Wees niet bang dat Wolfenstein 2: The New Colossus louter knallen is, deze game is zoveel meer dan dat. Op zoveel vlakken waar je het niet verwacht heeft Wolfenstein 2 diepgang. In de nucleaire onderzeeër die fungeert als hub kun je je tientallen minutenlang aan een stuk vermaken met vrijwel niets doen. Dan luister je bijvoorbeeld naar de conversaties tussen teamgenoten. Of je gaat buiten in de spelwereld op zoek naar lore die is verwerkt in posters, agenda’s, kaartjes of audio-opnames. Het zijn er meer dan je tellen wilt.

Ondergetekende is geen fan van losse lore. Maar het Amerika dat in Wolfenstein 2 door nazi’s is ingenomen, komt juist in zulke details tot leven. Het zijn de nazi-vlaggen, de propaganda-flyers, de Duitse countryliedjes op de radio en de gesprekken op straat die een volstrekt ongeloofwaardig scenario in een volstrekt geloofwaardige spelwereld gieten. Met name het acteerwerk in Wolfenstein 2 excelleert. De gezichtsanimaties zijn wellicht een beetje knullig, maar bij de gratie van Frau Engel, wat wordt er in Wolfenstein 2 goed geacteerd.

©PXimport

Ingedrukt gaspedaal

Hoofdpersonage BJ Blazkowicz krijgt niet alleen inhoud dankzij de innerlijke dialoog die hij voert als hij nazi’s over de kling jaagt. Je duikt ook in zijn verleden, in de relatie met zijn ouders bijvoorbeeld.

Wolfenstein 2 schuwt geen enkel moeilijk onderwerp. De positie van zwarte vrouwen komt langs, de invloed van het vaderfiguur komt langs, de weerbaarheid van zwangere vrouwen. En zulke onderwerpen worden niet even in een stukje dialoog vertolkt of in een tussenfilmpje van een minuut gepropt. Nee, Wolfenstein 2 trapt het gaspedaal op zulke momenten juist extra in.

Het gevolg is duidelijk: je gaat om de mensen met wie je speelt en werkt geven. Je gaat om nazi’s als Frau Engel en je vader gruwelen. De momenten dat setting, verhaal en actie samenkomen zijn dan ook het beste. Aan het begin denkt je wellicht: wow, ik mag op nazi’s schieten vanuit een rolstoel, maar al gauw kom je erachter dat dit specifieke speelse scenario enkel het topje van de ijsberg vormt.

Wolfenstein 2 is ontzettend over-the-top, maar nooit op een slechte manier. Het vindt steeds nieuwe settings of mechanics om de gameplay vers te houden en het verhaal een onverwachte richting in te sturen. Maar bovenal weet het je zo keer op keer een gevoel van intens geluk te geven.

©PXimport

De best schietende game

De actie alleen slaagt daar al voortdurend in. MachineGames levert met Wolfenstein 2: The New Colossus de best schietende game van deze consolegeneratie af. Dat voel je al na een minuutje spelen. Het is een gevoel dat moeilijk uit te leggen is, maar Wolfenstein 2 voelt zo veel beter dan trailers blijk kunnen geven. Misschien zijn het die fijne ragdoll-physics. Nazi’s trillen en spartelen bij iedere kogel die ze doorzeeft.

Dat is wel zo belangrijk in een singleplayerschietspel waarin knallen op deze nazi’s de voornaamste bezigheid is. Het schieten verveelt ook niet, zelfs niet na twintig uur spelen. Met een machinegeweer in iedere hand – geen uitzonderlijke ‘tactische’ opstelling in Wolfenstein 2 – stapel je dode nazi’s met groot plezier op tot aan het plafond. Geenszins is dat overdreven: alle lijken blijven liggen, de physics doen de rest van het werk.

Om dat te realiseren beschik je over een klein maar goed afgemeten arsenaal aan wapens, die geüpgraded kunnen worden met kits die verstopt zijn in uithoeken van de levels. Ook die upgrades zijn niet talrijk, maar ze voegen wel echt iets toe. Een van de eerste upgrades die je wilt hebben is de silencer voor je pistool en machinegeweer. Sluipen is net als in Wolfenstein: The New Order (2014) een integraal onderdeel van de gameplay.

