Singleboard-computers zijn kleine microcomputers waarmee je allerlei projecten bouwt, mede dankzij vrij programmeerbare gpio-pinnen waarop je apparatuur aansluit. De Raspberry Pi is het bekendste voorbeeld, maar er zijn er meer. PCM test in dit artikel vijf verschillende modellen.

Singleboard-computers zoals de Raspberry Pi zijn klein en goedkoop, maar breed inzetbaar voor het bouwen van hobby-, school- en internet-of-things-projecten. Dergelijke toepassingen stellen niet al te zware systeemeisen, zodat de prestaties minder van belang zijn. Je kunt singleboard-computers zelfs gebruiken als bescheiden mediacenter, nas of desktopcomputer. Bovendien is het dan handig dat je er ‘gewone’ randapparatuur op kunt aansluiten, bijvoorbeeld via usb of via sata.

On-board wifi of ondersteuning voor een wifi-stick is mooi meegenomen voor wie er een draadloze mediastreamer mee wil bouwen. De vijf bordjes die wij hebben getest voldoen aan die criteria, al hebben ze ook allemaal de nodige gpio-pinnen voor zelfbouwprojecten. Maar in deze test kijken we toch vooral naar welke prestaties je mag verwachten van dit soort kleine computertjes.

We hebben onderstaande singleboard-computers getest onder de standaard Linux-distributie die de betrokken fabrikant aanbeveelt. We gebruikten de standaardinstellingen en voerden dus geen enkele optimalisering of ‘tuning’ uit.

De bedoeling is om je een idee te geven van de relatieve prestatieverschillen tussen de verschillende singleboard-computers en met name dan de cpu-, fpu-, gpu- en ram-prestaties. Lees- en schrijfprestaties hebben we niet getest omdat die volledig afhangen van het gebruikte geheugenkaartje.

We testten met de Phoronix Test Suite (PTS), een opensource-testplatform met honderden benchmarks. Om tot een eindscore te komen selecteerden we daarbij zes benchmarks: single-cpu-prestaties, gemeten met Encode Flac; multi-core cpu, gemeten met Himeno; ram-snelheid, gemeten met Ram-speed SMP; 2D-graphics, gemeten met Gtkperf; cpu-gebruik tijdens het afspelen van een 1080p-video, gemeten met Video CPU Usage; en cryptografiesnelheid (waarbij de prestaties van de floating-point-unit van belang zijn), gemeten met John the Ripper.

Raspberry Pi 3 Model B

©PXimport

De Raspberry Pi 3 Model B (RP3MB) heeft een 1,2 GHz quad-core Broadcom arm-soc met 1 GB geheugen. Wifi en bluetooth zijn ingebouwd. De ethernet-poort haalt maximaal 100 Mbit/s. Het bordje heeft verder een volwaardige hdmi-poort, een analoge audio-uitgang en vier volwaardige usb-aansluitingen. In het kleine, mooi vormgegeven doosje waarin de Pi 3 wordt geleverd, bevinden zich een ‘Veiligheidsgids’ en een beknopte ‘Startgids’, beide ook in het Nederlands.

De veiligheidsgids benadrukt dat je een 5V-voeding met een minimale stroom van 2 ampère moet gebruiken. Je voorziet deze singleboard-computer van stroom via de 40pin-gpio-connector of via de micro-usb poort op de zijkant. De apart verkrijgbare officiële usb-voeding, die 16 euro kost, levert 2,5 ampère. Je kunt het bordje bloot gebruiken of in een kastje steken. De keuze aan behuizingen is erg uitgebreid. Wij gebruikten de officiële tweekleurige (framboos en wit) plastic behuizing die ongeveer 9 euro kost.

Installatie van het bord is eenvoudig: de bovenkant en zijkanten van het kastje klikken los, waarna je het bordje simpelweg in de behuizing schuift. De zijpaneeltjes hebben uitsparingen voor de verschillende poorten. Je klikt alles weer vast en je hebt een stijlvol computertje dat in de palm van je hand past.

