Reclames op internet zijn bloedirritant toch? Tja, wij vinden van niet, als makers van bladen en websites bieden wij ook reclame aan. Wél vinden we dat reclame iets is waar zorgvuldig mee omgesprongen moet worden en waarmee absoluut niemand lastiggevallen mag worden. En juist daar gaat het nog weleens mis, en dan wordt reclame inderdaad bloedirritant. Gelukkig hoef je in dit soort gevallen niet lijdzaam te gaan zitten afwachten, je kunt daar zelf iets aan doen.

Tip 01: Noodzaak

We gaven het in het intro al aan: wij zijn natuurlijk niet tegen reclame. Niet alleen omdat wij daar als bedrijf deels van afhankelijk zijn, maar simpelweg omdat het een noodzakelijkheid is in een wereld waarin de meeste content gratis wordt aangeboden. Daarbij, als wij een nieuwe special of een nieuw tijdschrift op de markt brengen waarvan we denken dat jij er wild enthousiast van zou worden, dan is het belangrijk dat we jou dat (met jouw goedvinden) kunnen laten weten. Dat is wat ons betreft ook waar reclame voor is bedoeld: een manier om mensen op de hoogte te stellen van iets waarop ze zitten te wachten. En dus absoluut niet als een instrument om iedereen alles dat wij maken door de strot te duwen. Een reclamevrij internet is als reclamevrije televisie: niet mogelijk. Alhoewel, Netflix doet het natuurlijk wél, maar kan dat alleen door maandelijks een bedrag bij je af te schrijven (en dat bedrag is eind vorig jaar op de valreep nog even flink verhoogd). In dit artikel behandelen we reclame niet als de duivel, want dat is het niet. Partijen die zich niet aan eerlijke praktijken houden daarentegen, mag je wat ons betreft best onder die categorie scharen. Want die verknallen het voor iedereen.

©PXimport

Tip 02: Goed versus slecht

Goed en slecht, dat zijn nogal krachttermen. Want slechte reclame, bestaat zoiets? Absoluut, net zoals er goede reclame bestaat, en alle tientallen tinten die daartussen zitten. Wat wij beschouwen als slechte reclame heeft niet eens zoveel te maken met de inhoud, maar met de manier van presenteren. Een advertentie is iets waar je vrijwillig op zou willen klikken omdat je geïnteresseerd bent. Wanneer je zo gemanipuleerd wordt dat je per ongeluk op een advertentie klikt terwijl dat niet de bedoeling was, dan vinden wij dat slechte reclame. Denk hierbij aan advertenties met de knop Download op een downloadsite om je te laten denken dat je een programma downloadt, terwijl je alleen maar wordt omgeleid naar een ander programma. Of een advertentie die zo wordt geladen dat het scherm verspringt, zodat je er per ongeluk op klikt. Een uitgever van een website is te allen tijde verantwoordelijk voor de inhoud, en dus ook de reclame. Als je wordt geconfronteerd met oneerlijke of ‘slechte’ reclame op deze manier, is het wat ons betreft geen schande om die te blokkeren.

Tip 03: Tracking cookies

Hoe zit het eigenlijk met tracking cookies? Die zijn wel slecht toch? De Europese Unie heeft er zelfs een speciale wet voor aangenomen. Oef, ja, die verschrikkelijke cookiewet. Die is bedoeld om mensen bewuster te maken van cookies. Maar deze wet heeft vooral geleid tot een situatie waarin we allemaal op Accepteren klikken, omdat de website anders niet lekker meer werkt. Zolang tracking cookies gebruikt worden waar ze voor bedoeld zijn – het voorschotelen van reclame die je waarschijnlijk interessant vindt – zien we daar absoluut geen kwaad in. Vooral niet omdat de informatie niet tot het individu te herleiden is. Wij raden je af om álle cookies uit te schakelen, zelfs als je totaal geen interesse hebt in reclame op basis van je interesses (want dat is wat cookies onder andere realiseren). Websites functioneren namelijk vaak niet meer goed zonder cookies: je voorkeuren worden bijvoorbeeld ook in een cookie vastgelegd. We raden je vooral aan om de instellingen van de diensten die je gebruikt aan te passen, zodat je er zo min mogelijk last van hebt. Hoe? Dat zullen we je in de volgende tips laten zien.

©PXimport

Tip 04: Adblockers

We duiken eerst in de adblockers. Zoals advertenties een slechte reputatie hebben bij consumenten, hebben adblockers een slechte reputatie bij bedrijven. Ze worden gezien als slecht, omdat mensen er advertenties mee kunnen verbergen. Wij zien dat anders: als je gebruikers niet lastigvalt met vervelende advertenties, hebben zij ook geen reden om je advertenties te verbergen. In dat opzicht is een adblocker juist fantastisch om het kaf van het koren te scheiden, en dan komen we bij de goede adblocker Adblock Plus. Dit programma was ooit bedoeld om alle reclame mee van internet te weren, inmiddels is het een programma om vooral partijen te ‘straffen’ die zich niet aan de regels houden. Surf naar www.adblockplus.org en download de extensie voor de browser van je keuze. Zodra je dat hebt gedaan, worden vervelende advertenties geblokkeerd, daar hoef je helemaal niets voor te doen. Uiteraard heb je zelf ook controle, daarvoor kies je op het pictogram van Adblock Plus in je browser en vervolgens op Opties.