©PXimport

De segmenten waarin geslopen kan worden tonen bovenin het scherm een radar met de positie van de commandanten. Weet je hen ongezien uit te schakelen, dan voorkom je dat er versterking arriveert in de vorm van nazi’s of gigantische (mechanische) afgeleiden daarvan. Zonder silencer beschik je enkel over mêlee-aanvallen om vijanden stilletjes uit te schakelen, maar het is ons zonder demper maar één keer gelukt om ongezien en ongehoord een segment in de levels te klaren. Maar zelfs met silencers op je guns is dat behoorlijk lastig.

Gelukkig wordt ook de stealth later in de game iets makkelijker dankzij nieuwe uitrusting. Je krijgt halverwege de verhaallijn de keuze uit drie stukjes technologie, waaronder stelten die fungeren als double jump, om hoger gelegen platformen te bereiken, en een harnas dat je torso platdrukt, wat handig is om door nauwe doorgangen te manoeuvreren. In de praktijk is de gear vooral een verrijking voor je tactieken. Zo kun je ongezien overzicht creëren door op stelten te gaan staan of onder een auto te kruipen om ongezien te blijven.

Dat wil niet zeggen dat Wolfenstein je geen belangrijke keuzes voorlegt. Aan het begin van de game bepaal je bijvoorbeeld welke tijdlijn je doorloopt door te kiezen wie van je twee maatjes je laat leven, exact zoals in Wolfenstein: The New Order. Die keuze, die we omwille van spoilers niet verder zullen toelichten, resulteert daadwerkelijk in andere cut scenes, gebeurtenissen tijdens het spelen en op veel momenten zelfs compleet andere dialoog. Het maakt een tweede playthough zeer aanlokkelijk.

©PXimport

Vrijwel feilloos

Wolfenstein 2 mag met het oppakken van health en munitie dan lekker old skool aanvoelen, het is wel echt een crime om op een controller steeds met je rechterduim van het rechterpookje af te moeten om met vierkantje (op de PlayStation 4) iets op te moeten pakken. Het zorgt ervoor dat je als een idioot langs muren afloopt en als een malle op dat vierkantje ramt om alles op te pakken. De game laat je de lay-out van de knoppen op de controller ook niet aanpassen, je zou zelf de knoppen om moeten draaien binnen de instellingen van je PlayStation 4 of Xbox One.

Verder is Wolfenstein 2: The New Colossus een vrijwel feilloze game. De verwachtingen lagen al hoog, maar worden overtroffen. Zowel qua verhaal, moralisme, gameplay, spelwereld en technische afwerking.

Wolfenstein 2: The New Colossus is nu beschikbaar voor pc, PlayStation 4 en Xbox One.

De Samsung Galaxy S25-lijn is de eerste smartphonereeks die beschikt over versie 7 van One UI, de Samsung-softwareschil die je aantreft op de Android-apparaten van het bedrijf. In dit artikel lees je wat je allemaal verwachten kunt van One UI 7.

Lees ook: Review Samsung Galaxy S25 Ultra – Slimme AI of slimme marketing?

De rek is inmiddels wel uit de smartphoneontwikkeling. Fabrikanten kunnen nauwelijks nog innovatieve onderdelen toevoegen, omdat de slimme telefoon inmiddels zo goed als alles kan. Vooral op hardwaregebied valt er weinig nieuws meer te verwachten. Natuurlijk zullen we nog verbeteringen zien in camera's, processors en accu's, maar in grote lijnen is de smartphone uitontwikkeld. Daardoor zijn ze tegenwoordig net zo spannend als wasmachines: ze doen wat ze moeten doen.

Dat betekent echter niet dat er geen nieuwe functies worden ontwikkeld. Die zitten vooral in software. De Google Pixel 9-reeks zette die trend medio 2024 in met een verrassend snelle opvolger van de Pixel 8-serie. OnePlus, Asus en Samsung volgen die lijn en leggen de nadruk op software. One UI 7 is daar het beste voorbeeld van. Zonder die softwareschil had Samsung net zo goed een jaar aan smartphonelanceringen kunnen overslaan.

Systeemaanpassingen

Maar wat maakt One UI 7 dan zo bijzonder? We hebben de afgelopen weken de drie verschillende Samsung Galaxy S25-toestellen getest en zijn tot de onderstaande observaties gekomen. Zo is het onder meer mogelijk om een verticale applade in te stellen. Daarmee bedoelen we dat je al je apps in de applade kunt bekijken door omhoog en omlaag te vegen (in plaats van naar links en rechts). Dat regel je door de lade te openen, onderin op de drie puntjes te tikken en dan Sorteren > Alfabetische volgorde te selecteren.

