ID.nl logo
Aftershokz Aeropex: Muziek via je botten en gesprekken door je oren
© Reshift Digital
Huis

Aftershokz Aeropex: Muziek via je botten en gesprekken door je oren

De Aftershokz Aeropex lijkt misschien een beetje op een traditionele in-ear hoofdtelefoon, maar is dat absoluut niet. Deze hoofdtelefoon laat namelijk je oren geheel open en verstuurt de geluidsgolven via je botten naar je oren. In deze Aftershokz Aeropex review lees je hoe goed dat werkt en voor wie de hoofdtelefoon bedoeld is.

De productpagina en verpakking laten een duidelijke doelgroep zien: sporters. Op vrijwel elke afbeelding staat een sporter afgebeeld en alleen de specificaties die interessant zijn voor sporters worden groot weergeven. Denk dan aan de waterdichtheid, verbeterde alertheid en speciale vocht-sensor. Toch is dit niet de doelgroep waar we bij het gebruiken van de hoofdtelefoon als eerste aan dachten.

Design en comfort

De Aeropex is beschikbaar in vier smaken: zwart, grijs, rood en blauw. Wij hebben het grijze model getest, maar raden je aan om één van de andere kleuren te kiezen. De combinatie van het simplistische ontwerp met twee grijstinten doet namelijk erg veel denken aan een medisch hulpmiddel. Het lijkt in deze kleurstelling meer op een uit de kluiten gewassen gehoorapparaat of breinstimulator dan een (sport)headset. Een leuk kleurtje zoals het rode of blauwe model doet waarschijnlijk een hoop goed.

De bouwkwaliteit is wel vergelijkbaar met wat je verwacht van een hoofdtelefoon voor sporters. Het gebruik van rubber gecombineerd met soft-touch-plastic geeft een uitstekend gevoel van kwaliteit. Voor alle zekerheid hebben we het niet uitgeprobeerd, maar het moet geen probleem zijn om de hoofdtelefoon een paar keer te laten vallen. De afwerking had wel iets beter gekund met een duidelijk voelbare rand in het rubber van de hoofdband, maar gelukkig gaat dat niet ten koste van de kwaliteit of het comfort.

Bij het opzetten van de hoofdtelefoon merk je pas echt hoe anders dit apparaat is; er gaat namelijk niks in, op of over je oren. In plaats daarvan rust het deel dat het geluid produceert op het bot net onder je slaap en hangt de rest met een lus aan je oren. Door trillingen te produceren in het deel dat tegen je botten aandrukt moet het geluid naar je trommelvlies en slakkenhuis worden verstuurd. Het resultaat is redelijk comfortabel, maar er is een duidelijk drukpunt voelbaar bij de trillende delen. Daarnaast kan de productie van een aantal bastonen voor een kietelend gevoel zorgen. Bij hogere volumes zijn de trillingen zelfs zo hevig, dat het net lijkt alsof je een trillende smartphone tegen je hoofd drukt. Het gevolg is dat je, afhankelijk van het genre, het volume nooit harder wilt zetten dan 40 tot 50 procent.

©PXimport

Geluidskwaliteit

Dat het volume in de praktijk nooit voorbij de 50 procent gezet kan worden is erg jammer voor de liefhebber van luide muziek, maar zegt natuurlijk weinig over de kwaliteit van het geluid. Met de hoofdtelefoon correct gepositioneerd en op een comfortabel volume is de weergave van het geluid niet erg indrukwekkend. De basweergave is behoorlijk dof en hoewel de laagste frequenties voelbaar zijn, lijken deze in de oren niet goed tot hun recht te komen. Dit valt extra goed op bij de zeer zware nummers van Billie Eilish. Subtiele details in bijvoorbeeld Ninth Wave – Trifonic hebben ook moeite om de gehoorgang te bereiken. Het resulterende geluid is nauwelijks beter dan de veel goedkopere oortjes die je uit de budgetbakken grabbelt.

Opvallend genoeg krijgt de geluidskwaliteit een enorme boost wanneer je de uiteindes direct voor je gehoorgang houdt. Het apparaat weet dus wel degelijk een aardig geluid te produceren, maar een groot deel daarvan gaat verloren door het ontwerp.

