Overheden willen meer en meer over je weten en lezen het liefste met alles mee. Hoe ver ze daarin kunnen gaan, hangt onder andere af van het land waar de dienst zich gevestigd heeft en hoe de dienst jouw bestanden beveiligt. Het is belangrijk dat je weet wie er via achterdeurtjes mogelijk toegang tot je data hebben. Mede op basis van die wetenschap kun je de beste keus voor de veiligste clouddienst maken.

Omdat sommige mensen clouddiensten, communicatie-apps en filesharing-websites gebruiken voor het verspreiden van haat-zaaiende boodschappen en communiceren over mogelijke terroristische aanslagen, willen de veiligheidsdiensten je laten geloven dat het noodzakelijk is om mee te kunnen kijken met allerlei data. Dat dit inmiddels zorgwekkende vormen aanneemt, bewijzen de incidenten met mensen die bij binnenkomst in de Verenigde Staten worden gesommeerd hun wachtwoorden en apparaten af te geven. Natuurlijk gebeurt dit niet alleen in de Verenigde Staten, ook in landen als China en Rusland wordt je online privacy niet altijd helemaal serieus genomen. Met China en Rusland hebben we op cloud-vlak niet zoveel te maken, met de Verenigde Staten des te meer. Verreweg het grootste deel van de online diensten die we gebruiken, zijn namelijk in de Verenigde Staten gevestigd. Gelukkig zijn er, mede dankzij de recentelijke ontwikkelingen, de laatste tijd een paar niet-Amerikaanse diensten in de spotlight gekomen.

©PXimport

Encryptie

Als je een clouddienst zoekt, wil je dat je bestanden veilig worden opgeslagen en dat anderen geen toegang tot deze bestanden hebben. Het sleutelwoord hier is encryptie. Helaas is encryptie een wat moeilijk te doorgronden begrip, geven veel diensten onvolledige informatie op hun websites én is de ene encryptiemanier de andere niet. Grof gezegd kun je encryptie, oftewel het versleutelen van bestanden, in twee categorieën indelen: ‘encryptie at rest’ (in rust) en ‘encryptie in transit’ (onderweg). De eerste versleuteling heeft te maken hoe bestanden op de server van de dienst worden versleuteld. De tweede vorm van encryptie gebeurt op het moment dat jij gegevens naar de dienst verzendt of ze ophaalt. Vrijwel alle diensten bieden deze laatste vorm van beveiliging. Encryptie at rest wordt ook door bijna alle diensten aangeboden, een grote uitzondering is Microsoft OneDrive, die dit alleen bij een business-abonnement aanbiedt.

©PXimport

Zero-knowledge

Termen die je ook vaak leest, zijn end-to-end-encryptie en zero-knowledge. Bij end-to-end-encryptie hebben alleen jij en de dienst waar je je data opslaat, toegang tot de gegevens door middel van een encryptiesleutel. Deze sleutel is alleen bij de dienst en jou bekend. Mocht een hacker de server kraken, dan kan hij of zij zonder de encryptiesleutel niet in je bestanden kijken. De dienst kan dit wel … en als een overheid een dienst dwingt, dan kan het in sommige gevallen gebeuren dat een overheid dus inzicht in jouw bestanden krijgt. Zero-knowledge heeft onder andere te maken met client-side-encryptie: encryptie de al plaatsvindt op jouw apparaat. Dit betekent dat jij de enige bent die een encryptiesleutel heeft. De dienst, de overheid of een provider, kan op geen enkele manier inzicht hebben in wat jij op de servers opslaat. Vandaar de term zero-knowledge.

©PXimport

Jurisdictie

Ben je bang voor meekijken van de Amerikaanse overheid, dan is het voor jou misschien genoeg om een dienst te kiezen die niet binnen de Amerikaanse jurisdictie valt. Van een server in Europa mag je hopen dat deze niet door de NSA kan worden ingezien. Neem je hier genoegen mee, dan kun je voor een dienst gaan die zijn servers alleen in Europa heeft, end-to-end-encryptie aanbiedt en onder Europese jurisdictie valt. Wil je echt zorgen dat alleen jij bij je bestanden kunt, dan moet je voor een dienst kiezen die zero-knowledge aanbiedt. Kijk ook even naar waar de servers van een dienst staan. Het kan best zijn dat een bedrijf onder Europese jurisdictie valt, maar dat het servers in de Verenigde Staten heeft staan. In de tabel op de volgende pagina kun je bekende clouddiensten met elkaar vergelijken. Om je daarmee te helpen, vertellen we ook per dienst de plus- en minpunten.