©PXimport

Tip 05: Whitelisten

Wanneer je Adblock Plus installeert, dan wordt automatisch de EasyList Dutch + Easy List geactiveerd. Dit is een filter dat automatisch sites blokkeert waarvan bekend is dat ze irritante reclames bevatten. Zo’n lijst is natuurlijk nooit allesomvattend. Via het menu Opties kun je in het tabblad Filters eenvoudig zelf url’s toevoegen van sites waarvan je de reclame irritant of opdringerig vindt. Maar andersom kan het natuurlijk ook. Stel dat er een site is die je graag steunt (we noemen maar een dwarsstraat: computertotaal.nl) en waarvan je weet dat de advertentie-uitingen wel iets bijdragen aan je internetervaring in plaats van dat ze daar afbreuk aan doen, dan kun je die site whitelisten. Je doet dat in het tabblad Vertrouwde domeinen. Je typt daar het domein in van de website waarvan je reclame geen probleem vindt, en klikt vervolgens op Domein toevoegen. De reclame op dit domein zal voortaan gewoon getoond worden. Je beloont hierdoor de eigenaar van de website die zich aan de regels houdt (en stelt daar indirect de toekomst van de site mee veilig).

©PXimport

Tip 06: E-mailreclame

Je ziet niet alleen in je browser reclame, maar ook in je e-mailbox. Waarschijnlijk denk je nu direct aan spam, maar daar doelen we nu niet op (spam behandelen we in tip 7). We bedoelen hier promotionele mails waarvoor je je hebt opgegeven, en die informatie bevatten over producten en diensten die je gebruikt of winkels waar je graag winkelt. Maar als al die reclames telkens tussen al je andere mails terechtkomen, wordt je mailbox zowat onbruikbaar. Onze eerste tip zou zijn: gebruik Gmail. Gmail heeft een vrijwel feilloos reclamefilter. Reclame komt wel binnen, maar wordt netjes ingedeeld in de map reclame. Zo kun je die mailtjes doorlopen wanneer je daar zin in en tijd voor hebt. Wil je geen Gmail gebruiken, dan raden we je aan om een extra e-mailadres te nemen dat je uitsluitend gebruikt voor het registreren bij websites. Alle reclame, updates en andere site-gerelateerde e-mails komen dan binnen op het account dat je daar speciaal voor hebt genomen. En je gebruikt je gewone e-mailaccount voor communicatie met vrienden, familie, collega’s enzovoort. Extra handig: ontvang je ineens reclame op je gewone account, dan weet je dat het bedrijf zich niet aan de regels houdt.

Tip 07: Spam

Een reclame-mail waar je niet om hebt gevraagd, heet spam. In 2009 was spam verantwoordelijk voor 90% van al het e-mailverkeer! In 2017 lag dat percentage een stuk lager, maar 55% is nog altijd erg veel. Spam kan je mailbox behoorlijk vervuilen, het is dan ook belangrijk om er korte metten mee te maken. Onder andere Gmail is ook heel goed in het scheiden van spam van gewone e-mail, en het gebruiken van een apart account werkt hier ook. Maar de belangrijkste tip die we hier willen geven: rapporteer spam en phishing-mails áltijd. Wees daarnaast zorgvuldig met je e-mailadres. Die leuke apps die je toestemming geeft op Facebook? Dat zijn soms alleen maar manieren om aan je e-mailadres te komen. Online wedstrijden, stemacties, en noem maar op … elke plek waar je je e-mailadres invult is een plek die kan leiden tot een toename van spam.

Zorg er trouwens ook voor dat je gebruikersnaam bij Twitter, Instagram enzovoort niet hetzelfde is als bijvoorbeeld het gedeelte voor het apenstaartje in je Gmail of Outlook-adres. Bots scannen dit soort namen en produceren daar adressen van, in de hoop dat er een paar hits tussen zitten (en dat gebeurt regelmatig). Spam wil je voorkomen, niet genezen.

©PXimport

Tip 08: Reclame in Gmail

Stel dat je Gmail gebruikt, dan heb je dus de reclame-mails die apart gezet worden, je hebt de spamberichten, en daarnaast nóg een vorm van reclame: de reclame die Google je toont. Het gaat hier om gepersonaliseerde reclame. Wanneer je met je Google-account bent ingelogd, houdt Google bij welke websites er bezocht worden. Aan de hand daarvan wordt reclame in Gmail getoond. Die reclames kun je niet uitzetten, wél kun je heel eenvoudig aangeven dat je bepaalde reclame onwenselijk vindt. Wanneer je reclame ziet in Gmail, kun je op het kruisje klikken naast deze reclame om hem te verbergen. Ook kun je op het pictogram met de i klikken en vervolgens op Advertenties zoals deze beheren. Je kunt dan aangeven dat je advertenties van deze adverteerder nooit meer wilt zien. Zo zorg je er steeds een beetje meer voor dat de advertenties die je te zien krijgt aansluiten bij wat je ook echt wilt zien. Hier kun je daarnaast aangeven wat je voorkeuren zijn, zodat je niet alleen advertenties kunt afwijzen, maar ook juist kunt zeggen waarvan je meer zou willen zien.

©PXimport

Tip 09: Reclame op Facebook

Als reclame en advertenties ergens een onderwerp van discussie vormen, dan is het wel op Facebook. Ook daar geldt: als adverteerders hun best doen en hun advertenties richten aan de juiste mensen, dan is dat fantastisch. Worden de advertenties zonder onderzoek aan iedereen gestuurd met een Facebook-account, dan is het bloedirritant. Gelukkig kun je op Facebook heel eenvoudig bijsturen wat er op jouw tijdlijn komt. Belangrijk: klik niet op Vind ik leuk uit verveling. Like en deel alleen zaken die je echt leuk vindt, want op basis daarvan worden advertenties voorgeschoteld. Nog belangrijker: verberg de advertenties (en posts) die je niet wilt zien. Daar is niets onaardigs aan – sterker nog – je helpt jezelf, Facebook én de adverteerder ermee. Laatstgenoemde omdat hij geen budget meer hoeft te ‘verspillen’ aan iemand die de advertentie toch niet wil zien. Een advertentie verberg je door op de drie stipjes naast de advertentie te klikken en vervolgens op Advertentie verbergen. Geef ook aan waarom je de advertentie niet meer wilt zien, dat heeft namelijk ook effect op de andere advertenties die je te zien krijgt. Als een adverteerder het echt heel bont maakt, kun je ook klikken op Advertentie rapporteren.

