Cloud-opslag wint aan terrein, maar de usb-stick heeft aan populariteit nauwelijks ingeboet. Het insteekgeheugen is compact, goedkoop, werkt plug-and-play en geeft het gevoel dat je de gegevens letterlijk op zak hebt. Waarschijnlijk heb je ook een of meerdere flashdrives waarop belangrijke bestanden staan. Met deze tips en tools worden die usb-sticks nog interessanter.

Vijfentwintig jaar geleden verscheen de eerste zogeheten ThumbDrive in Singapore op de markt, in een periode dat andere opslagmedia zoals de diskette verdwenen en de cd-rom al terrein verloor. Na een kwart eeuw is de flashdrive nog altijd stevig ingeburgerd en nog steeds in ontwikkeling. De geheugencapaciteit varieert van enkele MB’s tot maar liefst 1 terabyte. 

Op het vlak van technologische vernieuwing kunnen we niet om de type-c-usb heen, die een snelheid haalt van 10 GB/s. Er is zelfs aandacht voor milieuvriendelijke behuizing van bamboe, hout of gerecycled papier en de prijs van dit opslagmedium is nog nooit zo laag geweest. Voor een flashdrive van 128 GB waar je meer dan dertig films in opslaat, betaal je nog geen tientje. Wist je dat je ook de volgende zaken ermee kunt?

1 Vergrendelen

Gebruik een usb-stick als sleutel voor je computer. Met Predator vergrendel en ontgrendel je de pc. Je kunt de tool laten opstarten met Windows. Daarna plaats je de usb-drive, je doet je werk en als je niet bij je computer bent, verwijder je de usb-drive. Dan wordt het scherm zwart en blokkeert het systeem. Mocht je de usb-drive verliezen, dan kun je de pc ook ontgrendelen door middel van een wachtwoord. De Home Edition kost tien dollar en mag je tien dagen gratis gebruiken.

©PXimport

2 Platform voor draagbare apps

Draagbare apps zijn programma’s die je niet hoeft te installeren. Je kunt ze dus eenvoudig naar een usb-stick kopiëren en daarna uitvoeren op ieder apparaat waarin je de drive stopt. Dit is een prima oplossing als je bepaalde apps bij de hand wilt houden om te gebruiken op iedere pc die in de buurt is. 

PortableApps is een platform waarmee je een interessante selectie draagbare programma’s kunt downloaden en benaderen via een menu. Op die manier creëer je een draagbaar software-systeem.

3 Ultraveilig systeem

Bij sommige projecten wil je een goede privacybescherming. Tails (The Amnesic Incognito Live System) is een van de veiligste besturingssystemen ter wereld. Je installeert het gratis op een usb-stick van minstens 8 GB en daarna herstart je de computer vanaf de usb-drive. 

Tails gebruikt bijvoorbeeld een Tor-netwerk voor alle internetactiviteit, zodat de verbinding versleuteld en anoniem is. En zodra je de verbinding met Tails verbreekt, verdwijnt alles wat je hebt gedaan inclusief de opgeslagen bestanden. Tenzij je de bestanden expliciet permanent opslaat, maar ook dan worden die gecodeerd. Er is een versie voor Windows, macOS en Linux.

©PXimport

4 macOS installeren

Apple-gebruikers kunnen gemakkelijk een reddings-usb-stick maken die het systeem herstelt zonder gegevens te verliezen. Eerst haal je de gewenste versie van het besturingssysteem binnen via eerstgenoemde onderstaande website, evenwel zonder het uit te voeren. Daarna installeer je DiskMaker X en houd je een usb-stick van 8 GB bij de hand voor alle besturingssystemen vóór Catalina of 16 GB voor Catalina zelf (bij Big Sur werkt dit niet op deze manier). Daarna volg je de wizard van DiskMaker. Het resultaat is een opstartbare usb-stick.

5 ReadyBoost aanspreken

Zit er een oude, trage harde schijf in je computer, dan kun je met ReadyBoost de zaak enigszins versnellen. Stop een usb-stick in de machine, klik er in Verkenner met de rechtermuisknop op en open Eigenschappen. Als de usb-drive snel genoeg is (usb 2 of usb 3) en de harde schijf traag genoeg, kun je ReadyBoost in het gelijknamige tabblad inschakelen. Hierdoor zal Windows de cache van de flashdrive lezen in plaats van de schijf.

©PXimport

6 Versleutelen

Omdat hij zo klein is, raak je een usb-stick snel kwijt. Door de bestanden op de drive te versleutelen, voorkom je dat onbekenden in de gegevens kunnen snuffelen. Rohos Mini Drive is gebruiksvriendelijk en gratis. Als het programma gestart is, zal het de aangesloten pendrive zelf vinden en een venster tonen om een wachtwoord in te geven. Tegelijk maakt de tool een snelkoppeling op het bureaublad die het makkelijker maakt om de beveiligde usb-stick te benaderen. Je zult een nieuw schijfstation in Verkenner vinden: Encrypted disk (R:).

7 Back-up

Sommige usb-drives kunnen zo belangrijk voor je zijn, dat het slim is om er een back-up van te maken. Dat kan eenvoudig met Win32 Disk Imager. Meestal gebruikt men deze tool om opstartbare schijfkopieën naar flashstations te schrijven, maar je kunt er ook images mee maken. Installeer het programma, open het en plaats een usb-stick. 

