Je wilt aan de slag met Linux of met een andere Windows-editie, maar je vindt een live-systeem met een bootstick te traag, een dualboot-systeem te veel gedoe en meerdere fysieke machines te duur. Een oplossing die wel uitvoerbaar en betaalbaar is: virtualisatie in Windows.

Tip 01: Virtualisatie

Voor we je de belangrijkste virtualisatiefuncties binnen Windows voorstellen, leggen we graag uit wat virtualisatie is. Of liever, wat we in dit artikel onder virtualisatie verstaan, want de definities zijn nogal uiteenlopend. Een gemeenschappelijke factor is het softwarematig nabootsen oftewel emuleren van een onderdeel of bron, op zo’n manier dat de software op dezelfde manier functioneert als het fysieke, geëmuleerde object. Anders gezegd: voor het systeem ziet deze software er als hardware uit. Het gaat dus om een virtuele versie van iets dat normaal gesproken fysiek is, zoals computerhardware, opslagapparaten, netwerkbronnen, besturingssystemen en applicaties.

In dit artikel focussen we ons op zogeheten virtuele machines die een complete computer softwarematig nabootsen, waarop vervolgens een besturingssysteem en allerlei toepassingen kunnen draaien. Wanneer je vanuit zo’n virtuele machine hardware wilt benaderen of het eigenlijke besturingssysteem wilt aanroepen, dan gebeurt dit doorgaans via emulatie, zoals voor de processor, de netwerk- of grafische kaart, of de hardeschijfinterface. Voor betere prestaties worden hiervoor tegenwoordig ook wel specialistische stuurprogramma’s ingezet, het zogeheten paravirtualisatie, maar we gaan hier niet verder op in.

Dankzij virtualisatie zijn ook meerdere simultane besturingssystemen mogelijk op één pc. (Klik op de afbeeldingen voor een betere resolutie.)

Tip 02: Hypervisors

De software(laag) waarmee je virtuele machines maakt en beheert op een fysieke computer oftewel host, noemen we een hypervisor. Er bestaan twee hoofdtypes. Zo is er het type-1-hypervisor, ook wel bare-metal-hypervisor genoemd. Zo’n tool draait dankzij eigen drivers rechtstreeks op de fysieke hardware van de machine, zonder dat er een reeds geïnstalleerd besturingssysteem nodig is. Bekende voorbeelden van dit type zijn VMware ESXi en Microsoft Hyper-V (zie ook tip 3).

In dit artikel gaan we het vooral hebben over het type-2-hypervisor, ook wel hosted hypervisor genoemd, omdat dit (de drivers van) een host-besturingssysteem nodig heeft. Bekende voorbeelden hiervan zijn Parallels Desktop (voor macOS), VMware Workstation Player (voor Linux en Windows) en Oracle VirtualBox. Deze laatste is gratis, opensource, beschikbaar voor Linux, macOS en Windows, wordt goed up-to-date gehouden is en krijgt daarom alle aandacht in dit artikel.

Een type-1-hypervisor heeft geen host-besturingssysteem nodig.

Tip 03: Windows-onderdelen

Windows zelf heeft ook diverse virtualisatiefuncties ingebouwd, maar Microsofts terminologie blijkt helaas verwarrend. Je begrijpt meteen wat we bedoelen als je Windows-onderdelen opent: druk op Windows-toets+R en voer optionalfeatures uit. Er verschijnt een venster met diverse optionele functies waarvan enkele rond virtualisatie draaien. In Windows Home gaat het om drie onderdelen: Platform voor virtuele machine, Windows Hypervisor-platform en Windows-subsysteem voor Linux. In Windows Pro en hoger zijn er nog vier extra: Hyper-V, Windows-Sandbox, Microsoft Defender Application Guard en Containers. We lichten heel kort elk onderdeel toe.

Windows-subsysteem voor Linux voorziet in een gevirtualiseerde Linux-kernel, waardoor je Linux-distributies kunt installeren en gebruiken. Hiervoor is het wel nodig dat je ook Platform voor virtuele machine inschakelt. Heb je deze items ingeschakeld en wil je met een externe hypervisor als VirtualBox aan de slag, dan dien je tevens een vinkje te plaatsen bij Windows Hypervisor-platform. Dit zorgt er namelijk voor dat zo’n hypervisor kan draaien bovenop de Hyper-V-hypervisor. Deze laatste zit slechts in uitgeklede vorm in Windows Home, maar via de optie Hyper-V kun je deze in Pro-versies en hoger als volwaardige hypervisor inzetten en er virtuele machines mee maken en beheren. Met Windows-Sandbox maak je snel een virtuele Windows-testmachine, wat handig kan zijn om veilig met Windows te experimenteren. Microsoft Defender Application Guard is een beveiligingsfunctie waarmee je websites en documenten in afgeschermde browser- of Office-instanties kunt openen (voor Chromium-browsers vind je hier een extensie). Het onderdeel Containers tot slot kan nodig zijn indien je Windows-containers wilt gebruiken.