©PXimport

Tip 10: Reclame op Twitter

Opmerkelijk genoeg wordt reclame op Twitter vaak als storender ontvangen dan reclame op Facebook. Dat heeft alles te maken met de aard van het medium. Twitter gaat om korte teksten en snelle communicatie. Eigenlijk passen advertenties daar niet bij. Maar goed, Twitter is gratis en wil ook ergens geld aan verdienen, dus uitschakelen is niet mogelijk. Afstemmen op je interesses wel. Klik hiervoor op je profielfoto in Twitter en vervolgens op Instellingen privacy. Scrol nu helemaal omlaag en verwijder het vinkje bij Privéberichten ontvangen van iedereen, dan maak je direct korte metten met spam bij je Direct Messages. Vervolgens kijk je onder het kopje Personalisatie en gegevens bij de optie Sommige toestaan en klik je op Wijzigen. Je kunt dan aangeven of Twitter z’n advertenties mag personaliseren op je activiteit op Twitter, je activiteit op andere websites enzovoort. Schakel je dit uit, dan krijg je nog steeds advertenties, maar dan niet meer gebaseerd op je interesses.

©PXimport

Tip 11: Reclame op Pinterest

Met de reclame op Pinterest hebben we een beetje een haat-liefde-verhouding. De aanbevolen pins, zoals de reclame heet, worden wat ons betreft namelijk zo ‘subtiel’ tussen de rest van je pins geschoven, dat je niet altijd door hebt dat het reclame is. Tegelijkertijd is Pinterest de enige partij die het mogelijk maakt om de weergave van deze gesponsorde content volledig uit te schakelen, waardoor we eigenlijk juist geneigd zijn om Pinterest te steunen. Als je de aanbevolen pins wilt uitschakelen, dan klik je in Pinterest op je profielfoto en vervolgens op Instellingen. Wanneer je nu klikt op het tabblad Startpagina, dan kun je bovenin aangeven dat je geen aanbevolen pins meer op je startpagina wilt zien. Onder het kopje Accountinstellingen kun je, net als bij de andere sociale netwerksites, aangeven wat voor informatie Pinterest mag verzamelen om je advertenties te personaliseren.

©PXimport

Tip 12: Reclame op LinkedIn

Ook LinkedIn heeft uiteraard reclame, al moeten we eerlijk zeggen dat we die reclame vaak wel kunnen waarderen. Op LinkedIn worden doorgaans geen producten aangeboden, maar vacatures, netwerkmogelijkheden en andere relevante zaken voor iedereen die actief is op LinkedIn in z’n werkgebied. Mocht je toch zelf willen bepalen wat je wel en niet te zien krijgt op dit sociale netwerk, klik dan op je profielfoto en vervolgens op Privacy en Instellingen (we vinden het overigens heel fijn dat alle sociale netwerken hun menunamen gelijktrekken). Onder het kopje Privacy van gegevensen reclame kun je nu precies aangeven wie je kan vinden met behulp van je contactgegevens (want verkapte reclame op LinkedIn komt vaak in de vorm van mensen die schaamteloos contact met je opnemen). Klik je bij Advertentievoorkeuren op Wijzigen, dan kun je aangeven of LinkedIn je advertenties mag tonen op basis van je interesses.

Tip 13: Sponsored search

Zijn advertenties in je zoekresultaten storend? Daar zijn de meningen over verdeeld. Aan de ene kant zorgen deze advertenties ervoor dat je snel vindt wat je zoekt (bij een partij die geld heeft om te adverteren). Aan de andere kant worden die advertenties vaak zo gemanipuleerd dat het lijkt alsof ze hebben wat je zoekt, maar dat blijkt dan niet zo te zijn. Helaas is er aan deze advertenties weinig te doen (zonder adblocker), het enige dat je kunt doen is zorgen dat ze zo goed mogelijk aansluiten bij je voorkeuren. Hoe je dat in Google doet, hebben we omschreven in tip 8. Toch hebben we nog een kleine tip voor je als je niet zo gehecht bent aan Google: Bing, de zoekmachine van Microsoft heeft in Nederland minder advertenties. Je hoeft dan niet allerlei fratsen uit te halen en instellingen aan te passen, maar kunt gewoon de zoekmachine van Bing gebruiken.

©PXimport

Tip 14: Browser-hijacking

Dan is er ook nog een vorm van reclame die eigenlijk niet echt een vorm van reclame is, maar een vorm van malware. Soms bezoek je een site en flitst er ineens van alles aan je voorbij. De site die je bezocht is weg en ineens bevind je je op een of andere casino- of datingsite die probeert jou lid te laten worden. Dit soort sites zijn uiteraard niet te vertrouwen, maar het problematisch dat ze überhaupt al in staat zijn geweest om hun advertentie aan je te laten zien. Dit kan grofweg twee oorzaken hebben: je hebt malware op je computer die ervoor zorgt dat je telkens wordt omgeleid, of er bevindt zich code op de website die je bezocht die zorgt voor de omleiding (waarvan de eigenaar vaak geen weet heeft). Controleer eerst of je zelf niet geïnfecteerd bent. Zo niet, maak dan van zo’n situatie altijd melding bij Google. Die kan vervolgens onderzoeken wat er aan de hand is, en heeft ook het overwicht om ervoor te zorgen dat het probleem wordt opgelost.

