ID.nl logo
Aftershokz Aeropex: Muziek via je botten en gesprekken door je oren
© PXimport
Huis

Aftershokz Aeropex: Muziek via je botten en gesprekken door je oren

De Aftershokz Aeropex lijkt misschien een beetje op een traditionele in-ear hoofdtelefoon, maar is dat absoluut niet. Deze hoofdtelefoon laat namelijk je oren geheel open en verstuurt de geluidsgolven via je botten naar je oren. In deze Aftershokz Aeropex review lees je hoe goed dat werkt en voor wie de hoofdtelefoon bedoeld is.

De productpagina en verpakking laten een duidelijke doelgroep zien: sporters. Op vrijwel elke afbeelding staat een sporter afgebeeld en alleen de specificaties die interessant zijn voor sporters worden groot weergeven. Denk dan aan de waterdichtheid, verbeterde alertheid en speciale vocht-sensor. Toch is dit niet de doelgroep waar we bij het gebruiken van de hoofdtelefoon als eerste aan dachten.

Design en comfort

De Aeropex is beschikbaar in vier smaken: zwart, grijs, rood en blauw. Wij hebben het grijze model getest, maar raden je aan om één van de andere kleuren te kiezen. De combinatie van het simplistische ontwerp met twee grijstinten doet namelijk erg veel denken aan een medisch hulpmiddel. Het lijkt in deze kleurstelling meer op een uit de kluiten gewassen gehoorapparaat of breinstimulator dan een (sport)headset. Een leuk kleurtje zoals het rode of blauwe model doet waarschijnlijk een hoop goed.

De bouwkwaliteit is wel vergelijkbaar met wat je verwacht van een hoofdtelefoon voor sporters. Het gebruik van rubber gecombineerd met soft-touch-plastic geeft een uitstekend gevoel van kwaliteit. Voor alle zekerheid hebben we het niet uitgeprobeerd, maar het moet geen probleem zijn om de hoofdtelefoon een paar keer te laten vallen. De afwerking had wel iets beter gekund met een duidelijk voelbare rand in het rubber van de hoofdband, maar gelukkig gaat dat niet ten koste van de kwaliteit of het comfort.

Bij het opzetten van de hoofdtelefoon merk je pas echt hoe anders dit apparaat is; er gaat namelijk niks in, op of over je oren. In plaats daarvan rust het deel dat het geluid produceert op het bot net onder je slaap en hangt de rest met een lus aan je oren. Door trillingen te produceren in het deel dat tegen je botten aandrukt moet het geluid naar je trommelvlies en slakkenhuis worden verstuurd. Het resultaat is redelijk comfortabel, maar er is een duidelijk drukpunt voelbaar bij de trillende delen. Daarnaast kan de productie van een aantal bastonen voor een kietelend gevoel zorgen. Bij hogere volumes zijn de trillingen zelfs zo hevig, dat het net lijkt alsof je een trillende smartphone tegen je hoofd drukt. Het gevolg is dat je, afhankelijk van het genre, het volume nooit harder wilt zetten dan 40 tot 50 procent.

©PXimport

Geluidskwaliteit

Dat het volume in de praktijk nooit voorbij de 50 procent gezet kan worden is erg jammer voor de liefhebber van luide muziek, maar zegt natuurlijk weinig over de kwaliteit van het geluid. Met de hoofdtelefoon correct gepositioneerd en op een comfortabel volume is de weergave van het geluid niet erg indrukwekkend. De basweergave is behoorlijk dof en hoewel de laagste frequenties voelbaar zijn, lijken deze in de oren niet goed tot hun recht te komen. Dit valt extra goed op bij de zeer zware nummers van Billie Eilish. Subtiele details in bijvoorbeeld Ninth Wave – Trifonic hebben ook moeite om de gehoorgang te bereiken. Het resulterende geluid is nauwelijks beter dan de veel goedkopere oortjes die je uit de budgetbakken grabbelt.

Opvallend genoeg krijgt de geluidskwaliteit een enorme boost wanneer je de uiteindes direct voor je gehoorgang houdt. Het apparaat weet dus wel degelijk een aardig geluid te produceren, maar een groot deel daarvan gaat verloren door het ontwerp.