Daarnaast valt op dat de animaties in One UI 7 veel soepeler zijn dan voorheen. Ze ogen en voelen gestroomlijnd, wat het hele systeem een verfijnde en samenhangende uitstraling geeft. In eerste instantie merk je dit misschien niet direct, maar na een paar uur gebruik valt de soepelheid steeds meer op. Ook de vernieuwde systeemiconen dragen bij aan de prettige bediening op de S25-modellen. One UI 7 voelt daardoor even modern als afgewerkt aan – en dat is een groot compliment.

©Wesley Akkerman

Hier zie je de menu-opties staan voor het opnieuw rangschrikken van de applade.

Now Bar en Now Brief

Ook biedt One UI 7 ruimte aan twee nieuwe onderdelen, de Now Bar en Now Brief. Hoewel ze enkele overeenkomsten hebben, gebruik je ze allebei op andere momenten. De Now Bar is een soort zwevend eiland (waar hebben we dat eerder gehoord) onderaan het vergrendelde scherm van je Galaxy, waar je basale interface-elementen in aantreft – denk aan een opnameknop voor een geluidsopname of bijvoorbeeld wegwijzers van Google Maps. Zo kun je snel iets regelen zonder je smartphone te hoeven ontgrendelen..

Now Brief daarentegen is veel uitgebreider. Dit is een apart onderdeel binnen One UI 7 waar veel AI-opties moeten samenkomen. Now Brief biedt op drie momenten van de dag een overzicht aan van onder meer het weer, het verkeer, je agenda-afspraken en bijvoorbeeld een Spotify-afspeellijst. Het moet je helpen de dag voor te bereiden, door te komen en erop terug te kijken. Zie dit als een soort persoonlijke dag-overzicht dus. Daarmee kan de Samsung Galaxy S25 Ultra, en later ook andere Galaxy's, dienen als een persoonlijke assistent.

©Wesley Akkerman

Dit is het thuisscherm van de Galaxy S25. Rechts van het weerbericht zie je twee widgets staan: de bovenste is een snelkoppeling naar Now Brief.

Aanpasbaar snelmenu

Een ander onderdeel dat het vermelden waard is, is het snelmenu. Daarmee doelen we op het menu dat je van boven naar beneden trek. Daarin staan allerlei opties, bijvoorbeeld voor wifi, bluetooth en andere kernonderdelen. Daar kon je al langer allerlei dingen in wijzigen, zoals bijvoorbeeld de knoppenindeling. Maar in ONe UI 7 ziet het er wel anders uit. Als je de Samsung Galaxy S25 Ultra opstart, dan heeft Samsung dit snelmenu voor je in twee delen opgedeeld. In het kader van overzicht – maar dat beteken ook dat je moet weten aan welke kant je de boel naar beneden moet trekken. Links geeft meldingen, terwijl je vanaf rechts de instellingen bekijkt.

Vind je deze tweedeling niet prettig? Je kunt gelukkig ook alles weer heel makkelijk in één overzicht bij elkaar zetten (zonder dat je daar bijvoorbeeld een aparte app als Good Lock voor hoeft te downloaden). Wanneer je dit doet, dan krijg je met een enkele swipe toegang tot zowel de notificaties als de opties. Je stelt dit met een paar simpele stappen in. Trek je snelmenu vanaf rechts naar beneden en tik op het potloodicoon aan de rechterkant. Tik nu op Vensterinstellingen (links) en tik op het volgende scherm op Samen. Tik nu op Gereed om de keuze te bevestigen. Vanaf dat moment heb je (weer) één snelmenu.

©Wesley Akkerman

Dit is het aangepaste snelmenu, dat notificaties en instellingen samenvoegt.

Overige AI-mogelijkheden

Tot slot kijken we naar de overige AI-mogelijkheden van de Samsung Galaxy S25-serie. Zo is het onder meer mogelijk Google Gemini te gebruiken. Dat doe je door de powerknop kort in te drukken: de assistent komt dan vanzelf vanaf beneden omhoog. Op moderne Galaxy's biedt Gemini ondersteuning aan voor verschillende Samsung- en Google-apps, waardoor het mogelijk is die apps aan te spreken en dingen uit te laten voeren met een stemcommando. Soms kun je zodoende twee of drie apps in één keer iets voor je laten doen, met één commando.

Op moment van schrijven lijken de mogelijkheden al redelijk uitgebreid te zijn, maar eerlijk is eerlijk: schijn bedriegt. Momenteel werken alleen de genoemde apps met deze AI-functie. Datzelfde geldt overigens voor Now Brief, als we daar nog even kort op terugkomen. Alleen de echt grote namen binnen de Google Play Store zullen direct werken met dit soort diensten. In de toekomst wordt dat aanbod uitgebreid. Nederlandse apps, zoals die van de NS bijvoorbeeld, werken hier nog niet mee. Daardoor is de waarde van dit soort AI-opties nu nog twijfelachtig.