©PXimport

Tip 15: Smartphone

Reclame op je smartphone is een heel andere tak van sport. Die tref je meestal aan in de apps die je koopt of gratis downloadt. Reclame in je browser kan ook voorkomen, maar de meeste reclame komt toch echt voor in apps. Wat je daartegen kunt doen? Vaak is de enige manier om reclame te verwijderen, het doen van een in-app-aankoop in de betreffende app. We raden je wel aan eerst heel zeker te weten dat je de app wilt blijven gebruiken voordat je tot zo’n in-app-aankoop overgaat. Als je een betaalde app koopt in de App Store of Play Store en je bent tóch niet tevreden, dan kun je je geld terugkrijgen. Maar bij een in-app-aankoop is dat niet het geval. Dus wil je die app toch maar niet gebruiken, dan ben je de investering om van de reclame verlost te zijn, kwijt.

©PXimport

Windows 10 is tien jaar oud en Microsoft stopt (grotendeels) met de ondersteuning: vanaf 14 oktober 2025 krijg je voor dit besturingssysteem normaal gesproken geen updates meer. De grote vraag is natuurlijk: welke opties heb je? In dit artikel lees je wat je mogelijkheden zijn.

Liever niet niets doen

Zolang Microsoft op het laatste moment de koers niet toch nog wijzigt, stopt het bedrijf vanaf 14 oktober 2025 met het ondersteunen van Windows 10. Als je niks doet, krijgt het besturingssysteem daarna geen updates meer. Je ontvangt ook geen veiligheidspatches meer, al is er nog een uitweg om nog één jaar veiligheidsupdates te krijgen (zie 'ESU-programma').

Windows 10 blijft zonder updates op zich wel werken en je zou er in principe gewoon mee kunnen doorgaan, maar toch raden we dat af. Je systeem krijgt immers geen beveiligingsupdates meer en wordt daardoor extra vatbaar voor nieuwe malware en hacks. Ook de kans op systeemproblemen neemt toe: bugs stapelen zich op, drivers verouderen en hardware-ondersteuning valt weg. Veel softwareleveranciers, denk aan browsers, antivirus en zakelijke toepassingen, stoppen bovendien ook snel met updates na zo'n EOL (End Of Life).

Je zou de pc of laptop nog wel kunnen blijven gebruiken in een volledig geïsoleerde omgeving, los van internet en andere netwerken (dat heet airgapped). Of je behoudt het systeem voor specifieke verouderde programma's of hardware die niet meer werken onder Windows 11. In dat geval raden we aan extra maatregelen te nemen, zoals virtualisatie of via een sandbox. Een andere optie is om het systeem inzetten als testomgeving, offline of in een goed gecontroleerde omgeving.

ESU-programma

Er kunnen redenen zijn dat je het liefst met Windows 10 blijft werken. Bijvoorbeeld omdat bepaalde software of hardware onder Windows 11 niet goed functioneert, of je systeem niet voldoet aan de eisen van Windows 11, of dat je niet in aanmerking komt voor een (gratis) upgrade.

Als je systeem verbonden is met internet, zijn regelmatige beveiligingsupdates absoluut nodig. Dat kan via het Extended Security Update-programma (ESU) van Microsoft. Met zo'n ESU-abonnement ontvang je nog één jaar lang maandelijkse beveiligingsupdates voor kritieke en belangrijke kwetsbaarheden. In de duurdere, zakelijke versie loopt dit op tot drie jaar. Nieuwe functies, ontwerpwijzigingen, technische ondersteuning of andere updates zitten hier niet bij. Het is dus geen volwaardig alternatief voor een actueel besturingssysteem.

Je kunt als consument zonder kosten deelnemen aan het ESU-programma, mits je je pc met een Microsoft-account gebruikt. Tijdens de inschrijving wordt de licentie aan dit account gekoppeld. Log je daarna minstens eens in de zestig dagen met ditzelfde account in, dan blijf je updates ontvangen tot 13 oktober 2026.

Ben je nu nog met een lokaal account aangemeld, dan krijg je bij de inschrijving de keuze. Wil je gratis updates, dan moet je voortaan met een Microsoft-account gaan werken. Wil je liever je lokale account behouden, dan kan dat ook: je meldt je dan eenmalig aan met een Microsoft-account om de betaling van 30 dollar (wat de prijs in euro's wordt was op moment van schrijven nog niet bekend) te regelen, waarna je weer gewoon lokaal kunt blijven inloggen. In beide gevallen blijft je systeem beveiligd tot oktober 2026. Je vindt meer informatie via deze pagina. De ESU-wizard zou beschikbaar moeten zijn via Instellingen / Bijwerken en beveiliging / Windows Update.

Systeemeisen

Spreekt het ESU-programma je niet aan en wil je liever bekijken hoe je je Windows 10-systeem alsnog kunt upgraden, dan ga je eerst na of je in aanmerking komt voor een (eventueel gratis) overstap naar Windows 11 (zie ook het kader 'Windows 10 versus 11'). Hierbij zijn twee zaken van belang: de systeemeisen (hardware) en de commerciële voorwaarden (licenties en productcodes).

Laten we beginnen met de hardware. Microsoft heeft de lat behoorlijk hoog gelegd. Is je pc wat ouder, dan is de kans reëel dat een upgrade niet zomaar lukt. De eisen van minstens 4 GB geheugen en 64 GB opslagruimte leveren zelden problemen op. Je grafische kaart moet wel DirectX 12 ondersteunen en beschikken over een WDDM2.0-stuurprogramma. Daarnaast moet je firmware UEFI ondersteunen en moet Secure Boot geactiveerd zijn.

