De schijfruimte van de partitie waarop je Windows hebt geïnstalleerd, begint op te raken. Terwijl er op een andere partitie nog ruimte zat is. Kun je dan de volle partitie vergroten? Ja, daar zijn binnen Windows 10 verschillende opties voor. We leggen er drie aan je voor.

We gaan uit van de volgende situatie: je systeempartitie is te klein geworden. Naast de Windows-map staan hier ongetwijfeld programma- en mogelijk gegevensbestanden op. Dat is natuurlijk erg vervelend, omdat je niet langer programma’s kunt installeren. Nog erger is het als het leidt tot een onwerkbaar traag systeem en zelfs tot complete vastlopers. Met wat geluk bent je dit probleem snel de baas, zelfs zonder extra gereedschap. Dit is vooral het geval als er achter je systeempartitie (vermoedelijk C) nog voldoende schijfruimte is die niet is toegewezen.

Het wordt iets lastiger, maar niet onmogelijk, als zich er achter je C-partitie een datapartitie bevindt (vaak de D-schijf). In dat geval is het noodzakelijk om de benodigde vrije ruimte van de datapartitie af te snoepen en aan je C-partitie toe te wijzen. Je kunt de niet-toegewezen schijfruimte ook koppelen aan je C-partitie. Als laatste is er nog het scenario waarbij je schijf simpelweg te klein is. Dan rest alleen nog de optie om je schijf – of minstens het besturingssysteem – over te zetten naar een groter exemplaar.

Voor we gaan jongleren met schijfpartities, is het van belang dat je van je huidige partitie een back-up maakt. Mocht er iets mis gaan, dan kun je altijd nog terug naar de oude situatie.

Partitie vergroten met niet-toegewezen ruimte

Wanneer de voorzorgsmaatregelen zijn genomen, kun je aan het delicate partitiewerk beginnen. We beginnen met het eenvoudigste scenario. Onmiddellijk achter je C-partitie bevindt zich mogelijk nog niet-toegewezen schijfruimte. Om de exacte situatie in kaart te brengen, druk je op Windows-toets+R en voer je diskmgmt.msc uit. Onderaan krijg je een grafische weergave van de schijfbezetting.

Merk je meteen achter je C-partitie een zwart gedeelte met de naam ‘Niet-toegewezen’ op, dan zit je goed. Klik met de rechtermuisknop op je C-partitie en kies voor Volume uitbreiden. Druk op Volgende, selecteer dezelfde schijf en bevestig met Toevoegen. Bij Selecteer de hoeveelheid ruimte in MB geef je aan hoeveel vrije schijfruimte je aan de C-partitie wilt toevoegen. Druk op Volgende en Voltooien. Even later leeft je systeempartitie op grotere voet.

©PXimport

Partitie verkleinen

Ander scenario: je wilt je C-partitie vergroten maar je D-partitie heeft de resterende schijfruimte ingepikt. Dan moet je de D-partitie eerst verkleinen om vervolgens de vrijgekomen ruimte aan je C-partitie te kunnen doneren.

Om de D-partitie te verkleinen, spreek je nog steeds het ingebouwde schijfbeheer aan. Natuurlijk moet er op die partitie wel voldoende vrije ruimte beschikbaar zijn. Klik met de rechtermuisknop op de D-partitie en kies Volume verkleinen. Vul het veld in bij Geef op met hoeveel MB de partitie moet worden verkleind en bevestig met Verkleinen.

Je hebt nu een C-partitie, gevolgd door een D-partitie, op zijn beurt gevolgd door niet-toegewezen schijfruimte. Daar kunnen we in Windows Schijfbeheer jammer genoeg verder niets mee. We pikken daarom de draad op met een meer flexibele tool en wat ons betreft wordt dat de gratis MiniTool Partition Wizard Free.

MiniTool Partition Wizard Free gebruiken

Let er tijdens de installatie op dat je geen ongewenste extra’s mee installeert. Hierna start je de tool op en klik je op Launch Application. Er verschijnt een tekstueel en grafisch overzicht van de schijfbezetting. Je hebt nu eigenlijk twee mogelijkheden, die uiteindelijk tot hetzelfde resultaat leiden. De makkelijkste manier is wellicht de volgende.

