienst maken.

Omdat sommige mensen clouddiensten, communicatie-apps en filesharing-websites gebruiken voor het verspreiden van haat-zaaiende boodschappen en communiceren over mogelijke terroristische aanslagen, willen de veiligheidsdiensten je laten geloven dat het noodzakelijk is om mee te kunnen kijken met allerlei data. Dat dit inmiddels zorgwekkende vormen aanneemt, bewijzen de incidenten met mensen die bij binnenkomst in de Verenigde Staten worden gesommeerd hun wachtwoorden en apparaten af te geven. Natuurlijk gebeurt dit niet alleen in de Verenigde Staten, ook in landen als China en Rusland wordt je online privacy niet altijd helemaal serieus genomen. Met China en Rusland hebben we op cloud-vlak niet zoveel te maken, met de Verenigde Staten des te meer. Verreweg het grootste deel van de online diensten die we gebruiken, zijn namelijk in de Verenigde Staten gevestigd. Gelukkig zijn er, mede dankzij de recentelijke ontwikkelingen, de laatste tijd een paar niet-Amerikaanse diensten in de spotlight gekomen.

©PXimport

Encryptie

Als je een clouddienst zoekt, wil je dat je bestanden veilig worden opgeslagen en dat anderen geen toegang tot deze bestanden hebben. Het sleutelwoord hier is encryptie. Helaas is encryptie een wat moeilijk te doorgronden begrip, geven veel diensten onvolledige informatie op hun websites én is de ene encryptiemanier de andere niet. Grof gezegd kun je encryptie, oftewel het versleutelen van bestanden, in twee categorieën indelen: ‘encryptie at rest’ (in rust) en ‘encryptie in transit’ (onderweg). De eerste versleuteling heeft te maken hoe bestanden op de server van de dienst worden versleuteld. De tweede vorm van encryptie gebeurt op het moment dat jij gegevens naar de dienst verzendt of ze ophaalt. Vrijwel alle diensten bieden deze laatste vorm van beveiliging. Encryptie at rest wordt ook door bijna alle diensten aangeboden, een grote uitzondering is Microsoft OneDrive, die dit alleen bij een business-abonnement aanbiedt.

©PXimport

Zero-knowledge

Termen die je ook vaak leest, zijn end-to-end-encryptie en zero-knowledge. Bij end-to-end-encryptie hebben alleen jij en de dienst waar je je data opslaat, toegang tot de gegevens door middel van een encryptiesleutel. Deze sleutel is alleen bij de dienst en jou bekend. Mocht een hacker de server kraken, dan kan hij of zij zonder de encryptiesleutel niet in je bestanden kijken. De dienst kan dit wel … en als een overheid een dienst dwingt, dan kan het in sommige gevallen gebeuren dat een overheid dus inzicht in jouw bestanden krijgt. Zero-knowledge heeft onder andere te maken met client-side-encryptie: encryptie de al plaatsvindt op jouw apparaat. Dit betekent dat jij de enige bent die een encryptiesleutel heeft. De dienst, de overheid of een provider, kan op geen enkele manier inzicht hebben in wat jij op de servers opslaat. Vandaar de term zero-knowledge.

©PXimport

Jurisdictie

Ben je bang voor meekijken van de Amerikaanse overheid, dan is het voor jou misschien genoeg om een dienst te kiezen die niet binnen de Amerikaanse jurisdictie valt. Van een server in Europa mag je hopen dat deze niet door de NSA kan worden ingezien. Neem je hier genoegen mee, dan kun je voor een dienst gaan die zijn servers alleen in Europa heeft, end-to-end-encryptie aanbiedt en onder Europese jurisdictie valt. Wil je echt zorgen dat alleen jij bij je bestanden kunt, dan moet je voor een dienst kiezen die zero-knowledge aanbiedt. Kijk ook even naar waar de servers van een dienst staan. Het kan best zijn dat een bedrijf onder Europese jurisdictie valt, maar dat het servers in de Verenigde Staten heeft staan. In de tabel op de volgende pagina kun je bekende clouddiensten met elkaar vergelijken. Om je daarmee te helpen, vertellen we ook per dienst de plus- en minpunten.