In Windows Home vind je drie virtualisatiefuncties. In Pro en hoger zijn er dat zeven.

Sandboxie-Plus is een handige tool om twijfelachtige apps of sites te verkennen.

Tip 04: Systeemeisen

Virtualisatie is dus op allerlei manieren ingebakken in Windows, maar helaas heb je voor een echte hypervisor Windows Pro of hoger nodig. Omdat lang niet iedereen hierover beschikt, houden we het bij Windows Home, en dan kom je automatisch uit bij een externe hypervisor als Oracle VM VirtualBox (die het trouwens ook uitstekend doet op Windows Pro en hoger). VirtualBox is weliswaar niet de enige tool, maar hij is gratis, opensource, wordt goed up-to-date gehouden en draait prima onder Windows (en ook onder Linux en macOS).

Houd er wel rekening mee dat virtualisatie de nodige eisen aan je systeem stelt. Om te beginnen heeft je systeem flink wat intern geheugen nodig: 4 GB is een absoluut minimum, maar om meerdere virtuele machines tegelijk te kunnen draaien is 12 GB of meer beter. Je hebt uiteraard ook voldoende vrije opslagruimte nodig voor je virtuele machines.

Verder moet het systeem een moderne processor bevatten, die, wat VirtualBox betreft, bij voorkeur ook zogeheten hardwarevirtualisatie ondersteunt (zie ook deze gids van Oracle). Je gaat als volgt na of dit op je Windows-systeem is ingeschakeld: druk op Ctrl+Shift+Esc voor het Taakbeheer en open het onderdeel Prestaties. Klik op Processor en check of Virtualisatie is Ingeschakeld. zo niet, dan moet je dit alsnog regelen in het UEFI-BIOS van je systeem, waarschijnlijk in een rubriek genaamd Chipset, Advanced CPU Configuration of Northbridge. Raadpleeg hiervoor je systeemhandleiding.

Zo controleer je in Windows snel of hardwarevirtualisatie op je systeem is ingeschakeld.

Tip 05: Installatie VirtualBox

Download VirtualBox. We gaan ervan uit dat je met Windows werkt en dus kies je hier Windows hosts om een uitvoerbaar bestand op te halen. Op het moment van schrijven was dat versie 7.0.6. Dubbelklik op het gedownloade exe-bestand om de tool te installeren. In het setup-venster druk je op Next. In het volgende venster mag je de standaardinstellingen ongemoeid laten. Druk op Next en op Yes, zodat ook een virtuele netwerkinterface mee kan worden geïnstalleerd. Rond af met Install en Finish. Je hypervisor staat nu klaar om je eerste virtuele machine te maken en te beheren.

De installatie van VirtualBox is een kwestie van enkele muisklikken.

Tip 06: Iso’s downloaden

In het Windows-startmenu tref je nu Oracle VM VirtualBox aan, dat je met een muisklik opstart. Je komt in het hoofdvenster van de beheermodule VirtualBox Manager terecht. Deze oogt nog behoorlijk leeg. Logisch, want je hebt nog geen virtuele machines gemaakt. Dat kan op verschillende manieren, afhankelijk van welk type bestand of bron je vertrekt. We tonen je achtereenvolgens de standaardmethode voor een schijfkopiebestand, een zogeheten appliance (tip 9) en een virtuele schijf (tip 10).

Een schijfkopiebestand is vaak een iso-bestand. Er is genoeg keuze, want er zijn bijvoorbeeld al een paar honderd Linux-distributies beschikbaar (zie bijvoorbeeld de verzamelsite DistroWatch.com).

Wie goed zoekt, vindt bijvoorbeeld ook allerlei Windows-installaties als iso. Zo kun je via de tool Rufus iso’s downloaden van Windows 7 tot Windows 11. Start Rufus, druk op het pijlknopje en kies Downloaden. Druk vervolgens op de knop Downloaden en selecteer de beoogde Windows-editie. Druk enkele keren op Doorgaan en kies telkens de gewenste Release, Editie, Taal of Architectuur. Bevestig met Downloaden en bewaar het iso-bestand. Houd er wel rekening mee dat je ook voor gevirtualiseerde Windows-installaties een licentie nodig hebt, maar je kunt er minstens dertig dagen zonder activering mee aan de slag, wat voor uitgebreide experimenten kan volstaan.

Via Rufus kun je makkelijk schijfkopiebestanden van diverse Windows-edities downloaden.

Tip 07: Iso’s installeren

Het is nu de bedoeling dat je het besturingssysteem van het iso-bestand virtualiseert.