Aftershokz levert een paar oorpluggen mee om alsnog het omgevingsgeluid te blokkeren, maar daarmee doe je het hele voordeel van deze hoofdtelefoon teniet (meer daarover later). Met de oordopjes ingebracht is het wel direct duidelijk hoe de hoofdtelefoon functioneert. Het gehoorkanaal fungeert als een soort klankkast voor de geluidsgolven die via het lichaam in het oor terecht komen. Het resultaat is een sterk verbeterde basweergave, maar van de hogere tonen blijft weinig meer over. De weergave is vergelijkbaar met het geluid dat je hoort als je buiten de gesloten deuren van een concertzaal staat. De hoofdtelefoon moet het dus niet alleen hebben van de transmissie door je botten – een deel van het geluid komt gewoon via de reguliere weg in je oren.

©PXimport

Doelgroep

Zoals we in de introductie al aangaven wordt de hoofdtelefoon door Aftershokz voornamelijk gericht op sporters, maar de reden daartoe is ons niet helemaal duidelijk. Door het open ontwerp is omgevingsgeluid nog net zo duidelijk als zonder hoofdtelefoon, ideaal dus voor op de openbare weg. Dat is in theorie handig tijdens het hardlopen, maar omdat de transmissie van het geluid afhankelijk is van een stabiel contact met de huid, gaat de geluidskwaliteit tijdens dergelijke oefeningen hard achteruit. Het feit dat je het omgevingsgeluid goed kunt horen tijdens het luisteren van muziek heeft echter ook in andere situaties grote voordelen.

Bijvoorbeeld op het werk, waar je makkelijk aanspreekbaar wilt zijn voor collega’s, is het fijn om daadwerkelijk te kunnen horen wanneer iemand een gesprek met je begint. De hoofdtelefoon geeft daarnaast een duidelijk minder asociale indruk dan een grote hoofdtelefoon op je oren. Op de openbare weg zijn er, naast hardlopen, ook andere voorbeelden te bedenken waarbij deze technologie goed tot zijn recht kan komen. Fietsers en automobilisten hebben er bijvoorbeeld baat bij om het overige verkeer te kunnen horen en tijdens die activiteiten beweegt je hoofd significant minder.

Zowel op kantoor en in de auto wil je echter ook goed verstaanbaar zijn tijdens telefoongesprekken, maar dat valt helaas tegen. De microfoons pikken veel omgevingsgeluiden op waardoor andere stemmen een grote stoorfactor zijn. Daarnaast moet het volume vrij hoog gezet worden om de beller duidelijk te kunnen verstaan, maar dat heeft weer de irritante trillingen als gevolg.

©PXimport

Conclusie

De Aftershokz Aeropex beschikt over een erg interessante technologie, maar wordt in onze ogen op de verkeerde markt gericht. De hoofdtelefoon is zeer geschikt voor op de openbare weg of een bedrijfsomgeving waar contact tussen collega’s belangrijk is, maar verliest effectiviteit bij de heftige bewegingen die tijdens het hardlopen worden veroorzaakt. Voor rond de 150 euro klinken de meeste traditionele hoofdtelefoons significant beter, dus betaal je voornamelijk voor het open houden van je oren. Of dat het voor jou waard is, zul je voor jezelf moeten afwegen. Minder open alternatieven voor sporters zijn de Sennheiser CX Sport, de Plantronics Backbeat Fit 3100 en de AKG N60NC Wireless.

Oké
Conclusie

**Prijs:** 150 euro **Type hoofdtelefoon:** Botgeleiding **Batterijduur:** ca. 8 uur **Waterdichtheid:** IP67 **Verbindingen:** Bluetooth 5.0 (SBC-codec) **Gewicht:** 26 gram **Meegeleverd:** 2x USB-C-kabel, instructieboek, opbergcase, oorpluggen

Plus- en minpunten
  • Omgevingsgeluid wordt niet beïnvloed
  • Geen asociale indruk tijdens gesprekken
  • Slechte geluidskwaliteit
  • Irritante trillingen bij hoog volume
  • Matige gesprekskwaliteit
  • Beperkte doelgroep
▼ Volgende artikel
Review Samsung The Frame Pro – Hoeveel beter is de Pro-versie écht?
© Samsung
Huis

Review Samsung The Frame Pro – Hoeveel beter is de Pro-versie écht?