Aftershokz levert een paar oorpluggen mee om alsnog het omgevingsgeluid te blokkeren, maar daarmee doe je het hele voordeel van deze hoofdtelefoon teniet (meer daarover later). Met de oordopjes ingebracht is het wel direct duidelijk hoe de hoofdtelefoon functioneert. Het gehoorkanaal fungeert als een soort klankkast voor de geluidsgolven die via het lichaam in het oor terecht komen. Het resultaat is een sterk verbeterde basweergave, maar van de hogere tonen blijft weinig meer over. De weergave is vergelijkbaar met het geluid dat je hoort als je buiten de gesloten deuren van een concertzaal staat. De hoofdtelefoon moet het dus niet alleen hebben van de transmissie door je botten – een deel van het geluid komt gewoon via de reguliere weg in je oren.

©PXimport

Doelgroep

Zoals we in de introductie al aangaven wordt de hoofdtelefoon door Aftershokz voornamelijk gericht op sporters, maar de reden daartoe is ons niet helemaal duidelijk. Door het open ontwerp is omgevingsgeluid nog net zo duidelijk als zonder hoofdtelefoon, ideaal dus voor op de openbare weg. Dat is in theorie handig tijdens het hardlopen, maar omdat de transmissie van het geluid afhankelijk is van een stabiel contact met de huid, gaat de geluidskwaliteit tijdens dergelijke oefeningen hard achteruit. Het feit dat je het omgevingsgeluid goed kunt horen tijdens het luisteren van muziek heeft echter ook in andere situaties grote voordelen.

Bijvoorbeeld op het werk, waar je makkelijk aanspreekbaar wilt zijn voor collega’s, is het fijn om daadwerkelijk te kunnen horen wanneer iemand een gesprek met je begint. De hoofdtelefoon geeft daarnaast een duidelijk minder asociale indruk dan een grote hoofdtelefoon op je oren. Op de openbare weg zijn er, naast hardlopen, ook andere voorbeelden te bedenken waarbij deze technologie goed tot zijn recht kan komen. Fietsers en automobilisten hebben er bijvoorbeeld baat bij om het overige verkeer te kunnen horen en tijdens die activiteiten beweegt je hoofd significant minder.

Zowel op kantoor en in de auto wil je echter ook goed verstaanbaar zijn tijdens telefoongesprekken, maar dat valt helaas tegen. De microfoons pikken veel omgevingsgeluiden op waardoor andere stemmen een grote stoorfactor zijn. Daarnaast moet het volume vrij hoog gezet worden om de beller duidelijk te kunnen verstaan, maar dat heeft weer de irritante trillingen als gevolg.

©PXimport

Conclusie

De Aftershokz Aeropex beschikt over een erg interessante technologie, maar wordt in onze ogen op de verkeerde markt gericht. De hoofdtelefoon is zeer geschikt voor op de openbare weg of een bedrijfsomgeving waar contact tussen collega’s belangrijk is, maar verliest effectiviteit bij de heftige bewegingen die tijdens het hardlopen worden veroorzaakt. Voor rond de 150 euro klinken de meeste traditionele hoofdtelefoons significant beter, dus betaal je voornamelijk voor het open houden van je oren. Of dat het voor jou waard is, zul je voor jezelf moeten afwegen. Minder open alternatieven voor sporters zijn de Sennheiser CX Sport, de Plantronics Backbeat Fit 3100 en de AKG N60NC Wireless.

Oké
Conclusie

**Prijs:** 150 euro **Type hoofdtelefoon:** Botgeleiding **Batterijduur:** ca. 8 uur **Waterdichtheid:** IP67 **Verbindingen:** Bluetooth 5.0 (SBC-codec) **Gewicht:** 26 gram **Meegeleverd:** 2x USB-C-kabel, instructieboek, opbergcase, oorpluggen

Plus- en minpunten
  • Omgevingsgeluid wordt niet beïnvloed
  • Geen asociale indruk tijdens gesprekken
  • Slechte geluidskwaliteit
  • Irritante trillingen bij hoog volume
  • Matige gesprekskwaliteit
  • Beperkte doelgroep
▼ Volgende artikel
Meten, weten en … beter leven?
© sitthiphong - stock.adobe.com
Gezond leven

Meten, weten en … beter leven?

Smartwatches en fitnesstrackers hebben de laatste jaren een opvallende ontwikkeling doorgemaakt. Van eenvoudige apparaatjes voor het vastleggen van trainingsrondjes en het weergeven van smartphone-berichten zijn het geavanceerde gezondheidsgadgets geworden, als we de makers moeten geloven. Door dag en nacht te meten, beloven zij inzicht in de gezondheid en daarmee een positieve bijdrage te leveren aan een lang en gezond leven. Maar wat kunnen deze wearables echt en helpen ze ook gezonder te leven?

