Cloudopslagdiensten zoals Google Drive, OneDrive en Dropbox zijn erg populair. Logisch, want ze maken het mogelijk om je online data vanaf iedere locatie te bereiken, de meeste diensten voorzien in handige synchronisatie en ze zijn redelijk betaalbaar of zelfs gratis als je een aantal beperkingen voor lief neemt. Toch kleven er ook nadelen aan, vooral wanneer je meerdere van deze diensten tegelijk gebruikt.

01 End-to-end encryptie

De meest populaire cloudopslagdiensten zijn van Amerikaanse origine. Zoals we (sinds Snowden) weten, nemen Amerikaanse bedrijven het niet zo nauw met onze privacy. Cloudopslagdiensten kunnen je gegevens wel versleuteld bewaren, maar in de meeste gevallen worden je data tijdens de transfer onversleuteld over het net verstuurd. Bovendien beschikken de diensten zelf over de encryptiesleutel, zodat zij – en bepaalde overheidsdiensten – nog altijd bij je gegevens kunnen. Lees ook: De 9 beste gratis clouddiensten onder de loep.

Gelukkig zijn er tools die ook voor deze diensten in end-to-end encryptie voorzien waarbij alleen jijzelf over de encryptiesleutel beschikt. Een van de oudste is Boxcryptor, dat oorspronkelijk alleen voor end-to-end versleuteling van Dropbox was bedoeld, maar intussen meer dan 20 serviceproviders ondersteunt. De tool is beschikbaar als Chrome plug-in, voor Windows, macOS en zowat alle mobiele platformen. Er is bovendien een portable editie die ook onder Linux werkt. Met de gratis versie van Boxcryptor ben je overigens wel beperkt tot één serviceprovider en twee apparaten.

©PXimport

02 Boxcryptor: installatie

We tonen hoe je met Boxcryptor aan de slag kunt op een Windows-pc. Download de bijhorende versie en installeer hem. De procedure daarvan is heel eenvoudig, alleen moet je wel de installatie van een extra driver toestaan die nodig is om de virtuele schijf van Boxcryptor aan te kunnen spreken. Meld je bij de opstart van de tool aan of klik op Create your Boxcryptor account en vul de gevraagde gegevens in. Het is belangrijk dat je je wachtwoord goed onthoudt, anders kun je nooit meer bij de data die Boxcryptor versleutelt! Kies de gewenste versie (bijvoorbeeld Free). Na je aanmelding vind je het pictogram van de tool terug in het systeemvak van Windows.

03 Boxcryptor: encryptie

Klik met de rechtermuisknop op het pictogram en kies Settings. Op het tablad Locations vind je wellicht de lokale synchronisatiemap terug van de cloudopslagdienst(en) die je al gebruikt. Via de knop Add kun je ook andere locaties toevoegen en selecteren. Helaas beperkt de gratis versie je daarbij tot slechts één locatie. De gekozen locatie vind je terug in het virtuele station dat Boxcryptor (via je Verkenner) intussen toegankelijk heeft gemaakt. Om een bestand te versleutelen, klik je er van hieruit met de rechtermuisknop op en kies je Boxcryptor / Encrypt. Wanneer je zo’n versleuteld bestand bekijkt vanuit de synchronisatiemap van de serviceprovider, merk je dat het de extensie .bc heeft meegekregen, om aan te geven dat de inhoud is versleuteld (met AES 256-bits). Wil je het bestand op de ‘normale’ manier benaderen, dan zul je dat voortaan via Boxcryptor moeten doen.

©PXimport

04 Boxcryptor: sharing

Wanneer je data versleutelt met Boxcryptor, hebben de personen met wie je die data al vóór de versleuteling deelde, geen toegang meer tot die bestanden. Willen ze alsnog toegang, dan hebben ze zelf ook een Boxcryptor-account nodig en moet je ze via Boxcryptor de nodige rechten verlenen. Hiertoe klik je met de rechtermuisknop op een versleutelde map of een versleuteld bestand en kies je Boxcryptor / Manage permissions / Add User, waarna je het e-mailadres van de gewenste gebruiker invult. Om gebruikersgroepen toe te voegen, heb je overigens een betaald account nodig.