Lifestyle-tv's zijn populair en Samsung weet dat als geen ander. The Frame, een tv die ook dienstdoet als kunstkader, is een succes. Nu ook Hisense en TCL een gelijkwaardig concept op de markt hebben, heeft de Koreaanse fabrikant een verbeterde versie klaarstaan.

Goed
Energy label
Conclusie

The Frame Pro is ideaal als stijlvolle muur-tv dankzij het matte scherm en de draadloze One Connect Box. De helderheid en kleur zijn verbeterd, maar het contrast blijft wat teleurstellen. Gamers moeten rekening houden met extra input-lag via de One Connect Box; de micro-HDMI is beter, maar minder praktisch. De tv oogt het mooist met heldere content en heeft een complete smart-omgeving. Wel is hij duidelijk duurder dan de gewone The Frame.

Plus- en minpunten
  • Mat scherm weert reflecties
  • Goede piekhelderheid, degelijk contrast
  • Slank design, verwisselbaar kader
  • Wandbeugel én voet bijgeleverd
  • Wireless One Connect Box
  • Goede beeldverwerking
  • Vijf HDMI 2.1-aansluitingen en gaming-features
  • One UI/Tizen smart-tv met zeven jaar updates
  • Apple AirPlay 2 en Google Cast
  • Ingebouwde Art Store
  • Lokale dimming levert beperkte verbetering
  • Matige geluidskwaliteit
  • Geen ondersteuning voor Dolby Vision of DTS-audio
  • Hogere input-lag via de draadloze One Connect Box
  • Prijzig
Samsung QE65LS03F The Frame Pro

Prijs: 1899 euro
Wat: Ultra HD 4K, 144 Hz, Edge QLED LCD-tv met lokale dimming
Schermformaat: 65 inch (139 cm)
Aansluitingen: 5x HDMI (5x v2.1 (48 Gbit/s), eARC, ALLM, VRR, 4K144), 2x usb, 1x usb-C, 1x optisch digitaal uit, 2x antenne, bluetooth, ethernet, wifi 5 (802.11ac), wireless One Connect Box
Extra’s: HDR10, HLG, HDR10+ Adaptive, One UI Tizen 9, AirPlay 2, Google Cast, usb/DLNA-mediaspeler, DVB-T2/C/S2, dual tuner, CI+-slot, NQ4 AI Gen3-processor, Art Store, verwisselbaar kader
Afmetingen: 1457 x 867 x 257 mm (incl. voet)
Gewicht: 22 kg (incl. voet)
Energieverbruik: SDR 112 kWh/1000h (F) / HDR 211 kWh/1000h (G)

Het kader aan de muur

The Frame Pro is expliciet ontworpen om aan de muur te hangen. De rug is immers helemaal vlak, en een superslanke muurbeugel is inbegrepen. Het ontwerp oogt als een minimalistisch kunstwerk, met een smal zwart frame rond het beeld. Met behulp van een magnetisch kader dat over het zwarte frame gaat, geef je de behuizing een witte of houtkleurige uitstraling. Een teakhouten kader wordt overigens meegeleverd.

Zet je de tv toch liever op een tv-meubel, dan hoef je daar geen extra spullen voor aan te schaffen; er zitten namelijk ook voetjes in de doos. De bevestiging aan het toestel is schroefloos en kan in twee posities: een hoge of lage bevestiging, zodat je eventueel een soundbar onder het scherm kunt plaatsen. De stabiliteit van de plastic voetjes laat wel iets te wensen over; bij zijdelingse druk is er duidelijk beweging merkbaar.

©Samsung

Aansluitingen

De One Connect Box is al jaren een kernonderdeel van het The Frame-concept: alle aansluitingen zitten in een externe unit, zodat er naar de tv zelf slechts één dunne kabel loopt. Bij The Frame Pro is dat idee verder doorgetrokken. De verbinding tussen de tv en de One Connect Box verloopt nu draadloos, waardoor je alleen nog een stroomkabel naar het scherm hoeft te leiden, en die laat zich doorgaans vrij gemakkelijk wegwerken. In de draadloze Connect Box vind je vier HDMI 2.1-poorten, twee usb-poorten, ethernet, wifi 5, bluetooth, een optische uitgang en een DVB-T2/C/S2-tuner met CI+-slot. Samsung claimt een draadloos bereik tot 10 meter zonder kwaliteitsverlies; in onze test ging 6 meter inderdaad probleemloos. Een stevige muur ertussen zorgde echter af en toe voor korte beelduitval.