In dit artikel laten we zien hoe smartwatches en andere wearables gezondheidsdata verzamelen, wat ze meten en hoe je die informatie gebruikt.

Geïnteresseerd in een smartwatch? Groot, klein, sportief of stijlvol? 8 smartwatches getest

Hoewel de eerste Apple Watch de markt voor smartwatches in 2014 een flinke boost gaf, bleef echt succes uit. Inkomende pushnotificaties en de weersverwachting aflezen op een schermpje op de pols waren niet voldoende om kopers enthousiast te maken voor deze nieuwe productgroep. Dit veranderde toen de fabrikanten beweging en gezondheid een speerpunt van deze producten maakten. Het besef van kwetsbaarheid dat veel mensen tijdens de coronapandemie hadden ervaren, was daarbij een onverwacht steuntje in de rug.

Een smartwatch heeft twee unieke eigenschappen, het apparaat wordt heel direct op het lichaam gedragen, en dan vaak ook dag én nacht. Dit maakt het mogelijk dat een smartwatch continu metingen doet en dus ook continu data verzamelt over het lichaam, maar ook de fysieke inspanningen van de drager. Juist voor gezondheidsdata is ook het dragen buiten de tijden dat iemand actief is erg belangrijk. Perioden dat het lichaam herstelt en de mate waarin zijn minstens zo belangrijk als de gegevens van de periode dat iemand werkt of sport.

Smartwatches hebben een unieke eigenschap: je draagt ze de hele dag en eventueel ook de nacht.

Meten is weten

Voor het meten zijn smartwatches uitgerust met sensors. Deze zitten altijd aan de binnenzijde, direct op de huid. Dit is noodzakelijk om metingen van voldoende kwaliteit te kunnen doen. Bijna allemaal gebruiken ze licht om te meten, en vrije ruimte tussen sensor en huid evenals inkomend licht van de zijkant, maken de metingen minder betrouwbaar.

Een sensor op een smartwatch bestaat altijd uit een combinatie van een emitter die een of meer lichtsignalen uitzendt en een receptor die het terugkerende signaal ontvangt. Volgens Pieter Hélin van sporthorloge-fabrikant Polar gaat het bijvoorbeeld bij de hartslag om “verschillende led-emitters die een signaal door de huid sturen en telkens als het licht weerkaatst wordt, is er een bloedstroom en dus ook een hartslag”. Het verschil in reflectie is gering, er stroomt immers altijd bloed door de pols, maar door de sensor het licht honderden keren per seconde te laten knipperen en de receptor het licht even vaak te laten meten, is het toch voldoende om het aantal keren per minuut dat een hart slaagt, te berekenen.

Om de meting te optimaliseren, kunnen fabrikanten daarbij bijvoorbeeld de frequentie van meten variëren. “De frequentie waarmee de optische hartslagmeter meet, hangt af van het activiteitsniveau van de gebruiker. Begin je met een activiteit, dan zal deze vaker een meting uitvoeren om de gebruiker te voorzien van frequentere en nauwkeurigere hartslaggegevens,” vertelt Ewout Meijers, productmanager bij Garmin.

Daarnaast worden de sensors zelf continu verder ontwikkeld. Meer sensors met meer kleurvariëteit of juist, zoals Samsung stelt, juist minder sensors maar met meer kwaliteit in elke sensor, waardoor deze op een meer optimale afstand van elkaar geplaatst kunnen worden. De ruimte achterop de smartwatch is immers beperkt.

De sensors voor het meten, zitten zoals bij deze Samsung Galaxy Watch en Polar Vantage V altijd aan de binnenzijde van de smartwatch. 

Polar was de eerste

Het eerste horloge dat de hartslag registreerde was de Polar Sport Tester PE 2000. Het werd in 1983 uitgebracht door het Finse bedrijf Polar Electro dat nog steeds een van de leidende merken is in de markt voor sport- en smartwatches. De Sport Tester PE 2000 gebruikte nog wel een borstband om de hartslag te meten.

Het eerste horloge dat ditzelfde deed middels een optische hartslagsensor op de pols was de Mio Alpha in 2012. Kort daarna namen alle grote merken deze technologie over, waardoor hartslagmeting via de pols inmiddels de standaard is voor smartwatches.

De Sport Tester PE2000 was in 1983 het eerste sporthorloge dat de hartslag registreerde.