Klik met de rechtermuisknop in een van beide overzichten op je C-partitie en kies voor Extend (uitbreiden). Bij Take Free Space from kies je het niet-toegewezen schijfdeel, iets als x[Unallocated]. Verplaats hier de schuifknop naar uiterst rechts als je alle beschikbare ruimte wilt opeisen.

©PXimport

Ziet alles er goed uit, druk dan op OK. De gevraagde actie vind je linksonder terug, bij Operations Pending. Druk op Apply en bevestig met Yes om die effectief uit te voeren.

Er is nog een andere methode. Rechtsklik op je D-partitie en kies Move/Resize. Versleep het rechterpijlknopje tot helemaal aan het einde van de niet-toegewezen ruimte en versleep vervolgens het linkerpijlknopje (die het begin van je D-partitie markeert) naar rechts. Dit doe je tot er voldoende ruimte beschikbaar komt voor je C-partitie.

Vervolgens ga je voor de C-partitie aan de slag zoals beschreven: kies Extend en duid de vrijgekomen ruimte aan. Beide operaties kun je vervolgens bevestigen met Apply en met Yes.

Windows overzetten naar nieuwe schijf

Over naar een derde en een wat lastiger scenario: je huidige schijf is echt aan de krappe kant en je kunt er nauwelijks nog schijfruimte uit losweken. Er zit dan weinig anders op dan een bijkomende, grotere en wellicht snellere (ssd-)schijf aan te schaffen.

We gaan ervan uit dat het om een sata-schijf gaat en die kun je vast wel aan een vrije sata-connector en dito stroomkabel hangen. Op een laptop kun je de tweede schijf tijdelijk als externe schijf koppelen via een usb-naar-sata-adapter. Herstart daarna je pc zodat MiniTool Partition Wizard beide schijven correct detecteert.

©PXimport

In het wizardvenster kies je vervolgens Migrate OS to SSD/HD Wizard. Klik op Next en markeer de (systeem)schijf die je wenst over te zetten. Je wilt hier mogelijk de optie I would like to replace my system disk with another hard disk selecteren. In dat geval zet de MiniTool Partition Wizard álle partities op je systeemschijf over en niet alleen de partities die het besturingssysteem absoluut nodig heeft.

Klik op Next en duid de extra schijf aan. Houd er wel rekening mee dat door deze operatie alle eventueel bestaande data op de doelschijf onherroepelijk verdwijnen. Bevestig je keuze met Next en met Yes.

Normaal gesproken opent zich nu een extra dialoogvenster, waarin je twee keuzes krijgt. Je kunt kiezen voor Copy partitions without resizing. Daarmee behouden de partities van je originele schijf de exacte grootte. Dat lijkt ons niet optimaal, omdat je de systeempartitie op de doelschijf nog moet zien uit te breiden.

De betere keuze lijkt ons Fit partitions to entire disk. Hierdoor worden standaard alle partities op je originele schijf proportioneel uitvergroot tot alle ruimte op de doelschijf is benut. Vanuit hetzelfde dialoogvenster kun je ervoor zorgen dat bijvoorbeeld alleen je systeempartitie meer ruimte krijgt toebedeeld en de eventueel resterende niet-toegewezen ruimte zich aansluitend en uitsluitend achteraan de schijf bevindt.

©PXimport

Het vinkje bij Align partitions to 1 MB laat je best staan. Houd er rekening mee dat je met de gratis versie een migratie van het besturingssysteem alleen kunt uitvoeren tussen schijven met dezelfde partitiestijl (mbr of gpt). De betaalde pro-variant laat zo’n omzetting alsnog toe (59 dollar). Bevestig met Next, Finish, Apply en nogmaals met Yes.

Het kan zijn dat je nu de melding krijgt dat de (systeem)schijf in gebruik is. Dan kies je Restart now, zodat de tool na een herstart de procedure alsnog kan voortzetten. Of je schaft de pro-versie aan. Die laat het toe om een bootmedium te creëren waarmee je de pc opstart. Vanuit hier kun je de transferoperatie zonder herstart uitvoeren.

Is alles netjes afgerond dan kun je je originele schijf door de andere vervangen. Of je stelt het bios zo in dat de pc voortaan van die extra schijf opstart. Nu heb je weer genoeg ruimte over voor het opslaan van bestanden en het installeren van software!

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.