Voor gamers is het een gemengd verhaal. De HDMI-poorten ondersteunen 4K144, ALLM en VRR (HDMI VRR, AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync compatible), en poort 3 biedt ARC/eARC. Maar de draadloze verbinding zorgt wel voor extra vertraging: in 4K60 zagen we een input-lag van zo'n 40 à 45 ms. Om dat te omzeilen heeft Samsung op de tv zelf een micro-HDMI-aansluiting geplaatst die dezelfde gamefuncties ondersteunt. Daarmee daalde de input-lag naar 13,5 ms bij 4K60 (en 8,5 ms bij 2K120). Niet heel elegant, maar wel effectief. Daarnaast zit er op de tv ook nog een usb-c-poort, bedoeld voor bijvoorbeeld een webcam.

Lees ook: Review Samsung QE55LS03B The Frame – Kunstwerk én tv

De One UI/Tizen smart-tv

Eén ding moet je Samsung nageven: ze leveren een indrukwekkende hoeveelheid functies in hun smart-tv-omgeving. Dat vereist wel een goede organisatie, maar die heeft Samsung ondertussen wel onder de knie. Het startscherm toont alles wat met tv-kijken en streaming te maken heeft. Centraal in beeld vind je de laatst gespeelde bron en aanbevelingen (uit Samsung TV Plus). Onderaan staat een rij met favoriete apps die je naar voorkeur kunt ordenen en aanpassen. Je kunt ook live-tv en HDMI-ingangen in deze rij plaatsen. Scrol verder naar beneden en je vindt rijen met aanbevelingen per app. Verwijder je een app uit de rij met favorieten, dan verdwijnt ook de rij met aanbevelingen uit die app.

Naast een erg ruim app-aanbod ondersteunt deze Samsung ook AirPlay 2 en Google Cast. Via de pictogrammen links op het startscherm kun je naar Daily+ navigeren, waar je alle functies vindt die minder met tv-kijken te maken hebben. Denk aan SmartThings (de IoT-omgeving), Workspace (allerlei functies voor computergerelateerd werk op de televisie), Philips Hue, Samsung Food en Fitness-apps. De Art-sectie bespreken we verderop.

De afstandsbediening is de vertrouwde Samsung-remote, maar deze keer in het wit. Hij is klein en eenvoudig vormgegeven, met een ingebouwde oplaadbare batterij en een fotovoltaïsch paneel aan de achterkant. Leg je hem met dat paneel naar boven, dan laadt hij vanzelf op via omgevingslicht. Voor een snellere laadbeurt is er ook een usb-c-poort aanwezig. De toetsen voelen prettig aan en hebben een lichte, precieze aanslag. Door het beperkte aantal knoppen is de bediening snel te doorgronden. De instellingenknop linksboven opent niet alleen het instellingenmenu, maar ook de kleur- en nummertoetsen.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Kunst in overvloed

Om de kunstfunctie waar te maken, biedt Samsung sinds de eerste generatie van The Frame een eigen kunst-app. Navigeer op het startscherm naar links en open daar de Art-sectie. Je krijgt toegang tot meer dan 3000 kunstwerken, afkomstig uit grote musea en uiteenlopende collecties, van klassieke meesters tot moderne kunst en fotografie. Toegang tot de volledige Art Store kost 4,99 euro per maand, al zijn de eerste drie maanden gratis. Wie niet wil betalen, kan gebruikmaken van het gratis aanbod Art Streams, met elke maand dertig nieuwe werken rond een thema. Daarnaast zijn er nog andere opties: zo kun je je eigen foto's tonen met behulp van vooraf gemaakte sjablonen. The Frame Pro functioneert op die manier als een fraai digitaal fotokader. Wie iets speelsers wil, kan kiezen voor AI-gegenereerde kunst: selecteer een aantal sleutelwoorden uit een vaste lijst en de tv genereert een passend beeld.

De SmartThings-app is daarbij een handige aanvulling, vooral om door de Art Store te bladeren. Je kunt sorteren op artiest, genre, medium, kleur, museum, thema of populariteit. Via de instellingen pas je bovendien het gedrag van de Art Mode aan. Zo kun je helderheid en kleurtemperatuur finetunen en instellen hoe de tv omgaat met de ingebouwde bewegings- en lichtsensor. De Art Mode schakelt automatisch uit wanneer er geen beweging wordt gedetecteerd of het licht wegvalt. Dat is zinvol, want de Art Mode verbruikt nog steeds stroom, doorgaans tussen de 60 en 90 watt.