Indirect meten

Wat voor al deze sensors geldt, is dat ze indirect meten. Ze meten niet het elektronische signaal van het hart zoals je dat met een borstband doet (volgens Hélin toch de gouden standaard), maar ze meten het product van een hartslag. Het voordeel van dit indirect meten is dat het niet-invasief is: er hoeft niets in of aan het lichaam te veranderen om de meting te doen.

Niet-invasief meten is veelal ook goedkoper en vereist geen of minder professionele begeleiding. Ook combineren smartwatches sensorinformatie met andere informatie. Zo is de stappenteller nooit een exacte meting van het aantal keren dat iemand een voet op de grond zet, maar altijd een afgeleide van de intensiteit en het ritme van andere bewegingen. “Een stappenteller herleidt een stap uit de beweging van het lichaam als je loopt. Het gebruikt hiervoor de diverse bewegingssensors die in de stappenteller verwerkt zitten. Bij Garmin zijn deze zo ontworpen dat zij repetitieve loopbewegingen kunnen detecteren en bijhouden. Wanneer je arm zwaait, zal de interne drie-assen-accelerometer van het horloge elke complete zwaai meten en vastleggen als twee stappen.”

Deze manier van meten is voldoende om een voldoende nauwkeurige score te geven voor het aantal stappen, maar het zal zelden het exacte aantal stappen zijn. De kans dat stappen worden geregistreerd omdat de pols beweegt terwijl je niet loopt maar wel actief bezig bent, is niet uit te sluiten.

©Pieter Hélin

Volgens Polar-productspecialist Pieter Hélin (hier op de foto) zijn de stappen die een smartwatch meet nooit exact het aantal stappen dat iemand zet, maar een zeer goede benadering.

Van sport naar gezondheid

Om de stap te maken van fitness en sport naar gezondheid, is meer en ook andere data nodig. Hiervoor waren betere en ook andere sensors nodig. De eerste generaties optische sensors waren bijvoorbeeld onvoldoende nauwkeurig en ook lag de frequentie van meten te laag, om ook trends en onregelmatigheden in een hartritme te detecteren. Dit was wel nodig om een elektrocardiogram (ecg) te maken.

Steeds meer smartwatches kunnen ook een eenvoudige ecg maken.

Een van de eerste nieuwe metingen die de fabrikanten wilden toevoegen. Uiteindelijk was Apple met de Watch Series 4 de eerste, maar inmiddels kunnen bijna alle merken dit.

Na de meting met de smartwatch is er in de app vaak meer uitleg en ook de mogelijkheid om het rapport van de ecg als pdf te delen.

Regels voor gezondheidsclaims

Een producent mag niet zomaar claimen dat zijn product goed is voor de gezondheid of dat het een volwaardige medische meting verricht, daar zijn verschillende wetten en regels voor. Veel daarvan richten zich op voedingsmiddelen, maar er zijn ook regels voor medische apparaten en deze gelden dan ook voor smartwatches en wearables wanneer die gezondheidseffecten claimen.

Claimt een apparaat ‘een medische diagnose’ te kunnen stellen of dat de meting ‘ter ondersteuning van een medische behandeling’ is, dan moet het apparaat voldoen aan de Europese verordening voor medische hulpmiddelen: de Medical Device Registration, Verordening (EU) 2017/745 (MDR). Doet een smartwatch dezelfde metingen als indicatie en zonder medische claims (bijvoorbeeld ‘voor wellness-doeleinden’ of ‘geen medisch hulpmiddel’), dan gelden de regels uit de verordening niet. In Nederland beoordeelt de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd de claim van fabrikanten over de waarde van hun meting.

Niet voor medisch gebruik

Gebruik van de ecg-functie gaat zonder uitzondering vergezeld van de disclaimer dat de meting niet bedoeld is voor medisch gebruik, diagnose of behandeling. De reden hiervoor is dat een smartwatch geen medisch apparaat is. Om dat wel te zijn, moet de smartwatch aan tal van regels voldoen waar hij nu niet aan voldoet. De meeste smartwatches maken een elektrocardiogram met één kanaal. Dit is voldoende voor een eerste indruk, maar onvoldoende voor echt medische diagnose. Daarvoor is een 6- of zelfs 12-kanaalsmeting nodig, waarbij ook tal van andere signalen van het hart worden gemeten die een smartwatch nu helemaal niet ziet.