©PXimport

Amazon Drive

Goedkope cloudopslag met wereldwijde servers. Voor wie veel gigabytes nodig heeft.

Apple iCloud Drive

Degelijke opslag met goede allround-functionaliteit. Voor de Mac-gebruiker die makkelijk dingen online wil opslaan.

Box

Goede cloudopslag met handige opties. Voor als je andere diensten wilt integreren.

CertainSafe

Veilige opslagdienst met redelijk prijskaartje. Voor als niemand bij je bestanden mag komen.

Dropbox

Bekende dienst met focus op deel-functies. Voor als je veel met anderen samenwerkt.

Google Drive

Grote speler met goede Office-functionaliteit. Voor elke Google-fan.

Hornetdrive

Veilige cloudopslag met strenge encryptie. Voor wie zeker wil zijn dat er niemand aan de data zit.

iDrive

Amerikaanse dienst met goede encryptie. Voor wie zero-knowledge voor weinig geld wil hebben.

Livedrive

Europese dienst voor een zacht prijsje. Voor wie liever geen dienst uit de VS wil hebben.

Mediafire

Opslagdienst met focus op delen. Voor wie vaak grote bestanden wil delen.

MEGA

Goede gratis opslagdienst met servers buiten de VS. Voor wie het liefst geen geld uitgeeft.

Microsoft OneDrive

Clouddienst met veiligheidsrisico. Voor wie zich geen zorgen maakt over veilige data.

Pcloud

Veilige Zwitserse kluis met goede encryptie. Voor wie zero-knowledge voor een kleine prijs wil.

SecureSafe

Zero-knowledge voor een hoge prijs. Voor wie niet te beroerd is de portemonnee te trekken.

SpiderOak ONE

Goede zero-knowledge dienst uit de VS. Voor wie een betrouwbare allrounder zoekt.

Stack

Gratis Nederlandse dienst met onbeperkte ruimte. Voor wie veel bestanden wil opslaan.

Strato HiDrive

Duitse dienst met onduidelijke encryptie. Voor wie geen gevoelige bestanden hoeft op te slaan.

Sugarsync

Prijzige Ierse dienst met degelijke encryptie. Voor wie best wil betalen voor degelijkheid.

Sync

Canadese zero-knowledge-dienst voor weinig geld. Voor wie een snelle en veilige dienst zoekt.

Tresorit

Zwitserse dienst met servers in Nederland en Ierland. Voor iedereen die veiligheid vooropstelt.

Conclusie

Het is niet gemakkelijk een volledig overzicht van alle clouddiensten te geven en alle functies een-op-een te vergelijken. Welke dienst het beste bij jou past, hangt af van een aantal factoren. Als je wilt dat niemand bij jouw gegevens kan komen, kies dan voor een dienst met zero-knowledge. Alleen zo weet je dat je data veilig zijn. Ben je nog niet gerust, kies dan voor een zero-knowledge-dienst uit Europa. Het Zwitserse Tresorit is de veiligste keuze op dit moment, er is met bijna honderd procent zekerheid te zeggen dat je data hier veilig zijn. Een andere Zwitserse dienst is pCloud, deze dienst vinden we de beste prijs-kwaliteitverhouding hebben. Deze dienst biedt zero-knowledge en is een stuk goedkoper, je moet echter wel de Crypto-add-on bestellen en activeren. Ben je op zoek naar gebruiksgemak en wil je toch dat je bestanden veilig worden opgeslagen, kies dan voor Box. Standaard heeft deze dienst geen zero-knowledge, maar omdat de dienst BoxCryptor ondersteunt, heb je het beste van beide werelden.

Klik hieronder op de tabel (.pdf) voor een grotere versie.

©PXimport

Boxcryptor

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.