Op OS X en Linux worden ze een stuk vaker gebruikt, maar in Windows is het sinds Windows Vista mogelijk om zogenaamde symbolische links te maken. Zulke links zijn virtuele links naar een bestand of map, die soms heel erg handig kunnen zijn.

Een symbolische link is een link naar een map of bestand die je waar dan ook kunt plaatsen. Het verschilt zich van een snelkoppeling, omdat een symbolische link niet te onderscheiden is van de map of het bestand zelf. Als je een symbolische link maakt naar D:\Vakantiefoto’s in de map C:\Gebruiker\Afbeeldingen, dan lijkt het alsof er een map C:\Gebruiker\Afbeeldingen\Vakantiefoto’s bestaat, maar in werkelijkheid bevindt die map met de vakantiefoto’s zich dus op de D-schijf.

Een van de voordelen van een symbolische link is dat het daarmee bijvoorbeeld mogelijk wordt om elke map met Dropbox te synchroniseren. Je maakt dan simpelweg een symbolische link naar de map die je wilt synchroniseren in je Dropbox-map. Voor Dropbox lijkt het dan alsof die map zich in de Dropbox-map zelf bevindt, terwijl die in werkelijkheid nog gewoon op een andere locatie staat. Hetzelfde geldt voor de andere clouddiensten natuurlijk. Soms is het ook gewoon handig om een symbolische link aan te maken, om even twee mappen die bij elkaar horen bij elkaar te zetten of eenvoudig toegankelijk te maken.

Om het aanmaken van symbolische links gebruiksvriendelijker te maken, kun je het beste gebruik maken van de Link Shell Extension voor Windows Verkenner. Je downloadt deze tool vanaf de website. Klik op Link Shell Extension en voer het gedownloade bestand uit. Let op dat je op Windows 7 en 8 ook het bestand vcredist binnenhaalt en installeert. Op Windows 10 is dit al aanwezig. Klik na het openen op OK en klik op Install. Kies voor Yes om even de Windows Verkenner opnieuw te openen. Je kunt nu met de rechtermuisknop op een map of bestand klikken en kiezen voor Pick Link Source. Dat is de map waar je naartoe wilt linken. Blader vervolgens naar de map waar de link moet komen en klik op Drop As… en kies voor Symbolic Link.

©PXimport

Zodra je op Pick Link Source heb geklikt, blader je naar de map waar je de link wilt hebben en klik je op Drop As, Symbolic Link

Je kunt de Symbolic Link gewoon verwijderen, zonder dat het origineel zal verdwijnen. In het menu van Drop As kun je overigens ook kiezen voor een Hard Link. Zo’n link kan alleen gemaakt worden op dezelfde schijf en heeft als voordeel dat als je bijvoorbeeld D:\Vakantiefoto’s zou verwijderen, je de foto’s nog steeds kan benaderen via de hard link in C:\Gebruikers\jochem\Afbeeldingen\Vakantiefoto’s. Het bestandssysteem, NTFS, zal de foto’s pas echt verwijderen als ook die hard link is verwijderd.

Let op, want er zijn wel een aantal dingen waar je op moet letten. Maak geen symbolische links in symbolische links, maak geen symbolische links naar een andere symbolische link en maak geen symbolische link met dezelfde naam als de map die al in de doellocatie staat. De eerste twee veroorzaken problemen met bijvoorbeeld virusscanners, die daardoor vast zouden kunnen lopen. Houd je je daaraan, dan hoef je je verder nergens zorgen over te maken!

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.