De micro-sd-kaart met het besturingssysteem steek je vervolgens in de sleuf op de voorkant. Het kaartje past maar op één manier. Je kunt een kant-en-klaar ‘noobs’-kaartje kopen voor 13 euro of er zelf een creëren met de instructies die je op de website vindt. 4 GB volstaat, méér is beter want je wilt natuurlijk ook nog nieuwe software kunnen installeren.

De ‘New Out Of Box Software’ is speciaal bedoeld voor beginners. Noobs helpt je met het configureren van scherm, toetsenbord, netwerkverbinding en installeert een besturingssysteem dat je uit een lijst kiest. Raspbian, een voor de Raspberry Pi geoptimaliseerde versie van Debian Linux jessie, is de standaardkeuze. Door tijdens het starten op de Shift-toets te drukken, activeer je de ‘Recovery Mode’ van noobs. Daarna probeer je simpelweg een ander OS, of initialiseer je het opnieuw mocht je iets grondig fout hebben gedaan.

Tijdens de installatieprocedure, die ettelijke minuten duurt, verschijnt een reeks vensters met informatie over de werking van Raspbian en enkele van de voorverpakte programma’s, zoals Mathematica, Wolfram, LibreOffice, Chromium, VNC en Minecraft Pi. Het oogt heel professioneel en werkt veel gemakkelijker dan bij de andere geteste bordjes.

Toen we een dist-upgrade uitvoerden van Raspbian 8.0 liep het wel mis. De noobs-kaart wilde niet meer starten, zelfs niet wanneer we Shift ingedrukt hielden. We downloadden de software opnieuw van de Raspberry-website, installeerden alles opnieuw en probeerden het bijwerken een tweede keer. Ditmaal lukte het wél. Helemaal perfect gebruiksvriendelijk is het dus allemaal nog niet. Maar ja, dat heb je nu eenmaal met Linux …

De Raspberry Pi 3 Model B is met ruime voorsprong de winnaar van deze test. Voor de doorsneegebruiker is dit veruit de beste singleboard-computer. Heb je speciale aansluitingen nodig of méér gpio-pinnen, dan kan een van de andere bordjes van pas komen. Houd er dan wel rekening mee dat ze geen van allen een even overzichtelijke, gebruiksvriendelijke documentatie als de Raspberry hebben. Ook zijn de andere bordjes minder snel.

Raspberry Pi 3 Model B

Prijs: € 42,46
Website: raspberrypi.org9Score90

Banana Pi M2+

©PXimport

De Banana Pi M2+ (BPM2+) is nauwelijks groter dan 6,5 vierkante centimeter en daarmee de kleinste singleboard-computer in de test. Toch slaagde de fabrikant erin op dit ultracompacte ‘development board’ alle nodige interfaces te proppen, zoals twee usb-poorten, een hdmi-uitgang, een kleine usb-otg-stekker, gewone 5volt-aansluiting en een gigabit-ethernetpoort. Die zitten grotendeels op de achterzijde gegroepeerd, tegenover de programmeerbare 40pin-gpio-array en 3pin-uart (seriële poort) aan het andere uiteinde.

De usb-otg-stekker bevindt zich links, samen met een ir-ontvanger, een micro-sd-kaartlezer, een camera-interface en een aan-/uitknopje. Aan de rechterkant vinden we piepkleine boot- en reset-drukknopjes. De BPM2+ is gebouwd rond een quadcore 1,2GHz-Allwinner arm-soc met 1 GB ddr3-ram, 8 GB emmc-opslagruimte en on-board-wifi en -bluetooth.

In de door ons geteste Starter Set (meerprijs: 30 euro) vind je naast het bordje nog een eenvoudige plexiglazen behuizing, externe voeding, hdmi-kabel en micro-sd-kaartje (16 GB) waarmee je het bordje direct start. De desktop die dan verschijnt, lijkt als twee druppels water op die van de Raspberry Pi, compleet met framboos-logo. Dat is geen toeval, want het is gewoon Raspbian 8.0 (gebaseerd op Linux Debian jessie). De reeds geïnstalleerde software is grotendeels identiek.