05 Whisply: sharing

Wat nu te doen als je een versleuteld bestand (in Dropbox, Google Drive of OneDrive) wilt delen met gebruikers die zelf niet over Boxcryptor beschikken? In dat geval kun je een beroep doen op de dienst Whisply, die netjes met Boxcryptor integreert. Klik met rechts op het beoogde bestand en kies Boxcryptor /Create Whisply link. Krijg je de vraag of je Boxcryptor aan je serviceprovider wilt linken, bevestig dan met Yes, vul de accountgegevens van je provider in en rond af met Toestaan. Als alles klopt, verschijnt het gedeelde bestand nu in een webpagina van Whisply, waar je op de knop Proceed klikt (twee keer) en het gewenste beveiligingsniveau kiest. Het is namelijk mogelijk een pincode of wachtwoord aan de download te koppelen. De link en de pincode of het wachtwoord kun je vervolgens via e-mail of sms versturen.

©PXimport

Snel delen

06 Cryptomator: installatie

De gratis versie van Boxcryptor is een beproefde methode voor wie bestanden van een enkele cloudopslagdienst wil versleutelen. In de rest van dit artikel focussen we ons op gebruikers die meerdere opslagdiensten inzetten – bijvoorbeeld om binnen de capaciteitslimieten van gratis opslag te blijven. Voor hen is er een gratis alternatief, in de vorm van Cryptomator (www.cryptomator.org), beschikbaar voor Windows, Mac en iOS. Een app voor Android is al een tijdje in de maak. We laten zien hoe je met de Windows-variant aan de slag gaat, die overigens in twee varianten beschikbaar is: 32 en 64 bits.

De installatie rond je af door twee keer op Next te drukken. In eerste instantie is het hoofdvenster leeg. Je moet namelijk nog een digitale kluis aanmaken. Daarvoor klik je op het plusknopje en kies je Creëer nieuwe kluis, waarna je een map binnen de synchronisatiemap van een van je cloudopslagdiensten selecteert, zoals Dropbox, Google Drive of OneDrive (voor bedrijven). Geef de digitale kluis een geschikte naam en koppel er een stevig wachtwoord aan. Bevestig met Creëer kluis. De data binnen deze kluis worden nu met AES 256-bit versleuteld. Op dezelfde manier kun je bijkomende kluizen binnen (de synchronisatiemap van) je andere cloudopslagdiensten aanmaken.

07 Cryptomator: gebruik

Om een kluis te openen, selecteer je hem in het overzichtsvenster van Cryptomator, waarna je het wachtwoord invult en Ontgrendel kluis aanklikt. De kluis is nu beschikbaar als een virtueel station, totdat je Vergrendel kluis selecteert of Cryptomator afsluit (vanuit het Windows-systeemvak). Via de knop Meer opties is het nog mogelijk het virtuele station van een andere naam of schijfletter te voorzien.

Overigens laat zo’n kluis zich ook via WebDAV benaderen. Hiervoor ontgrendel je de kluis, waarna je het pijltje naast Vergrendel kluis aanklikt en Kopieer WebDAV URL selecteert. De url belandt in het Windows-klembord, zodat je hem (met Ctrl+V) in Verkenner kunt plakken. De url oogt ongeveer als http://localhost:42427/<kluisnaam>, maar via het tandwielpictogram onderaan het kluisoverzicht kan dat poortnummer nog worden aangepast.

©PXimport

08 Xendo: zoekmachine

Het gebruik van meerdere cloudopslagdiensten heeft als nadeel dat je het overzicht dreigt te verliezen: welke data bevinden zich waar? De dienst Xendo biedt hulp. Hij maakt het mogelijk om vanuit één interface in verschillende cloudopslagdiensten tegelijk naar data te zoeken. Helaas ontbeert de gratis versie van Xendo geavanceerde zoekopties. Surf naar https://xen.do en meld je aan.

Er verschijnt nu een overzicht met circa 35 ondersteunde cloudopslagdiensten. Je hoeft alleen de gewenste diensten maar aan te klikken en je fiat aan de koppeling te geven. Daar zitten onder meer Dropbox, Google Drive en OneDrive bij, maar bijvoorbeeld ook Gmail. Het is overigens ook mogelijk meerdere accounts bij dezelfde provider toe te voegen. Zodra je deze stap hebt afgerond, start Xendo met het indexeren van de inhoud van je online opslaglocaties. Even later kun je naar trefwoorden zoeken. Standaard zoekt Xendo in alle aangesloten diensten ook binnen de inhoud van gescande documenten (via OCR). Het is echter prima mogelijk om alleen binnen specifieke diensten te laten zoeken, eventueel in combinatie met bepaalde inhoudstypen (zoals e-mails of documenten).