Mat scherm oogt als papier

Een van de grootste troeven van The Frame Pro is het matte scherm. Dat heeft twee duidelijke voordelen. Allereerst heb je nauwelijks last van reflecties. Zwakke lichtbronnen verdwijnen bijna volledig en zelfs fel of direct licht wordt sterk verzacht en uitgesmeerd. Daardoor blijft het beeld goed zichtbaar in ruimtes waar gewone tv's snel hinder ondervinden. Daarnaast versterkt het matte scherm de kunstbeleving. Het beeld oogt minder als een helder, glimmend display en meer als papier, wat vooral bij klassieke kunst heel mooi werkt. Er is wel een keerzijde: een mat scherm drukt het contrast iets. En precies daar komen we uit bij het volgende punt.

©Samsung

Beeldkwaliteit

De meest opvallende verbetering van The Frame Pro is de overstap naar Neo QLED-achtergrondverlichting. In theorie levert dat niet alleen rijkere kleuren op dankzij de Quantum Dots, maar ook beter contrast door local dimming. In de praktijk blijkt die uitvoering echter beperkt: Samsung gebruikt edge-ledverlichting, waarbij de leds alleen langs de onderrand van het scherm zitten. De local dimming werkt daardoor alleen in 24 verticale kolommen. Dat is beduidend minder verfijnd dan echte full-array local dimming.

Het VA-paneel zelf heeft een behoorlijk eigen contrast van ongeveer 4.500:1. Maar omdat de dimming slechts in kolommen werkt, kan de tv dat contrast in testpatronen nauwelijks verbeteren. Dat zie je terug in films: de zwarte balken boven en onder het beeld blijven zichtbaar grijs, donkere scènes worden nooit echt diepzwart en heldere details – zoals sterren – kunnen plaatselijke halo's veroorzaken. Met andere woorden: op het gebied van contrast is de vooruitgang beperkt.

Op helderheid scoort de The Frame Pro wél merkbaar beter. In Filmmaker Mode (HDR) haalt hij een piek van 926 nits op een venster van 10% en ongeveer 697 nits op een volledig wit scherm. Dat is een forse stap vooruit ten opzichte van de vorige The Frame, die rond de 500 nits bleef hangen. De Quantum Dots leveren bovendien een breed kleurbereik van 94% P3. De kalibratie in Filmmaker Mode is over het algemeen uitstekend, al ogen sommige tinten wat te helder en verliezen ze daardoor nuance. Bij SDR presteert The Frame Pro eveneens goed, al kunnen rode tinten en huidkleuren soms wat flets overkomen. In zowel SDR als HDR blijft het zwartdetail wel netjes behouden. 

©Samsung

Zeer goede beeldverwerking, matige audio

The Frame Pro maakt gebruik van dezelfde rekenmodule als topmodel S95F: de NQ4 AI Gen3-processor. Die levert zichtbaar mooie resultaten, met goede deinterlacing, sterke ruisonderdrukking en nette upscaling. De bewegingsscherpte van het paneel zelf is echter wat beperkt, waardoor snelle voorwerpen soms een lichte dubbele rand krijgen. Motion interpolation werkt wel overtuigend; de processor grijpt snel en meestal correct in, zonder opvallende artefacten. De AI-modus kun je beter uitgeschakeld laten; die zorgt zelden voor een aantrekkelijk beeld.

Ondanks het slanke ontwerp heeft Samsung een 2.0.2-audiosysteem met 40 watt vermogen ingebouwd. Dat klinkt op papier aardig, maar in de praktijk ontbreekt vooral bas, waardoor muziek aan warmte en body verliest. De hoogtekanalen voegen weinig toe en het surround-effect blijft mager, zelfs met Dolby Atmos-bronnen. Voor dagelijks tv-kijken zijn de dialogen helder genoeg, maar wie ook muziek of films met impact wil horen, ontkomt eigenlijk niet aan een soundbar.

