We zijn voor interactiviteit en multimedia op webpagina’s lang afhankelijk geweest van de Adobe Flash Player. Maar die periode ligt inmiddels ook alweer ver achter ons. De ondersteuning voor de plug-in is sinds vandaag gestopt. In dit artikel gaan we in op wat dat precies inhoudt en hoe je Flash verwijderen kunt.

Al in 2017 kondigde Adobe het einde van Flash aan. Nu stopt het bedrijf daadwerkelijk met de ondersteuning van de software en verschijnen er geen (veiligheids)updates meer voor. Flash zal in lijn daarmee het komende jaar volledig worden geblokkeerd door de bekende browsers. Die werkten de installatie en het gebruik ervan de laatste jaren overigens al behoorlijk tegen.

Er gaat een lange historie aan vooraf. Al sinds eind jaren 90 was Adobe Flash eigenlijk de enige goed ondersteunde manier om interactieve elementen in een webpagina op te nemen, zoals animaties, muziek, spelletjes en video’s. Ook interactieve onderdelen zoals menu’s werden doorgaans met Flash gemaakt, net als flitsende advertentiebanners en in de hoogtijdagen zelfs complete websites.

De grootste drijfveer was video. Tot in 2015 werd Flash bijvoorbeeld als speler voor YouTube gebruikt. Ook andere videoplatformen, bijvoorbeeld van televisieaanbieders, leunden zwaar op de technologie. Tot enkele jaren terug werd Flash daar, maar ook nog op veel (nieuws)sites als CNN, voor videoweergave gebruikt.

Er zijn daarnaast heel wat gamewebsites op basis van Flash gelanceerd, die razend populair waren door de toegankelijkheid en het gemak van een browser.

©PXimport

Waarom valt het doekt voor Flash?

Er werden niet alleen prachtige creaties voortgebracht op basis van het destijds baanbrekende Flash. Er is ook altijd een keerzijde geweest. Flash kent namelijk een lange geschiedenis van beveiligingsproblemen.Het dieptepunt vormde 2015, toen 329 kwetsbaarheden werden gevonden. De laatste jaren zijn ze op de vingers van één hand te tellen, maar dat maakt ze niet minder ernstig.

Enkele recente kwetsbaarheden stelden aanvallers in staat code uit te voeren met de rechten van de ingelogde gebruiker. In de ergste gevallen konden hackers via Flash-content zelfs volledige controle over systemen krijgen. Tevens werd meermaals ransomware verspreid via Flash-banneradvertenties.

Wat het al niet beter maakte is dat het vaak zo’n twee maanden duurde voordat gaten waren gedicht, en dan ging er ook nog veel tijd overheen voordat gebruikers de updates daadwerkelijk installeerden.

Flash was verder ook niet altijd even stabiel en efficiënt, en was – mede daardoor – op mobiel nooit echt levensvatbaar. Het werd zelfs al vanaf het begin door Apple geweerd van iPhones en iPads. Overigens bijna eigenhandig door wijlen Steve Jobs, die deze keuze verdedigde in een beroemde open brief.

Opvolgers zijn er al

De rol van Flash is overgenomen door html5 en andere open standaarden. Voor bijvoorbeeld animaties en video’s heeft Flash nog nauwelijks bestaansrecht. Alles werkt zonder plug-ins, de techniek zit al in de browser. Toch zijn er nog veel websites die (deels) op Flash vertrouwen. Dat zullen voor het merendeel websites zijn die niet (meer) worden onderhouden.

Websites die wél worden onderhouden zullen al lang zijn overgestapt of werken daar nog hard aan. Je zult er daarom vermoedelijk weinig van merken als je Flash van je systeem verwijdert.

©PXimport

Waarschijnlijk werk je zelfs al een tijdje zonder. Flash is namelijk – om veiligheidsredenen – in browsers als Chrome, Firefox en het nieuwe op Chromium gebaseerde Edge al een tijdje standaard uitgeschakeld.

Om Flash-content af te kunnen spelen moet je dat expliciet via de instellingen aangeven. Maar ook dan is steeds handmatige goedkeuring nodig voor elk Flash-onderdeeltje dat je tegenkomt.

Goed, je hebt Flash dus zelden nodig maar het vormt wel enigszins een beveiligingsrisico op je systeem. Daarom tot slot drie manieren om Flash te verwijderen, dan wel het starten van de plug-in van je browser verder te beperken.

Flash verwijderen uit Windows

Als je Flash wilt verwijderen, kun je beginnen met het verwijderen van de plug-in voor Flash onder Windows, als je die hebt geïnstalleerd. Dat is de plug-in die door browsers als Firefox en Opera wordt gebruikt.

Hiervoor ga je in Windows naar Instellingen, Apps en zoek je Adobe Flash Player op. Klik erop en kies Verwijderen. Of download de officiële Flash-uninstaller van Adobe en voer deze uit.

Flash-instellingen Firefox

Het verwijderen van de plug-in uit Windows zorgt ervoor dat browsers als Firefox en Opera geen Flash-content meer kunnen weergeven. Wil je dat af en toe nog wel? Dan kun je het gebruik van Flash eventueel via de instellingen beperken.

In Firefox open je daarvoor het menu. Ga dan naar Add-ons, Plug-ins. Als je Flash in de lijst ziet, kun je via het menu met de drie puntjes kiezen tussen Vragen om te activeren en Nooit activeren. Die laatste optie is uiteraard het veiligst.

©PXimport

Heb je Firefox altijd up-to-date gehouden? Dan zie je deze optie mogelijk niet meer. Met de lancering van versie 84 van Firefox deze maand, werd de ondersteuning voor Flash volledig stopgezet.

Flash-instellingen Chrome en Edge

Chrome heeft een ingebouwde Flash Player en zorgt bij de standaardinstellingen ook dat deze up-to-date blijft. Om de instellingen te bekijken bezoek je het adres chrome://settings/content. Blader naar Flash. Hier kun je kiezen tussen Sites geen toestemming geven Flash uit te voeren, wat er effectief voor zorgt dat de Flash-content wordt geblokkeerd, of Eerst vragenwaarbij eerst om toestemming wordt gevraagd.

In het nieuwe op Chromium gebaseerde Edge werkt het vergelijkbaar. Je gaat via het menu naar Instellingen en kiest dan Sitemachtigingen. Bij Flash zie je standaard de optie Flash altijd blokkeren.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.