Ook is het mogelijk om alleen naar bestanden uit een bepaalde periode te laten zoeken. Vanuit de resultatenlijst klik je meteen door naar je online documenten, maar je kunt ze ook downloaden. Via het plusknopje is het mogelijk een zoekopdracht als ‘view’ te bewaren en een ‘alert’ met een bepaalde frequentie in te stellen. Je ontvangt dan regelmatig automatisch een e-mail met de bijhorende resultaten. Overigens goed om weten is dat Xendo ook beschikbaar is als Chrome-extensie.

©PXimport

09 Otixo: opzet

Xendo maakt het zoeken naar data binnen verschillende cloudopslagdiensten tegelijk mogelijk. Handig, maar misschien verplaats of kopieer je regelmatig bestanden tussen die diensten. In dat geval kun je betere een heuse cloudopslagmanager gebruiken. Eén van de betere tools is Otixo. Creëer een account en klik de link in de bevestigingsmail aan. Na je aanmelding kun je meteen aan de slag. Otixo kan met meer dan 30 verschillende diensten overweg. Naast de bekende cloudopslagdiensten zitten daar ook diensten tussen als Evernote, Flickr en zelfs Facebook. Via Otixo kun je namelijk ook Facebook-foto’s uploaden, back-uppen en zelfs delen met mensen die zelf geen Facebook-account hebben. Je koppelt zo veel diensten aan Otixo als je zelf wilt.

IFTTT

10 Otixo: gebruik

Elke toegevoegde dienst verschijnt als een map in Otixo. Vanuit de knoppenbalk zijn verschillende bestandsbewerkingen mogelijk. Zo zet het knopje Link een geselecteerd bestand meteen om in een Otixo-link zodat elke ontvanger van die link bij het bestand kan. In de betaalde variant van Otixo kun je hier ook nog een wachtwoord en vervaldatum aan koppelen. Het knopje Preview geeft een voorbeeldweergave van een aantal populaire bestandstypen.

Handig is ook de knop Share. Hiermee creëer je een zogenoemde ‘space’: een virtuele map waarin gedeelde bestanden terechtkomen. Iedereen die je hier toegang toe geeft (en die over een Otixo-account beschikt) kan bij deze bestanden en krijgt automatisch een mail wanneer nieuwe bestanden zijn toegevoegd. Bestanden verplaatsen of kopiëren naar een andere cloudopslagdienst is ook heel eenvoudig. Selecteer de bestanden, klik op de knop Copy of Cut en verwijs naar de gewenste locatie binnen de andere dienst. Verder is het ook mogelijk om geselecteerde bestanden te versleutelen, via Encrypt. Dit zorgt echter niet voor end-to-end encryptie. Om dat te bewerkstelligen, moet je gebruikmaken van de knop Upload waarna je Encrypt & Upload kiest. De gekozen bestanden worden dan eerst lokaal versleuteld voordat ze via Otixo naar de gewenste serviceprovider worden verstuurd. Je kunt met Otixo ook in verschillende diensten tegelijk naar bestanden zoeken, maar in tegenstelling tot Xendo doet Otixo dit alleen met bestandsnamen, zonder indexering. Overigens hoef je Otixo niet per se vanuit je browser te besturen. De makers hebben er namelijk ook apps voor ontwikkeld, onder andere voor Windows, Android en iOS.

©PXimport

Een gazon is meer dan een stukje groen. Het kan een speelplek zijn voor kinderen of juist vooral de blikvanger zijn in een strak aangelegde tuin. Soms ligt het vol in de zon, soms grotendeels in de schaduw. Voor elke situatie is er een passend graszaadmengsel. Wat past het best bij jouw tuin?

Lees ook: Groener gras? Maaien en onderhouden doe je zo

Wat voor graszaad je nodig hebt, hangt helemaal af van het soort grasveld dat je wilt. Voor een veldje waarop je kinderen lekker kunnen ravotten en een balletje trappen heb je ander gras nodig dan voor een gazon dat vooral bedoeld is voor de sier. Hieronder lees je per toepassing welke grassoorten het meest geschikt zijn.