Start VirtualBox en druk op Nieuw. Vul een geschikte naam in, duid de map aan waarin je virtuele machine(s) terecht moeten komen en verwijs naar het iso-bestand. Als het goed is stelt VirtualBox nu een installatie zonder toezicht voor. Dit zorgt ervoor dat je nauwelijks ertussen hoeft te komen tijdens de installatie van het besturingssysteem op de virtuele machine. Je laat in dit geval best het vinkje weg bij Overslaan installatie zonder toezicht.

Druk op Volgende, waarna VirtualBox je vraagt om de velden Gebruikersnaam en Wachtwoord (2x) in te vullen. Vul ook een Hostnaam in (zonder spaties) en laat de Domeinnaam voor wat die is. Plaats tevens een vinkje bij Guest Additions, deze zorgen namelijk voor een betere integratie met je host en daardoor meer gebruiksgemak.

Druk op Volgende en geef aan hoeveel geheugen en processors je aan de virtuele machine wilt toekennen. Dit hangt samen met het beoogde besturingssysteem en met de hoeveelheid bronnen die je zoal ter beschikking hebt. Druk op Volgende en kies een geschikte schijfgrootte. Selecteer Nieuwe virtuele harde schijf aanmaken. Verder raden we aan om geen vinkje te plaatsen bij Pre-alloceren volledige grootte, zodat VirtualBox de virtuele machine met de actuele databehoefte kan laten meegroeien (en je niet meteen alle ingestelde maximale schijfruimte claimt). Bevestig met Volgende, check nogmaals de instellingen en zet alles in gang met Afmaken.

Een VM-installatie zonder toezicht is wel zo makkelijk (en doorgaans gaat dit goed).

Tip 08: Handmatige setup

Biedt VirtualBox geen installatie zonder toezicht aan of blijkt dit om een of andere reden niet te lukken, dan zit er weinig anders op dan dit handmatig te doen. De procedure is vergelijkbaar met die van tip 7, maar zodra de virtuele machine is toegevoegd aan het beheervenster gebeurt er niets.

Selecteer dan je virtuele machine en klik op Start. Afhankelijk van de gekozen distributie vind je in het opgestarte bureaublad wellicht een knop als (Try or) Install <naam_distributie>. Selecteer deze optie en volg de verdere instructies. Gewoonlijk moet je hier dan gegevens als taal en toetsenbordindeling invullen. Bij Installatietype mag je zonder schroom iets als Wis schijf en installeer <naam_distributie> selecteren. Immers, het gaat om een virtuele schijf en deze bevat nog geen gegevens. Bevestig de installatie. Op het einde vul je nog je (gebruikers)naam en wachtwoord in, waarna je aan de slag kunt met je virtuele besturingssysteem.

Je mag tijdens de installatie van je virtuele machine gerust je virtuele harde schijf laten wissen.

Problemen?

Het kan gebeuren dat een besturingssysteem weigert een virtuele installatie uit te voeren. Bij Linux kan dan de melding kernel panic opduiken. Dit euvel los je normaal gesproken als volgt op: heb je virtualisatiefuncties in Windows geactiveerd, zorg dan ook dat Windows Hypervisor-platform is ingeschakeld bij Windows-onderdelen (zie tip 3). Bij Linux-distributies helpt het vaak het aantal virtuele processors te verhogen naar 2 (desnoods meer). Dit doe je via de instellingen van de uitgeschakelde virtuele machine (zie tip 14).

In Windows Pro of hoger kan het ook helpen als je de beveiligingsfunctie Geheugenintegriteit uitschakelt. Je vindt deze via de instellingen van Windows (Windows-toets+I) waar je Privacy en beveiliging / Windows-beveiliging / Kernisolatiedetails selecteert.

Lukt het nog steeds niet, dan schakel je de virtualisatiefuncties van Windows uit via Windows-onderdelen (zie tip 3). Blijft de virtuele machine koppig weigeren, dan zijn er (in Windows Pro) wellicht nog virtualisatiefuncties blijven hangen. Je schakelt deze dan grondiger uit als volgt: klik met rechts Opdrachtprompt in het Windows-startmenu en kies Als administrator uitvoeren. Vervolgens voer je de volgende commando’s uit:

Bij problemen met het virtualiseren van Linux wil het soms helpen om het aantal virtuele processors te verhogen.

Tip 09: Appliance importeren

Soms vind je op internet ook vooraf geconfigureerde virtuele machines, wat handig is bij bewerkelijke configuraties. We noemen dit appliances en deze importeer je als volgt in VirtualBox. We nemen de anonimiserende Linux-distributie Whonix als voorbeeld. Ga naar de website van Whonix en klik op Download Whonix Xfce (FREE!) voor het ova-bestand (Open Virtual Appliance), een archiefbestand met bestanden noodzakelijk om een virtuele machine te maken.

Ga vervolgens naar Bestand en kies Appliance importeren. Via het mapicoon verwijs je naar het ova-bestand. Druk op Volgende, stel het veld Machinebasismap in (de map voor je virtuele machines) en bevestig met Afmaken / Akkoord.