Conclusie

Als lifestyle-tv blijft The Frame Pro een aantrekkelijke keuze met een paar duidelijke troeven. Het matte scherm geeft kunst een overtuigende, bijna papieren uitstraling en houdt hinderlijke reflecties goed tegen. De draadloze One Connect Box maakt ophangen aan de muur bovendien bijzonder eenvoudig.

De stap vooruit ten opzichte van de gewone The Frame zit vooral in helderheid en kleurweergave. Het contrast blijft echter achter, en dat is jammer: een sterker zwartniveau had The Frame Pro echt naar een hoger niveau getild. Voor gamers is dit toestel ook niet ideaal: de draadloze verbinding zorgt voor merkbare input-lag. De micro-HDMI-poort op de tv zelf biedt wel een snellere optie, maar is minder praktisch.

De tv komt het best tot zijn recht met heldere beelden en kunstweergave. De kalibratie en beeldverwerking zijn uitstekend, en de Tizen-interface biedt een ruim app-aanbod, inclusief AirPlay 2 en Google Cast. Het prijskaartje blijft wel aan de hoge kant; je betaalt duidelijk extra voor de lifestyle-uitstraling.

▼ Volgende artikel
Usb-stick als sleutel: een hardware-slot voor je pc
© Rafa Irusta - stock.adobe.com
Huis

Usb-stick als sleutel: een hardware-slot voor je pc

Natuurlijk heb je een wachtwoord ingesteld om te voorkomen dat hackers fysiek toegang krijgen tot je pc, maar er is nog een andere beveiligingsmaatregel die je kunt nemen. Met een eenvoudige usb-stick maak je een fysieke sleutel die dienstdoet als extra beveiligingslaag.

Windows 11 heeft een ingebouwde mogelijkheid om zo’n veilige usb-sleutel te maken, maar toch gebruiken we liever een gratis app van derden: USB Raptor. Deze freeware geeft iets meer controle over hoe zo’n sleutel werkt. Download en installeer USB Raptor. Eerst moet je een encryptiewachtwoord instellen. De software heeft standaard als wachtwoord default ingesteld en dit moet je uiteraard wijzigen. Schrijf het nieuwe wachtwoord ergens veilig op. Daarna plug je de usb-stick in en kies je de juiste stationsletter. Gebruik een usb-stick met een hoge lees-/schrijfsnelheid zodat je sneller kunt inloggen.

Natuurlijk verander je het onveilige encryptiewachtwoord.

k3y-bestand

Vervolgens klik je op de knop Create k3y-file. Dit is een specifiek wachtwoordbestand dat deze tool zoekt om de computer van de gebruiker te ontgrendelen. Als USB Raptor het k3y-bestand niet kan vinden, omdat de usb-stick bijvoorbeeld niet in de pc zit, wordt de pc automatisch vergrendeld. Ga dan terug naar het scherm Simple configuration en schakel de beveiliging in door een vinkje te zetten in het vakje naast Enable USB Raptor. Er volgt dan een waarschuwing dat de software is ingeschakeld en dat je het encryptiewachtwoord niet kunt veranderen.

Schakel de beveiliging in.

Backdoor-login

Voordat je USB Raptor gebruikt, raden we aan een backdoor-login te maken voor het geval dat je de sleutel ooit zou kwijtraken. Klik in de rechterbovenhoek van de app op het vakje Advanced configuration. Ga naar het tabblad Lock features en kijk onderaan in de groep Backdoor access. Daar klik je op Generate RUID file. Hierdoor plaatst de tool een bestand op het bureaublad waarmee je het vergrendelingsscherm kunt omzeilen wanneer je het wachtwoord zou vergeten en de usb-stick uit de pc wordt verwijderd.

Dit is een lange alfanumerieke sleutel, opgeslagen in het DAT-formaat. Je kunt het openen met Kladblok. Je kunt die sleutel bijvoorbeeld opslaan in een e-mailaccount of in een veilige wachtwoordmanager. Vanaf nu heb je een beveiligde sleutel die je pc veiliger maakt en die bovendien een backdoor heeft, mocht er iets misgaan. Label de beveiligingssleutel zodat je hem nooit verwisselt met andere usb-sticks. Wil je de sleutel niet langer gebruiken, dan open je de app opnieuw en haal je het vinkje weg bij Enable USB Raptor.

Met de Generate RUID file maak je een lange extra sleutel om de beveiliging te omzeilen.