Speelveld: stevig en snel herstellend

Een gazon waarop gespeeld, gelopen of gevoetbald wordt, moet vooral sterk zijn. Het gras moet tegen een stootje kunnen én zich snel herstellen. Daarvoor heb je een mengsel nodig met veel Engels raaigras (Lolium perenne). Dit gras kiemt snel en vormt stevige sprieten. Het is goed bestand tegen intensief gebruik en groeit snel terug als het beschadigd raakt. Vaak wordt het aangevuld met veldbeemdgras (Poa pratensis), dat ondergronds uitlopers vormt en zo kale plekken opvult. Samen zorgen deze soorten voor een duurzaam speelgazon dat veel belasting aankan.

Siergazon: fijn, traag groeiend en egaal

Voor een siergazon gelden weer andere zaken. Het moet vooral fijn van structuur zijn, gelijkmatig groeien en een egaal, verzorgd beeld geven. Voor dit type gazon zijn roodzwenkgras (Festuca rubra) en struisgras (Agrostis capillaris) geschikt. Deze grassoorten groeien langzaam en blijven laag, waardoor je minder vaak hoeft te maaien. Ze vormen een dichte mat van fijne sprietjes die er netjes uitziet, vooral bij regelmatig onderhoud. Een siergazon vergt wel iets meer zorg, want het is minder sterk en herstelt trager bij schade.

Schaduwgazon: licht nodig, maar minder zon

In tuinen met veel schaduw, bijvoorbeeld door bomen, heeft gras het moeilijk. De meeste grassoorten groeien slecht zonder zon, wat ruimte geeft aan mos. Een schaduwgazon moet daarom vooral weinig licht nodig hebben en toch stevig genoeg zijn om een dichte mat te vormen. Mengsels voor schaduw bevatten vaak fijne vormen van roodzwenkgras en soms bosgras (Festuca heterophylla), een soort die beter groeit bij weinig licht. Een kleine hoeveelheid Engels raaigras zorgt voor stevigheid, maar alleen als er dagelijks toch wat zonlicht aanwezig is. Let op: ook schaduwgazon heeft minimaal 2 tot 4 uur daglicht nodig om goed te blijven groeien.

Droge (zand)grond: diep wortelend en hittebestendig

Op lichte zandgrond of op plekken waar je weinig sproeit, heb je gras nodig dat tegen droogte kan. Dit soort gras moet diep kunnen wortelen en niet te snel verdrogen. Mengsels voor droge omstandigheden bevatten vaak een aangepaste selectie van veldbeemdgras en speciaal geselecteerde varianten van Engels raaigras die minder water nodig hebben. Soms wordt er ook hard zwenkgras aan toegevoegd, dat goed bestand is tegen droogte en hitte. Deze soorten wortelen dieper dan gemiddeld, waardoor ze vocht uit lagere lagen kunnen opnemen. Zo blijft je gazon ook bij warme zomers langer groen.

©Elena Elisseeva | Elenathewise

Wanneer en hoe zaai je gras?

De ideale periode om gras te zaaien is in het voorjaar (maart tot mei) of het najaar (september tot half oktober). Dan is de bodem warm genoeg en valt er meestal voldoende regen. Ook tussentijds bijzaaien is mogelijk – bijvoorbeeld als je last hebt van kale plekken of na het verwijderen van mos – zolang de bodemtemperatuur boven de 10 °C ligt en de grond vochtig blijft.

Begin altijd met een goede voorbereiding. Maai het bestaande gras kort, en verwijder mos en dood materiaal door het gazon te verticuteren. Dat kan met een verticuteerhark of een verticuteermachine.

Bij het herstellen van kale plekken hark je de grond los, zodat het zaad goed contact maakt met de aarde. Zaai vervolgens het juiste graszaadmengsel voor jouw situatie. Druk het zaad licht aan, bijvoorbeeld met een plank of de achterkant van een hark. Belangrijk: houd de bodem vochtig tot het gras begint te kiemen. Dat duurt gemiddeld 7 tot 14 dagen, afhankelijk van de soort en temperatuur. Wil je extra bescherming bieden? Strooi dan een dun laagje potgrond of compost over het zaad. Dat helpt tegen uitdroging en beschermt tegen vogels.