Kenneth Meijer, professor Bewegingswetenschappen aan de Universiteit Maastricht, noemt de ecg een van de meetwaarden die “je niet door een leek of app moet laten beoordelen”. Voor de juiste interpretatie en diagnose is meer informatie en ook meer kennis nodig. Pieter Hélin van Polar is hetzelfde oordeel toegedaan: “Een wearable is geen medisch apparaat, maar het kan wel helpen om bepaalde trends op te sporen. De data die uit een consumentenwearable komt, kunnen een alarmpje doen afgaan, maar zijn geen medische diagnose.”

Ecg-meting gaat altijd gepaard met de disclaimer dat het geen volledige medische meting is en voor een juiste diagnose een medisch expert nodig is.

Bloeddruk

Na de ecg was de bloeddruk de volgende belangrijke gezondheidsindicator die smartwatchfabrikanten willen kunnen meten. Dit is beduidend lastiger dan de hartslag of het zuurstofgehalte in het bloed. De Samsung Galaxy Watch4 en Huawei Watch D2 zijn nu de eerste smartwatches die ook de bloeddruk kunnen meten. Samsung doet het met een optische sensor die de pulsgolflengte van de hartslag meet en correleert met de bloeddruk. Hiervoor is het nodig voor het eerste gebruik de meting van de smartwatch minimaal drie keer te vergelijken met die van een traditionele bloeddrukmeter en deze kalibratie gedurende de tijd van het gebruik regelmatig te herhalen.

Samsung meet de bloeddruk optisch en daarom is het nodig de smartwatch regelmatig te kalibreren met een traditionele bloeddrukmeter.

 Huawei doet het met de Watch D2 opvallend anders. De Watch D2 beschikt over een driedubbele polsband waarvan de binnenste twee tijdens de meting worden opgepompt. Vergelijkbaar met hoe een traditionele bloeddrukmeter met een manchet om de bovenarm de bloeddruk meet, maar dan dus op de pols. Het voelt ook precies zo, je voelt het bloed stuwen en de hartslag steeds nadrukkelijker.

De Huawei Watch D2 heeft een medische certificering voor het non-invasief meten van bloeddruk.

 Behalve losse metingen kan de D2 ook gedurende een langere periode op vooraf ingestelde intervallen automatisch de bloeddruk meten. Door 24 uur lang elk half uur een meting te doen, levert dit een beeld van de bloeddrukwaarden gedurende de dag én nacht.

De Watch D2 van Huawei kan gedurende een langere tijd regelmatig automatisch de bloeddruk meten met zijn toch al innovatieve meetmethode.

Andere wearables

Behalve bij de sensors innoveert de industrie ook in aantal en vorm van slimme wearables. Samsung heeft inmiddels de Samsung Galaxy Ring die de huidtemperatuur en hartslag meet, en tevens over een accelerometer beschikt die de bewegingen en activiteit van de drager volgt. En dat product doet het tot een week zonder op te laden.

De Samsung Galaxy Ring draag je aan je vinger en heeft aan de binnenzijde drie sensors voor hartslag- en fitnesstracking en het meten van het zuurstofgehalte in het bloed.

 Volgens Samsung zijn de metingen van de Galaxy Ring het betrouwbaarst wanneer deze aan de wijsvinger gedragen wordt. Niet iedereen zal dit doen, gedragen aan de ringvinger valt deze in elk geval minder op. Maar zeker bij het slapen zal het comfortabeler aanvoelen dan een soms forse smartwatch.

De Galaxy Ring van Samsung is een comfortabel alternatief voor een grote smartwatch, zeker tijdens de nacht, en levert dan toch belangrijke data over de hartslag tijdens de slaap.

 Waar de Samsung Galaxy Ring vooral compatibel is met de Samsung-gezondheids-apps en het Android-platform, geldt dat niet voor de Sennheiser Momentum Sport. Deze oordopjes bieden behalve prima geluid, ANC-ruisonderdrukking en draagcomfort, ook inzicht in hartslag en lichaamstemperatuur. De techniek is ontwikkeld samen met Polar.

Muziek en meteen ook meten, deze oordopjes van Sennheiser zijn uitgerust met sensors voor temperatuur en hartslag.

Volgens productmanager David Holm van Sennheiser is meten in het oor nauwkeuriger dan aan de pols. “Een smartwatch kan tijdens het lopen loskomen van de pols wat de meting negatief beïnvloedt. Om eenzelfde kwaliteit gegevens te krijgen als een meting in het oor, zou je een smartwatch hoger op de arm moeten dragen. Maar dat is niet handig en niet comfortabel,” aldus Holm. Omdat je de oordopjes niet dag en nacht draagt, zijn deze vooral voor sporters bedoeld die toch al met een muziekje sporten en de extra nauwkeurigheid van de data waarderen.

