Apps om notities mee te maken zijn geliefd. Denk aan Evernote, OneNote en vele anderen. Nadeel is dat veel van die software hun gegevens in de cloud opslaat. Dat kan zomaar vervelende risico’s voor privacy en veiligheid met zich meebrengen. Met Synology Note Station houd je je notities privé in eigen cloud. We vertellen je hier hoe dat werkt.

Hoe mooi cloudopslag ook is, het brengt altijd zekere risico’s met zich mee. De afgelopen jaren zien we steeds vaker grote datalekken veroorzaakt door digidieven. Bij die diefstallen wordt van alles en nog wat buit gemaakt. Heel vervelend zijn ook achterdeurtjes, en verder zijn er natuurlijk nog de bedrijven die van nature erg nieuwsgierig zijn naar de handel en wandel van hun gebruikers. 

Ben je in het bezit van een Synology NAS, dan kun je flink wat apps – waaronder een compleet Office-pakket – vanuit je browser benaderen. Omdat dit allemaal draait op een NAS in je eigen beheer, hoef je in principe niet bang voor meelezers te zijn. Wel is het  zaak om die NAS met tenminste een heel stevig wachtwoord te beveiligen. Zeker als je hem toegankelijk maakt via internet. Liefst in combinatie met two-factor authenticatie. 

Dat kan allemaal met je Synology, maar dat is niet waar we het in dit artikel over gaan hebben (maar er wel vanuit gaan dat je daar zorg voor draagt).

Note Station downloaden

Een van de meer handige apps van deze tijd zijn digitale notitieblokken. En daarmee doelen we niet op een simpele tekst-editor alleen, maar veel meer op die apps waar je bijvoorbeeld geordend op project allerlei gegevens kunt verzamelen. Natuurlijk tekst, maar ook schetsen, links, web-snippets en veel meer. 

Gebruik je bijvoorbeeld Microsoft Office, dan ken je vast het onderdeel OneNote daarvan. Precies dat soort software bedoelen we dus. Het aardige is dat Synology ook zo’n app voor de NAS beschikbaar heeft: Note Station. Je kunt dat los installeren op je NAS en na inloggen bij de webinterface (in de vorm van een bureaublad) in je browser gebruiken. Handig, want zo heb je het altijd bij de hand. 

Behalve dan als je onderweg eens een keer zonder internet komt te zitten, of wanneer je je NAS toch liever niet via de cloud bereikbaar maakt. Voor die scenario’s kun je dan als extraatje een mobiele (zie app store van je apparaat)- of bureaubladapp installeren op je laptop. Syncen gebeurt dan de eerstvolgende keer dat de app verbinding kan maken met je NAS.

Lees ook:NAS benaderen via browser met Synology File Station in DSM 7

Synology Note Station installeren en ontdekken

©PXimport

Note Station is een uitgebreid geheel met flink wat mogelijkheden en doet zeker niet onder voor de commerciële evenknieën. Allereerst is het zaak om ’t pakket te installeren. Log daarvoor in bij de webinterface van je NAS en klik in het startmenu op Package Center. In het geopende venster kies je in het daarvoor bedoelde selectiemenu als categorie voor Productiviteit. Klik vervolgens op de knop Installeren bij Note Station en wacht tot het onderdeel is geïnstalleerd.

Na installatie vind je Note Station terug in het startmenu van je NAS, klik erop om ’t te starten. Bij de eerste start zie je een informatiepaneeltje dat je de mogelijkheid biedt om de Synology webclipper te installeren. Dat werkt alleen in de Chrome-browser (en een paar die gebaseerd zijn op de Chrome engine en/of Chrome-extensies ondersteunen, zoals ook Edge). 

Gebruik je die browser, dan kun je het tooltje desgewenst installeren. Indien niet, dan is er ook geen man overboord: Control-c (of Command-c) werkt vanzelfsprekend ook prima. Voor de rest is het nu zaak om op de knop +Maken te klikken, waarna je je je eerste notitie kunt maken.

Tabellen en grafieken maken

Ten eerste is Note Station prima bruikbaar om tekst in keurig opgemaakte vorm te tikken. De knoppen voor opmaak spreken voor zich, leef je uit met lettertypen, kleur en meer. Heb je een tabel nodig? Klik dan op het meest rechtse knopje op de knoppenbalk, in de vorm van de dubbele omgekeerde dakjes. 

Er verschijnt nu een knoppenbalk met een scala aan extra hulptroepen. Klik op de tabelknop om een tabel in te voegen. Sleep onder de optie Tabel invoegen de gewenste grootte van je tabel.

©PXimport

Ook grafieken zijn in te voegen via diezelfde ‘verborgen’ knoppenbalk. Klik dus weer op de dubbele omgekeerde dakjes-knop en dan op de grafiekknop. Je kunt nu een gegevenstabel invullen; standaard zijn al wat voorbeeldgetallen ingevuld. Klik op Voltooid als je ofwel klaar bent met invullen van eigen getallen ofwel voor nu even de voorbeeldgetallen wilt gebruiken.

Kies uit een van de drie beschikbare grafiektypen en dan – als je tevreden bent en wellicht nog wat aanpassingen aan labels en kleur hebt gemaakt – op Toepassen. Je grafiek wordt nu ingevoegd in de notitie.

©PXimport

Weblinks, foto's en meer toevoegen

Erg handig is (natuurlijk) de optie om url’s (webadressen) toe te voegen in je document. Het is ’t handigst om daarvoor gebruik te maken van de weblink-knop in de verborgen knoppenbalk. Kopieer eerst een webadres vanuit je browser, klik dan op de weblink-knop (in de vorm van een ketting) en plak het adres. Voeg een omschrijving toe zodat je later ook snapt waar de link naar verwijst en klik op OK. 

Een andere optie om een weblink in een al bestaande tekst in te voegen is, door een of meer woorden in die tekst te selecteren en dan op de weblink-knop te klikken. Klik je in het geopende dialoogvenster op OK, dan wordt de geselecteerde tekst een actieve link.

Vanzelfsprekend zijn ook foto’s en afbeeldingen in te voegen in een notitie. Klik daarvoor in de ‘verborgen’ knoppenbalk op de knop met het stilistische landschapje en blader naar een foto op (bijvoorbeeld) je mobiel. Tik daarop en tik of klik dan op OK in het geopende venster, klaar. 

©PXimport

Je kunt nog meer onderdelen invoegen via de knoppenbalk(en), zoals bijvoorbeeld een scheidingslijn, sub- en superscript, selectievakjes, een zoekveld en meer. Je kunt meerdere thematisch geordende notitieblokken aanmaken via de knop +Maken. Via de knoppen rechtsboven de notitie zijn eveneens diverse acties mogelijk, waaronder delen, een presentatie tonen, een to-do-lijst maken terwijl via de knop … nog meer optie verschijnen. Waaronder de mogelijkheid tot afdrukken en exporteren. 

Een zoekfunctie ontbreekt evenmin. Al met al is het een zeer compleet geheel, dat perfect inzetbaar is voor allerhande werk- en studieprojecten. Zeker ook als je bedenkt dat je je NAS voor meerdere gebruikers in kunt richten en aldus samen kunt werken aan notities.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!