Er duiken nu twee virtuele machines op in de beheermodule. Start zowel Whonix-Gateway-XFCE als Whonix-Workstation-XFCE op. Het is tevens mogelijk een ova-appliance van een bestaande virtuele machine te exporteren. Dit doe je via Bestand / Appliance exporteren; eventueel plaats je hier een vinkje bij Meenemen ISO-imagebestanden.

Een goed geconfigureerde appliance importeren, is zo gebeurd.

Ook interessant: Zo draai je Windows op je Raspberry Pi

Tip 10: Virtuele schijf

Een bestaande virtuele harde schijf in VirtualBox koppelen kan ook. Met het gratis Disk2vhd kun je zelfs je huidige fysieke Windows-installatie in zo’n virtuele schijf onderbrengen. Start de tool, plaats een vinkje bij je Windows-volume en bij de systeemvolumes. Laat het vinkje staan bij Use Volume Shadow Copy, maar verwijder het vinkje bij Use Vhdx. Na afloop van het langdurige proces klik je op Nieuw in VirtualBox, laat je ISO-image ingesteld op <niet geselecteerd>, druk je twee keer op Volgende en kies je Bestaand virtuele harde schijf-bestand gebruiken, waarna je naar je vhd(x)-bestand verwijst. Wil je via deze weg een Windows 11-installatie virtualiseren, lees dan ook de extra uitleg.

Disk2vhd: van fysieke naar virtuele schijf (in een arbeidsintensief proces). 

Tip 11: Weergaves

Je virtuele machine staat nu helemaal klaar in de beheermodule. Je hoeft die nu alleen maar te selecteren en op de groene startpijl te drukken. Het deelvenster VM opstarten verschijnt en als het goed is, start even later het gevirtualiseerde systeem. Het gebeurt echter geregeld dat de weergave niet optimaal is. Mogelijk helpt het om de resolutie binnen het gevirtualiseerde systeem aan te passen. Vanuit een Cinnamon-desktop in Linux bijvoorbeeld klik je hiervoor linksonder op Toepassingen tonen en kies je Instellingen, waar je bij Schermen de Resolutie kunt instellen.

Maar ook vanuit VirtualBox kun je de weergavemodus van je virtuele machine aanpassen. Dit doe je vanuit de menubalk helemaal bovenaan. Klik hier op Weergeven en kies een van de beschikbare modi, zoals Schermvullende, Naadloze of Geschaalde Modus (bevestig met Switchen), AutoSchalen gastscherm of (handmatig) Venstergrootte aanpassen.

Let er wel op dat je bij bepaalde modi niet langer dit VirtualBox-menu te zien krijgt. Via sneltoetsen als <hosttoets> in combinatie met L, F of C keer je terug naar de vorige weergave. Of je drukt op <hosttoets>+Home om het menu op te roepen. Standaard is <hosttoets> de Rechter Ctrl-toets in Windows.

Er zijn verschillende weergaves mogelijk voor je virtuele machine.

Tip 12: Snapshots

Het besturingssysteem van een virtuele machine afsluiten, kan op dezelfde manier als je bij een fysieke computer. Maar je kunt ook de actuele status van die machine door VirtualBox laten bewaren, zodat je bij het herstarten van de machine begint waar je geëindigd was. Dat kan vanuit het VirtualBox-menu, via Bestand / Sluiten, waar je de staat van de machine opslaan kiest.

Stel, je wilt op je virtuele machine flink wat experimenteren met het risico dat je het gevirtualiseerde systeem verprutst. In dit geval maak je het liefst een zogeheten snapshot voordat je aan je experimenten begint. Dit kan eigenlijk op twee manieren.

De eerste is om dit vanuit een draaiend systeem te doen via het menu Machine / Snapshot maken. De tweede is om een virtuele machine in de beheermodule te selecteren, op het menu-icoon rechts van deze machine te klikken en te kiezen voor Snapshots / Nemen. In beide gevallen vul je vervolgens een snapshotnaam in en bevestig je met OK. Houd er wel rekening mee dat snapshots flink wat schijfruimte kunnen innemen.

Om naderhand naar zo’n snapshot terug te keren open je opnieuw het menu Snapshots, klik je met rechts op het beoogde snapshot in het overzicht en selecteer je Terugzetten (Verwijderen is eveneens een optie).

Wel zo handig: een snapshot maken voor je je aan experimenten waagt.

Tip 13: Toevoegingen

Vanuit de beheermodule zijn nog heel wat andere opties mogelijk. Zo is er het menu Tools (links bovenaan) waar je via het menu-icoon het onderdeel Extenties (sic) kunt openen. Klik hier op Installeren en verwijs naar het VirtualBox Extension Pack dat je vanaf de officiële site kunt downloaden (klik op All supported platforms) in de vorm van een extpack-bestand. Na je akkoord wordt het extensiepakket toegevoegd en dit biedt ondersteuning voor onder meer RDP, schijfversleuteling en NVMe.