De Sennheiser Momentum Sports-oordopjes worden door alle sport- en gezondheids-apps herkend als sensors voor extra data.

Gezondheid is meer dan fitheid

Hoewel fitheid en gezondheid niet los van elkaar gezien kunnen worden, zijn ze niet hetzelfde. “Gezondheid is een veelomvattend concept waarin lichaamsfunctie, activiteit in het dagelijks leven en participatie in de samenleving verpakt zitten. Fitness is daar dus slechts een aspect van,” aldus Meijer. Hij refereert aan de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) die gezondheid in een veel breder perspectief benadert dan alleen lichamelijke gesteldheid.

Meijer is echter niet tegen het gebruik van smartwatches, hij draagt er zelf ook een. “De verbreding naar gezondheid is een goede ontwikkeling mits de uitkomsten goed gevalideerd zijn en de doelstelling bewustwording is. Het bewijs dat fysieke activiteit goed is voor de gezondheid is keihard. De winst zit in de preventieve kant. Smartwatches kunnen bijdragen aan bewustwording en geven goede meetwaarden voor coaching. Dat vereist dan wel dat de specialist weet waar hij op moet sturen. Vroeger was het advies vaak rust, maar meer en meer zien we dat juist het activeren van de mens leidt tot gezondheidseffecten, ook bij ernstig zieke personen,” aldus Meijer.

Professor Bewegingswetenschappen Kenneth Meijer van de Universiteit Maastricht draagt zelf een Apple Watch voor het vastleggen van zijn dagelijkse activiteiten.

De app als coach

De winst die Meijer zoekt, zit ’m vooral in de mobiele apps die bij de smartwatches horen. Ze synchroniseren de data van de smartwatch met de smartphone, en soms ook nog een online dienst. Ze bieden daarna dashboards, analyses en steeds meer ook advies. Waar de sporthorloges steeds betere trainingsschema’s geven voor hardlopers en fietsers, weten de apps die specifiek de gezondheidsdata gebruiken van de smartwatches dat ook steeds beter te doen.

Huawei biedt in zijn Health-app filmpjes voor fitnessoefeningen.

Het coachen gaat van het stimuleren meer te bewegen en in elk geval dagelijks de activiteiten voor bewegen en inspanning te voltooien tot adviezen voor voeding, training en vooral ook slaap. Wie zijn smartwatch ‘s nachts draagt, kreeg al langere tijd bij elke smartwatch wel een rapport met gegevens over de duur en kwaliteit van de nachtrust die afgelopen nacht, maar steeds meer volgen ook adviezen.

Draag tijdens het slapen een Samsung- of Huawei-smartwatch en leg een telefoon met de bijbehorende app naast het kussen en behalve de slaapkwaliteit worden ook snurken en ademhalingsonderbrekingen gedurende de nacht geregistreerd.

In combinatie met een Samsung-smartphone en -smartwatch analyseert Samsung Health snurken en ademhalingsonderbrekingen tijdens het slapen.

Behalve voor de gebruiker zelf bieden de inzichten volgens Meijer ook kansen voor de gezondheidszorg. “Het zou bijvoorbeeld goed zijn als de huisarts of specialist bij een consult ook zou vragen naar het activiteitenprofiel van de patiënt. Dit vereist wel dat ook de artsen deskundigheid opbouwen in leefstijlgerelateerde uitkomsten.”

Regels voor privacy

Medische gegevens zoals smartwatches die verzamelen, vallen volgens de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG/GDPR) onder de ‘bijzondere persoonsgegevens’. Deze gegevens zijn zo privacygevoelig dat het een grote(re) impact op een persoon kan hebben wanneer deze gegevens worden verwerkt. Daarom geldt dat dit alleen mag wanneer de gebruiker uitdrukkelijk toestemming geeft. Voor de makers van de smartwatches en andere slimme meetapparaten betekent het dat zij extra zorgvuldig met deze gegevens moeten omgaan en dit geldt ook voor eventuele andere dienstverleners die deze gegevens verwerken.