De standaardinstellingen voor toetsenbord, wachtwoord enzovoort wijzig je via raspi-config (in een opdrachtregel) en de visuele app Raspberry Pi Configuration. Dynamisch de hdmi-schermresolutie wijzigen is echter niet mogelijk, dit in tegenstelling tot bij de Raspberry Pi 3 Model B. De BPM2+ start standaard op met 720p-resolutie (1280 x 720 pixels). Wil je dit wijzigen, dan moet je een configuratiebestand aanpassen met behulp van een teksteditor (bij de Pi 3 kan dit gewoon via het menu).

Om alle opslagruimte van het meegeleverde geheugenkaartje te kunnen gebruiken, dien je eerst in raspi-config (ingelogd als beheerder) de optie Expand File System te kiezen en opnieuw te starten. Dat is precies hetzelfde als bij de Raspberry Pi. Je kunt dit bordje dus als een soort ‘kloon’ beschouwen. De BPM2+ is het op één na snelste bordje in deze test en moet alleen de Raspberry Pi 3 laten voor gaan.

Banana Pi M2+

Prijs: € 39,99
Website: banana-pi.org6Score60

BeagleBone Black Rev C

©PXimport

De BeagleBone Black Rev C (BBBrC) 4GB Flash wordt geleverd met een Quick start guide (geen Nederlands) en usb-kabel. Het bordje is smaller, maar wel langer dan de BPM2+. Het aantal interfaces is desondanks kleiner. Zo is er maar één volwaardige usb-poort, zodat je genoodzaakt bent om een usb-hub te gebruiken als je tegelijk toetsenbord en muis wilt aansluiten. De hdmi-poort is van het micro-type, niet iedereen heeft dergelijke kabel rondslingeren. De ethernet-poort haalt maximaal 100 Mbit/s.

Kloppend hart is een 1 GHz TI Sitara arm-soc, ondersteund door slechts 512 MB ddr3-ram. Aan weerszijden van de printplaat bevinden zich 46pin-gpio-headers. Er zijn meer dan twintig vooraf geconfigureerde ‘capes’ (gpio-modules) beschikbaar voor dit bordje. Voorbeelden zijn een dvi-d-interface, twee lcd-schermen en een sturing voor 3D-printers. De reset-, boot- en power-drukknoppen bevinden zich midden in het bord en zijn niet bruikbaar vanaf de zijkant, wat inbouw in een kastje bemoeilijkt.

Je kunt deze singleboard-computer op twee manieren gebruiken: aan een pc gekoppeld met de meegeleverde kabel, of zelfstandig als ‘pc’ met monitor, usb-toetsenbord en -muis. De standaardmethode om ermee te starten, is gekoppeld aan een pc en zo zijn wij er ook mee begonnen.

Zodra je de BeagleBone Black op je pc aansluit, beginnen vier nogal felle blauwe leds te branden en te knipperen. De gebruiker kan deze leds zelf programmeren, maar aanvankelijk zijn ze geconfigureerd om te knipperen (led 1) en om de status te tonen van micro-sd-toegang (led 2), cpu-activiteit (led 3) en emmc-toegang (led 4). Na een seconde of tien verschijnt het systeem als ‘mass storage device’. Klik vervolgens op start.htm en volg de Engelstalige ‘Step-by-Step Quick-Start’-instructies, die overigens identiek dezelfde zijn als op de rommelige website van BeagleBone.

Debian Linux ‘Angstrom Distribution’ is vooraf geïnstalleerd op het ingebouwde 4 GB eMMC-flashgeheugen. Als je een monitor, toetsenbord en muis aansluit, verschijnt de desktop en kun je direct aan de slag met dit besturingssysteem. Dit is met afstand het traagste bordje van de test.

BeagleBone Black Rev C

Prijs: € 71,-
Website: beaglebord.org3Score30

Cubieboard 3

©PXimport

De Cubieboard 3 (CT3), ook wel CubieTruck genoemd, is een ‘development board’ van de Chinese chipsfabrikant Allwinner Technology, met als kern de 1 GHz Allwinner A20 arm-soc. Dat is dezelfde soc als in de singleboard-computer van Olimex, die je trouwens aantreft in heel wat ‘Chinese’ singleboard-computers. De CT3 heeft wel 2 GB ram, de helft meer dan het bordje van Olimex.