Wat vaker problemen oplevert, zijn de eisen die aan de processor gesteld worden (zie deze lijst) en de aanwezigheid van TPM 2.0 (Trusted Platform Module). Die TPM mag ook ingebouwd zijn in de firmware van de processor of chipset. Bij AMD heet deze technologie fTPM, bij Intel PTT (Platform Trust Technology).

Op deze Microsoft-pagina vind je een volledig overzicht van de systeemeisen, inclusief links met meer uitleg. Wil je snel nagaan of je systeem voldoet, gebruik dan de app Pc-statuscontrole (ofwel PC Health Check). Je kunt deze hier downloaden, maar let op: het msi-bestand begint direct met downloaden als je op deze link klikt. Start de tool na installatie, klik op Nu zoeken en daarna op Alle resultaten weergeven. Een rood kruis toont welke onderdelen niet voldoen.

Licentievoorwaarden

Lijken de systeemeisen al behoorlijk complex, de licentievoorwaarden zijn nog complexer. Samengevat biedt Microsoft een gratis upgradelicentie voor Windows 11 aan als je al een geldige Windows 10-licentie hebt, maar wel onder voorwaarden. Je Windows 10-installatie moet geactiveerd zijn met een digitale licentie en je mag geen ingrijpende hardwarewijzigingen hebben doorgevoerd, of Windows naar een andere pc hebben overgezet, tenzij je een door Microsoft erkende Windows 10-sleutel hebt.

Een digitale licentie is een activeringsmethode zonder productsleutel van 25 tekens. Microsoft bewaart namelijk een digitale handtekening van je systeem, gebaseerd op je moederbord en andere hardware. Daardoor kun je Windows later opnieuw installeren zonder een sleutel in te voeren, zolang je met internet verbonden bent. Je controleert dit in Windows 10 via Instellingen / Bijwerken en beveiliging / Activering.

Installatiesleutel

Heb je ondertussen je hardware grondig gewijzigd of Windows 10 op een andere pc gezet, dan vraagt Microsoft mogelijk toch naar een sleutel. Die moet dan van een retailversie komen (geen OEM-licentie die aan één pc is gekoppeld), mag niet actief zijn op een ander toestel en moet geldig zijn overeenkomstig de activeringsvoorwaarden. Bovendien moet het gaan om een volledige Windows 10-licentie, dus niet om een sleutel afkomstig van een oudere upgrade, bijvoorbeeld van Windows 7, 8 of 8.1 naar 10.

Heb je de sleutel niet ergens bijgehouden, dan kun je die meestal nog ophalen met een gratis tool als ShowKeyPlus. Start het exe-bestand op als administrator: als het goed is, zie je de sleutel bij Installed Key. Via de link Check product key kun je ook controleren of een zelf in te voeren sleutel nog geldig is.

Upgrade

Stel dat je Windows 10-systeem voldoet aan zowel de systeemeisen als de licentievoorwaarden, dan kun je een zogenoemde in-place-upgrade uitvoeren naar Windows 11. Bij zo'n upgrade installeer je Windows 11 bovenop je bestaande installatie, zonder dat je bestanden, apps of instellingen verliest. Toch blijft het verstandig vooraf een back-up van je systeem en data te maken.

Het eenvoudigste scenario is wanneer je via Instellingen / Bijwerken en beveiliging / Windows Update een melding krijgt dat een upgrade naar Windows 11 beschikbaar is. Je kunt deze dan downloaden en installeren door de stappen op het scherm te volgen. Krijg je de update niet automatisch aangeboden of lukt het op deze manier niet, dan kun je de upgrade forceren via de officiële installatie-assistent voor Windows 11. Download en start de tool. De app controleert of je systeem geschikt is en voert dan automatisch een in-place-upgrade uit.

Een iets geavanceerdere methode is via een iso-bestand. Download dit bestand via dezelfde webpagina. Dubbelklik op het iso-bestand en kies Openen. In Verkenner verschijnt een virtueel cd-romstation. Dubbelklik op setup.exe, klik op Volgende en ga akkoord met de voorwaarden. Wanneer Gereed voor installatie verschijnt, dan kun je bij Wijzigenwat uwiltbehouden de optie Persoonlijke bestanden en apps behouden kiezen. Bevestig met Volgende en volg de verdere stappen.

Schone installatie

Wil je liever geen in-place-upgrade, bijvoorbeeld omdat je een schone start wilt zonder oude bestanden of instellingen, je systeem traag of instabiel is, je de schijf wilt herpartitioneren of overstapt naar een nieuw opslagmedium, dan kun je kiezen voor een schone installatie. Hierbij wis je alles en installeer je Windows vanaf nul.

Ook voor deze methode heb je compatibele hardware en een geldige licentie of sleutel nodig. Zo'n installatie vereist wat voorbereiding. Maak eerst een volledige back-up van je systeem en data, bijvoorbeeld met het gratis EaseUS ToDo Backup Free (zie kader 'Volledige back-up'). Ga vervolgens naar de downloadpagina voor Windows 11 en klik op Download nu bij Installatiemedia voor Windows 11 maken. Start de tool, klik op Akkoord en selecteer de gewenste taal en editie van Windows 11. Laat eventueel de optie Gebruik de aanbevolen opties voor deze pc aangevinkt. Druk op Volgende, steek een (lege) usb-stick van minstens 8 GB in je pc en kies USB-flashstation. Selecteer je usb-stick en bevestig met Volgende.

Na afloop herstart je de pc met ingeplugde usb-stick en open je het bootmenu. Kies de usb-stick als opstartmedium en selecteer Aangepast: Alleen Windows installeren (geavanceerd). Verwijder de systeemschijf-partities (tenzij je een tweede schijf gebruikt) en installeer Windows 11 op de lege ruimte. Had je eerder een geldige digitale licentie, klik dan op Ik heb geen productsleutel. Als alles goed is, staat Windows 11 even later op je systeem.