Conclusie

Door bij de ontwikkeling van nieuwe smartwatches steeds nadrukkelijker te kijken naar gezondheid in plaats van alleen sport en fitness, is er nieuwe dynamiek ontstaan binnen de slimme wearables. Het zorgt voor welkome innovaties bij de sensors en ook modellen. De belofte van de ‘quantified self’ als de mens die zichzelf continu meet en analyseert maakt langzaam plaats voor meer inzicht in gezondheid in de bredere betekenis. Zelfs wanneer voor echt medische zaken een medicus noodzakelijk blijft, kan uiteindelijk niemand tegen meer inzicht en het eerder detecteren van trends of afwijkende waarden zijn.

▼ Volgende artikel
9 fouten die je smartphone langzamer, kwetsbaarder of onveiliger maken
© Pakorn
Huis

9 fouten die je smartphone langzamer, kwetsbaarder of onveiliger maken

Van bankzaken tot foto's, van notities tot navigatie: we kunnen geen dag meer zonder onze smartphone. Toch gaan we er vaak verrassend slordig mee om. Gevolg: onnodige slijtage, een accu die sneller leegloopt of in het ergste geval verloren data. Van verkeerd opladen tot onveilig gebruik: 9 smartphonefouten om nooit meer te maken.

Alle 9 fout:

• Altijd aan de oplader laten hangen • Geen hoesje en screenprotector gebruiken • Updates uitstellen • Onbeveiligde wifi-netwerken gebruiken • Altijd alle app-rechten accepteren • Geen back-ups maken • Niet oppassen met regen • Telefoon niet vergrendelen • Geen opslagruimte vrijmaken

Lees ook: Waarom je geregeld je smartphone moet herstarten


Zeg eens eerlijk: zou jij zonder je smartphone kunnen? Nee, wij ook niet. Een beetje extra liefde en aandacht kan dan ook nooit kwaad. Hieronder lees je met welke 9 slechte smartphone-gewoontes je het beste zo snel mogelijk stopt.

❌ 1. Altijd aan de oplader laten hangen

Veel mensen laden hun smartphone standaard 's nachts op, zodat de accu de volgende ochtend op de volle 100% zit. Praktisch, maar op lange termijn funest voor je accu. De meeste lithium-ionbatterijen slijten sneller als ze constant op maximale capaciteit blijven hangen. Ook het opladen tot 100% én blijven doorladen nadat die limiet is bereikt, versnelt die slijtage. Moderne toestellen hebben vaak een instelling om het laden automatisch te pauzeren rond 80% of pas door te gaan vlak voordat je wekker gaat. Bij deze slimme laadoptimalisatie leert het toestel je gebruikspatroon: als je bijvoorbeeld altijd om 7.00 uur opstaat, wordt je telefoon 's nachts maar tot zo'n 80% opgeladen. Pas tegen de tijd dat je doorgaans wakker wordt, laadt hij door tot 100%. Zo wordt de tijd dat de accu volledig vol is tot een minimum beperkt, wat de slijtage vermindert. Door dat soort functies slim te gebruiken en je telefoon liever tussendoor kort bij te laden, verleng je de levensduur van je batterij. 

❌ 2. Geen hoesje of screenprotector gebruiken

Hoe mooi en strak een smartphone er ook uitziet zonder hoesje, een ongeluk zit in een klein hoekje. Eén keer laten vallen op de stoep of tegelvloer is vaak genoeg voor een gebarsten scherm, beschadigde hoeken of zelfs interne schade. En krassen ontstaan al door sleutels in je jaszak of een korreltje zand op tafel. Een hoesje en een goede screenprotector kosten weinig, maar voorkomen dure reparaties. Wie zijn telefoon dagelijks intensief gebruikt, kan eigenlijk niet zonder extra bescherming.

©samuli

❌ 3. Updates steeds uitstellen

Je telefoon meldt braaf dat er een update klaarstaat, maar jij drukt op 'later'. Herkenbaar? Veel mensen stellen updates weken- of maandenlang uit. Daar kleeft een risico aan. Beveiligingsupdates dichten vaak bekende lekken waar kwaadwillenden actief misbruik van maken. Hoe langer je wacht, hoe groter de kans dat je kwetsbaar bent voor phishing, malware of datalekken. Ook kunnen apps op een gegeven moment stoppen met goed functioneren als je besturingssysteem te ver achterloopt. Plan updates dus op een moment dat je je telefoon even niet nodig hebt – bijvoorbeeld voor het slapengaan. Zet automatische updates aan waar dat kan, zodat je er geen omkijken meer naar hebt.