De Banana Pi M2+ gebruikt ook een soc van Allwinner, maar dan eentje met vier in plaats van twee processorkernen zoals deze in de CT3. Dit is na het bordje van Olimex de grootste singleboard-computer in de test, al blijft het al met al erg compact. Opvallend is de geïntegreerde vga-poort naast de volwaardige hdmi-uitgang, met er tussenin een optische digitale audio-uitgang (s/p-dif).

Andere aansluitingen zijn drie usb-poorten (twee volwaardig en één kleine otg), een gigabit-ethernetpoort, een micro-sd-kaartlezer, een analoge 3,5mm-audiojack en een gewone 5volt-aansluiting. En het stopt daar niet, want op de printplaat vinden we nog een sata2-poort, pinnen voor een optionele lithiumbatterij en een 54pin-gpio-stekker.

Standaard krijg je er een eenvoudige plexiglazen behuizing bij, bestaande uit drie plaatjes, zodat je er eventueel ook nog een 2,5inch-schijf bij kunt monteren. Alle montagemateriaal is meegeleverd. Daarbij ook twee piepkleine koelvinnen en een sata-kabel.

In de verpakking vinden we verder nog twee usb-kabels en een stroomkabel met aan de ene kant een ‘jack’ en aan de andere kant een usb-poort die in een apart aan te schaffen usb-voeding past. Deze moet 5 volt en minstens 2,5 ampère leveren.

Apart verkrijgbaar is een zwarte, erg stevige metalen behuizing (CT-MC, 25 euro) waarmee je er een piepkleine pc van maakt met de afmetingen 13,4 x 8,8 x 5,9 cm. Alle montagemateriaal is meegeleverd, met inbegrip van een externe antenne voor de ingebouwde wifi-chip. In deze behuizing zit een plastic slede waarin je het bordje vastschroeft.

Onder het bordje is dan nog voldoende ruimte voor een 2,5inch-sata2-schijfje. Later kun je de slede eenvoudig uit de CT-MC trekken om één van de interne aansluitingen, zoals de gpio-pinnen, te gebruiken.

Een rode led naast de voedingsaansluiting brandt als het bordje stroom krijgt. Aan de andere kant zien we vier veelkleurige, programmeerbare leds. Standaard brandt led 1 blauw om aan te geven dat alles functioneert, geven led 2 (oranje) en 3 (wit) de activiteit van elke processorkern weer en toont led 4 (groen) de activiteit van het interne flashgeheugen. Daarop was bij ons reeds Cubier geïnstalleerd, eigenlijk Android 4.2.2 ‘JellyBean’.

We testten het bordje met Cubieez v2.2, een Linux Debian Jessie-versie die speciaal voor de CT3 gecompileerd is. Cubian herprogrammeert de leds. De groene led geeft de status van het systeem aan tijdens het starten en, eenmaal gestart, de lees- en schrijfoperaties van en naar de sd-kaart. De blauwe led toont je de netwerkstatus; als deze elke seconde knippert, betekent dit dat er geen netwerkverbinding is.

Grappig is dat de leds je na dertig seconden in morsecode het via dhcp toegewezen ip-adres vertellen. Dat is tegelijkertijd een demo van de programmeermogelijkheden van de leds. De CT3 presteert zoals het bordje van Olimex en is derde in deze test.

Cubieboard 3

Prijs: € 99,99
Website: cubieboard.org5Score50

Olimex A20 Development Board

©PXimport

Het uit Bulgarije afkomstige Olimex ‘A20 OLinuXino Micro 4GB Open Source Hardware Board’ heeft dezelfde Allwinner arm-soc als de CT3, maar die moet het stellen met 1 GB ram. Het is net zoals de CT3 een verhoudingsgewijs groter bordje dat ietsje smaller, maar wel langer is. Het standaard besturingssysteem is Android 4.4.2, al kun je er ook Linux op draaien, waarover dadelijk meer. Bijzonder zijn de tien fysieke Android-drukknoppen aan de zijkant, met dezelfde functies die op een Android-tablet of -smartphone aantreft, bijvoorbeeld enter, home, esc, menu enzovoort.