©PXimport

Amazon Drive

Goedkope cloudopslag met wereldwijde servers. Voor wie veel gigabytes nodig heeft.

Apple iCloud Drive

Degelijke opslag met goede allround-functionaliteit. Voor de Mac-gebruiker die makkelijk dingen online wil opslaan.

Box

Goede cloudopslag met handige opties. Voor als je andere diensten wilt integreren.

CertainSafe

Veilige opslagdienst met redelijk prijskaartje. Voor als niemand bij je bestanden mag komen.

Dropbox

Bekende dienst met focus op deel-functies. Voor als je veel met anderen samenwerkt.

Google Drive

Grote speler met goede Office-functionaliteit. Voor elke Google-fan.

Hornetdrive

Veilige cloudopslag met strenge encryptie. Voor wie zeker wil zijn dat er niemand aan de data zit.

iDrive

Amerikaanse dienst met goede encryptie. Voor wie zero-knowledge voor weinig geld wil hebben.

Livedrive

Europese dienst voor een zacht prijsje. Voor wie liever geen dienst uit de VS wil hebben.

Mediafire

Opslagdienst met focus op delen. Voor wie vaak grote bestanden wil delen.

MEGA

Goede gratis opslagdienst met servers buiten de VS. Voor wie het liefst geen geld uitgeeft.

Microsoft OneDrive

Clouddienst met veiligheidsrisico. Voor wie zich geen zorgen maakt over veilige data.

Pcloud

Veilige Zwitserse kluis met goede encryptie. Voor wie zero-knowledge voor een kleine prijs wil.

SecureSafe

Zero-knowledge voor een hoge prijs. Voor wie niet te beroerd is de portemonnee te trekken.

SpiderOak ONE

Goede zero-knowledge dienst uit de VS. Voor wie een betrouwbare allrounder zoekt.

Stack

Gratis Nederlandse dienst met onbeperkte ruimte. Voor wie veel bestanden wil opslaan.

Strato HiDrive

Duitse dienst met onduidelijke encryptie. Voor wie geen gevoelige bestanden hoeft op te slaan.

Sugarsync

Prijzige Ierse dienst met degelijke encryptie. Voor wie best wil betalen voor degelijkheid.

Sync

Canadese zero-knowledge-dienst voor weinig geld. Voor wie een snelle en veilige dienst zoekt.

Tresorit

Zwitserse dienst met servers in Nederland en Ierland. Voor iedereen die veiligheid vooropstelt.

Conclusie

Het is niet gemakkelijk een volledig overzicht van alle clouddiensten te geven en alle functies een-op-een te vergelijken. Welke dienst het beste bij jou past, hangt af van een aantal factoren. Als je wilt dat niemand bij jouw gegevens kan komen, kies dan voor een dienst met zero-knowledge. Alleen zo weet je dat je data veilig zijn. Ben je nog niet gerust, kies dan voor een zero-knowledge-dienst uit Europa. Het Zwitserse Tresorit is de veiligste keuze op dit moment, er is met bijna honderd procent zekerheid te zeggen dat je data hier veilig zijn. Een andere Zwitserse dienst is pCloud, deze dienst vinden we de beste prijs-kwaliteitverhouding hebben. Deze dienst biedt zero-knowledge en is een stuk goedkoper, je moet echter wel de Crypto-add-on bestellen en activeren. Ben je op zoek naar gebruiksgemak en wil je toch dat je bestanden veilig worden opgeslagen, kies dan voor Box. Standaard heeft deze dienst geen zero-knowledge, maar omdat de dienst BoxCryptor ondersteunt, heb je het beste van beide werelden.

Klik hieronder op de tabel (.pdf) voor een grotere versie.

©PXimport

Boxcryptor

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!