Een sjabloon in Office kan zowel inhoudelijke elementen als ontwerpelementen bevatten, wat je als vertrekpunt voor je eigen documenten kunt gebruiken. Thema's zijn daarnaast handig als je meerdere Office-programma’s gebruikt en daarin dezelfde stijl wilt doorvoeren. In dit artikel gaan we dieper in op het gebruik van sjablonen en thema's.

Er zijn honderden sjablonen beschikbaar, ook online. In Word, PowerPoint en Excel kun je als volgt een sjabloon gebruiken: ga naar Bestand, Nieuw en vul een trefwoord in bij Onlinesjablonen (en -thema’s) zoekenof klik op een van de Voorgestelde zoekopdrachten. Selecteer een sjabloon en bevestig met Maken.

Ook al kun je gebruikmaken van honderden bestaande sjablonen, je hoeft je daar niet toe te beperken en kunt vrij eenvoudig je eigen creaties maken. Wel met een kanttekening, want Microsoft pusht juist het gebruik van Office-thema’s om consistentie binnen je documenten en presentaties te verkrijgen en behouden. Thema’s hebben namelijk het voordeel dat je ze tussen de verschillende Office-applicaties kunt uitwisselen en gebruiken, terwijl je met sjablonen beperkt bent tot het programma waarin je ze hebt gecreëerd.

Zelf sjablonen maken en delen

Hoe creëer je nou zelf een sjabloon? Dat is niet zo lastig. Maak ten eerste de keus of je de basis van een bestaand sjabloon wilt gebruiken, of dat je een leeg document gebruikt waarin je alle gewenste aanpassingen doorvoert, zoals marges, paginagrootte en -oriëntatie, stijlen, enzovoort. Het is in een sjabloon zelfs mogelijk om er allerlei besturingselementen aan te koppelen via het tabblad Ontwikkelaars. Hiermee kun je bepalen wat en waar de ontvangers van je sjabloon dingen kunnen aanpassen.

Heb je dit niet nodig, dan kun je het tabblad onzichtbaar maken door te klikken op Bestand, Opties, Lint aanpassen, het vinkje uit te zetten bij Ontwikkelaars in het rechterpaneel en te bevestigen met OK.

©PXimport

Je sjabloon sla je op via Bestand, Opslaan als. Kies vervolgens voor de map C:\Users\<uwaccountnaam>\Documents\Aangepaste Office-sjablonen. In het uitklapmenu kies je dan voor [applicatie]-sjabloon (of [applicatie-sjabloon] met ingeschakelde macro’s als je macro’s hebt gebruikt). Bevestig met Opslaan. Een opgeslagen sjabloon kun je openen via Bestand, Nieuw, waarna je de rubriek Privé aanklikt en je je sjabloon selecteert.

Een sjabloon is overigens ook gemakkelijk met andere gebruikers te delen. Zij hoeven enkel sjabloon-bestand (dotx, potx of xltx) in de standaard-submap van hun eigen Windows-account te plaatsen, waarna ze het ook terugvinden via Bestand, Nieuw, Privé.

Let op: bij PowerPoint kan het gebeuren dat bepaalde toegevoegde tekstdelen niet in het lettertype staan dat je in het sjabloon hebt bepaald. Is dat zo, selecteer dan alle betreffende dia’s in het miniatuuroverzicht en klik je met rechts op de diaselectie. Kies hierDia herstellen.

Werken met thema's

Zoals gezegd is Microsoft er voorstander van om zo veel mogelijk van Office-thema’s gebruik te maken aangezien ze applicatie-overkoepelend kunnen werken. We nemen Excel erbij – waar je het werken met thema’s misschien niet zo snel zou verwachten. Laad, om te beginnen, een willekeurig werkblad in, bij voorkeur met een tabel en een grafiek. Ga vervolgens naar het tabblad Pagina-indeling en ga met de muisaanwijzer over een van de beschikbare thema’s: je merkt dat je tabel en grafiek er meteen anders uitzien.

Je themakeuze zet zich automatisch ook door in het aanbod van de celkleuren. Dat merk je bijvoorbeeld wanneer je op het tabblad Start op het pijltje naast de vulkleur klikt: de voorgestelde kleuren zijn aan het thema aangepast. Dit geldt trouwens ook voor onder meer de tabel-, grafiek- en zelfs WordArt-stijlen. Office zorgt er zo voor dat de kleurstelling consistent blijft binnen het door jouw geselecteerde thema. In Word en PowerPoint vind je de thema’s terug op het tabblad Ontwerpen.

©PXimport

Zelf thema's maken en delen

Wat voor stijlen, stijlsets en sjablonen kan, is ook mogelijk voor thema’s: je eigen ontwerpen maken. Je moet er dan uiteraard wel voor zorgen dat alle onderdelen naar wens zijn aangepast en goed aansluiten op de kleuren van je logo en/of je huisstijl. Laten we er opnieuw Word erbij nemen. Open het tabblad Ontwerpen en kies een thema dat het best aansluit bij wat je mooi vindt. Klik op het pijltje onder de knop Kleuren en kies Kleuren aanpassen. Klik vervolgens op de kleur naast een van de items die je wilt aanpassen, klik op Meer kleuren en open het tabblad Aangepast: hier kun je de gewenste hsl- of rgb-kleur kiezen.

Wil je ook de lettertypes van het thema aanpakken, dan gaat dat eigenlijk op dezelfde manier. Klik op het pijltje onder de knop Lettertypen, kies Lettertypen aanpassen en selecteer een geschikt lettertype voor de koptekst en de hoofdtekst.

Ben je klaar, dan klik je op de knop Thema’s en selecteer je Huidig thema opslaan. Voorzie je thema van een naam en bewaar het als een Office-thema (thmx-bestand). De standaardlocatie is C:\Users\<accountnaam>\AppData\Roaming\Microsoft\Templates\Document Themes.

©PXimport

Zoals we eerder vertelden, kun je thema’s ook in andere Office-applicaties gebruiken. Start bijvoorbeeld PowerPoint of Excel op. Je vindt het thema terug onder Thema’s, in de rubriek Aangepast, onder de door jou opgegeven naam. Merk ook op dat de diverse onderdelen van het tabblad Pagina-indeling of Ontwerpen automatisch op dat thema zijn afgestemd. Je treft dit thema zelfs in Outlook aan: open een nieuw bericht, ga naar het tabblad Opties en kies je thema binnen de groep Thema’s.

Ook thema’s kun je trouwens met anderen delen. Het volstaat het thmx-bestand aan de geïnteresseerden te bezorgen, die het vervolgens alleen nog maar in juiste map hoeven te plaatsen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.