Aan de andere kant van het printplaatje zijn er drukknoppen voor reset en recovery. Vga-poort en s/p-dif ontbreken, maar voor de rest heeft dit bordje alle aansluitingen die je ook bij de CT3 vindt. Bijzonder zijn de drie gpio-headers met in totaal 160 programmeerbare pinnen. Er is ook een pin waarop je een apart verkrijgbare vga-adapter kunt aansluiten (3 euro), maar wees gewaarschuwd dat vga alleen werkt met Linux en niet met Android. Het Linux Debian Jessie-image voor dit bord gebruikt voor hdmi een vast ingestelde resolutie, volgens de documentatie 720p/60 Hz.

Hoewel het bordje startte en de netwerklampjes knipperden, indicatief voor een succesvolle start, slaagden we er niet in een beeld te krijgen, welke hdmi-monitor we ook probeerden. De vast ingestelde resolutie bleek te laag voor alle monitoren in ons lab. Je kunt de vaste resolutie wel wijzigen met het change_display.sh script in de root-directory, maar een tweede eigenaardigheid is dat de gigabit-ethernetpoort standaard uitgeschakeld is. Volgens de documentatie is dit ‘omdat het bordje anders te traag start’! De enige manier om die poort te activeren is via een seriële verbinding een script uit te voeren.

Helaas, daar heb je een speciale usb-kabel voor nodig én uiteraard een seriële poort op je pc. Door die catch-22 slaagden we er niet in om dit bordje met Linux te testen en hebben we er alleen test mee uitgevoerd onder Android. Op de niet erg druk bezette Olimex-forums klagen veel gebruikers over resolutieproblemen, maar oplossingen worden niet aangereikt. Het blijft de vraag waarom Olimex niet gewoon een Debian-image met een variabele resolutie klaarzet, of op zijn minst de ethernet-poort standaard inschakelt. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn?

De vaste resoluties werken volgens de forums wel met de apart verkrijgbare Olimex 7- en 10inch-lcd-schermen, maar helaas hadden wij die niet in ons bezit. De documentatie voor deze singleboard-computer zit overigens overal verspreid, is zeer fragmentair en sinds 2014 blijkbaar niet vaak bijgewerkt. De Olimex presteert al bij al zo goed als de bovenstaande CT3.

Olimex A20 Development Board

Prijs: € 79,95
Website: olimex.com5Score50

Tekst: Jozef Schildermans

Iedereen gebruikt het gewone Startmenu van Windows 11. Je vindt er apps, instellingen, aanbevelingen en tegels. Overzichtelijk, maar je moet soms flink doorklikken voordat je eindelijk bent waar je zijn wilt. Kan dat niet handiger? Zeker: er bestaat ook een tweede Startmenu: een stuk eenvoudiger en vooral sneller. Waar je het vindt en hoe je het gebruikt, lees je in dit artikel.

Lees ook: Laptop met Windows 11? Zo doe je langer met de accu

Gewone Startmenu versus verborgen Startmenu

Het gewone Startmenu van Windows 11 is het startpunt voor de meeste gebruikers. Hier vind je je apps, recente bestanden, een zoekbalk en knoppen voor instellingen en afsluiten. Het menu is visueel ingericht, met tegels en iconen, en richt zich vooral op dagelijks gebruik.

©ID.nl

Het reguliere Startmenu is overzichtelijk, maar je moet nog wel doorklikken wanneer je op zoek bent naar Instellingen.

Het verborgen Startmenu ziet er heel anders uit. Geen tegels of visuele opsmuk, maar een compacte lijst met systeemfuncties. Denk aan apparaatbeheer, taakbeheer, netwerkverbindingen en terminal. Dit menu is vooral bedoeld voor wie snel iets wil aanpassen, controleren of oplossen.

Zo open je het verborgen Startmenu

De makkelijkste manier is simpelweg met de rechtermuisknop op de Startknop klikken (onderaan je scherm, links). Meteen verschijnt een menu met een lijst vol snelkoppelingen. Geen wachttijd, geen vertraging: het menu reageert direct.

Gebruik je liever het toetsenbord? Druk dan op Windows-toets + X. Deze sneltoets werkt overal in Windows, zelfs midden in een programma. Handig op een laptop, zeker als je geen muis bij de hand hebt.

Werk je op een touchscreen? Tik dan op de Startknop en houd die een paar seconden vast. Zodra Windows dit herkent als een 'lang tikken', verschijnt het menu automatisch.