©Wesley Akkerman

Als je op de powerknop drukt, komt Google Gemini naar boven. Zo ziet dat eruit.

Na een week vol sneeuwpret, frisse berglucht en indrukwekkende pistes is je skikleding niet meer zo fris. Eenmaal thuis gekomen blijft de tas met vuile was liggen voor de wasmachine. Want hoe was je eigenlijk skikleding? Als je je kleding niet goed wast en opbergt, is de kans groot dat je volgend jaar niet zo warm en droog blijft tijdens de afdaling. Onze tips helpen je om je skikleding te wassen, drogen en veilig op te bergen voor volgend jaar.

Lees ook: Dit wil je weten over de wasprogramma's van je wasmachine

Was snel na je weekje wintersport

Het op de juiste wijze je skikleding wassen is belangrijk: daardoor blijft de kwaliteit van de kleding goed. Ook blijft de kleding warm en waterdicht. Veel skikleding is gemaakt van kunststoffen, zoals polyamide en polyester. Deze stoffen zijn waterafstotend, sterk en licht. De kleding is van tevoren extra behandeld om ze waterdicht te maken, waardoor sneeuw of regen niet door de kleding komt. Was je de kleding verkeerd? Dan kan de beschermende functie verloren gaan. Je zweet en vuiligheid tasten de kleding namelijk aan. Laat je skikleding na wintersport dus niet te lang voor de wasmachine liggen.

©Lyudmila

Wasmiddel en voorbereiding

Gebruik weinig wasmiddel om je skikleding te wassen. En koop een speciaal wasmiddel voor sport- en outdoorkleding om zeker te weten dat het goed is of gebruik een fijnwasmiddel. Giet er geen wasverzachter bij, want dat is niet goed voor de kleding. Laat de kleding ook niet stomen en gebruik geen bleekmiddelen.

Bereid de kleding altijd eerst voor op de wasbeurt. Leeg alle zakken, sluit alle ritsen, knopen en klittenband om schade aan de stoffen te voorkomen. Zitten er vlekken op de kleding? Behandel deze eerst. Zorg dat de kleding binnenstebuiten de wasmachine in gaat. Ook belangrijk: doe de trommel niet te vol. Er moet voldoende ruimte zijn wil de kleding schoon worden.

Wassen met de wasmachine

Nu de kleding op de juiste wijze in de wasmachine zit, is het tijd om het juiste programma aan te zetten. Kies een programma met lage temperaturen, maximaal 30 °C. Hogere temperaturen kunnen ervoor zorgen dat de waterdichte coating beschadigd raakt. Zit er een speciaal programma op je wasmachine voor outdoor kleding? Kies dan dit programma. Het programma heeft een laag toerental bij het centrifugeren. Doe naast je skikleding geen andere kleding in de wasmachine.

©Oriol Roca

Waterdicht maken van de skikleding

Heb je voor deze wintersportvakantie net nieuwe kleding gekocht? Dan is de kans groot dat deze gewoon waterdicht is gebleven na de wasbeurt. Als je kleding wat ouder is, kan het zijn dat deze niet meer zo waterdicht is als voorheen. Misschien heb je tijdens het skiën of snowboarden wel gemerkt dat er wat vocht doorheen kwam. Was dan de kleding nog een keer, maar nu met een impregneermiddel. Of spuit de kleding in met een speciale waterdicht-spray.

Drogen en opbergen

Als er op het waslabel staat dat de skikleding in de droger mag, dan kun je de kleding zo laten drogen. Anders hang je de kleding op, of leg je die ergens plat neer. Dit doe je in een ruimte waar er genoeg ventilatie is. Hang de kleding niet op in de zon. Drogen op een verwarming kun je beter ook niet doen.

Het wasetiket geeft ook aan of je de kleding mag strijken, mocht je de behoefte hebben om je skibroek te strijken. Je mag de kleding dan op een lage temperatuur strijken. Omdat je de skikleding een lange tijd waarschijnlijk niet meer gebruikt, is het verstandig om de kleding goed op te bergen. Hang de kleding op aan een haakje in de kast of vouw de kleding losjes op, zodat het op een plank kan liggen. Daardoor haal je je kleding volgend jaar weer fris uit de kast, direct klaar om van de pistes te zoeven.