Er zijn ook toevoegingen van een ander type, de zogeheten Guest Additions en het is de bedoeling dat je deze toevoegt aan een virtuele machine nadat het gast-besturingssysteem is geïnstalleerd. Als het goed is, volstaat hiervoor een vinkje bij een geautomatiseerde installatie (zie tip 7), maar desnoods installeer je deze achteraf. Start hiervoor je virtuele machine op, open het menu Apparaten en kies Optische schijven / Invoegen Guest Additions CD-image, waarna je deze Guest Additions kunt installeren vanuit een virtuele cd-rom die via het bestandsbeheer van je gastsysteem beschikbaar komt. Via deze pagina lees je meer over de voordelen van deze toevoegingen, evenals over een handmatige manier om deze te installeren. Een van de grote voordelen is dat je nu ook het klembord en allerlei gegevensbestanden makkelijker kunt uitwisselen tussen host- en gastsysteem.

Verbeter de integratie en het gebruiksgemak met de Guest Additions.

Tip 14: Fijnregelen

In VirtualBox zijn er nog andere instellingen om de configuratie van je virtuele machines aan te passen. Wanneer je namelijk een virtuele machine selecteert en Instellingen kiest, verschijnt een uitgebreid menu met allerlei opties. Houd er wel rekening mee dat bij een draaiende machine of een machine met opgeslagen status minder opties aanpasbaar zijn. In dit geval moet je de machine eerst volledig afsluiten.

We raden je aan alle rubrieken even te openen, waaronder Algemeen, Systeem, Beeldscherm, Opslag, Netwerk, Gedeelde mappen enzovoort en alle opties door te lopen.

De meeste rubrieken bevatten ook diverse tabbladen. We kunnen hier slechts een paar voorbeelden geven. Zo bepaal je bij Systeem / Processor het aantal virtuele processors. Bij Systeem / Moederbord leg je de bootvolgorde van de beschikbare media vast. Wil je het gastsysteem meer videogeheugen geven, dan ga je naar bij Beeldscherm / Scherm. Extra virtuele schijven – met interfaces als IDE of SATA – regel je via Opslag. Vanuit de rubriek Netwerk bepaal je hoe een virtuele machine zich al dan niet met de rest van je (fysieke of virtuele) netwerken en internet mag verbinden.

Bij Gedeelde mappen tot slot kun je via de plusknop bepalen welke fysieke mappen je met welke machtigingen je vanuit de virtuele machine bereikbaar wilt maken.

Er zijn tig opties waarmee je je virtuele machine optimaal instelt (hier: gedeelde mappen tussen een virtuele Ubuntu en hostsysteem Windows 11).

Ben je het zat dat je je bladwijzers verliest zodra je overstapt naar een andere browser? Of dreigt je steeds maar toenemende verzameling bladwijzers een zootje te worden? Er is een oplossing: een browseronafhankelijke bladwijzerbeheerder. Deze houdt al je favorieten strak in het gelid, ongeacht de browser die je gebruikt.

Iedereen is ooit begonnen met het opslaan van interessante internetadressen in zijn favoriete browser. Voor veel mensen was dat Internet Explorer. Maar daarna kwamen Firefox en Chrome en misschien daarna ook wel Brave. Waarschijnlijk heb je toen een oplossing gevonden om al je bladwijzers van de ene browser over te dragen naar de andere. Alleen onderling synchroniseren die verschillende browsers deze bladwijzers niet. Om nog maar te zwijgen over de uitwisseling van favorieten tussen je computer en je mobiele toestel. Om alles vlot te synchroniseren heb je een hulpprogramma nodig. Zo’n bladwijzermanager kan ook nog eens heel wat meer dan alleen internetadressen organiseren.

Brug tussen browsers

Wat heeft zo’n bladwijzermanager wat de bladwijzerfunctie van jouw browser niet heeft? Een browseronafhankelijke bladwijzerbeheerder is een tool waarmee je de bladwijzers in verschillende webbrowsers opslaat en ordent. Deze oplossing werkt als brug tussen alle browsers die je gebruikt. Belangrijk is dus dat zo’n bladwijzerbeheerder compatibel is met zo veel mogelijk populaire browsers. Op die manier heb je toegang tot je collectie bladwijzers op meerdere apparaten, zoals je laptop, desktop, smartphone en tablet.

Een bladwijzerbeheerder moet met zo veel mogelijke webbrowsers compatibel zijn.

Veiligheid

De bladwijzermanager moet ook voldoende functies hebben om een brede verzameling overzichtelijk te maken met behulp van tags, categorieën of collecties. Het is tenslotte de bedoeling dat je eenvoudig een bladwijzer terugvindt, zelfs als je die maanden of jaren geleden hebt opgeslagen.