Wacht met maaien tot het gras minstens 8 cm hoog is, en gebruik dan een hoge maaihoogte bij de eerste maaibeurt. Zo geef je jonge sprietjes de kans om zich goed te wortelen.

Lees ook: Gras vol mos? Dit wil je weten over het verticuteren van je gazon

Tabel: deze grassoorten heb je nodig

De markt voor koffiemachines is breed en beweegt snel. Veel apparaten bieden steeds meer functies, van eenvoudige espresso’s tot uitgebreide melk- en cold brew-specialiteiten. De Ninja Café Luxe-serie belooft precies dat: barista-kwaliteit, eindeloze mogelijkheden en gebruiksgemak in één apparaat. Maar maakt dit model die belofte waar in de praktijk?

De Ninja Café Luxe combineert een espressomachine, filterkoffiezetter en cold brew-maker in één apparaat. Met de geïntegreerde koffiemolen (25 maalstanden) en tamper stel je de koffie volledig naar wens af.

De machine biedt vijf espresso-opties, vier koffiestijlen en vier melkopschuimstanden – geschikt voor zowel dierlijke als plantaardige melk. Je kiest uit zeven drankformaten, van espresso tot cold brew-specialiteiten zoals iced latte of espresso martini.

Er zijn twee uitvoeringen:

De Essential kost 449,99 euro, de Premier 549,99 euro. De machine is groot en zwaar (34,4 x 33,6 x 37,2 cm) en weegt 16,65 kilo.

©Ninja

Eerste indruk: wat veel!

Wat fijn is aan huishoudelijke apparaten van Ninja, is dat ze doorgaans gebruiksvriendelijk en intuïtief te bedienen zijn, zo bleek uit eerdere ervaringen. Gebruiksvriendelijk blijkt – na enige tijd – zeker waar, maar intuïtief kunnen we dit apparaat zeker niet noemen direct na het uitpakken. De uitgebreide handleiding, verkorte snelstartgids en een inspiratiegids met allerlei recepten voor de verschillende koffievarianten komen dan ook direct van pas.

©Saskia van Weert

Uit de doos oogt de Ninja Café Luxe direct stevig en professioneel. De afwerking is netjes en het apparaat maakt een solide indruk op het aanrecht. Bij het uitpakken valt op hoeveel accessoires en onderdelen erbij zitten: van filterhouders en melkopschuimer tot een geïntegreerde molen.

Voordat er überhaupt koffie kan worden gezet, dient er een stapsgewijze kalibratie en watermeting te worden gedaan om te bepalen hoe hard het kraanwater is in de eigen regio. De stappen staan duidelijk beschreven in de gids, alle benodigdheden (behalve koffiebonen) zitten bijgesloten in de doos. Dat alles neemt een halfuurtje in beslag, daarna is de machine klaar voor het eerste gebruik.

©Ninja

De functies op een rij

De koffiemachine heeft allerlei onderdelen die een eigen plekje hebben in of op de machine. Er zitten drie filterbakjes bij om de gemalen koffie in te doen: eentje voor een enkele hoeveelheid, een wat grotere voor een dubbele hoeveelheid drank en een grote mand voor filterkoffie.

Dan is er het portafilter, oftewel het gedeelte waarin de gemalen koffie plus het gewenste filterbakje gaan, en dat je vastklikt onder de wateruitlaat.

Er is een losse trechter die je gebruikt tijdens het malen van de koffie, en een stamper om de koffie in het bakje samen te drukken. Tot slot is er nog het melkkannetje.

©Saskia van Weert

Links van de machine kun je de trechter en de stamper bewaren, het portafilter kan onder de koffiemaler en het kannetje heeft een vaste plek rechts onder het melktuitje.

Het bedieningspaneel verdient ook wat aandacht. Aan de linkerzijde zit een draaischijf waarmee je de maalgraad van de koffiebonen instelt. Dan is er nog het display met allerlei opties en een draai-/drukknop, en een gedeelte om het soort melkschuim in te stellen. Het bedieningspaneel is duidelijk vormgegeven, maar door het grote aantal opties is het niet direct intuïtief.