Systeemeisen omzeilen

Eerder in dit artikel somden we de belangrijkste systeemeisen op voor Windows 11, waaronder TPM, Secure Boot en een compatibele cpu. Maar wat als je systeem niet voldoet en je toch met Windows 11 aan de slag wilt? Dan kun je een tool gebruiken die de hardwarecontroles van Microsoft tijdens de installatie omzeilt of verwijdert. Dit kan via aangepaste set-upbestanden of een gepatcht iso-bestand, of door instellingen in configuratiebestanden of het Windows-register aan te passen.

Weet wel dat Microsoft geen garantie of ondersteuning biedt op systemen die je op deze manier installeert. Ook kan Microsoft in de toekomst extra controles toevoegen waardoor je aangepaste installatie niet meer (goed) werkt.

We noemen twee gratis tools en de eerste is Flyby11. Klik op deze GitHub-pagina op Latest voor de nieuwste versie en pak het zip-bestand uit. Start de app. Na een korte controle van enkele cpu-instructies klik je op Start Upgrade Now!. Versleep een iso-schijfkopiebestand van Windows 11 naar het venster van de app. Je kunt dit bestand downloaden via een van de links in het venster (zie ook de paragraaf 'Upgrade'). Je kunt nu een in-place-upgrade uitvoeren. Negeer de melding over Windows Server, klik op Volgende / Akkoord. Kies bijvoorbeeld Bestanden, instellingen en apps behouden en bevestig met Volgende. Krijg je onverhoopt foutmeldingen, klik dan op Troubleshoot compatibility issues in het app-venster voor gerichte instructies.

Wil je een schone installatie, maak dan eerst een Windows 11-installatiemedium op usb-stick aan (zie tip 7). Kies vervolgens in het FlyBy11-uitklapmenu More options de optie Apply Compatibility Patch to ISO (Clean Install) en verwijs naar de usb-stick. Het installatiemedium wordt dan automatisch gepatcht.

Rufus-patch

Ook met de gratis tool Rufus kun je hardware-incompatibiliteiten omzeilen. Start het gedownloade exe-bestand en plaats een (lege) usb-stick van minstens 8 GB in je pc. Selecteer deze usb-stick bij Apparaat. Kies bij Opstartselectie de optie Schijf of ISO-image (selecteren) en klik met rechts op SELECTEREN (als je al een iso-schijfkopiebestand van Windows 11 hebt) of op DOWNLOADEN. Druk op deze knop en selecteer het iso-bestand of geef stap voor stap aan welke Windows-versie je wilt downloaden, bijvoorbeeld Windows 11, 24H2, Windows 11 Home/Pro/Edu, Nederlands en x64. Bevestig met Downloaden.

Kies bij Image-optie voor Standaard Windows-installatie, bij Partitie-indeling voor GPT en bij Doelsysteem kies je UEFI (geen CSM). Wil je Windows 11 op een oud systeem installeren, dan kun je het met MBR en BIOS(of UEFI-CSM) proberen. Laat Bestandssysteem en Clustergrootte ongewijzigd.

Klik op STARTEN en een pop-upvenster verschijnt met opties als Verwijder de vereiste voor 4GB+ RAM,SecureBooten TPM 2.0 en Verwijder de vereiste voor een online Microsoft-account. Vink de gewenste opties aan en klik op OK. De installatiestick met aangepaste Windows 11 wordt nu aangemaakt. Hiermee kun je in principe zowel een in-place-upgrade als een schone installatie uitvoeren (zie ook de paragrafen 'Update' en 'Schone installatie'.).

Licentie niet geldig?

Je systeemeisen voldoen of je hebt met FlyBy11 of Rufus een methode gebruikt om de vereisten te omzeilen, maar je licentie blijkt niet geldig. Wat gebeurt er als je de upgrade dan toch uitvoert? Als je Windows 10-installatie nog niet geactiveerd was, dan zal ook Windows 11 na de upgrade niet geactiveerd zijn. Windows werkt technisch wel, maar je ziet een watermerk, je krijgt geregeld activeringsherinneringen en sommige instellingen, onder meer voor personalisatie, kun je niet aanpassen. Windows 11 blijft functioneel, maar activeren blijft juridisch verplicht. Voer je een schone installatie uit zonder geldige productsleutel of digitale licentie, dan krijg je een vergelijkbare situatie.

Je kunt dit oplossen door een officiële retail-licentie aan te schaffen en te activeren. Zo'n sleutel kost bij de Microsoft Store ongeveer 145 euro voor Windows 11 Home, maar bij betrouwbare webshops als bol.com vind je ze al vanaf zo'n 90 euro. Je kunt ook terecht bij licentie-resellers. Sommige zijn geregistreerd bij Microsoft en andere werken via een grijze markt (tweedehands of volumelicenties uit oude bedrijfscontracten). Helaas zijn er ook malafide partijen, met hergebruikte, valse of gestolen sleutels. Zoek op internet bijvoorbeeld naar Windows 11 licentie kopen en je komt al aanbiedingen tegen van minder dan 10 euro. Voor legitieme OEM-sleutels, die aan één toestel zijn gebonden, betaal je doorgaans minimaal 20 tot 40 euro.

Een alternatief is een nieuwe pc met voorgeïnstalleerde Windows 11 kopen, eventueel een refurbished model.