In een tijd waarin privacy steeds belangrijker wordt, moet zo’n tool ook je collectie favoriete internetadressen met encryptie beveiligen. Stiekemerds met een ongezonde nieuwsgierigheid naar de internetbronnen die je regelmatig bezoekt, mogen geen toegang krijgen tot deze gegevens.

Ook online moeten je bladwijzers veilig worden opgeslagen.

Beheermogelijkheden

Op ons verlanglijstje staan nog enkele andere eisen. Uiteraard willen we ook een geavanceerde zoekfunctie om de speld in de hooiberg te vinden. Daarnaast willen we onze bladwijzers makkelijk kunnen delen met anderen. Dat is handig als je elkaar wilt inspireren bij bijvoorbeeld groepsprojecten.

Sommige browseronafhankelijke bladwijzerbeheerders kun je zelfs benaderen als je niet met het internet bent verbonden. Tot slot zijn er bladwijzermanagers waarvan je het uiterlijk en het gedrag naar eigen wens kunt aanpassen. Ze werken met een aanbod aan thema’s, lay-outs en weergave-opties.

Je kunt het uiterlijk en het gedrag van zo’n bladwijzermanager aanpassen.

Zelfs offline bereikbaar

We steken van wal met een topper: Raindrop. Je mag een onbeperkt aantal links gratis opslaan. Het maakt niet uit of je met Windows, Android, iOS of macOS of met Linux werkt. Deze tool gebruikt een eigen AI-gestuurde analyse die automatisch dode links detecteert en zorgt dat je bladwijzers overzichtelijk blijven.

Je categoriseert de links met pictogrammen, zodat je ze snel kunt terugvinden. Je kunt ook tags toevoegen en met collecties werken. Raindrop maakt permanente bibliotheken aan die zelfs offline bereikbaar zijn. De communicatie verloopt via een veilige ssl-verbinding en je kunt de toegang extra beveiligen met tweefactorauthenticatie.

De weergave wijzig je in de web- of desktopmodus. De thema’s zijn alleen aanpasbaar in de mobiele versie. In deze tool is het ook mogelijk om gratis bestanden te uploaden, tot 100 MB per maand. De meeste basisfuncties zijn trouwens gratis. Maar voor 3,61 euro per maand of 33,64 euro per jaar beschik je over een functie om volledige teksten te doorzoeken in alle webpagina’s en pdf’s die je hebt vastgelegd. De betaalde versie zorgt ook voor een permanente kopie van alles, zelfs als de webpagina niet langer op het web beschikbaar is.

Kies de weergave als lijst, kaarten, koppen of moodboard.

Ook tekstselecties

Raindrop heeft extensies voor de gangbare browsers, zodat je met één muisklik vanuit de browser de tool aanspreekt. Als je de extensie installeert, kun je kiezen wat er gebeurt als je op het pictogram klikt. Wil je een miniversie van Raindrop openen? Of kies je voor de optie Clipper waarmee je direct de pagina vastlegt?

Erg interessant is de functie Highlights. Hiermee sla je een geselecteerd tekstfragment van een webpagina op, in plaats van de volledige pagina. Dit maakt Raindrop interessant voor onderzoeksprojecten. Raindrop heeft een functie waarmee je alle geopende tabbladen van je browser bewaart in een map met de datum van vandaag.

Je kunt Raindrop samen met andere mensen gebruiken als gezamenlijk bladwijzersysteem. Ook is het mogelijk om collecties te delen. Dat betekent dat de andere gebruiker items mag toevoegen, aanpassen en verwijderen. Tot slot kan Raindrop automatisch een back-up van de collecties maken op Dropbox en op Google Drive.

De optie Clipper is de snelste manier om bladwijzers toe te voegen in Raindrop.

Volledig online

Een stevige concurrent is Bookmark Ninja. Er is geen gratis versie, de toepassing kost ongeveer 2 euro per maand. Je mag Bookmark Ninja wel dertig dagen kosteloos proberen. Je hoeft hiervoor niets te installeren. Nadat je bent ingelogd, sleep je gewoon je twee knoppen (bookmarklets) naar de bladwijzerbalk. De ene knop is om bladwijzers toe te voegen aan Bookmark Ninja, de andere om het dashboard te openen.

Bij Bookmark Ninja worden je internetfavorieten in de cloud bewaard. Deze tool kun je dus niet offline gebruiken. De manager werkt zonder synchronisatie en de bladwijzers worden niet lokaal opgeslagen. Je hoeft alleen maar Bookmark Ninja in je webbrowser op te starten om toegang te krijgen tot je bladwijzers. Er is geen mobiele app-installatie nodig. Je opent gewoon Bookmark Ninja in je mobiele browser. Net zoals bij de vorige tool is het makkelijk om alle reeds vastgelegde bladwijzers uit browsers te importeren.