❌ 4. Onbeveiligde wifi-netwerken gebruiken

Gratis wifi in de trein, het hotel of een café lijkt handig, maar is vaak slecht beveiligd. Iedereen kan erop, en in sommige gevallen zet een kwaadwillende zelfs een netwerk op dat lijkt op het officiële netwerk, maar bedoeld is om mee te kijken. Zodra jij verbinding maakt en bijvoorbeeld je e-mail of bankapp opent, kunnen je gegevens zichtbaar worden. Gebruik voor gevoelige handelingen liever mobiele data, of schakel een VPN in die je verbinding versleutelt.

❌ 5. App-rechten blindelings accepteren

Bij het installeren van een nieuwe app drukken veel mensen gedachteloos op 'Toestaan'. Toch vraagt zo'n app soms toegang tot functies die niet logisch zijn: je camera, je locatie, je microfoon of je contactpersonen, terwijl dat niks te maken heeft met wat de app doet. Sommige apps verzamelen die informatie voor reclamedoeleinden of om je gedrag te analyseren. Ga daarom na installatie altijd even naar de instellingen om te checken welke rechten zijn ingeschakeld. In de meeste gevallen kun je die per stuk uitzetten zonder dat de app minder goed werkt. Minder toegang betekent simpelweg minder risico.

❌ 6. Geen back-ups maken

Zolang je telefoon het doet, denk je er niet aan. Maar als hij crasht, gestolen wordt of uit je handen glijdt en niet meer opstart, ben je alles kwijt: foto's, gesprekken, notities, contacten. Met een automatische back-up via iCloud, Google Drive of een andere dienst voorkom je dat risico. Je kunt vaak instellen dat alleen via wifi wordt geback-upt, zodat je databundel er niet aan gaat. En het kost je geen moeite: eenmaal ingesteld gebeurt het vanzelf. Maak daarnaast af en toe een handmatige back-up op een externe schijf of computer, vooral voor belangrijke foto's of werkbestanden.

❌ 7. Je telefoon gebruiken in de regen zonder bescherming

Veel moderne smartphones zijn waterbestendig, maar dat betekent niet dat je ze zonder nadenken kunt gebruiken in de regen of op het strand. Waterdicht is iets anders dan waterbestendig: het toestel kan spatjes verdragen, maar langdurige blootstelling of indringing via openingen als de speaker of usb-poort blijft risicovol. Zeker als je belt terwijl het regent, kan in het toestel komen. Gebruik daarom bij slecht weer een waterdichte hoes of opbergzakje, en droog je telefoon goed af als hij nat is geworden. Beter voorkomen dan moeten herstellen.

©nito

❌ 8. Geen vergrendeling instellen

Een telefoon zonder beveiliging is geen goed idee. Verlies je 'm, dan krijgt de vinder direct toegang tot je foto's, berichten, e-mails en apps. Zelfs gevoelige informatie zoals bankgegevens of wachtwoorden kan zo in verkeerde handen vallen. Een simpele pincode, patroon of – nog beter – vingerafdruk of gezichtsherkenning is de eerste verdedigingslinie. Activeer ook 'Zoek mijn toestel' of 'Find My iPhone', zodat je je toestel kunt blokkeren, lokaliseren of op afstand wissen. Je merkt er tijdens dagelijks gebruik weinig van, maar in geval van verlies of diefstal ben je jezelf dankbaar dat je het hebt ingesteld.

❌ 9. Geen opslagruimte vrijmaken

Een vol geheugen maakt je telefoon trager, apps lopen vast en nieuwe foto's worden niet meer opgeslagen. Toch laten veel mensen bestanden en apps die ze niet meer gebruiken gewoon staan. Ga regelmatig door je foto's, video's en downloads. Verwijder schermafbeeldingen, dubbele foto's of TikTok-video's die je ooit opsloeg maar nooit meer bekijkt. Zet grotere bestanden over naar de cloud of naar een externe schijf. Installeer ook geen tientallen apps die je nooit opent. Een opgeruimd toestel werkt sneller, stabieler en geeft je letterlijk ruimte om nieuwe herinneringen vast te leggen.

📱 Jij bent de smart in smartphone

Je ziet: met een paar simpele aanpassingen maak je al het verschil. Door deze 9 slechte gewoontes overboord te gooien, blijft je smartphone sneller, veiliger en langer bruikbaar. Doen, dus!

Telefoonhoesje nodig?

Kies uit meer dan 300.000 exemplaren