Selecteer een locatie waar de image wordt opgeslagen, geef de image een naam en klik op de knop Lezen. Als je later de schijfkopie wilt herstellen, open je dezelfde tool. Je selecteert de schijfkopie en je klikt op Schrijven.

©PXimport

8 Beveiligde flashdrives formatteren

Kun je geen gegevens schrijven op de usb-flashopslag en laat de drive zich zelfs niet formatteren? Kijk eerst of de stick een schakelaartje heeft om de schijfbeveiliging uit te schakelen. Is dat niet het geval, dan helpt het gratis programma SD Formatter. Hoewel het bedoeld is voor SD-kaarten werkt dit ook perfect met usb-flashdrives. Zo’n flashstation is eigenlijk gewoon een SD-kaart met een usb-interface.

9 Schijfletter wijzigen

Wie geen toegang tot zijn gegevens krijgt, terwijl de usb-drive wel in Windows Verkenner zichtbaar is, concludeert vaak dat de gegevens dan wel beschadigd zullen zijn. Maar soms kan het gewoon zijn dat Windows geen stationsletter aan de stick kan toewijzen. Open Schijfbeheer door met de rechtermuisknop op de Startknop te klikken. Zoek de usb-stick in de lijst stations, klik er met de rechtermuisknop op en kies Stationsletter en paden wijzigen. Wijzig de letter en kijk of je nu wel toegang krijgt tot de bestanden.

©PXimport

10 Stuurprogramma herinstalleren

Lukt het nog niet, dan is het ook mogelijk dat het usb-stuurprogramma op Windows beschadigd is. Laat de usb-stick in de machine zitten en open Apparaatbeheer door met rechts op Start te klikken. Klik op Schijfstations om het menu uit te vouwen, zodat je alle schijven ziet die zijn aangesloten. Klik met rechts op het schijfstation dat je probeert te repareren en selecteer Apparaat verwijderen.

Haal vervolgens de flashdrive uit de machine en start het besturingssysteem opnieuw op. Daarna stop je de usb-stick wederom in de computer. Windows zal deze automatisch detecteren en de nieuwe stuurprogramma’s installeren.

11 Snel verwijderen

Windows 10 en alle vorige versies maakten gebruik van een schrijfcache-instelling bij het kopiëren van gegevens naar een usb-stick. Haalde je die stick uit de pc zonder die eerst veilig te verwijderen, dan was het mogelijk dat je de schrijfoperatie onderbrak. Microsoft kiest voortaan als standaardinstelling Snel verwijderen, waarbij de cache niet wordt aangesproken.

Wanneer het systeem zichtbaar klaar is met kopiëren, kun je een stick probleemloos uit de machine halen zonder die veilig te verwijderen. Je vindt die instelling bij Schijfbeheer. Rechtsklik onderaan op de verwisselbare gegevensdrager en kies Eigenschappen. Selecteer in het tabblad Beleidsregels de optie Snel verwijderen.

©PXimport

12 Opstartbaar

Er zijn situaties waarbij het zinvol is om op te starten van de usb-stick in plaats van de interne harde schijf. Op die manier kun je een herstelprogramma of anti-virustool laten draaien. Je kunt een pendrive opstartbaar maken met YUMI (Your Universal Multiboot Installer). 

Stop de drive in de pc en start het programma. Je gebruikt deze opensource-tool om Windows-installatieprogramma’s uit te voeren, schijven te klonen en diagnostische hulpmiddelen op opstartbare usb-drives te plaatsen.

13 Snelheid meten

De snelheid van een flashdrive valt soms tegen. Zelfs usb3-sticks zijn behoorlijk langzamer dan de theoretische maximum leessnelheid van 450 MB/s. En de schrijfsnelheid is vaak nog beroerder, veel halen niet eens 100 MB/s. SpeedOut is een kleine, draagbare tool die de lees- en schrijfsnelheid meet van het flashstation. De tool voert vier passes uit en geeft dan het gemiddelde. SpeedOut is gratis en niet-destructief; dat betekent dat er geen bestanden worden overschreven en dat de drive niet hoeft te worden geformatteerd.

©PXimport

14 Grondig wissen

Voor iemand die jouw usb-stick vindt, zijn zelfs verwijderde bestanden niet veilig. Om gevoelige bestanden grondig te wissen, kun je bijvoorbeeld Eraser gebruiken. Eerst maak je een Nieuwe taak aan door op het pijltje naast Erase Schedule te klikken. Je geeft deze taak een naam, bijvoorbeeld usb wissen. Laat bij Task Type de optie op Manual staan. Daarna selecteer je met de knop Add Data wat er moet gewist worden.

Via de optie Drive/Partition kies je in dit geval USB DISK. Ten slotte kies je een wismethode. De Gutmann-methode voert bijvoorbeeld 35 verschillende passages uit om de gegevens te overschrijven, maar in de meeste gevallen volstaat de Schneier 7 pass-methode.

15 Alleen lezen

Maak verwisselbare usb-drives veiliger door ze tegen schrijven te beveiligen. Op die manier kunnen anderen geen gegevens van hun eigen machine op de flashdrive zetten en voorkom je dat virussen van hun machines via jouw usb-drive worden verspreid. 

Usb Disk Manager is gratis en schrijfbescherming aanzetten is een kwestie van een vakje aanvinken. Je kunt de tool ook gebruiken om de Autorun-functie uit te schakelen, zodat geen enkel programma uit zichzelf kan opstarten bij het inpluggen van de drive.

©PXimport

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.