Zo’n bookmarklet sleep je direct naar de knoppenbalk.

Weergaven en catalogus

Bookmark Ninja bekijk je in twee verschillende weergaven. Met de modus Dashboard krijg je een strak georganiseerde weergave met tabbladen en categorievakken. Je kunt de lay-out aanpassen naar drie, vier of vijf kolommen. Het is mogelijk om bladwijzers van het ene vak naar het andere slepen. Je beschikt verder over verschillende sorteer- en zoekhulpmiddelen.

Nieuw is de dynamische tabbladenbalk. Die wordt actief als de tabbladen niet meer naast elkaar passen. De dynamische tabbladenbalk zorgt ervoor dat je maar één rij tabbladen ziet en dat het overschot aan tabbladen uit beeld worden gehouden. Wil je die toch zien? Dan klik je op Meer tabbladen. Je kunt de tabbladen die je altijd zichtbaar wilt hebben, ook vastpinnen. Dan is er ook nog de weergave My Bookmarks, dat is de naam voor de gedetailleerde lijstweergave.

Bookmark Ninja beschikt verder over een Catalogus, dat is een archief waar je oude of minder vaak gebruikte bladwijzers onderbrengt. Dat is vooral handig als je heel veel bladwijzers hebt en je wilt de meestgebruikte zichtbaar houden. Ook deze tool heeft een functie om dubbele internetadressen te vinden en te verwijderen. Je kunt niet alleen het uiterlijk van de tabbladen aanpassen, het is zelfs mogelijk om bepaalde tabbladen te delen met vrienden of collega’s.

Bookmark Ninja organiseert je bladwijzers in tabbladen en tabellen.

Volop AI bij het beheer

SaveDay integreert volop AI in het bladwijzerbeheer. Vooral wie houdt van YouTube-video’s en blogs zal deze tool waarderen. Om SaveDay te gebruiken heb je een Google- of Apple-account nodig, want er is geen traditioneel inlogsysteem met een gebruikersnaam en wachtwoord. De toepassing werkt het beste met Chrome of met Chromium-gebaseerde browsers.

Je kunt op verschillende manieren inhoud van het web vasthouden. Klik met de rechtermuisknop op een afbeelding en sla die rechtstreeks op in SaveDay. Hetzelfde geldt voor tekst die je hebt geselecteerd op een webpagina. Je kunt ook volledige webpagina’s, links of elementen zoals tweets bewaren. Wanneer je tekst opslaat, wordt niet alleen de tekst bewaard, je markeert de tekst ook op de oorspronkelijke pagina. Dat is dus handig als je referenties verzamelt voor een studieproject.

Een van de meest opvallende eigenschappen is dat je van een artikel dat je opslaat een samenvatting kunt vragen. SaveDay genereert een overzicht van de kernpunten. Dit helpt als je lange artikelen snel wilt verwerken. Een tweede krachtige AI-functie is dat je rechtstreeks vragen kunt stellen over de inhoud van opgeslagen artikelen. SaveDay zal je vragen beantwoorden. We merken op dat dit het beste werkt in het Engels. Ook zien we dat er af en toe sprake is van losse eindjes. Soms gaf de app niet de samenvatting van de bedoelde pagina, maar van een andere pagina die verbonden was met de bron die we bezochten.

SaveDay geeft antwoord (in het Engels) als je een vraag stelt over een opgeslagen internetpagina.

Plaknotities

SaveDay beschikt ook over de functie Sticky Notes. Daarmee voeg je eigen plaknotities toe aan delen van een webpagina. Werk je regelmatig met YouTube-filmpjes, dan kun je in deze app notities met tijdstempels vastleggen, terwijl je de video’s bekijkt. Op die manier is het mogelijk om achteraf snel naar bepaalde sequenties te schakelen.

De webapp fungeert dus als centrale hub voor alle opgeslagen inhoud. Die inhoud kun je organiseren in collecties voor verschillende onderwerpen. De basisversie is gratis, maar daarmee mag je slechts honderd items per maand vastleggen. Ook kun je maar vijf artikelen laten samenvatten. Wil je meer dan is er de Standard-versie voor ongeveer 4 euro per maand, of de Essential-variant voor bijna 9 euro per maand.

Ook SaveDay waarschuwt wanneer webbronnen niet langer bereikbaar zijn.

Samenwerken met Dropmark

Dropmark is vooral bedoeld voor de visuele organisatie van internetbronnen voor teams. Het is typische samenwerkingssoftware. Met deze tool kun je alles opslaan op een centrale doorzoekbare locatie, van afbeeldingen tot video’s, tekstfragmenten en volledige webpagina’s. Het programma werkt met zogenaamde stacks, of stapels. Je kunt ook foto- en pdf-bestanden van de harde schijf slepen en neerzetten en delen met anderen.