Boven op het apparaat is er een warmhoudplaat voor koffiebekers. Aan de achterzijde zit het waterreservoir, bovenin zit een dekseltje om toegang te krijgen tot het bonenreservoir, en geheel rechts zit een klein deurtje waar je de metalen filterbakjes in kunt opbergen.

Kortom: een hoop opties en een hoop uitzoekwerk!

©Saskia van Weert

In gebruik: goed resultaat (na even oefenen)

Bij het apparaat zit een dikke zwart-witte gebruikshandleiding. Het is aan te raden die goed door te nemen en bij de hand te hebben tijdens het leren kennen van het apparaat en de mogelijkheden. Na enige keren wat proberen wordt duidelijk dat de basishandelingen vrij overzichtelijk zijn. Een doorgewinterde thuisbarista zal deze machine vermoedelijk sneller weten te doorgronden.

Allereerst moet het gewenste filterbakje in het portafilter. Je zet de trechter op het filterbakje en zet de machine aan. Je kiest het gewenste programma, bijvoorbeeld espresso. De standaardinstelling is een dubbele shot; dat is eventueel aan te passen in het menu.

Vervolgens hang je het portafilter onder de koffiemaler. Er verschijnen twee getallen in beeld: de ideale maalgraad en de huidige instelling. Via de draaischijf links aan de machine zorg je dat de twee getallen identiek zijn. Je start de maler en neemt het portafilter met gemalen koffie uit de machine. Je stampt de boel aan met de stamper, verwijdert de trechter en bevestigt het portafilter onder de wateruitlaat. Dat doe je door de oranje stip op het filter gelijk te houden met de stip op de machine en het filter stevig naar rechts te bewegen om het te vergrendelen. Dat gaat vrij zwaar.

©Ninja

Dan is het tijd om het koffiezetten te starten met een druk op de draai-/drukknop. Vergeet niet om een passende kop of mok onder het filter te zetten. Er komt een beetje geconcentreerde koffie uit de machine, die wordt aangevuld met heet water om de gewenste sterkte te verkrijgen. Deze stappen zijn gelijk voor vrijwel alle koffiebereidingen – alleen filterkoffie gaat iets anders.

Melkschuim maken

Mocht je cappuccino willen maken, dan doe je dierlijke of plantaardige melk in de melkkan tot aan de streep, kies je de gewenste dikte en laat je de melk warm worden en opschuimen tot een pieptoon aangeeft dat de melk klaar is. Je hoort het kleine mixertje onder in de kan flink tekeergaan en dat levert een prima resultaat op. Na het leeggieten van de kan start een automatisch schoonmaakprogramma.

De smaak van de geteste koffievarianten is prima. De exacte uitkomst hangt uiteraard af van de gebruikte bonen.

©Saskia van Weert

Schoonmaken en onderhoud

Een deel van de accessoires en onderdelen mag gewoon in de vaatwasser. Zoals wel vaker is het vaak beter voor de duurzaamheid om alles op de hand af te wassen. Metalen onderdelen blijven daardoor langer glanzend. De melkopschuimer heeft een eigen reinigingsprogramma voor het binnenwerk en het tuitje, al moet het kannetje natuurlijk wel goed afgewassen worden.

Ninja Café Luxe kopen?

De Ninja Café Luxe is een krachtige en veelzijdige koffiemachine die de serieuze thuisbarista veel te bieden heeft. Met uitgebreide instellingen voor koffie, melk en formaat, en de mogelijkheid om zowel espresso als filterkoffie en cold brews te zetten, is dit apparaat een echte allrounder. De bouwkwaliteit is stevig en professioneel, en het apparaat wordt geleverd met handige accessoires en een eigen reinigingsprogramma voor de melkopschuimer.

Tegelijk vraagt de machine om tijd en aandacht. Het is geen instapmodel voor wie snel en zonder nadenken een kopje koffie wil zetten. De bediening is uitgebreid en vergt oefening, vooral in het begin. Ook neemt het apparaat de nodige ruimte in beslag en zijn er veel onderdelen om mee te werken.

De Ninja Café Luxe is vooral geschikt voor koffieliefhebbers die graag zelf de controle houden over het volledige zetproces, bereid zijn om het apparaat goed te leren kennen en de ruimte hebben voor een grotere machine. Wie dat ziet als een leuke uitdaging, haalt met de Ninja Café Luxe een complete koffie-oplossing in huis.