Met de AudioCast brengt iEast een product op de markt waarmee je relatief goedkoop audio kan streamen naar je speakers over het lokale netwerk. Je verbindt de streamer met het thuisnetwerk, en de AudioCast doet de rest. Althans, dat wordt er beloofd.

Het Chinese iEast is nog maar net begonnen en heeft nu al meerdere producten op de markt gezet om audio te streamen. Afhankelijk van het aantal functies dat je wil gebruiken, kun je een duurdere of juist een goedkopere streamer kopen. Wij mochten aan de slag met de kleinste streamer die iEast verkoopt, de AudioCast. Lees ook: Hubbit 4K Mediastreamer - Speelt alles af.

©PXimport

Engels

De AudioCast wordt geleverd in een vierkant doosje waarvan het deksel eenvoudig kan worden opengeklapt. Bij het openen van de verpakking valt mijn oog direct op een soort slogan: “Everywhere. Cast all your music”. Terwijl ik me verwonder over de zinsbouw van deze Engelse zin, tref ik in de handleiding nog enkele Engelse spelfouten aan. Hoewel de verpakking er goed uitziet, wordt het al snel duidelijk dat de vertaling vanuit het Chinees niet overal even goed gelukt is. Persoonlijk maak ik geen punt van dit soort schoonheidsfoutjes, zolang het product zelf maar deugt.

De AudioCast wordt geleverd met een 3,5mm jack-kabel om de AudioCast aan een geluidsinstallatie te koppelen. Deze kabel is lang genoeg om de streamer goed uit het zicht te plaatsen. Ook wordt de streamer geleverd met een micro-USB kabel en een stroomadapter.

Design

Het ontwerp van de AudioCast is duidelijk gebaseerd op een vinylplaat. Een apparaatje in de vorm van een hockeypuck met het reliëf van een LP. Het doet sterk denken aan de Chromecast Audio. De streamer is licht van gewicht en klein genoeg om goed weg te werken. Tijd om de boel aan te sluiten.

©PXimport

Wifi

Na het downloaden van de AudioCast-app, sluit ik de AudioCast aan op een stopcontact en een geluidsinstallatie. Na het openen van de app, probeerde ik de AudioCast te configureren met het thuisnetwerk. De app herkende de AudioCast niet meteen, maar na de eerste poging bood de app al aan om de streamer te koppelen met de smartphone via wifi.

Als het niet lukt om via de app de AudioCast te koppelen, zendt de AudioCast een eigen wifi-netwerk uit waar je verbinding mee kan maken. Toen er verbinding was gemaakt, kon ik in de app het thuisnetwerk selecteren. Na het invoeren van het wachtwoord maakte de streamer binnen enkele seconden verbinding met het thuisnetwerk.

De AudioCast-app

©PXimport

Nadat de AudioCast is gekoppeld met het lokale netwerk, kun je allerlei kanalen afspelen via de streamer. Van diensten als Spotify en TIDAL tot online radioplatforms als TuneIn en iHeartRadio. Vanaf maart zal iEast ook Deezer ondersteunen.

Bij het kiezen van de streamingdienst Spotify, word je doorverwezen naar de app. Het kiezen van een afspeellijst kan dus niet direct vanuit de app. Na het kiezen van een afspeellijst, kun je de app echter gelijk weer afsluiten. De AudioCast-app pakt de nummers gelijk over. Helaas zie je alleen het huidige nummer en niet de rest van de afspeellijst.

Daarom moet je alsnog de Spotify-app weer openen als je een specifiek nummer uit je afspeellijst zoekt of als je wil zoeken naar een andere afspeellijst. Dit geldt ook voor beschrijvingen en afspeellijsten van podcasts die je via de app afspeelt. AudioCast speelt het alleen af en geeft verder weinig informatie.