Je organiseert het materiaal in collecties die je eenvoudig deelt. Daarnaast heeft Dropmark een prima zoekmachine. Leuk extraatje: je kun je collectie afspelen als slideshow. Je mag Dropmark gratis gebruiken. Voor meer mogelijkheden zijn er ook een Solo-abonnement voor bijna 4 euro per maand, en een Team-versie voor ongeveer 5 euro per maand.

Organiseer je bladwijzers voor het team waarmee je samenwerkt.

Booky voor slechts 1 euro

Ook Booky is een bijzondere bladwijzermanager die geruisloos zijn werk doet. Je kunt lid worden zonder advertenties, zonder spam en zonder verborgen kosten. Je mag betalen wat je wilt, zelfs 1 euro, om zogenaamd Booky-supporter te worden. Daarmee beschik je over alle mogelijkheden.

Booky is een bijzonder complete bookmarkmanager voor wie geen budget heeft om maandelijkse abonnementskosten te betalen. Ook hier plaats je de bladwijzers het eenvoudigst via de extensieknop. Opnieuw worden je bladwijzers online opgeslagen. En je beschikt over thema’s en kleurcombinaties om deze manager een meer persoonlijke toets te geven.

Booky maakt het je makkelijk om je bladwijzers te organiseren, zowel op de desktop als op een mobiel toestel. Bovendien werk je met openbare collecties en privécollecties die je deelt met anderen.

Ook de weergave van Booky kun je verregaand aanpassen.

Diigo met aantekeningen

Een erg krachtige maar eenvoudige bladwijzermanager is Diigo. Bladwijzers leg je vast met een extensie als je met Chrome werkt of met een bookmarklet (de Diigolet) voor de andere browsers. Elke keer wanneer je een bladwijzer toevoegt, is het mogelijk om een schermafbeelding, pdf of een notitie toe te voegen. Die annotatiefunctie onderscheidt Diigo van de concurrentie. In de aangelegde bibliotheek bekijk je de bladwijzers, de tags en de aantekeningen.

Daarnaast is er de functie My outliners waar je in een gesplitst scherm tegelijk het overzicht en de content bekijkt. Een andere functie is My groups, ontworpen als collaboratieve onderzoeks- en leertool. In de gratis versie mag je vijfhonderd bladwijzers beheren (met reclame), de standaardversie kost ongeveer 38 euro per jaar.

Aan elke bladwijzer kun je een notitie, een schermafbeelding of een pdf toevoegen.

Sony introduceert de WH-1000XM6, de nieuwste draadloze koptelefoon in de bekende 1000X-serie. Het model bouwt voort op zijn voorganger met nog betere ruisonderdrukking, helderdere gesprekskwaliteit en meer comfort. De koptelefoon is vanaf mei verkrijgbaar voor 450 euro.

Noise cancelling met twaalf microfoons

De WH-1000XM6 gebruikt een nieuwe processor die de ruisonderdrukking in realtime aanpast. De koptelefoon beschikt over twaalf microfoons – vier keer zoveel als bij de WH-1000XM5 – en detecteert storende geluiden nauwkeuriger. De adaptieve algoritmes passen zich automatisch aan op basis van je omgeving en de luchtdruk.

Verbeterd draagcomfort en opvouwbaar ontwerp

Sony heeft het ontwerp aangepast met een bredere hoofdband en zachtere oorkussens van veganistisch leer. De pasvorm is ontworpen voor langdurig gebruik, zonder druk op het hoofd. Het opvouwbare frame is verstevigd met metaal en de case heeft nu een magnetische sluiting.

©Sony

Audio in studiokwaliteit

De nieuwe driverunit zorgt voor meer detail en helderheid. Dankzij ondersteuning voor LDAC en High-Resolution Audio Wireless levert de koptelefoon ook draadloos hoge geluidskwaliteit. Met DSEE Extreme worden gecomprimeerde audiobestanden in realtime opgewaardeerd. Voor ruimtelijk geluid is er ondersteuning voor 360 Reality Audio, inclusief een upmix-functie voor films.

Helder bellen met AI-gestuurde microfoons

Voor telefoongesprekken gebruikt de WH-1000XM6 zes beamforming-microfoons die achtergrondgeluid actief onderdrukken en je stem isoleren. Daardoor blijf je goed verstaanbaar, ook in rumoerige omgevingen.

©Sony

Slimme functies en snelladen

De koptelefoon ondersteunt multipoint-connectiviteit, LE Audio en schakelt automatisch tussen apparaten. Via de Sound Connect-app pas je het geluid aan, stel je equalizers in of gebruik je functies zoals Quick Access en Scene-based Listening. Opladen gaat snel: drie minuten laden is goed voor drie uur luisteren.

Prijs en beschikbaarheid

De Sony WH-1000XM6 is beschikbaar in drie kleuren: Black, Platinum Silver en Midnight Blue. De adviesprijs bedraagt 450 euro.