Hoe je het ook opent, de inhoud is altijd gelijk. Het menu komt standaard naast de Startknop in beeld, dus je hoeft nooit te zoeken.

💡Door de Donkere Modus in te stellen (via Instellingen -> Persoonlijke instellingen -> Kleuren) krijgt het tweede Startmenu een donkere achtergrond. Dat zorgt ervoor dat het onderscheid met eventueel geopende programmavensters wat groter wordt.

Wat vind je in dit tweede Startmenu?

Alles wat je anders via Instellingen of het Configuratiescherm moet opzoeken, staat hier bij elkaar. In plaats van losse snelkoppelingen of visuele tegels, toont dit menu een strakke lijst.

Zo kom je met één klik bij Apparaatbeheer, Schijfbeheer, Taakbeheer, Netwerkinstellingen of PowerShell. Handig als je iets wilt aanpassen, controleren of snel een probleem moet oplossen.

Microsoft heeft de functies logisch gegroepeerd. De bovenste opties gaan over apps en energiebeheer, daaronder volgen tools voor systeembeheer en netwerkverbindingen. Verder naar beneden vind je opdrachten voor afsluiten of afmelden. Je herkent ze aan hun vertrouwde namen, wat zoeken overbodig maakt. Een voorbeeld: als je software wilt verwijderen, hoef je niet naar Instellingen > Apps > Geïnstalleerde apps. Je kiest gewoon 'Geïnstalleerde Apps' uit het menu en je bent er meteen.

©ID.nl

Via het tweede Startmenu heb je meteen toegang tot allerlei systeemtools waarvoor je anders zou moeten zoeken in Instellingen of in het Configuratiescherm.

Waarom het tweede Startmenu zo handig is

Hoewel de systeemtools die je via het tweede Startmenu kunt bereiken voor veel mensen Windows-onderdelen zijn die ze niet zo vaak zullen gebruiken, is het toch handig dt je ze direct 'onder de knop' hebt zitten. Stel: je hebt wifi-problemen. In plaats van drie keer klikken door Instellingen kun je direct 'Netwerkverbindingen' openen. Of je wilt zien of een usb-stick goed wordt herkend. Dan hoef je alleen maar te klikken op 'Apparaatbeheer'. Voor wie vaker met systeeminstellingen werkt, is dit menu eigenlijk helemaal onmisbaar. Je hoeft geen sneltoetsen te onthouden of eindeloos door menu's te klikken. Alles wat je vaak gebruikt zit binnen handbereik. En ook als je het niet dagelijks gebruikt, is het handig om te weten dat het er is. Het scheelt je hoe dan ook veel tijd en zoekwerk.

Ook fijn: het menu ziet er op elke Windows 11-pc hetzelfde uit. Of je nu thuis werkt, op kantoor zit of iemand anders helpt: je weet precies waar je moet zijn.

Dus?

Het verborgen Startmenu is een van de meest praktische onderdelen van Windows 11. Het geeft je directe toegang tot systeemfuncties en tools waarvoor je anders moet doorklikken en waar je naar moet zoeken. Het is geen vervanger van het gewone menu, maar een aanvulling voor wie meer uit z'n systeem wil halen. Of je nu snel iets wilt aanpassen, een probleem onderzoekt of gewoon minder wilt klikken: het tweede Startmenu maakt het net een stuk makkelijker!

⬇️Scrol omlaag en bekijk welke onderdelen je in het tweede Startmenu vindt en wat je ermee kunt

Van buiten oogt hij misschien smetteloos, maar vanbinnen kan je wasdroger behoorlijk smerig zijn. Warmte, vocht en pluis vormen namelijk de perfecte broedplek voor bacteriën en schimmels. En dat ruik je. Bovendien werkt een vervuilde droger minder goed én verbruikt hij meer energie. Tijd om in actie te komen: met dit 8-stappenplan houd je jouw wasdroger schoon, fris en in topconditie!

Waarom is schoonmaken belangrijk?