Alternatief besturingssysteem

Lukt upgraden naar Windows 11 op je oude systeem niet of blijkt het te omslachtig of duur, dan kun je overwegen om over te stappen naar een alternatief besturingssysteem dat minder eisen stelt aan je hardware. Je kunt bijvoorbeeld ChromeOS Flex installeren, een lichtgewicht, browsergericht systeem gebaseerd op ChromeOS. Het biedt geen expliciete ondersteuning voor Android-apps of de Google Play Store. Er is een uitgebreide installatiehandleiding beschikbaar voor ChromeOS Flex.

Het populairste alternatief blijft een gratis en opensource Linux-distributie. Voor Windows-gebruikers zijn Linux Mint (Cinnamon), Zorin OS (Core), Ubuntu (met GNOME), Kubuntu (met KDE Plasma desktop) en eventueel Elementary OS (met een macOS-achtige uitstraling) het meest geschikt.

In een notendop: download het gewenste iso-schijfkopiebestand en gebruik een tool als Rufus of balenaEtcher om een live-usb-stick te maken. Start je pc ermee op in live-modus om het systeem eerst uit te proberen zonder installatie. Je draait Linux dan tijdelijk vanaf de usb-stick, zonder je Windows-installatie aan te passen.

Bevalt dit je wel, dan kun je Linux definitief installeren. Dit kan eventueel naast Windows via een dualboot, of door een volledige overstap waarbij je de schijf wist en Linux over Windows installeert. Je maakt vooraf liefst een volledige back-up van je systeem en gegevens.

Apple introduceerde onlangs de nieuwe iPhones waaronder de iPhone 17 en iPhone 17 Pro. Dit jaar voegt Apple met de iPhone Air een opvallend nieuw toestel toe aan het assortiment. Anders dan bij de overige smartphones ligt de focus vooral op een zo dun mogelijke vormgeving. Lever je iets in om de dunste te hebben? Wij hebben de iPhone Air getest.

De iPhone Air is zó licht dat de 5,6 mm dunne smartphone in eerste instantie wel speelgoed lijkt nadat we hem uit het doosje haalden. Schijn bedriegt, want je hoeft echt niet bang te zijn dat je het toestel buigt of zelfs breekt. Apple heeft de Air voorzien van een stevige titanium rand en een heel harde matglazen achterkant. Buigen lijkt praktisch onmogelijk; het bekende YouTube-kanaal JerryRigEverything had een hele opstelling nodig om het toestel daadwerkelijk te buigen. De Air is verkrijgbaar in vier kleuren. Naast zwart en wit heb je de keuze uit lichtblauw of lichtgoud. 

©Jeroen Boer - ID.nl

De iPhone Air is dan wel grotendeels 5,64 mm dun, dat geldt niet voor de hele smartphone. Alle techniek heeft Apple bovenaan geplaatst en op de achterkant bevindt zich daar een uitstekend eiland zodat er ruimte is voor alle elektronica. Omdat het bij deze smartphone echt om de dikte gaat, hebben we de schuifmaat erbij gepakt. We meten voor het eiland 8,7 mm terwijl de totale dikte inclusief camera 11,4 mm is. Omdat de dikkere gedeeltes relatief klein zijn, heb je in de praktijk wel gewoon een superdunne telefoon in handen. 

©Jeroen Boer - ID.nl

Op de zijkant vind je in de dunne rand alle knoppen die je van een moderne iPhone gewend bent, waaronder de zelf in te stellen actieknop en de cameraregelaar. Onderop vind je een usb-c-poort voor het laden en verbinden met een computer. Helaas ondersteunt deze poort net als op de normale iPhone 17 slechts de usb2.0-snelheid en geen snellere usb3.2-snelheid zoals op de iPhone 17 Pro.

©Jeroen Boer - ID.nl

Het is een mooi ontwerp, maar baart minder opzien dan Apple wellicht gehoopt had. Samsung introduceerde nog niet zo heel lang geleden iets vergelijkbaars met de Galaxy S25 Edge. Deze lichte smartphone is eveneens superdun met 5,8 mm en ook voorzien van een titanium frame. Het is in het 'Android-kamp' de meest vergelijkbare smartphone van dit moment en we ontkomen er dan ook niet aan om de Air op punten met de S25 Edge te vergelijken.

Goed scherm

De iPhone Air is niet alleen veel dunner dan de iPhone 17, maar heeft ook een groter 6,5inch-scherm met een resolutie van 2736 x 1260 pixels. Het scherm valt hiermee qua formaat tussen de iPhone 17 (Pro) en iPhone 17 Pro Max die respectievelijk een 6,3- en 6,9inch-scherm hebben. Het is in ieder geval een prima scherm. Net als op de andere iPhones deze generatie ondersteunt het scherm een hoge verversingssnelheid tot 120 Hz en Always-On display waarmee ook beeld getoond kan worden als de telefoon in stand-by staat.

©Jeroen Boer - ID.nl

Slechts monogeluid

Het scherm is dus erg goed en het is dan ook geen straf om een film op bijvoorbeeld Netflix te kijken. Er is alleen één probleem als je geen hoofdtelefoon wilt gebruiken: de iPhone Air heeft slechts één luidspreker. Aan de onderkant is geen luidspreker geplaatst waardoor je monogeluid hebt als je een video kijkt met daarbij het geluid van de telefoon. Wat ons betreft een belangrijk nadeel voor een toestel in deze prijscategorie, zeker ook omdat de Galaxy S25 Edge wel stereogeluid biedt. Het geluid van die ene luidspreker is overigens wel gewoon goed, maar bij video's missen we echt wel iets als het geluid van slechts één kant komt. 