Een fijne eigenschap van de AudioCast is dat je een dienst, podcast of radiostation kiest en AudioCast volledig onafhankelijk de gekozen audio afspeelt. Je kan dus gewoon het huis verlaten of je smartphone afsluiten en de muziek speelt gewoon door. Vooral tijdens het afspelen van een radiostation vond ik deze functie handig. Je kiest een station, de AudioCast begint met afspelen en je kan vervolgens doen wat je wil.

©PXimport

Bij dit gebruik is het echter wel handig om een speaker te gebruiken met een eigen geluidsregelaar, aangezien je anders telkens de app moet openen als je het volume wil aanpassen.

Alfabet

©PXimport

Het overzicht van de diensten is goed overzichtelijk en je kan zelf bepalen welke diensten je al snelkoppeling in het hoofdmenu wil zien.

Toch is het overzicht van de podcasts nogal rommelig. Niet alleen staan er een handjevol Chinese podcasts tussen, het is ook halfslachtig op alfabet gesorteerd. Er is geen zoekfunctie voor de podcasts; je kan alleen op genre zoeken. Doordat het vervolgens ook niet volledig op alfabet staat, is het meer geluk dan wijsheid als je de podcast vindt die je zoekt.

Lokaal

Het is ook mogelijk om lokale audiobestanden af te spelen van je smartphone of NAS. Deze NAS moet uiteraard wel aangesloten zijn op hetzelfde netwerk als de AudioCast. De app voelde soms wel een beetje stroef aan.

Zo sloeg de app de albumillustraties niet op nadat deze voor het eerst waren geladen. Bij het openen van een afspeellijst moest de app telkens opnieuw de albumillustraties ophalen. Waarschijnlijk is het een bug die binnenkort wordt opgelost.

Update: De nieuwe app, iEast Play, ziet er een stuk beter uit dan de verouderde app waarmee we dit product hebben getest. We raden deze app dan ook aan, zeker als je meerdere producten van iEast wil koppelen.

©PXimport

iEast Multiroom

De AudioCast Pro komt pas tot zijn recht als je deze koppelt met een ander product van iEast, in dit geval de SoundStream Pro. Hierdoor fungeren beide streamers als onderdeel van je multiroom-installatie.

©PXimport

Als je beide apparaten met je thuisnetwerk hebt verbonden, kun je deze via de app van iEast beide bedienen. We kregen wel eerste een firmware-update, maar deze werd volledig automatisch binnen enkele minuten uitgevoerd.

Nadat de streamers van iEast zijn gekoppeld, kun je deze een naam toewijzen. Standaard kun je kiezen uit namen als Dining Room, Bathroom of Family Room. Hiermee geef je aan waar de speaker waaraan je de iEast hebt gekoppeld zich bevindt. Het is ook mogelijk om de naam van de streamer later aan te passen, maar wij hebben dit tijdens onze test zo gelaten.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Je kunt op iedere streamer een andere audiobron afspelen, maar je kunt ze ook koppelen. Zo kun je twee individuele speakers koppelen tot een multiroom-systeem die je hele verdieping kan vullen met geluid. Dit hangt natuurlijk grotendeels af van de kwaliteit van je speakers en waar je deze hebt geplaatst. Een handigheidje is de functionaliteit om het volume per speaker te wijzigen. Zo kun je een dynamisch geluidsbeeld creëren door de gehele ruimte.

Conclusie

De AudioCast is een handig apparaat om je offline geluidsinstallatie te koppelen aan het thuisnetwerk. De app van AudioCast vond ik persoonlijk vooral handig voor podcasts en radiostations, aangezien ik voor mijn online muziek de app van Spotify zelf gebruikte. In zowel de app als op de verpakking kom je nog wel wat schoonheidsfoutjes tegen, al is er de verbeterde app iEast Play om dat probleem te tackelen. Multiroom is een functie je die op dit prijspunt niet vaak ziet. Hierdoor is de AudioCast ideaal om op een betaalbare manier kennis te maken met multiroom.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.