Een wasdroger draait op hoge temperaturen en heeft continu te maken met vocht. Ideale omstandigheden voor ongewenste gasten zoals schimmels en bacteriën. Tel daar opgehoopte pluisjes en resten wasmiddel bij op, en je snapt waarom je wasdroger soms muf ruikt of er langer over doet dan normaal. Regelmatig schoonmaken voorkomt vieze luchtjes, verlengt de levensduur én maakt je droger zuiniger.

Een schone droger in 8 simpele stappen

1. Stekker eruit

Voordat je iets doet, trek je de stekker uit het stopcontact. Veiligheid voorop!

2. Pluizenfilters legen

Open het klepje onderin en haal de filters eruit. Meestal zijn dat er twee: een pluizenfilter en een condensfilter. Spoel ze af onder de kraan en laat ze goed drogen voordat je ze terugplaatst.

3. Condensor schoonmaken

Achter een apart klepje aan de voor- of achterkant zit de condensor. Haal stof en pluis voorzichtig weg met een vochtige doek. Vergeet ook de randjes en het klepje zelf niet.

4. Afvoerslang controleren

Koppel de slang los (als jouw droger die heeft) en check of er geen verstopping in zit. Spoel hem goed door en maak de binnen- en buitenkant schoon. Zet hem daarna weer stevig terug.

5. Binnenkant afnemen

Gebruik een zachte, vochtige doek om de binnenzijde van de trommel schoon te maken. Voor hardnekkige vlekken kun je een beetje allesreiniger gebruiken. Vergeet ook de rubber rand niet.

6. Buiten schoon, net als binnen

Neem de buitenkant van de machine af met een vochtige doek. Gebruik wat allesreiniger voor de zijkanten en voorkant, maar houd het bedieningspaneel liever droog of gebruik een licht vochtige doek.

7. Deurtje open laten

Laat na het schoonmaken de deur een tijdje openstaan. Zo kan de binnenkant goed drogen en voorkom je dat er schimmel ontstaat.

8. Lege droogbeurt draaien

Tot slot: draai een heet droogprogramma zonder was erin. Hiermee droog je de laatste vochtresten en geef je eventuele bacteriën geen kans.

©Shi

Hoe vaak moeten onderdelen worden gereinigd?

Niet alle onderdelen hoeven even vaak gereinigd te worden. Dit schema geeft een indicatie:

Merk je toch geurtjes op of neemt de droogprestatie van je wasdroger af? Voer dan een extra schoonmaakbeurt uit.

Schoonmaaktips voor specifieke onderdelen

Voor sommige onderdelen van je wasdroger zijn speciale schoonmaaktips. We zetten ze voor je op een rijtje.

©detry26

Schoonmaakmiddelen: wat gebruik je wel (en liever niet)?

Voor het grondig reinigen van je droger zijn er speciale producten op de markt. Denk aan schoonmaakmiddelen die vet, kalk en vuil aanpakken zonder onderdelen aan te tasten. Let altijd goed op of het middel geschikt is voor jouw type droger.

Ook populair zijn reinigingstabletten of -strips die je in de trommel legt voordat je een schoonmaakprogramma start. Die lossen nare geurtjes en aanslag op, maar gebruik ze niet te vaak. Overmatig gebruik kan het rubber en de binnenkant aantasten.

Liever een natuurlijk alternatief? Meng dan 5 eetlepels citroenzuur met een liter warm water en giet het in de wasmiddellade. Laat vervolgens een heet programma draaien. Goed voor je droger én het milieu.

Veelgestelde vragen over drogers schoonmaken

Kan ik een stoomreiniger gebruiken?

Nee. De hitte en vocht van een stoomreiniger kunnen onderdelen beschadigen. Gebruik altijd een microvezeldoekje met wat sop.

Wat te doen bij zwarte schimmel?

Reinig grondig de rubberen rand, filters en afvoerslang. Gebruik eventueel azijn als nabehandeling en draai daarna een heet programma. Herhaal dat regelmatig.

Waarom ruikt mijn schone was muf na het drogen?

Waarschijnlijk is je droger toe aan een schoonmaakbeurt. Begin bij het filter en de condensor en werk alles stap voor stap af. Vergeet ook de afvoerslang en het draaien van een heet leeg programma niet. Als dat allemaal niet helpt en de droger is al wat ouder, is het misschien tijd om uit te kijken naar een nieuw exemplaar.