Goede prestaties

De iPhone Air is voorzien van een Apple A19 Pro-chip voorzien van een 6core-cpu bestaande uit 2 snelle en 4 efficiënte cores in combinatie met 12 GB RAM. Ondanks dezelfde naam, is het niet helemaal dezelfde chip als je in de iPhone Pro vindt. De A19 Pro in de iPhone Air heeft 5 in plaats 6 gpu-cores, hetzelfde aantal als de A19 in de iPhone 17. De chip zit hiermee tussen de A19 en de 'echte' A19 Pro in. Sowieso lijken de A19 en A19 Pro veel op elkaar en de A19 is al een van de snelste smartphonechips op de markt. De iPhone Air is dan ook gewoon een indrukwekkend vlot toestel.

Je krijgt net als op de andere iPhones minimaal 256 GB opslag. Dat is uit te breiden naar 512 GB of zelfs 1 TB, een teken dat Apple deze telefoon meer onder de Pro-modellen schaart. Dan heb je overigens wel een toestel van 1729 euro in handen. 

Relatief kleine batterij

De iPhone Air heeft een batterijcapaciteit van 3149 mAh. Dat is bijzonder weinig voor een moderne smartphone en een stuk minder dan de 3692 mAh die je in de iPhone 17 vindt – en dat terwijl het scherm wat groter is. De accu is merkbaar kleiner dan die van de tegelijkertijd gelanceerde iPhone 17. Toch is het in de praktijk mogelijk om een dag door te komen zonder bij te laden, maar dan moet het toestel wel echt aan de lader. Draadloos laden via MagSafe is ook mogelijk.

Afhankelijk van je gebruik kan de accu natuurlijk wel eerder leeg zijn. Om dat op te lossen heeft Apple een speciale MagSafe-batterij gemaakt die je achterop de iPhone Air plakt. Deze powerbank bevat dezelfde accu als die in de iPhone Air zit, maar door verliezen die optreden bij onder andere draadloos laden voeg je zo'n 65 procent extra batterijcapaciteit toe aan de iPhone. Deze MagSafe-batterij werkt overigens alleen goed op de iPhone Air, op andere iPhones kun je hem niet goed op de achterkant plakken.

©Jeroen Boer - ID.nl

Doordat de iPhone Air bijzonder dun en licht is, is de smartphone ook met gekoppelde accu op zich te gebruiken, maar dan voelt het geheel meer als een doorsnee smartphone met groot scherm. Dat is op zich wel een voordeel ten opzichte van de meeste andere powerbanks. Met een prijs van 115 euro is de magnetische powerbank wel erg duur, zeker voor de geboden accucapaciteit. Normale powerbanks met een veelvoud van de capaciteit kosten veel minder dan deze MagSafe-batterij. 

©Jeroen Boer - ID.nl

Slechts één camera

Achterop heeft de iPhone Air net als sommige andere smartphones een naar buiten uitstekende balk die je een camera-eiland zou kunnen noemen, ware het niet dat er op de brede balk maar één camera en een flitser geplaatst is. Die camera is dezelfde 48megapixel-hoofdcamera die je op de iPhone 17 vindt. Dat is op zich een prima camera waarmee je in de camera-apps kunt kiezen uit de zoomfactor 1x en 2x. De 2x-zoomfactor maakt een uitsnede uit het beeld; dat resulteert gewoon in scherpe foto van 12 in plaats van 24 megapixel, net als op andere iPhones. Dat zijn al je keuzes, want de iPhone Air heeft net als instapper iPhone 16e maar één camera. De heel goede 48megapixel-ultragroothoekcamera die je op de iPhone 17 vind waarmee je ook macrofoto's kunt maken ontbreekt. Toch jammer voor een smartphone die meer dan 1200 euro kost. Ook een telelenscamera die je op de iets duurdere iPhone 17 Pro vindt, ontbreekt. Daarbij bewijst Samsung met de vergelijkbare Galaxy S25 dat het wel mogelijk is om twee camera's te integreren in een superdunne telefoon. 

©Jeroen Boer - ID.nl

De aanwezige camera maakt gelukkig wel prima foto's. De kleuren zijn uitstekend en ook op de scherpte is niks aan te merken. Ook in het donker kun je bruikbare beelden produceren. De software schakelt automatisch over op nachtmodus, maar dit kun je ook zelf instellen. Je krijgt ook de nieuwe selfiecamera die scherpe beelden schiet en automatisch bepaalt hoe je het beste in beeld bent. 

©Jeroen Boer - ID.nl

©Jeroen Boer - ID.nl

©Jeroen Boer - ID.nl

©Jeroen Boer - ID.nl

Conclusie

Met de iPhone Air krijg je dit jaar echt iets anders in handen ten opzichte van eerdere iPhones. Het is indrukwekkend dat een telefoon met een groot scherm zo dun en licht is terwijl er met de stevigheid niks mis is. Dankzij een titanium rand is de iPhone Air praktisch onbreekbaar en daar hoef je je tijdens alledaags gebruik geen zorgen over te maken. De iPhone Air voelt kortom luxe aan en is in het assortiment van Apple met zijn flink hogere prijs duidelijk een meer premium model dan de iPhone 17. Je betaalt echter vooral voor die dunnere vormgeving, want op het gebied van mogelijkheden lever je best wel wat in. Zo heeft de iPhone Air maar één speaker waardoor stereogeluid onmogelijk is; jammer als je je smartphone vaak gebruikt voor bijvoorbeeld Netflix. Daarnaast lever je ook in op fotografiegebied. De aanwezige 48megapixel-hoofdcamera is hetzelfde als op andere iPhones en maakt echt prima foto's, maar wordt niet bijgestaan door een ultragroothoek of telelens waardoor foto's met een extra brede beeldhoek, macrofoto's of ver inzoomen niet mogelijk zijn. Iets dat je eigenlijk wel zou verwachten op een smartphone waar je 1200 euro voor betaalt. Je kiest de Air dus vooral als je echt wat anders wilt hebben.